Ga naar inhoud

Paniek, konijntje heeft EC


LiesEnOllie

Aanbevolen berichten

Hi allemaal,

 

help, bij mijn lieve konijntje Ollie is EC vastgesteld. Maandag niks aan de hand, sinds gisteren scheef koppie en uit balans. Gelukkig was gisteravond de konijnenspecialist op dienst en kon ik meteen langskomen. Ollie heeft toen een metacam injectie gehad, maar vandaag geen verbetering. Koppie nog schever en geen zin in brokjes of drinken uit zijn fles. 
 

Nu kom ik net terug van de DA met Panacur en is mij verteld dat ik deze 2x daags moet geven voor 2 weken, daarna contact opnemen voor de volgende ronde met waarschijnlijk andere dosering. Prima, maar vergeten advies te vragen, dus ik hoop dat jullie mij kunnen helpen met jullie ervaringen. 
- ik werk onregelmatig, in mijn werk schema past 06.00 uur ‘s ochtends en 18.00 uur ‘s avonds het beste. Is dit een oké verdeling voor de medicatie of is het beter als er minder tijd tussen zit?

- brokjes eet hij amper, hooi en komkommer vindt hij heerlijk. Is het verstandig om te gaan bijvoeden met dwangvoer of maak ik het dan erger door stress?

- adviezen, tips, kom maar door!

 

kleine Ollie is al 7 jaar, maar ik ben zo aan hem gehecht, ik wil hem nog niet missen… 

Link naar reactie
Delen op andere sites

6 uur en 18 uur is prima, er moet 12 uur tussen de medicijnen zitten, want je geeft het 2 keer per dag. Het klopt, je geeft 2 weken hoge dosering en daarna minimaal 2 weken normale dosering.

 

Stress kan de symptomen inderdaad erger maken, ik zou zoveel mogelijk zelf laten eten, maar als hij dat echt niet doet dan zul je moeten dwangvoeren. Je zou kunnen proberen of hij dwangvoer van een schoteltje of lepel wil likken. Probeer veel dingen aan te bieden die hij lekker vindt, om hem te verleiden toch te eten.

Link naar reactie
Delen op andere sites

34 minuten geleden, Kolino zei:

6 uur en 18 uur is prima, er moet 12 uur tussen de medicijnen zitten, want je geeft het 2 keer per dag. Het klopt, je geeft 2 weken hoge dosering en daarna minimaal 2 weken normale dosering.

 


fijn, dat is al een hele geruststelling! Voel me zo machteloos, dit zorgt al voor een gevoel dat ik tenminste iets goed voor hem doe. 
 

Hij houdt zijn hoofdje nu echt wel scheef, ik krijg haast zere nek als ik naar hem kijk. Zou iets van masseren/recht houden of stimuleren om zijn hoofd recht naar voren te doen hiermee helpen? Zou zo graag iets willen doen om hem nog beter te kunnen helpen

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat is de parasiet die problemen veroorzaakt... je kunt alleen de ontstekingen die dit veroorzaken terugdringen. De metacam zou daar bij kunnen helpen, maar als dit niet sterk genoeg is zou je aan dexamethasoninjecties kunnen denken. Let op: die 2 medicijnen kunnen niet tegelijk gegeven worden.

 

Je zou kunnen kijken of je iets hebt waar hij lekker tegen aan kan liggen, een opgerolde handdoek of iets dergelijks.

 

Een E.C. behandeling is er helaas een van de lange adem, soms duurt het zelfs een paar weken voor je verbetering ziet. De meeste mensen geven het sowieso een maand om aan te kijken hoe het dan gaat. In die tijd kun je natuurlijk wel bovenstaande medicatie inzetten.

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

2 uren geleden, Kolino zei:

Misschien heb je nog wat aan deze informatie: https://www.bunnybunch.nl/informatie/Encephalotozoon-cuniculi-EC-Konijn

 

Er staat ook een link in naar een behandelplan, dan kun je lezen wat de opties zijn qua medicatie.


