In Nederland worden jaarlijks heel wat konijnenkeuringen gehouden. Lokale kleindierverenigingen houden tentoonstellingen, maar er zijn ook grotere landelijke tentoonstellingen.
Als huisdier konijnen liefhebber die bekend is met het konijnenleed wat in de fokkerswereld speelt, zijn tentoonstellingen niet altijd een fijne plek om rond te lopen. Het is aan de ene kant wel interessant en leerzaam om de rassen en de beoordelingen van de konijnen te kunnen zien en de andere kant van het konijnenhouden eens bekijken.
Maar de kleine hokjes, de eenzame dieren - die dat meestal hun hele leven blijven, de erfelijke aandoeningen bij vele rassen waar geen aandacht voor is, ook niet bij keuringen het tatoeëren in beide oren wat niet bepaald diervriendelijk is. Zomaar een opsomming van dingen die mij persoonlijk opvallen op een konijnenshow. Konijnen zijn er overduidelijk producten, eigendommen voor deze mensen. Iets om mee te pronken. Er is geen enkel konijn dat gelukkiger of beter af is omdat het op een show is.
Meedoen aan een tentoonstelling
Vroeger werden er ook wel gezelschapskonijnen gehouden, waarbij je dus zelf je eigen konijn mee kon nemen naar een keuring. Met de kans op ziekteverspreiding is dat de laatste jaren echter voor zo ver wij weten overal gestopt. Keuringen zijn dus alleen voor de raskonijnen, van fokkers die aangesloten zijn bij de / een rasvereniging.
Wat betekent het oormerk van een konijn?
In het ene oor staan één cijfer en twee letters. Het cijfer staat voor het laatste cijfer van het jaartal waarin het konijn geboren is. De letters staan voor de rasvereniging waarbij de fokker is aangesloten.
In het andere oor staan drie cijfers. Het eerste cijfer staat voor de maand waarin het konijn zijn tatoeage gekregen heeft, de laatste twee cijfers staan voor het hoeveelste konijn het is dat in die maand.
Heb jij een raskonijn en komen de cijfers en letters niet overeen met bovenstaande uitleg? Dan is jouw konijn waarschijnlijk niet in Nederland geboren. Andere landen handteren andere afkortingen, of zelfs andere methoden zoals een pootring, voor het identificeren van raskonijnen.
Waar let een keurmeester op?
Maar waar word er nou allemaal op gelet bij zo een keuring?
De keurmeester let op;
- Het geslacht van het konijn, het konijnenras en de leeftijd.
- De bouw van het konijn en het type, hierbij moet je bijvoorbeeld denken aan de vorm van de rug en de stand van de benen.
- Het beenwerk. De keurmeester kijkt hoe stevig dit is. Als een konijn een ijl beenwerk heeft kost dit punten.
- De kop. Hierbij letten de op de bouw, oogkleur en oorlengte. De oorlengte wordt bij alle konijnen gemeten. Dit gebeurt bij hangoorrassen van oorpunt naar oorpunt en dit word het behang genoemd! De niet hangoorrassen worden de oren gemeten door een liniaal tussen de oren op de schedel bij de basis van de oren te zetten. Voedsters van grote konijnenrassen mogen ook een wam hebben. Dit is een huidplooi onder de kin, waarin onderhuids vet opgeslagen wordt, deze kan ontstaan door teveel voeren of het kan erfelijk bepaald zijn. Deze wam moet wel klein zijn, het moet geen enorme wam zijn.
- De pels. Hier word gekeken naar de conditie van de pels, de lengte, kleur en de staat van de onderwol.
- Verder word er gekeken naar de kenmerken van het ras. Dit verschilt dus per konijnenras. Als jouw konijn van een ras is dat een bepaalde tekening heeft wordt daar bijvoorbeeld naar gekeken. Ook word er gekeken naar het gewicht.
- Tot slot bekijkt men de conditie van het konijn. Dit houd in dat er word gekeken of het konijn goed gevoed en verzorgd is.
Predikaten
Als je konijn gekeurd is krijgt hij een predikaat. Dit zijn de verschillende predikaten die er zijn;
U = Uitmuntend
F = Fraai
ZG = Zeer goed
G = Goed
V = Voldoende
M = Matig
O = Onvoldoende