Huidontsteking

[mystique]

Ik zou ik niet zijn, mocht ik niet op zoek gaan naar een verklaring. Niet dat ik er iets aan kan veranderen, maar zo werkt het nu eenmaal. 

Zou het van de koude kunnen zijn, dat er gestorven is? Ik bedoel, ze zat op haar eentje, op een handdoek, want strooisel mocht niet ivm de wonde, in een onverwarmde schuur. Want ... ze zat met allevier de pootjes onder zich gevouwen, terwijl de meeste gestorven konijnen uitgestrekt op hun zijde liggen. Ik had de dierenarts nog gevraagd of ze een lamp moest, maar dat was absoluut niet nodig. Vooral omdat ze gisteren nog helemaal fit was. 

Het andere wat onverklaard blijft, is de oorzaak van de wonde. Ik heb het nachthok inmiddels goed nagekeken, met m'n handen overal overheen gegaan, niets gevonden. Dus waar kwam die wonde vandaan? Hopelijk niet uit het hooi, denk aan grasaren, want dan ga ik nooit meer gerust zijn. 

 

Hoe dan ook, ik heb Lilou deze namiddag voorbereid op haar reis naar de eeuwige wortelvelden. Een schoendoos met strooisel, voor comfort, nog wat restjes voer die ze over had, voor de honger, en dan de rest van de schoendoos gevuld met stro, voor de warmte. Ik heb dit altijd al zo gedaan, als kind al. 😌 Nu is ze begraven in mijn vaders weide, waar ook Fleur, Tulli en Coquille liggen. 

 

Ik heb Miel naar binnen gehaald, ik vond het zo zielig om hem in zijn eentje buiten te zien zitten, en hij heeft van gisteren op vandaag ook niet vet veel gegeten. Binnen kan ik hem toch beter in de gaten houden. 

[Bunny566]

Wat een mooi afscheidsritueel zo, die schoenendoos.

Lastig te zeggen waardoor ze precies gestorven is. Hoewel het me wel koud toe lijkt, geschoren in een onverwarmde ruimte. Maar goed, je denkt dat de dierenarts het wel zou moeten weten.

Kan me voorstellen dat je erover blijft malen, dat zou ik zelf ook hebben. Geen antwoorden dus maar ik hoop dat je het een plekje kunt geven.

[Kolino]

Wat heb je er een mooi ritueel van gemaakt! Dat noem ik echt een waardig afscheid!

 

Ik kan me voorstellen dat je je afvraagt of ze het niet koud had. Maar hoe zou je je voelen als iemand je zou zeggen, als je een warmtelamp gebruikt zou hebben, dan had ze nog geleefd. Verschrikkelijk toch?

 

Het enige wat ik kan zeggen is dat ik een heel betrokken baasje heb gezien die heel druk in de weer is geweest om haar er weer bovenop te krijgen. Soms maak je keuzes of vertrouw je op professionals omdat dat op dat moment het beste lijkt te zijn.

 

Ik heb nu na 3 jaar nog wel momenten dat ik denk, had ik maar dit of dat. Veranderen doe je er niks aan. Als je maar naar eer en geweten gehandeld hebt en volgens mij kun je daar volmondig ja op antwoorden!

 

De oorzaak blijft gissen, misschien waren er inwendig dingen aan de hand die je van de buitenkant niet kon zien. Ik vraag me ook af, stel dat hooi of gras de oorzaak zou zijn, dan zou je meer verhalen moeten horen van andere baasjes. Dit is voor mij de eerste keer dat ik er over hoor. Los van grasaren in de neus/keel bij katten, honden en konijnen. Dat komt wel vaker voor, maar dat komt dan in een al bestaand gat terecht.

 

Ik zou inderdaad ook als een malle het hele verblijf doorzoeken op plekken waar ze zich aan kunnen verwonden. Misschien was het gras/hooi toch secundair en zat er al een wondje voor er iets van buitenaf in kwam. Goed dat je Miel nu naar binnen hebt gehaald. Dat geeft toch wat meer rust.

 

Nogmaals heel veel sterkte!

[bobbyonthefloor]

Wat een verdrietig nieuws. Heel veel sterkte.

[Mitty]

10 uren geleden, Kolino zei:

Los van grasaren in de neus/keel bij katten, honden en konijnen. Dat komt wel vaker voor, maar dat komt dan in een al bestaand gat terecht.

Grasaren komen inderdaad vaak in een al bestaand gat terecht. Maar als de vacht dik en dicht op elkaar zit, of vervilte vacht/klitten heeft, dan kan de grasaar doorkruipen en door de huid heengaan. Vaak tussen de tenen of in een klit. Dit komt omdat een grasaar maar één kant op kan bewegen door de weerhaak. Het kan zo dus wel een wondje veroorzaken. Ook als hij onder de huid zit beweegt hij nog maar één kant op en kan zo gaan 'dwalen'. Ik vind de ontsteking die bij Lilou is ontstaan wel veel te groot voor een grasaar. Waarschijnlijk is het bij Lilou een hele ongelukkige samenloop van omstandigheden. Daar kan je niets aan doen. Je hebt zo voor haar gevochten, ik hoop dat dat je na een tijdje rust kan geven.

[Evee]

Lastig hè, die twijfels? Ik heb het met Joris ook. Ik had hem binnengehaald, en daarna ging het opeens veel erger... Hij viel weer af, oogontsteking erbij, leek opeens zo klein, kwetsbaar en wankel. Was het een te grote overgang? Had hij het te warm met zijn dikke wintervacht waardoor het opeens allemaal nog meer ging opspelen? Heb ik de verkeerde keuze gemaakt? Had ik hem niet gewoon lekker bij Brenda moeten laten, waar hij zo gelukkig mee was?

 

Maar ja, je maakt de keuzes die op dat moment met die informatie het beste lijken. We hebben helaas geen glazen bol die de toekomst, die de gevolgen van keuzes kunnen voorspellen. Je hebt echt de beste zorg gegeven die mogelijk was. En een mooi afscheid. Nogmaals, heel veel sterkte met het verlies.

[mystique]

Bedankt iedereen, voor de lieve woorden. ❤️

[mystique]

Het is een vraag waarop geen antwoord komt, en mocht er al een antwoord op komen, wil ik het dan wel horen? Het is menselijk, denk ik, om op zoek te gaan naar de oorzaak van iets. Het is gewoon pijnlijk het gevoel te hebben een dier gefaald te hebben. Maar ik moét mezelf voorhouden dat ik gedaan heb wat ik dacht dat het juiste was, en dat het nu verkeerd is afgelopen, doet niets af aan mijn inzet, ik heb mijn best gedaan. 😌 

 

Jij ook veel sterkte, Evelien, met het afscheid van je Joris. ❤️

[Marjoleink]

Je hebt gedaan wat je kon, je bent naar de dierenarts geweest, je hebt haar wonden verzorgd, haar binnengehaald, ga jezelf nu geen verwijten maken.

Ik ken het gevoel van toen Bunny ziek was. Ik kon pas eind van de middag bij de weekendarts terecht, dus ik heb haar binnengehaald, pijnstillers gegeven, lekkere hapjes aangeboden, en de volgende dag overleed ze. Ik denk ook "als ik nou gewoon alvast naar de dierenarts was gegaan, had ze het dan gered", maar de waarheid is dat we het gewoon niet weten. 

Ze is gelukkig geweest bij jou, je hebt alles voor haar gedaan wat binnen je vermogen lag, maar helaas heeft ze het niet gered. Dat is heel erg, maar niet jouw schuld.

[Lienappelsien]

Ach ik lees dit nu. Veel sterkte, Mystique! 
 

Wat knap wat je nog allemaal voor haar hebt gedaan, en zoals we je kennen, heel liefdevol. 
 

Ik snap dat je een oorzaak wil weten dat je haar toch onverwacht dood vond. Misschien haar hart die het niet meer aankon? Bloedvergiftiging? Het kan van alles zijn geweest. Jij had het in ieder geval niet kunnen voorkomen, je hebt zo goed voor haar gezorgd.
 

Fijn dat ze een mooi leven heeft gehad.