Dank je wel! Hier heb ik zeker wat aan! Zo te lezen hebben we een paar pittige weken voor de boeg. 
 

Ik heb in het hoekje waar hij altijd ligt een warme kruik verstopt, maar momenteel vindt hij het hooi in zijn hok veel interessanter en loopt/draait hij zijn hok door om alles op te knabbelen. Ik hoop dat hij zo lekker gaat liggen, dat moeizame rondlopen zorgen alleen maar voor meer bezorgdheid… vreselijk om hem zo te zien. 

 

Duimen dat de huidige medicatie de boel snel stabiliseert en dat er over een paar weken verbetering is in plaats van verslechtering! 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Een update:

 

Het is nu zo’n 36 uur na de eerste symptomen en hij heeft nu 2x zijn medicatie gehad. Zijn koppie is zowaar nog schever, bij oppakken om de medicatie toe te dienen draait hij zelfs op zijn zij en rug, hij heeft daar echt geen zin in. 
 

Waar hij gisteren nog lekker hooi at of dronk als ik het voor hield, had hij er zojuist echt geen zin in. Schijfje komkommer daarentegen wel. 
 

Het is echt hartverscheurend om hem zo te zien. Ik kan het niet helpen, maar twijfel of ik er wel op tijd bij was. Had ik dinsdagavond misschien al moeten starten direct na de metacam? Ik vind het zo moeilijk om vertrouwen te krijgen in de medicatie, ik weet dat dat nu langzaam zijn werk moet gaan doen. Maar tot die tijd breekt mijn hart van de zorgen… 

  • Verdrietig 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

Het is een rotziekte. Veel konijnen herstellen, maar veel moeten ook worden ingeslapen. Het is erg persoonlijk hoe je daarin staat en ook afhankelijk van het konijn. Er geen geen goed of fout. Persoonlijk zou ik bij mijn huidige konijnen heel snel voor inslapen kiezen als de medicatie er niet zonder dwang in gaat. Ze meerdere keren per dag oppakken en dat langdurig maakt dat de stress daarvan niet opweegt tegen de mogelijkheid om beter te worden. Maar dat geldt voor deze konijnen, die zijn niet zo tam en gaan er te hard van over de flos. Mijn vorige voedster heb ik wel langdurig en regelmatig behandeld (geen ec, ze had snot), maar zij had daar heel weinig stress van. Monitor hem goed en bepaal een grens voor jezelf, overleg goed met de dierenarts en houd er rekening mee dat veel konijnen het niet redden, maar veel ook wel. Ik weet niet hoe die kansen statistisch gezien zijn en bij welke symptomen en welk stadium. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb zelf meerdere konijnen met EC gehad. Helaas. Eentje ging tollen en met hem ben ik veel te lang doorgegaan. Dat begon ook met een scheef hoofd. Na een paar dagen ging hij tollen. Zodra ze dat gaan doen, is het voor mij sindsdien meteen klaar. Dat gevecht winnen is zo moeilijk. De voedster daarna had ook een scheef hoofd, en zij is er ontzettend goed doorheen gekomen. De andere 2 waren allebei wat ouder al, geschat rond de 9 jaar, en zijn beiden uiteindelijk ingeslapen. De laatste gisteren. Het blijft rot, maar het is zo'n opeenstapeling van meerdere klachten en beter worden ze niet. Het is dan gewoonweg klaar. Ik heb overigens bij het eerste konijn ook aangemodderd met alleen metacam. Uiteindelijk overgegaan op de dexamethason-injecties bij de dierenarts, maar dat was voor hem eigenlijk al te laat. Bij de voedster daarna ben ik daar meteen voor gegaan. Misschien was het achteraf niet nodig, misschien is dat juist de redding geweest... Dat weet ik niet en maakt me ook weinig uit. Ik begin er meteen mee bij het vermoeden van EC bij een jonger konijn. Zodra ze ouder zijn, doe ik ze die stress van steeds op en neer en de intensieve behandeling niet meer aan.

Link naar reactie
Delen op andere sites

5 uren geleden, Eefje zei:

Het is een rotziekte. Veel konijnen herstellen, maar veel moeten ook worden ingeslapen. Het is erg persoonlijk hoe je daarin staat en ook afhankelijk van het konijn. Er geen geen goed of fout. Persoonlijk zou ik bij mijn huidige konijnen heel snel voor inslapen kiezen als de medicatie er niet zonder dwang in gaat. Ze meerdere keren per dag oppakken en dat langdurig maakt dat de stress daarvan niet opweegt tegen de mogelijkheid om beter te worden. Maar dat geldt voor deze konijnen, die zijn niet zo tam en gaan er te hard van over de flos. Mijn vorige voedster heb ik wel langdurig en regelmatig behandeld (geen ec, ze had snot), maar zij had daar heel weinig stress van. Monitor hem goed en bepaal een grens voor jezelf, overleg goed met de dierenarts en houd er rekening mee dat veel konijnen het niet redden, maar veel ook wel. Ik weet niet hoe die kansen statistisch gezien zijn en bij welke symptomen en welk stadium. 

 

Fijn om even te horen dat er geen goed en geen fout is. Ik voel me zo schuldig als ik alleen al aan inslapen denk, tot aan dinsdagavond was hij super gezond. Om direct de handdoek in de ring te gooien is enorm moeilijk. Helaas begin ik het toch te overwegen... Eerder vandaag begon hij met tollen, ik heb hem met een oude handdoek in een grote bak gezet. Hij zat constant onder het zaagsel en hooi, dat leek me ook niet verstandig en vragen om meer problemen met zaagsel in zijn oogjes. Het scheelt dat hij super tam is. Oppakken heeft hij nooit leuk gevonden, maar eenmaal neergezet of fijn op schoot is hij helemaal happy. Met een spuitje in zijn bekkie daarentegen vindt hij echt niet leuk...

 

Zojuist heeft hij van mijn vader medicatie gekregen. Super lief van hem: ik woon al jaren niet meer thuis en omdat ik aan het werk ben heeft hij dit taakje vandaag op zich genomen. De update was dat hij zijn medicatie heeft gehad, maar geen zin heeft in eten. Hooi probeert hij nog, en als je water voor houdt wil hij wel drinken. Rollen op zijn zij en rug doet hij minder, maar erg beweeglijk is hij niet. Niet zo vreemd, met weinig energie. 

 

Ik overweeg om morgenochtend de dierenarts weer te bellen, kijken hoe zij er in staat. Ik hoop dat de konijnenspecialist morgen aan het werk is voor het beste advies. Ik vind het te moeilijk om zelf de keuze te moeten maken, maar als zij aangeeft dat hij een goede kans maakt, ga ik zeker door met behandelen. Zo niet... dat zien we dan wel :(

Link naar reactie
Delen op andere sites

4 uren geleden, Deeskuh88 zei:

Ik heb zelf meerdere konijnen met EC gehad. Helaas. Eentje ging tollen en met hem ben ik veel te lang doorgegaan. Dat begon ook met een scheef hoofd. Na een paar dagen ging hij tollen. Zodra ze dat gaan doen, is het voor mij sindsdien meteen klaar. Dat gevecht winnen is zo moeilijk. De voedster daarna had ook een scheef hoofd, en zij is er ontzettend goed doorheen gekomen. De andere 2 waren allebei wat ouder al, geschat rond de 9 jaar, en zijn beiden uiteindelijk ingeslapen. De laatste gisteren. Het blijft rot, maar het is zo'n opeenstapeling van meerdere klachten en beter worden ze niet. Het is dan gewoonweg klaar. Ik heb overigens bij het eerste konijn ook aangemodderd met alleen metacam. Uiteindelijk overgegaan op de dexamethason-injecties bij de dierenarts, maar dat was voor hem eigenlijk al te laat. Bij de voedster daarna ben ik daar meteen voor gegaan. Misschien was het achteraf niet nodig, misschien is dat juist de redding geweest... Dat weet ik niet en maakt me ook weinig uit. Ik begin er meteen mee bij het vermoeden van EC bij een jonger konijn. Zodra ze ouder zijn, doe ik ze die stress van steeds op en neer en de intensieve behandeling niet meer aan.

 

Och, wat ontzettend verdrietig om te horen! Sterkte met je verlies van gisteren... 

 

Hoewel je ervaringen met EC vooral negatief zijn, vind ik het fijn dat je ze hebt gedeeld. Het geeft me een realistisch beeld van hoe het gaat. Het is dan toch prettiger om het van iemand met ervaring te horen dan elke keer nieuwe artikelen opzoeken over deze ziekte. 

Ik weet niet hoe snel er stabiliteit of kleine verbeteringen te zien zijn met een Panacur behandeling. De een zegt na een paar dagen verbetering te zien, een ander pas na 3 of 4 weken. Wel flitsen zijn ogen minder heftig heen en weer. De optimist in mij zegt dat dit door de medicatie komt, de pessimist juist dat ik me dingen inbeeld. 

 

Al met al een hele moeilijke situatie. Ik heb met Olie heel veel geluk gehad dat hij nooit wat had, tot nu. Dat maakt het echt heel pittig. Om het weekend te overbruggen morgenochtend maar advies vragen, vooral de dexamethason zou ik graag willen proberen als dat van de DA mag. Ben benieuwd!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Voor Pluis, het eerste konijn, deed met zijn tollen dexamethason ook veel goed. En bij Venco, de tweede die klachten kreeg, ook. Haar scheve hoofdje was heel snel weer recht. Pluis was overigens mijn eerste en enige echte negatieve geval. Venco is erbovenop gekomen. En Britt en Marlo waren al wat ouder. Ouderdomskwalen plus EC maakt dan dat zij eigenlijk gewoon niet meer beter zouden worden. Dat is niet leuk, nee, dat klopt. Maar wel realiteit. Overigens kon ik die op een onderhoudsdosering met panacur lang goed houden hoor! Ze hebben het beide op het einde langdurig gehad. Ik wilde ze de stress van de uitgebreide behandeling besparen en uiteindelijk weet je dat je toch de beslissing moet gaan nemen om ze te laten gaan. 

 

Probeer in elk geval wel zeker voor die dexamethason injecties te gaan. Ik denk dat dat sowieso wel iets is wat je konijn nu het beste kan helpen. En daarna zie je dan wel weer verder, maar ik denk oprecht dat je daar nu het meeste aan gaat hebben.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oei, wat een zorgen. Het tollen lijkt me ook zo naar om te zien. Ik heb zelf 1 konijn met EC gehad, maar bij hem zat de parasiet ergens anders, had andere symptomen. Hij viel in een paar dagen tijd extreem af en het zat in zijn ogen waardoor hij blind was. Hoe dan ook, het is echt een nare ziekte. 
 

Veel succes bij de dierenarts vandaag. Overleg goed over mogelijke verdere behandeling. Ik had destijds de website van Wilheminapark (specialist op gebied van konijnen met EC) samen met de dierenarts besproken. https://www.dierenkliniekwilhelminapark.nl/dierinfo/konijn/cuniculi.html Daar staan behandelplannen beschreven. Verder hoor ik van mijn dierenarts ook altijd graag wat hij zelf zou doen (of verder behandelen bijvoorbeeld nog veel zin heeft). 
 

Je hoeft je echt niet schuldig te voelen! Je was er heel snel bij en je had niet beter kunnen doen. En ik kan me goed voorstellen dat je aan in laten slapen denkt. Je kan met de dierenarts bespreken of hij/zij daar ook aan denkt, of dat hij/zij verder behandelen nog veel kansen geeft, ook afhankelijk van hoe slecht het met Ollie gaat. Er is in dit soort situaties inderdaad vaak geen goed of fout. Dat maakt het tegelijk ook weer moeilijk, want welke keuze maak je dan. Soms blijft het lang onduidelijk en blijf je daardoor doorgaan. Maar mijn ervaring is dat je het op een gegeven moment weet dat het genoeg is.
 

Zit hij binnen? Dat is nu sowieso sterk aan te raden. Konijnen met EC hebben al hun energie nodig om tegen de EC te vechten. Buiten gebruiken ze ook energie om op temperatuur te blijven (daar hebben zieke konijnen moeite mee). 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Heel erg bedankt allemaal voor jullie lieve meedenkende berichten!

 

Er ligt momenteel dwangvoer klaar bij de dierenarts die ik zo kan ophalen. Hij drinkt wel bij voorhouden van een bakje water, maar hooi en brokjes wil hij even niks van weten. Komkommer en andere snacks wel, maar daar zitten onvoldoende voedingsstoffen in. 
De Dexametason moet overlegd worden, ik hoop dat dat nog een optie is. 
 

Ik heb hem sinds gister niet meer zo zien rollen, en wanneer ik hem op het vloerkleed zet probeert hij ook meer recht te lopen in plaats van rondjes. Dus dat is denk ik positief? Hij verliest wel zijn evenwicht als hij zich probeert te wassen, maar echt op zijn rug rollen heb ik niet meer gezien.
Wel knarst hij vaker met z’n tandjes, maar dat doet hij vooral als hij lekker ligt of bij aaien. Dus of hij op z’n gemak is of toch pijn heeft: ik weet het niet. 

 

Familie en vrienden vinden het allemaal zielig om te zien, en beginnen elke keer dat ik realistisch moet zijn over inslapen. Maar zolang hij nog met smaak komkommer en appels eet, alert op mij reageert wil ik het nog niet opgeven. Maar poeh, elke keer als iemand zegt: “misschien moet je hem toch laten inslapen” dan stromen bij mij de tranen alweer over m’n wangen…

Link naar reactie
Delen op andere sites

12 minuten geleden, LiesEnOllie zei:

Heel erg bedankt allemaal voor jullie lieve meedenkende berichten!

 

Er ligt momenteel dwangvoer klaar bij de dierenarts die ik zo kan ophalen. Hij drinkt wel bij voorhouden van een bakje water, maar hooi en brokjes wil hij even niks van weten. Komkommer en andere snacks wel, maar daar zitten onvoldoende voedingsstoffen in. 
De Dexametason moet overlegd worden, ik hoop dat dat nog een optie is. 
 


Nog even een praktische vraag: enig idee waar ik aan moet denken qua financiën? Het consult van dinsdagavond was al pittig, maar goed. Ik heb ontzettend veel voor Ollie over, maar de kosten zijn toch ook wel iets waar ik me zorgen over begin te maken

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het ziet er ook gewoon heel naar uit, dus ik kan me goed voorstellen dat mensen dat zeggen. Maar er zijn ook zeker konijnen die goed of goed genoeg opknappen na behandeling, dus het is zeker niet gek om het een kans te geven.

 

Aan zieke konijnen ben je inderdaad gauw een hoop geld kwijt… Mijn konijnen hebben nooit dexamethasoninjecties gehad, dus ik kan geen indicatie geven van de kosten. Het verschilt denk ik ook erg per dierenarts hoeveel ze rekenen als je alleen even langs komt voor een injectie. Als de assistente of dierenarts belt om te laten weten of ze de injecties een goed idee vinden kan je gewoon vragen wat de kosten zijn. Dat is helemaal niet raar.

aangepast door Lienappelsien
Link naar reactie
Delen op andere sites

Een update: 

vanmorgen mocht Ollie een dexamethason injectie komen halen, dit keer was de konijnenspecialist aanwezig die hem dinsdagavond ook had gezien. Zij vond hem erg achteruit gegaan, terwijl ik juist kleine verbeteringen begin te zien. Het flitsen van zijn ogen is wanneer hij ontspannen is niet meer aanwezig, hij vindt zelf de weg weer naar zijn waterbakje, en op zijn zij vallen en rollen heb ik hem sinds donderdag niet meer zo vaak zien doen. Alleen nog als hij zelf te snel zich wil verplaatsen. 
 

De critical care dwangvoer vindt hij vreselijk! Maar omdat hij niet verder kan met alleen appel en komkommer en af en toe een strengel hooi, zal het toch moeten. Omdat hij de dunne medicatie goed wegkrijgt heb ik extra water toegevoegd aan het voer: zo is het gelukt om wat voer te dwingen! Gelukkig zie ik hem nu weer van zijn hooi smullen. Hopelijk vindt hij de dwangvoer vreselijk genoeg dat hij besluit zelf maar te gaan eten haha. 
Zo maar even langs de dierenwinkel om wat snoepjes te halen met wat vezels en Olvarit uit de supermarkt, hopen dat we daarmee zijn darmen in beweging kunnen houden. 
 

Hoewel de arts weinig succesverhalen meemaakt, hoopt ze dat Ollie er een is. Ondanks zijn leeftijd was hij nog topfit, dus we gaan de komende twee weken alles uit de kast halen. Daarna kijken we of verder behandelen nog een optie is, of dat ik toch afscheid moet gaan nemen. 
Maar voor het zover is moet ik volgende week bellen om te laten weten hoe het gaat, een extra dosis dexa is dan zeker mogelijk. 
 

Ik heb momenteel alle zaagsel uit zijn hok gehaald en een oud kleed neergelegd zodat hij als hij rolt geen zaagsel in zijn ogen krijgt. Het is alleen niet de meest hygiënische optie lijkt me. Als iemand hier nog tips voor heeft hoor ik het graag!

 

Hopelijk komen er snel wat kleine verbeteringen. Zelf meer eten en een (als is het maar een beetje) rechter koppie zou fijn zijn 🙂

Link naar reactie
Delen op andere sites

Als het echt nodig is: baby's eerste hapje banaan mengen met dwangvoerpoeder wil het nog wel eens een fijner smaakje geven. De fruitsuikers zijn niet zo goed, maar als het op standje overleven staat en hij echt te veel afvalt, kan het wel de moeite waard zijn. Je kan het dwangvoer ook op/tussen twee plakjes appel smeren natuurlijk. 

 

En er zijn naast de critical care ook nog andere vergelijkbare merken: supreme selective recovery of bunny nature of bunny nature rescue feed of herbal aid. 

Linkje naar de webwinkel, dan zie je wat ik bedoel: https://www.bunnybunch.nl/konijnenhokken/dwangvoeren-en-nazorg/

Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 29-4-2023 om 13:04, LiesEnOllie zei:

Ik heb momenteel alle zaagsel uit zijn hok gehaald en een oud kleed neergelegd zodat hij als hij rolt geen zaagsel in zijn ogen krijgt. Het is alleen niet de meest hygiënische optie lijkt me. Als iemand hier nog tips voor heeft hoor ik het graag!

Destijds met Floor heb ik een paar vetbedden neergelegd. Dat werkte prima.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik weet niet of er nog steeds mensen zijn die geïnteresseerd zijn in hoe het gaat, maar even van me af schrijven werkt ook therapeutisch. 

 

Een update: 

We zijn nu 2 dagen verder na het laatste dierenarts bezoek, maar het voelt als veel langer. Ik merk nog niet echt verbetering volgens mij… Ollie is nog zo scheef, rondlopen gaat met moeite of in rondjes, eet zelf niet, drinken doet hij alleen als het voor z’n neus staat. De medicatie gaat nog steeds goed, neemt hij gulzig op. Ook is hij gewend aan de critical care, tussen de 10ml en 20ml per keer gaat fantastisch goed. We zijn daar samen een goed team in geworden: hij draait zelf in een houding die hij fijn vindt en waarbij ik er goed bij kan. Het is geen strijd en grote smeerboel meer! 

De gekochte Loops snoepjes en Olvarit wil hij niet. Zonde, maar had het kunnen weten met het eigenwijze karakter van hem. Dan maar af en toe appel en komkommer. 

Ik zie hem wel weer vaker zichzelf wassen, zelfs met beide voorpootjes tegelijk. Het ziet er niet heel stabiel uit, maar hij doet het wel weer. Zijn ogen flitsen af en toe nog wel, vooral vlak na het optillen en terugzetten in zijn hok. 

Verder ben ik zaterdagavond heerlijk onder geplast, vol over mijn arm. Vond hij heel leuk: knorren, opgewonden en ineens energie voor 10. Toch hem direct in zijn hok gezet zodat ik andere kleding aan kon en m’n arm met flink wat zeep kon wassen 😅

 

Hoewel de strijd nog niet is gestreden en ik nog alles op alles wil zetten, merk ik dat ik me mentaal aan het voorbereiden ben op afscheid over zo’n 10 dagen… volgens de arts moet er dan verbetering te zien zijn, maar als dat niet voldoende is raad ze aan om te stoppen. En heel eerlijk, als dat zo is, ik weet ook niet of ik het volhoud om daarna nog 2 á 4 weken door te gaan… en daar voel ik me schuldig om, al is het wel de realiteit. Ik woon alleen, ik werk onregelmatig, ik sta elke ochtend om 6 uur op voor medicatie en dwangvoer. Of ik nou moet werken of niet, de wekker gaat elke dag om kwart voor 6. Elke vrije minuut besteed ik aan aandacht aan Ollie, eten geven, of googlen wat ik nog kan doen. Hem zo ziek zien, de zorgen, hem verzorgen… ik doe het met zoveel liefde voor hem, maar God wat is het zwaar. 

 

Wat een nare ziekte, maar waardeer iedereen’s tips, adviezen, en sympathie enorm, bedankt daarvoor. Dat maakt dat het voelt alsof ik er niet alleen voor sta ❤️

Link naar reactie
Delen op andere sites

We vinden het altijd heel fijn als konijnenbaasjes laten weten hoe het gaat!

 

Fijn dat jullie een manier gevonden hebben om de zorg niet te onprettig te maken voor alle partijen. Dat onder plassen is herkenbaar, heb ik ook gehad met mijn EC konijntje. Dat ik hem in mijn armen had en hij het gewoon liet lopen. Zwaar is de zorg voor een EC konijn zeker, helaas hebben veel konijnenbaasjes (ook ik) dat al moeten ervaren. Het is een rotziekte. Toch kunnen ze er doorheen komen en nog een aantal goede jaren hebben. Maar als dat niet lukt, en je besluit hem te laten gaan, zal ook iedereen dat begrijpen.  Er is geen zekerheid over de uitkomst en eventuele restklachten, als de kwaliteit van leven te laag is, is inslapen echt een keuze die iedereen zal begrijpen en niets om je schuldig te voelen (hoewel dat schuldgevoel er volgens mij bij bijna iedereen wel is als je die keuze moet maken). Soms is houden van ook durven laten gaan, zeggen ze wel eens.  Ik denk dat dat in een situatie als deze ook zo is. Ik raad baasjes altijd aan om een termijn te zetten op behandeling en realistisch te blijven, fijn te lezen dat jouw dierenarts dat dus ook adviseert. Zelf hou ik er een maand voor aan. Alles uit de kast halen die maand wat mogelijk is, maar niet eindeloos doorgaan als het geen of minimale verbetering geeft. 

 

Ik weet hoe zwaar deze weken zijn, heel veel sterkte gewenst en ik duim in ieder geval voor jullie voor een goede afloop.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .