Ga naar inhoud

Traanogen en meer!


Roos en Lize

Aanbevolen berichten

Ik zal mij even voorstellen. Ik ben Ellen en heb twee buitenkonijnen, nou ja, had. Lize en Roos, ooit bestempeld als dwerghangoor, maar met een gewicht van bijna drie kilo is er weinig dwerg meer over! Ze wonen buiten in een hok van ruim drie bij één meter en hoog genoeg om in te kunnen staan. Daarnaast hebben ze de permanente beschikking over een volledig  afgezette ren van 15 vierkante meter. Deze ruimte delen zij met drie cavia's, waarbij de bovenste verdieping voor de konijnen is (een leefruimte van 1x3 meter) en de rest wordt gedeeld. Ze hebben weinig last van elkaar, maar ook geen interactie. 

Roos kreeg rond de kerst last van traanogen. En Lize was minder actief, kwam wat minder enthousiast bij het eten en leek het voer niet meer zo interessant te vinden. Ik heb gebeld met de spoed dienst of dit een reden was om langs te komen. En dat wat het. Roos kreeg antibiotica en Metacam voor haar klachten, Lize moest door naar de eigen dierenarts, want haar gebit zag er niet goed uit. Ze was onderkoeld, dus moest gelijk naar binnen. Daarnaast was zij een ruime kilo lichter en ik kreeg voor haar dwangvoeding mee. Beide konijnen naar binnengehaald (een puppyren van 1.60x1.60 geregeld) en begonnen met de medicijnen en dwangvoeding.

Bij de eigen dierenarts wilden zij onder narcose het gebit van Lize bijwerken, maar toen zij onder narcose was bleek haar gebit zo vergroeid te zijn dat ze haar gelijk hebben laten inslapen. 

 

Roos was dus opeens een konijn alleen. Ze bleek ook een vorm van schurft te hebben, hier zou zij gedurende drie weken een injectie voor krijgen. Vanochtend de laatste gehaald. Haar huid knapt niet zo op als dat zou moeten en haar oog is ook matig verbeterd. Vanochtend zijn haar traanbuizen doorgespoeld, ik heb druppels meegekregen voor de komende week twee keer per dag en moet met sudocreme de beschadigde huid om het ook opknappen. Daarnaast is zij te zwaar en moet op beperkte voeding. Haar huid is mogelijk niet alleen aangetast door de schurft, de dierenarts vermoedt dat er onderliggende oorzaken kunnen zijn waar ze nu verder niet op in is gegaan (is geen konijnkundige dierenarts, maar werkt wel deels op de knaagdierenopvang in Rijswijk, druk bezig om konijnkundige te worden)

 

Mijn vragen voor jullie:

-Roos zit opeens alleen en binnen in een veel kleinere ruimte dan zij gewend is. Ik wil haar in mei weer naar buiten doen, maar dat duurt nog wel even. Hoe zorg ik dat zij niet verpieterd in haar uppie? Wat zijn leuke spelletjes of zaken ter vermaak? 

-Wat is handig met koppelen? Ik wil haar zo snel mogelijk voor een koppelvakantie sturen, maar met al haar klachten vraag ik mij af wat een goed moment zou zijn.

-Hoe houd ik mijn konijn een beetje tam? Ik tilde ze eigenlijk nooit, maar ze kwamen allebei altijd voor aandacht en knuffels als je bij ze was. Nu rent ze weg en met nog een week twee keer per dag druppels kan ik haar niet met rust laten. 

 

Nou, een heel verhaal, maar ik hoop dat jullie mij kunnen helpen met mijn vragen. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Allereerst veel sterkte met het verlies van je konijn en de zorg voor Roos. Dat is echt pittig zo bij elkaar. Ik hoop dat Roos snel weer opknapt.

 

Eerst even een advies waar je niet om gevraagd hebt, maar ik kan er niet omheen. Het is niet verstandig om konijnen en cavia's samen te houden. Nog los van dat het verschillende diersoorten zijn, die elkaar niet verstaan, wat tot gevaarlijke situaties voor de cavia's kan leiden, hebben ze verschillende voedingsbehoeften die je niet kunt controleren. De konijnen kunnen het voer van de cavia's eten en dat is niet goed voor ze. Bovendien kunnen konijnen een bacterie bij zich dragen waar zij zelf geen last van hebben, maar die dodelijk is voor cavia's. Het is echt af te raden om ze samen te huisvesten. 

 

Ik zou met koppelen inderdaad wachten tot ze is opgeknapt. Het is stressvol en dat kan ze er nu niet bij hebben. Maar wachten tot mei hoeft niet per se, je kunt ook in de winter een binnenkonijn adopteren en ze in mei samen naar buiten doen, alleen de keuze is wel wat beperkter in dit seizoen, aangezien veel opvangen alleen buiten konijnen hebben. Waar woont ze nu? In de woonkamer of in een aparte kamer? Sommige konijnen hebben juist baat bij het gezelschap van mensen, voor anderen is het te druk in de woonkamer. Dus het is fijn als je daarbij naar haar behoeften kunt kijken. 

 

Die tamheid komt wel weer terug als je haar straks niet meer hoeft te behandelen. Nu is dat even wat het is en kun je er niets aan doen, wat moet dat moet. Als je nu lief en leuk gaat zitten doen om haar daarna weer te pakken en behandelen win je toch niks. Meestal na een paar dagen of weken rust zijn ze wel weer de oude. 

 

In de tussentijd kun je vanalles aan voedselverrijking doen. wc rolletjes volgestopt met hooi en wat lekkers, brokjes geven in zo'n voerballetje, kranten en dozen om te scheuren (mits ze er niet veel van opeet), er is veel mogelijk. In het onderwerp 'speelgoed' op dit forum kun je veel inspiratie vinden. 

 

Heel veel sterkte met de zorg en beterschap voor Roos! 

  • Mee eens! 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedankt voor je uitgebreide reactie. Koppelen wil ik idd zo snel mogelijk doen, al wordt het lastig om genoeg permanente ruimte te bieden zolang ze binnen zitten. Ze staat nu in de woonkamer, maar die is vrij rustig bij ons. Vind het wel lastig peilen of ze blij is met onze aanwezigheid. 

 

Hoop dat ik die tamheid en haar vertrouwen weer terug kan krijgen.

Ik ga eens zoeken naar spelletjes en zo.

 

Met betrekking tot de cavia's, ze krijgen apart eten, hebben eigen verdiepingen en nachthokken en delen alleen de ren. Is niet helemaal gescheiden, maar zo hebben ze allemaal ruimte en toch hun eigen deel. Ruimtes voor de cavias zijn afgezet met een klein poortje, daar passen de konijnen niet door. En de konijnen zitten hoog, want de cavia's kunnen niet goed klimmen. Alleen die bacterie is een risico die ik niet weet op te lossen!

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

6 uren geleden, Roos en Lize zei:

Hoop dat ik die tamheid en haar vertrouwen weer terug kan krijgen.

Ja hoor, maak je je daar maar geen zorgen om. Zodra je niet meer gemeen hoeft te zijn omdat je mag stoppen met medicatie dan leren ze het altijd wel weer af om bang voor je te zijn. Het ene konijn is daar sneller mee dan de ander, maar een week tot 3 a 6 maanden en dan zal ze zeker wel weer tam zijn!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Goedemiddag allen. Een kleine week verder en wil jullie graag even bijpraten. Roos gaat goed. Ze doet niet moeilijk met het druppelen van haar ogen en lijkt heel ontspannen op schoot te zijn. Ze is een paar dagen geleden begonnen met stampen met haar achterpoten. Ik ben bij haar gaan kijken en ze kwam gelijk aangelopen. Steeds als zij stampt, wil ze contact. Is voor mij nieuw, maar leuk dat zij weet aan te geven wat ze wil. Laat haar nu ook los in een konijnenproof ruimte (de woonkeuken) zodat ze haar pootjes goed kan strekken.

We geven haar groente aan een lijntje, net te hoog. Hebben wc rollen met hooi opgehangen en zij had al een koker waar haar brokjes in zaten om mee te schudden voor er iets uitkomt.

Verder is haar huid schoon en lijken haar ogen goed hersteld! 

Gisteren een koppel-vakantie-afspraak gemaakt bij de konijnenopvang in Ridderkerk (eerder goede ervaringen gehad met hamsters). Op 4 maart gaat Roos daar heen. En niet in haar eentje. Mijn buren hebben al jaren een konijn alleen in een hok van ongeveer een vierkante meter zitten. Met de beste intenties is het een waardeloze situatie voor dat konijn. Ik heb hun gevraagd of wij onze konijnen kunnen koppelen. En dat vinden zij een heel goed idee! Aangezien het twee dames zijn zal er vanuit de opvang een rustige ram worden gezocht om de kans op slagen te vergroten. Als alles gaat zoals gepland heeft Roos straks een vriendje en een vriendinnetje. Ik weet dat de kans klein is dat het gaat lukken met de dames, maar ik ga heel hard duimen dat het wel werkt!

Roos.jpg

  • Vind ik leuk 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat goed dat je het hebt aangedurfd om te vragen of het buurkonijn bij jouw konijn mag. Dat kan soms best nog wel een ding zijn, je weet nooit hoe iemand reageert. Ik hoop dat het allemaal gaat lukken met het koppelen en een rammetje erbij! 

  • Vind ik leuk 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Evee sloot dit topic
Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .