E. Cuniculi verlamming

[NathalieB1990]

Even een vraag hier.. 1 van de konijnen van mijn dochter lag vrijdag ineens verlamd in zijn hok, deed helemaal niets meer(bleek ook onderkoeld)

 

Het gaat hier om Teddy, een gecastreerde ram van 3,5 jaar en ongeveer anderhalve kilo

 

Direct naar de dierenarts geweest, en deze vermoed óf een scheurtje in z'n ruggenwervels, of waarschijnlijk dus Cuniculi.

 

Voor vrijdag was er niets aan de hand, nu vandaag dag 3 spuit met een prednison achtig goedje, de naam even kwijt, en 2 maal daags panacur.

 

Zijn hele achterhand is verlamd, ook geen enkele reflex meer. Pijnprikkels zijn minimaal aanwezig.  

 

Plassen lijkt hij niet meer zelf te kunnen, tenzij z'n blaas zo vol zit dat hij automatisch leeg loopt als je hem pakt.  Poepen kan hij wel, dit kan ik elk uur uit z'n vacht pulken.

 

Ik heb me helemaal suf gezocht, maar kan weinig vinden over de slagingskans van herstel.. 

Bij de kliniek willen ze hem tot maandag of dinsdag de tijd geven om ook maar iets van verbetering te zien, anders blijft het lijden te erg.

 

Hij eet en drinkt heel veel, maar het is altijd al een vreterd geweest..  

 

Zijn er hier mensen die een positief verhaal hebben?

[Kolino]

Ik vermoed dat je dexamethason bedoeld. Ik moet echt even nadenken over je verhaal. Heeft de dierenarts een voorstel gedaan om letsel uit te sluiten of al foto's gemaakt? Is er ergens iets van een zwelling of uitstulping te zien? Denk aan een hernia.

 

Ik ben zelf niet zo'n fan van corticosteroidengebruik bij konijnen, dit tast het lijf heel erg aan.Natuurlijk kan het wel als er geen andere opties zijn, maar dan praat je over, de dood of de gladiolen situaties. In dit geval snap ik de inzet wel.

 

Het belangrijkste is dus de oorzaak te vinden en ondertussen te behandelen alsof het E.C. is. Wat overeen komt met de handelswijze van de dierenarts, als ik dat zo lees.

 

Om plassen te bevorderen zou je kunnen vragen of de dierenarts er heil in ziet om cisaral voor te schrijven. Dit omdat het in sommige gevallen voor zorgt dat er samentrekking is van de blaas. Het kan wel zo zijn dat als er letsel is dat het geen zin heeft. Die inschatting kan ik niet maken.

 

Mijn gevoel zegt letsel of zwelling in of bij het ruggenmerg. Of je konijn hersteld, dat hangt echt af van de oorzaak. Er zijn op het forum zeker verhalen van mensen die vergelijkbare dingen hebben meegemaakt, maar ook met verschillende diagnoses. Vandaar dat ik zeg, je moet echt zwelling en/of letsel uitsluiten.

 

Ik proef een beetje dat de dierenarts niet optimistisch is, maar ergens zou ik het zonde vinden dat je zonder heldere diagnose je konijn al in moet laten slapen. Natuurlijk kun je niet anders als het lijden te groot is. Voor E.C. vind ik de keuze eigenlijk te snel, om te weten of panacur werkt moet je eigenlijk wel een maand uittrekken.

 

Met dexamethason zie je ook een verslechtering, als het E.C. is, omdat het immuunsysteem onderuit wordt gehaald en de parasiet zijn kans grijpt. Wees hier op bedacht, mocht je voor de keuze komen te staan komende dagen.

 

Helaas heb ik dus niet echt een antwoord voor je, hoe je verder moet en hoe de kansen staan.

[NathalieB1990]

1 uur terug, Kolino zei:

Ik vermoed dat je dexamethason bedoeld. Ik moet echt even nadenken over je verhaal. Heeft de dierenarts een voorstel gedaan om letsel uit te sluiten of al foto's gemaakt? Is er ergens iets van een zwelling of uitstulping te zien? Denk aan een hernia.

 

Ik ben zelf niet zo'n fan van corticosteroidengebruik bij konijnen, dit tast het lijf heel erg aan.Natuurlijk kan het wel als er geen andere opties zijn, maar dan praat je over, de dood of de gladiolen situaties. In dit geval snap ik de inzet wel.

 

Het belangrijkste is dus de oorzaak te vinden en ondertussen te behandelen alsof het E.C. is. Wat overeen komt met de handelswijze van de dierenarts, als ik dat zo lees.

 

Om plassen te bevorderen zou je kunnen vragen of de dierenarts er heil in ziet om cisaral voor te schrijven. Dit omdat het in sommige gevallen voor zorgt dat er samentrekking is van de blaas. Het kan wel zo zijn dat als er letsel is dat het geen zin heeft. Die inschatting kan ik niet maken.

 

Mijn gevoel zegt letsel of zwelling in of bij het ruggenmerg. Of je konijn hersteld, dat hangt echt af van de oorzaak. Er zijn op het forum zeker verhalen van mensen die vergelijkbare dingen hebben meegemaakt, maar ook met verschillende diagnoses. Vandaar dat ik zeg, je moet echt zwelling en/of letsel uitsluiten.

 

Ik proef een beetje dat de dierenarts niet optimistisch is, maar ergens zou ik het zonde vinden dat je zonder heldere diagnose je konijn al in moet laten slapen. Natuurlijk kun je niet anders als het lijden te groot is. Voor E.C. vind ik de keuze eigenlijk te snel, om te weten of panacur werkt moet je eigenlijk wel een maand uittrekken.

 

Met dexamethason zie je ook een verslechtering, als het E.C. is, omdat het immuunsysteem onderuit wordt gehaald en de parasiet zijn kans grijpt. Wees hier op bedacht, mocht je voor de keuze komen te staan komende dagen.

 

Helaas heb ik dus niet echt een antwoord voor je, hoe je verder moet en hoe de kansen staan.

De dierenarts heeft hem uitgebreid gevoeld, alles lijkt intact. Foto's maken raadde ze niet aan. Gezien de staat van zijn verlamming al. Als er ergens een zwelling zit zou dexamethason deze ook beter moeten maken.

 

Ik wil dit Ted geen maand aan doen, het is normaal een heel lief beestje maar op het moment gromt hij steeds, dus hij zit écht niet lekker in z'n vel.

 

Een heel lam achterlijf een maand lang mee moeten slepen, en meerdere keren per dag gedwongen laten plassen vind ik geen konijnwaardig bestaan helaas.. morgen het laatste overleg, maar ik zie het somber in.. de pijnprikkel in z'n achterpoten lijken nu ook verdwenen

[Kolino]

Je zit wel echt in een rotsituatie. Op zich snap ik dat de dierenarts zegt, laat die röntgen maar zitten, maar het houdt wel veel vragen open. Wat ik bedoel te zeggen, stel dat je konijn zijn rug heeft gebroken, dan zou dat te zien moeten zijn en weet je dat het konijn niet meer beter wordt.

 

Wat je omschrijft laat eigenlijk zien dat hij pijn heeft. Je hebt nu maar 2 opties. Zorgen dat hij geen pijn heeft door medicatie toe te voegen (let op: meloxicam mag echt NIET samen met dexamethason), ik durf niet met zekerheid te zeggen of je hierin opties hebt zolang je dat geeft. Wat wel kan is na het stoppen van de dexamethason pijnstillers in hoge dosis geven. Maar als je al aangeeft dat er niets verandert en eigenlijk is verslechterd, dan zie ik het somber in. Dan is in laten slapen misschien wel beter.

 

Waar ik mee zit, E.C. zou zeker nog kansen geven op genezing, ook als ze er zo erg aan toe zijn. Maar met een gebroken rug is dat niet zo, dan kun je alleen maar kiezen voor in laten slapen. E.C. is gewoon soms een paar weken konijnonwaardig, daarom zeggen we altijd, gooi een maand alles in de strijd en als het dan niet beter gaat kun je in de meeste gevallen wel zeggen dat het niet meer goed komt. Echter hebben sommige konijnen wel 3 maanden nodig.

 

Sterkte vandaag bij de dierenarts, ook voor je dochter!

 

 

 

 

[Evee]

Wat een rotsituatie. Ik sluit mij aan bij het advies van Kolino. Ik denk dat ik zelf toch de foto zou laten maken, want als het een gebroken rug is, heeft EC behandeling weinig zin. En dan zou ik het konijn laten inslapen. Als het wel EC is, dan kan behandelen zeker nog en heb je nog wel kans op verbetering als de medicijnen aanslaan. Nu weet je de oorzaak niet en heb je kans dat je konijn onnodig pijn en lijden heeft. Persoonlijk zou ik dus wel die foto laten maken zodat je geïnformeerd een keuze kan maken voor behandelen of inslapen. 

 

Hier staat informatie over EC: https://www.bunnybunch.nl/informatie/Encephalotozoon-cuniculi-EC-Konijn

Ook noemen we een slagingspercentage, niet gebaseerd op wetenschap of onderzoek, maar aan de hand van wat we zien op het forum een inschatting gemaakt.

 

Quote

Een exact slagingspercentage van de behandeling is er niet. Aan de hand van de verhalen van baasjes op ons forum, vermoed ik dat de kans ergens tussen de 25 en 50 % ligt dat het konijn het overleeft. Hoe eerder de behandeling start, hoe meer kans. Vooral als je het tollen voor bent lijkt er een grotere overlevingskans te zijn. Veel konijnen houden wel restverschijnselen. En er zijn konijnen die een leven lang medicijnen moeten slikken om er mee te kunnen leven. Maar er zijn ook konijnen die heftige symptomen hadden en toch zonder restverschijnselen herstellen, behandelen heeft dus zeker wel zin. Maar we zeggen heel eerlijk uit eigen ervaring;  het kan zowel voor het konijn als het baasje heel zwaar zijn.