Ga naar inhoud

Aanbevolen berichten

Geplaatst:
Op 30-11-2023 om 20:01, Lienappelsien zei:

Succes

Dankjewel!

 

Ik schrijf hier maar even alles neer, ik hoop dat dat geen probleem is 🙂 Enerzijds om de zeer behulpzame tips van jullie, anderzijds om het als een soort 'logboek' bij te houden voor mezelf.

 

Sinds de laatste keer bij de dierenarts (dat was maandag), heeft Fefe nog heel veel last van snot. Tot 5 maal daags maken we haar neus proper, maar dan nog klinkt ze benauwd (zoals je zelf een verstopte neus kan hebben). Ze is minder actief, zoekt plekjes uit om te gaan zitten/liggen. 

 

Wat ik nu sinds gisteren opmerk: ze laat haar blindedarm keutels liggen. Reden om te panikeren? Ze krijgt nu wel andere korrels en krijgt hier ook meer van. Samen met dwangvoer. Die twee dingen geven we verdeeld doorheen de dag. Groenten eet ze ook, maar minder. Hooi, dat laat ze volledig links liggen. 

Geplaatst:

Dat ze de blindedarmkeutels niet op eet is niet handig, maar voor nu niet het grootste probleem. Krijgt ze nog medicijnen? Daar kan het ook aan liggen, maar dan had je het al eerder verwacht.

 

Wat zegt de dierenarts over de benauwdheid? Is er verbetering sinds er tanden of kiezen zijn getrokken? 

Geplaatst: (aangepast)

Voorlopig niet veel blindedarmkeutels meer gevonden! Ze heeft wel af en toe plattere keutels, maar nog te doen. Logisch, denk ik, gezien ze nog steeds vooral dwangvoer en speciale korrel eet. Ze laat zelfs snoepjes liggen, volgens mij echt te hard om te knagen.

 

Ze krijgt nog medicatie, maar we zijn wel serieus afgebouwd. Momenteel geven we enkel nog Loxicom. Het niezen en snotteren blijft nog steeds hetzelfde of wordt zelfs weer wat erger.

 

Op 3-12-2023 om 15:31, Lienappelsien zei:

Wat zegt de dierenarts over de benauwdheid? Is er verbetering sinds er tanden of kiezen zijn getrokken? 

Niet veel.. Vooral de neus proberen proper houden en neus spoelen. Dat is het... Er is eigenlijk geen verbetering. Haar linkeroogje staat ook wat boller, dus ze gokken dat er dan toch nog onderhuids, aan de doorgroei van andere niet-getrokken tanden zit. Dat moesten we ook in 't oog houden. Nu sinds deze avond merk ik dat haar 3e ooglid ook gezwollen en rood is... Pfff 😞 We moesten nog wel druppelen, maar gezien de druppels op waren, konden we dit niet voldoende lang doen. Dit moesten we ook wel proberen af te bouwen. (zie foto) (Dat derde ooglid, stak al wel uit sinds ze begon te niezen, aan beide kanten. Maar nooit zo rood en zeker niet zo ver)

 

Ik zou pas volgende week woensdag nog eens naar de dierenarts gaan. We zullen vannacht afwachten en zien hoe haar oogje er morgen uit ziet? 404814139_318708167755489_2442017945868446556_n.thumb.jpg.c5dfbc9afce6efcfcdb90a1fc8552f1c.jpg

aangepast door Goeloskos
  • Verdrietig 1
Geplaatst: (aangepast)

Haar oog zelf puilt dus ook verder uit dan normaal? Oei, dikke kans dat er een abces of iets dergelijks achter zit, waar je dierenarts het eerder ook al over had. Heb je inmiddels al duidelijkheid of ze daar tijdens het trekken van de tanden iets van hebben kunnen zien? Abcessen zijn lastige dingen bij konijnen. Ik vermoed dat alleen trekken van tanden dan niet voldoende is, als het abces er dan nog steeds zit.

aangepast door Lienappelsien
  • Mee eens! 1
Geplaatst:

Ik ga mee in dat verhaal, voor mijn gevoel zit er ook iets achter het oog. Hopelijk kun je vandaag nog terecht. Ik vind het wel slecht nieuws. Wat natuurlijk ook kan is dat een abces de luchtwegen (deels) afsluit, omdat de boel in de verdrukking komt. Je hebt echt goed beeld nodig van wat er aan de hand is van binnen. Er kan iets achter gebleven zijn bij het trekken, of nog bij andere tanden iets zitten, ik durf het echt niet te zeggen.

 

In dit geval stemt het mij niet hoopvol, omdat je er niet goed bij kunt. Als het bacterieën zijn van een abces is geinjecteerde antibiotica ook lastig, eigenlijk wil je dat combineren met lokaal, maar als je daar niet bij kunt? Ik denk dat je een specialist nodig hebt, dit is te complex voor de meeste normale dierenartsen. Ik hoop echt voor je dat het goed komt, ik weet alleen niet hoe. Meestal heb ik wel een idee, van zus en zo kun je vragen. Maar nu denk ik alleen maar, een volledig beeld door bijvoorbeeld een CT-scan kan helpen om inzicht te geven. Maar of dat de investering waard is, ik weet het echt niet. Als tip wil ik meegeven, kijk ook goed of het kaakbot is aangetast.

 

Ik wel wel even zeggen dat je goed voor je konijn zorgt, aan jouw inzet ligt het echt niet. Maar hier kunnen zoveel complicaties meespelen, dat ik je geen valse hoop wil geven. Ik hoop echt dat ze er iets mee kunnen, maar het is echt een rot plek. Ik wil het eigenlijk niet zeggen, maar inslapen is nu echt geen schande om met de dierenarts te bespreken als de kosten te hoog oplopen. Alleen een CT-scan kan uitwijzen of ze kan herstellen, naar mijn mening. Maar zoals ik al zei, ik weet niet of het de investering waard is, het kan ook zijn dat dan conclusie is dat er teveel schade is en dat inslapen alsnog de enige optie is. Ik schrijf dit liever ook niet, maar wil ook eerlijk zijn. Als dit een abces is wordt het een moeilijk verhaal, maar zeg nooit nooit, wie weten weten ze een manier om het aan te pakken!

 

Laat je goed informeren, haal desnoods dus een 2nd opinion bij een specialist, ik vermoed dat je uit België komt en dat een reis naar Utrecht te ver is, anders zou WIlhelminapark in dit geval een goede optie zijn.

  • Verdrietig 2
  • Mee eens! 1
Geplaatst:

Dankjewel voor al deze lieve en behulpzame reacties, @Kolino @Lienappelsien @To van de Veluwe ❤️ Het doet met deugd en het helpt ook echt! 

 

Vandaag nog eens naar de DA geweest. Haar derde ooglid was ondertussen al wel gebeterd, maar daar bleef het dan ook bij. We dachten dat ze al wat meer was bijgekomen, in werkelijkheid was het nog geen 100gr bij op 2 weken. Haar neusgang zit vol snot, haar oog puilt uit en de DA voelde ook dat haar 'oog/neusbot' vergroeid was (ik weet niet goed hoe ik dit moet uitleggen 🙂 maar was wel duidelijk voelbaar). Hij had ook nog een keer de glucose gemeten, deze stond dan ook weer aan de lage kant. Wat betekent dat ze wel wil eten en voor haar toestand 'goed' eet, maar dat ze eigenlijk niets van voedingsstoffen opneemt. 

 

Ik heb nog eens nagevraagd wat de DA er van denkt en hoe het zit met een CT-scan. CT-scan en operatie zou +/- 500 euro zijn, maar daarbij kunnen heel wat complicaties bij komen kijken (vb. hele sinusgang die is aangetast, bloed best controleren om te zien hoe het met leverwaarden etc is, als er een abces is, dan is het moeilijk te behandelen, ...). Komt er dus eigenlijk op neer dat hij opteert om haar te laten gaan. Omdat ze eigenlijk echt wel afziet, benauwd is en zo mager blijft. 😞 Dit is momenteel geen kwaliteit van leven... Wel een advies dat ik had verwacht (en wat jullie ook al aanhaalden), maar zeker niet leuk om te horen. 

 

We hebben nog wel medicatie (doxi, maropitant, tramadol, deicol) meegekregen, dat we nog even kunnen geven. Ik moet samen met mijn vriend even de hele situatie bespreken (hij was nog niet helemaal te vinden in het idee van inslapen). We weten dat die medicatie vooral is om symptomen te drukken en haar zo weinig mogelijk pijn te laten voelen. Aan de benauwdheid kunnen we niet heel veel doen (wat al meerdere keren hier is aangehaald/gevraagd wat de DA daarvan zei). Maar het is ook wel gewoon heel zielig om te zien en te horen. 

 

Moeilijk boodschap, vind ik... We hebben inderdaad ons best gedaan en ik denk dat we onszelf niets kunnen verwijten. Maar dan nog, vraag ik me af of inslapen dan wel écht de beste keuze is. Al weet ik dat dat wel het beste zal zijn.. Lijkt met niet oké om haar in deze toestand nog in slaap te doen, te opereren, revalideren. Vraag me gewoon af of ik de CT-scan toch eerder had moeten doen en het dan 'opgelost' zou zijn. Achja...

 

Nu is ze deze avond verrassend actief, loopt ze me heel de tijd achterna en eet ze alles wat ik haar aanbied! 🙂 Ook minder last van een verstopte neus. 

 

Op 8-12-2023 om 15:14, Kolino zei:

Laat je goed informeren, haal desnoods dus een 2nd opinion bij een specialist, ik vermoed dat je uit België komt en dat een reis naar Utrecht te ver is, anders zou WIlhelminapark in dit geval een goede optie zijn.

Ja, dat is een beetje te ver voor ons... 🙂 De DA waar wij nu naar toe gaan, zijn ook wel gespecialiseerd in konijnen en daar zijn 3 chirurgen. Ze hebben allemaal wel een kijk op haar, maar van alle 3 hoorden we wel (al dan niet tussen de lijnen door) dat ze de kansen laag inschatten... 😞 

Geplaatst:
2 uren geleden, Goeloskos zei:

Nu is ze deze avond verrassend actief, loopt ze me heel de tijd achterna en eet ze alles wat ik haar aanbied!

Wen dan langzaam aan het idee dat je misschien een nare beslissing moet nemen. En nu is ze weer even actief. Misschien nog wel een poosje maar het kan ineens veranderen. Ik las net het verhaal van opvang Kaatje Keutel en haar konijn was al wat ouder. 's Avonds voor het naar bed gaan bedelde hij nog om een brokje. Ze gaf dat. midden in de nacht gaat ze naar een ziek konijn met EC kijken. Ze ziet dat Coen niet meer op kan staan. Helpt hem maar het ging niet. Om 2.00 uur nog de DA gebeld en hij is ingeslapen. Dat kwam ook vrij onverwacht. Geniet van de dagen dat ze nog redelijk is en gelukkig lijkt te zijn.

  • Verdrietig 1
Geplaatst:
7 uren geleden, Goeloskos zei:

Nu is ze deze avond verrassend actief, loopt ze me heel de tijd achterna en eet ze alles wat ik haar aanbied! 🙂 Ook minder last van een verstopte neus. 

 

 

Ze krijgt nu forse pijnstilling en alle symptomen worden nu onderdrukt door de medicatie dat maakt dat ze waarschijnlijk een oppepper krijgt maar dat weet je vast wel. (Hoewel in de mensenwereld tramadol je suf kan maken in het begin)

Heftig allemaal maar ik zeg ook kwaliteit van leven gaat voor alles.

Je hebt er zoveel tijd in gestoken. Echter, ze lijkt van het één in het ander te vallen.

 

Heel veel sterkte voor jou en je vriend.

  • Bedankt 1
Geplaatst:
9 uren geleden, Goeloskos zei:

 

Moeilijk boodschap, vind ik... We hebben inderdaad ons best gedaan en ik denk dat we onszelf niets kunnen verwijten. Maar dan nog, vraag ik me af of inslapen dan wel écht de beste keuze is. Al weet ik dat dat wel het beste zal zijn.. Lijkt met niet oké om haar in deze toestand nog in slaap te doen, te opereren, revalideren. Vraag me gewoon af of ik de CT-scan toch eerder had moeten doen en het dan 'opgelost' zou zijn. Achja...

 

Een CT-scan is alleen diagnostiek. Het lost niets op - het geeft alleen een beeld van de situatie zoals hij is. Dus als je eerder een beeld had gehad, is er niet noodzakelijk meer kans op herstel. Als je eerder weet dat er een vervelend abces zit bijv. is die niet opeens makkelijker operabel, omdat je het 4 weken eerder weet. Bij veel dingen is een CT-scan niet de eerste optie, want je gaat eerst gewoon snot behandelen. Bovendien is ze toen zonder CT geopereerd in het gebied, waarbij de arts ook al vrij veel had moeten kunnen zien. Er zijn ook foto's gemaakt en gekeken naar hoeveel doorgang er is. Je hebt medisch echt heel veel gedaan voor je konijn, dus ik zou jezelf zeker niets verwijten.

 

Ook mensen hebben vlak voor het eind weleens een opleving, waardoor iedereen weer hoop krijgt. Ik zou er rekening mee houden dat het lijf idd op kan gaan geven, met sterke vermagering, ontstekingen, snot, pijnstililng e.d.


Het is echt heel rot, heel veel sterkte.

  • Vind ik leuk 1
Geplaatst:

De kans dat dit goed komt is echt zo klein, ik zou vooral wat de dierenarts aangeven ter harte nemen. Zij hebben haar gezien, weten wat ze kunnen en welke middelen ze daar voor hebben. De CT is inderdaad puur diagnostisch, in dit geval ondersteunend in welke keuze het beste is. Wat wij, maar ook de dierenartsen zeggen, als er een abces zit, dan wordt het enorm moeilijk. Een tumor kan natuurlijk ook nog. Die vergroeiing stelt me niet gerust en ook het niet meer goed opnemen van voedingstoffen is een slecht teken.

 

Gezien de kleine kans op herstel, denk ik dat jullie samen goed moeten praten komende dagen. Ze heeft in ieder geval goede pijnstilling, waardoor de kans op lijden kleiner is. Palliatief behandelen kan ook, maar dat is wel uitstel van het onvermijdelijke afscheid. Ik denk dat jullie de komende dagen zullen moeten bepalen wat jullie willen, 500 euro is een boel geld, maar schuldgevoel kan ook flink aan je vreten, als diagnostiek helpt om een goede keuze te maken, dan is dat zo. Het geeft wel bevestiging. Een operatie zou ik alleen doen als de kans 50-50 is of meer dat het goed komt. Ik schat de kans nu lager in eerlijk gezegd. Je zit ook nog met het niet opnemen van voedingsstoffen, wat naar mijn mening wijst naar dat er met de darmen ook iets niet goed gaat (de oorzaak kan bijvoorbeeld ook in de alvleesklierhoek zitten). Ik heb dit zelf meegemaakt met een konijn en dat is ook vechten tegen het onvermijdelijke. Ik heb daar geen spijt van, maar het vraagt wel heel veel van je als konijnenbaas.

 

Als je naar de feiten kijkt: je hebt een konijn dat pijn heeft (als je geen pijnstilling geef), niet fatsoenlijk kan ademen en voedingsstoffen niet meer goed opneemt. Voor dat laatste heb ik wel wat tips, maar of ze in jouw situatie toepasbaar zijn hangt af van waar de oorzaak ligt en of organen, zoals alvleesklier, lever en nieren nog goed werken. Heeft de dierenarts het toevallig nog over een infuus gehad? Ringer is een optie, maar er zijn ook andere mogelijkheden. Even kijken wat het beste past in haar situatie. Het voordeel is dat als je voor een middel kiest waar ook wat glucose in zit haar bloedsuikerspiegel ook stijgt. Het is een tijdelijke oplossing hoor, maar wel eentje waar ik in deze situatie om zou vragen. Zo'n onderhuidsinfuus zijn de kosten ook niet.

 

Alles bij elkaar opgeteld denk ik dat de kans dat je afscheid moet nemen wel heel groot is, uiteraard geef ik met alle liefde advies mocht je haar met palliatieve zorg nog even hier willen houden. Belangrijkste is dat zij niet lijdt en dat jullie allebei achter de keuze staan. Wat ik zeg, CT kan, operatie kan, mits.. , palliatief kan, komende dagen in laten slapen kan... alles is goed, als je maar achter je keuze staat.

  • Vind ik leuk 1
Geplaatst:

Jullie hebben inderdaad een moeilijke boodschap gekregen. ‘Fijn’ dat ze medicatie heeft meegekregen waarmee ze het nu redelijk doet. Dat geeft jullie tijd om de boodschap te laten bezinken, het samen te bespreken en daarna nog met de dierenarts te overleggen wat te doen. 
 

Het is voor jullie zelf belangrijk om het er met verstand én gevoel mee eens te zijn als jullie besluiten haar te laten gaan. Soms zegt je hoofd dat dat beter is, maar is je hart het er nog niet mee eens. Ik ben zo een keer na een moeilijk telefonisch overleg met mijn dierenarts toch nog naar de praktijk geracet om vlak voor sluitingstijd nog een medicijn op te halen. Dat mocht nog (we waren al 3 kwart jaar aan het behandelen en vielen van het een in het ander), al gaf de dierenarts aan dat hij zelf voor het konijn in te laten slapen zou kiezen, en dat begreep ik, maar dat kon ik niet… 1,5 dag later sloot mijn gevoel ook aan: zo kan het niet meer. Toen nam ik met veel tranen het besluit om hem die dag in te laten slapen. Het was erg pijnlijk, maar het was me toen helemaal duidelijk dat het konijn begon te lijden en ik stond volledig achter de beslissing.

 

Sterkte met het maken van de keuze wat jullie gaan doen. Ik ben het met @Kolino eens dat in deze situatie elke keuze goed is. Let er wel goed op of ze niet gaat lijden. 

  • Verdrietig 1
Geplaatst:

Ik heb al de reacties (nog eens merci daarvoor ☺️) en het minder leuke advies allemaal even laten bezinken.

 

We hebben besloten om haar stilletjes te laten gaan... Het heeft even tijd nodig om volledig achter die keuze te staan, merk ik. Zeker nu ze zoveel medicatie krijgt. Het lijkt met momenten echt alsof ze wel terug beter kan worden. Dan loopt ze rond, knaagt ze overal aan (vooral de kerstboom moet er aan geloven), komt veel aandacht vragen, eet zelfs weer een klein beetje hooi. Andere momenten is het een zielepootje en blijft ze mager (zelfs het gevoel dat ze terug een beetje is afgevallen). Ik denk dat verder behandelen een straatje zonder einde zou zijn. En dat we op een gegeven moment toch tegen hetzelfde probleem zullen botsen.

We beseffen wel dat ze 'goed' lijkt door de medicatie, die symptomen onderdrukt. Maar dat maakt het niet gemakkelijker.

Ik verschiet er echt wel van hoe hard je hier mentaal mee bezig bent!

 

Ik ga proberen nog een afspraak te maken deze week, zodat ze niet te lang meer moet afzien. Maar de beslissing maken en dan ook effectief een afspraak maken, bij de dierenarts langs gaan... lastig! ☺️

 

Iemand advies over wat te doen met de konijnen-partner, in zo'n situatie? Nemen we hem best mee naar dat moment?

Geplaatst:
3 uren geleden, Goeloskos zei:

Iemand advies over wat te doen met de konijnen-partner, in zo'n situatie? Nemen we hem best mee naar dat moment?

Wat je zelf wilt of ziet zitten, denk ik.  Er zijn mensen hier die hun andere konijn meenemen. Zelf heb ik dit nooit gedaan. Ik had dan genoeg aan mezelf en wilde mijn handen vrij hebben. Je bent toch met dat andere konijn bezig en zou de partner erbij lastig gevonden hebben. Maar iedereen is anders.

  • Vind ik leuk 1
Geplaatst:

Heftig allemaal maar ik denk zoals jij ook denkt dat het langzaam aan wel eindig is. 

Vooral als ze goede momenten heeft dan wil je er echt niet aan denken en is het zelfs misschien ondenkbaar.

Dat maakt het zo lastig.

 

Ik heb ook geen antwoord op de vraag of je haar partner mee neemt. Wellicht ook iets wat je er zelf bij voelt. Als jij het niet ziet zitten dan lijkt mij de beslissing duidelijk. Als je twijfelt kun je de da vragen wat voor situaties hun meemaken. Je krijgt misschien hier ook nog doorslaggevende antwoorden. 

Als jouw konijnen echt een verliefd koppel is dan denk ik zelf dat ik haar partner wel mee zou nemen. Voor de autorit en de tijd daar. Ik weet ook eerlijk gezegd niet wat beter voor het andere konijn is. Om zo afscheid te nemen, geen idee. Zover rijkt mijn kennis niet.

 

Ik wens jullie heel veel sterkte.

  • Vind ik leuk 1
Geplaatst:

Begrijpelijk dat zo’n beslissing je zwaar valt. En het niet meevalt om de afspraak te maken. Maar een paar dagen meer of minder maakt dan ook niet veel meer uit.

Toen wij onze voedster in hebben laten slapen, heb ik de keuze gemaakt om de ram niet mee te nemen. Hij is altijd heel gestresst in de auto en bij de dierenarts. Terwijl zij er nooit moeite mee leek te hebben. Daardoor was ik bang dat het juist meer stress als steun zou opleveren.

Ik heb hem thuis afscheid van haar laten nemen, toen ze dus al overleden was. 
Maar het kan ook steun geven. In het topic van @Bruine Veder ging het maatje wel mee en was dat de juiste beslissing.

Het hangt er voor mij dus vanaf hoe het maatje reageert op een bezoek aan de DA. 

 

  • Vind ik leuk 1
Geplaatst:

Die afspraak maken, dat is gewoon heel rot. Dat kan niemand voor je verzachten. En daadwerkelijk er heen gaan, ook dat is niet makkelijk.Twijfel houd je altijd met dit soort dingen. Bellen en gaan, als je eenmaal de keuze hebt gemaakt, is denk ik het beste advies dat ik hierbij kan geven.

 

Wat betreft het maatje wel of niet meenemen... het kan. Ik zou daarbij vooral kijken naar hoe stressgevoelig is hij. Afscheid laten nemen is wel verstandig, maar dat kan ook door haar weer mee naar huis te nemen en dan in alle rust afscheid laten nemen. 

 

Wat ik je aan zou raden, bedenk ook alvast wat je met haar lijfje wilt gaan doen. Ik heb een sticky topic gemaakt bij de regenboogbrug (dat is een forumonderdeel voor overleden dieren). In dat topic vind je beknopt alle informatie en een link naar een artikel over dit onderwerp. Mocht je nog vragen hebben, stel ze gerust.

 

Ik wil jullie echt heel veel sterkte wensen!

  • Vind ik leuk 1
Geplaatst:

Ik heb (eindelijk) gemaild naar onze dierenarts. Zij komt ook zelfs aan huis, indien we willen. Dat voelt een beetje raar... we gaan waarschijnlijk naar de praktijk met Fefe. We laten de andere hier en nemen achteraf afscheid.

 

Ze heeft weer veel goede momenten, dat ik zelfs niet meer weet of het de juiste beslissing is 🙈 't Is zo'n lief konijn en komt zo veel aandacht vragen. Ze geeft niet de indruk dat ze ongelukkig is. Dát maakt het écht moeilijk. Zou 'gemakkelijker' zijn als ze wat levenslozer zou zijn, sip in een hoekje zou kruipen (wat ze overigens ook wel af en toe doet, dat zijn momenten waarop je merkt dat het wel goed is zo).

 

Maar ze heeft nog meer bulten en vergroeiingen op haar neus en oogkas, heel duidelijk voelbaar. Dat stelt ook niet gerust. Ze gaat erg veel liggen, wat er op doet lijken dat ze op haar gemak is. Maar volgens mij is ze gewoon zo moe. Ze eet suuuuper veel dwangvoer, groenten en korrels, desondanks komt ze nog steeds niet bij. Benauwd, dat is ze met momenten nog steeds en heeft niesbuien waar ik van denk dat ze er in gaat blijven. Maar tussendoor blijft ze zo lief, aanhankelijk.

Hèhè, ik val steeds in herhaling (sorry daarvoor, ik heb dit alles al zeker 10x gezegd 🙈), maar alles neerschrijven laat me telkens inzien dat het geen doen is... 🙂 (en dat onze keuze oké is)

 

Anderzijds ook de 'praktische' kant: de feestdagen staan voor de deur, we zijn niet veel thuis en met Nieuwjaar een weekend weg. We gaan niet op ons gemak bij de feesten kunnen zijn, wetende dat ze in ademnood zou kunnen geraken. Bij het weekend willen we ook van niemand verwachten om de zorg aan haar te geven die wij geven. (Eten geven tot daar aan toe, maar medicatie is niet zo gemakkelijk)

Geplaatst:
20 uren geleden, Goeloskos zei:

Maar tussendoor blijft ze zo lief, aanhankelijk.

Hèhè, ik val steeds in herhaling (sorry daarvoor, ik heb dit alles al zeker 10x gezegd 🙈)

Mag hoor😊

Ik kan het zo goed begrijpen allemaal.

 

Heel veel sterkte de komende tijd. 

  • Bedankt 1
Geplaatst:

Helemaal mee eens! Het is gewoon goed om de dingen van je af te schrijven. Ik denk dat we het ons allemaal levendig voor kunnen stellen. Uit je verhaal spreek heel veel liefde voor haar. Heel veel sterkte nogmaals!

  • Bedankt 1
  • Mee eens! 1
Geplaatst:

Dankjewel allemaal voor de troostende woorden! Jullie zijn allemaal super lief, geven heeeel goed advies. Het heeft me echt geholpen doorheen deze hele "ervaring". 

 

Ik ben net terug van de dierenarts. Het is heel vredig en goed verlopen, ik ben er de hele tijd bijgebleven. Haar vriendje Nobel had ik thuis gelaten.

Bij het toedienen van pijnstilling was ze al helemaal gaan plat liggen... volgens mij was ze wel echt op. Daarna het tweede spuitje... Het duurde toen wel even voor haar hartje stopte. Maar het ging allemaal heel rustig. Ik heb er zelf ook echt vrede mee nu.

 

Ik heb ze mee naar huis genomen en daar in de ren gelegd, zodat Nobel afscheid kan nemen. Tot nu toe is er nog niet veel interesse en doet hij z'n eigen ding. ☺️ Die gaat op z'n vaste plekje gewoon relaxed liggen.

Geplaatst:

Heel veel sterkte ❤️.

 

Sommige konijnen gaan er wel echt bij liggen of likken, maar er zijn ook konijnen die nooit interesse tonen. Instinct is dan dat er wat is misgegaan, dat kan jij misschien ook krijgen, beter uit de buurt blijven. Maar in ieder geval merken ze wel wat er is gebeurd en dat helpt enorm. Net als bij honden zie je anders wel dat ze blijven 'zoeken'.

  • Vind ik leuk 1
Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .