Paniek, konijntje heeft EC

[Bunny566]

Het is zeker zwaar. Zwaar om je konijn te zien lijden en en het zorgen om en voor is ook best pittig. Zeker als je niet of niet geboeg verbetering ziet. Het kan nog beter worden maar dat kan best even duren. En het kan ook dat het niet beter wordt. Ik wou je in ieder geval veel sterkte toewensen.

[Deeskuh88]

Het is ook echt enorm pittig. Het klinkt nu een beetje als hoe het met Pluis ging. Ik moest de dexamethasoninjecties om de dag halen en dat was echt iets wat hem leek te doen opknappen. Maar zodra we daarmee stopte, holde hij weer achteruit. Het is echt een vreselijke rotziekte en ik denk oprecht dat een 'termijn' instellen het beste is wat je voor hem kunt doen. Hoe zwaar ook. Ik ben te lang doorgegaan en heb daar tot op de dag van vandaag spijt van.

[bobbyonthefloor]

23 uren geleden, LiesEnOllie zei:

Ik weet niet of er nog steeds mensen zijn die geïnteresseerd zijn in hoe het gaat

Er zijn volgens mij velen hier die erg geïnteresseerd zijn in dit verhaal.

Je deelt je ervaring en daar kan iedereen weer wat van leren. 

 

Het verhaal van @Evee kan ik alleen maar beamen. Ik heb Floor moeten laten inslapen vanwege EC. Wij moeten nu eenmaal de beslissing voor ze nemen. Ik voelde me ook schuldig en dat is menselijk. Sterkte ermee en schroom niet om je verhaal te doen. Wat je zelf zegt, even van je afschrijven. Hier is alle begrip en (helaas) zijn er mensen met ervaring op dit gebied.

2 mei 2023 aangepast door bobbyonthefloor
Woord toegevoegd

[LiesEnOllie]

Gisteravond was ik redelijk hoopvol. Ollie zat bij zijn brokjes, af en toe daarop te knabbelen. Vanmorgen heb ik hem zijn medicatie en dwangvoer gegeven. Eenmaal thuis van werk heb ik hem hooi zien eten, meer dan de afgelopen dagen!

 

Vanavond na het verschonen van zijn hok zo’n 2 uur terug lijkt het te zijn omgeslagen. Hij gooit zichzelf letterlijk op zijn zij om vervolgens rond te draaien tot hij buiten adem op zijn ruggetje ligt. Af en toe komt hij zelf niet omhoog en moet ik hem helpen. Zelfs op schoot probeerde hij het af en toe, al had ik hem dan goed vast en kon hij niet doorrollen. 
 

Eigenlijk was de afspraak om donderdag of vrijdag de dierenarts te bellen om te kijken hoe of wat. Maar ik heb besloten morgen te bellen om te kijken wat zij zegt. Het rollen, de hulpeloosheid die daarbij komt kijken… ik ga dit niet nog weken volhouden zonder enige verbetering. Tegelijkertijd kan ik niet helpen maar denken: wat als hij toch beter wordt over een paar weken? Wat als ik te vroeg ben met een keuze maken om in te laten slapen? 
 

En het slaat nergens op, want dit kan helemaal niet, ik ben bang dat Ollie denkt dat ik hem vermoord. Slaat nergens op, maar ergens voelt het wel zo. Ik wil hem niet te kort doen en echt wel zijn kansen geven. God wat moeilijk. Er is geen juiste keuze voor mijn gevoel... heel stiekem hoop ik dat Ollie de keuze voor mij maakt. Of verbetering, of zelf denken: het is goed zo, en de laatste adem uitblazen… 

[bunnyempress]

Wat enorm rot dat het opeens zo slecht gaat met Ollie.

 

Veel baasjes zeggen: ik ben te lang doorgegaan, dus hoewel ik geen ervaring heb met EC en snap dat je de keuze eigenlijk niet wil maken, klinkt het niet alsof het nu ok is voor Ollie en ook niet voor jou. Goed dat je morgen aan de bel trekt bij de dierenarts, die zal ook wel zeggen dat je Ollie ook het lijden mag besparen. Dat is ook een liefdevolle keuze, waar helaas veel konijnenbaasjes voor staan. Heel veel sterkte.

[LiesEnOllie]

Dierenarts is gebeld, ze schrok toen ze hoorde dat hij ondanks de medicatie alleen maar achteruit is gegaan. Vanmiddag moeten we komen en ons voorbereiden op het ergste scenario 😔

 

In zijn hokje ligt hij alleen maar te rollen en als hij stil ligt is hij net een garnaal, zo krom. Op schoot ligt hij heerlijk rustig, lichaam recht, koppie scheef, maar geen rol neigingen.

 

Voel me schuldig, wat als het te vroeg is om deze keuze te maken? We zijn nog maar een week met alles bezig. Tegelijkertijd lijkt het alsof hij zelf ook langzaam opgeeft… zoals iedereen hier heeft gezegd, houden van is ook los laten. En ik denk dat ik dat vanmiddag moet doen… 💔

[Eefje]

Ach wat verdrietig 😢. Schuldgevoel is nergens voor nodig. Je konijn voelt zich hartstikke rot, dat is alles wat hij weet. Hij heeft geen bucketlist of besef dat hij beter kan worden. Een goede dierenarts laat een dier niet inslapen als dat niet terecht is. Voor wat het waard is: ik heb zelf meer schuldgevoel over te laat inslapen dan vroeg. Het is niet zo dat je een kerngezond konijn een spuitje geeft. De realiteit is dat hij nu geen kwaliteit van leven heeft en dat het zeer de vraag is of dat nog komt. Inslapen in zo'n situatie doe je uit compassie. Veel sterkte vanmiddag, wat de uitkomst ook zal zijn ❤️

[Evee]

Voor een prooidier is wat jij omschrijft van gedrag best angstig. Wankel en onstabiel zijn, rollen, krom liggen.  En heel eerlijk, hoewel ik heel hard voor jullie heb zitten duimen, het klinkt in dit geval allemaal ook niet heel hoopvol. Verbetering gaat langzaam bij EC, maar met de injecties zou je toch wel wat verbetering moeten zien.  En zoals Eefje ook zegt, konijnen leven met de dag. Ze hebben geen toekomstplannen van ik wil een bepaalde mijlpaal halen. Als de kwaliteit van leven laag is en er weinig zicht is op verbetering, mag je de keuze om in te slapen echt gewoon maken en hoef je je daar niet schuldig om te voelen. En het klinkt alsof jullie nu in die situatie zitten. Heel veel sterkte. 

[rabbitPuk]

@LiesEnOllie hoe is het gegaan bij de dierenarts gisteren?

[Lienappelsien]

Dit klinkt inderdaad heel naar…

[LiesEnOllie]

Lieve allemaal,

 

gistermiddag ben ik met Ollie bij de dierenarts geweest. Na een goed gesprek, alle opties te hebben overwogen en een second opinion bij een andere dienstdoende dierenarts, heb ik besloten Ollie te laten inslapen 😢

 

Geen makkelijke keuze, absoluut niet. Als ik er alleen al aan denk barst ik weer in tranen uit. Maar het was wel de beste keuze voor hem. De dierenarts opperde nog om met hem naar Utrecht te gaan, maar voor wat… langer medicatie, langer zorgen, langer lijden, terwijl hij nu al zo achteruit ging ondanks de huidige medicaties. Dat kon ik hem niet aan doen… Het feit dat hij gisterochtend alleen maar bij me op schoot kon liggen heeft me 2 belangrijke dingen verteld die ik heb meegenomen in het maken van de keuze:

1. Ollie vertrouwde mij het meest en voelde zich bij mij het meest comfortabel.

2. Dat hij zo stil lag gaf aan dat hij doodziek was en het zelf al aan het opgeven was. 

 

De dierenarts was niet de arts bij wie we de vorige keren zijn geweest, maar ze was echt zo fijn. Goed geadviseerd, aan mij overgelaten wat ik fijn vond. Ik heb hem mogen vasthouden terwijl ze hem zijn sedatie gaf, en ze heeft me alle tijd gegeven nog met hem te knuffelen om afscheid te nemen. Het laatste spuitje ben ik niet bij geweest, dat kon ik niet. 
 

En nu zit ik in een leeg en stil huis. Het gemis is nu al zo groot: zijn aanwezigheid en zijn geluidjes. Een lege hoek waar zijn hok stond. Maar ook mijn dagelijkse routine is nu anders. En dat valt me ook enorm zwaar. Het heeft tijd nodig, het is nu amper 24 uur geleden. Maar God wat mis ik mijn kleine vriendje. 

7,5 jaar was hij daar, elke dag. Het gemis is enorm, maar de dankbaarheid dat juist hij mijn maatje was en me zoveel vreugde en ook troost gaf, is ook enorm groot. 
 

Dit was Ollie afgelopen maandag nog. Ziek en scheef, ja. Maar ondeugend en alert en mijn lieve vriendje: jazeker. 
Helaas ging het hierna alleen maar slechter…

Iedereen die heeft meegelezen en heeft gereageerd met advies en medeleven: dank jullie wel. Ondanks deze uitkomst heeft het me enorm geholpen ❤️

4 mei 2023 aangepast door LiesEnOllie
Toevoeging van tekst

[bunnyempress]

Wat een liefdevolle woorden over Ollie en wat fijn dat je zo goed opgevangen bent door de dierenarts.

Afscheid nemen leer je nooit, al moet je het nog zo vaak doen. Heel veel sterkte de komende tijd. Wees lief voor jezelf.

[Lienappelsien]

Wat verdrietig… Het was zo te lezen echt de enige optie. Fijn dat er nog een tweede dierenarts mee heeft gekeken, dat geeft voor jezelf nog extra bevestiging dat dit de enige keuze was en je er alles aan hebt gedaan voor Ollie. Je hebt er echt alles aan gedaan voor Ollie om hem er weer bovenop te helpen! En je hebt hem verder lijden bespaart. 
 

Zo te lezen hadden jullie zo’n mooie band. Wat een moppie was het. Hij kijkt superlief op de foto.

 

Veel sterkte. En wees inderdaad lief voor jezelf.

 

[Kolino]

Heel veel sterkte! Dat is echt naar, een leeg huis. Toch heb je dapper en liefdevol gehandeld. E.C. is zo'n rot ziekte en een moeilijk te winnen strijd. Zelfs al krijg je het onder controle, dan komt het vroeg of laat weer terug. Je hoeft jezelf dus zeker niks te verwijten dat je hem het leed wilde besparen, dat getuigd van echte liefde!

[Evee]

Ik ben blij dat je een goede dierenarts trof, dat kan zoveel helpen om goed afscheid te nemen en je gesteund te voelen in de beslissing. Het maakt het verdriet absoluut niet minder. En hoewel niet iedereen in je omgeving dat misschien snapt, je mag echt verdriet hebben over het verlies van jouw konijn. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen. Neem rustig de tijd om het op je eigen manier een plekje te geven. 

[rabbitPuk]

Ach wat ontzettend verdrietig om te lezen (tranen springen hier letterlijk in mijn ogen). Ik kan me heel goed voorstellen dat het een moeilijke keuze was maar dat je uit liefde voor Ollie hem rust wilde geven. 

Sterkte!

[mammafelina]

Heel veel sterkte met het verlies van Ollie.

[Eefje]

Zo verdrietig 😢. Je hebt gedaan wat je kon en wat nodig was. Veel sterkte. Doet pijn zo'n groot verlies van zo"n klein beestje ❤️

[Marjoleink]

Heel veel sterkte!

Voor wat het waard is: ik denk dat je de juiste beslissing hebt genomen, je hebt Ollie meer pijn en stress bespaard. Ik vind het heel knap dat je zijn belang voorop hebt gesteld, ook al is het heel moeilijk voor jou.

[Deeskuh88]

Heel veel sterkte! Ik herken in jouw verhaal echt enorm veel van hoe het ons konijn Pluis verliep. Ik denk ook oprecht dat dit de beste keuze voor hem is geweest. Al wordt het verdriet daar niet minder van 😞

[bobbyonthefloor]

Wat ontzettend verdrietig. Ik wens je heel veel sterkte.

[Bunny566]

Heel veel sterkte gewenst!

[To van de Veluwe]

Ik kan er helemaal inkomen wat je meegemaakt hebt. Maar vanaf het allereerste begin heb je je goed ingezet. Je hebt er alles aangedaan om je vriendje er bovenop te krijgen. Mijn ervaring met zieke konijnen en deskundige artsen is niet geweldig. Jouw verhaal bevestigt mijn mening om niet te lang door te gaan. Maar dat moet iedereen natuurlijk zelf weten. Ik heb dit meerdere malen gedaan en er lange reizen voor gemaakt, 's nachts ook medicijnen toedienen en dwangvoeren en veel onkosten gemaakt maar echt resultaat leverde het onze zieke konijnen niet op en het is altijd geeindigd in in laten slapen. Zo jammer dat een konijn best wel lastig te behandelen is. Maar je konijn heeft fijne jaren bij je gehad! Gasbuiken etcbehandelen dat gaat vaak nog wel maar EC lijkt me zeer, zeer heftig. Sterkte joh.