euthanasie, onprettige ervaring

[Sabber]

Ik ben nieuwsgierig naar jullie ervaringen met het laten "inslapen" van een konijntje. Dit was mijn tweede ervaring en de eerste was al niet heel fijn maar deze keer was het echt heel onprettig. Allereest kwam de dierenarts niet thuis vanwege corona. Dat was eigen beleid, nou ja niks aan te doen. Vervolgens moest ik bij de dierenarts lang wachten in de wachtkamer, ruim 20 minuten, wat voor de meeste nijntjes behoorlijk stressvol is. Maar toen kwam het. Er werd in de bil van mijn dwergkonijntje een enorme spuit gestoken (narcose). Ik schat tussen de 5 en 10 ml. Dat is echt alsof je een colafles in je bovenarm spuit. Ik vond het afschuwelijk en gaf dat ook aan en toen vertelde de arts dat ze voorheen een andere, meer geconcentreerde, dosering hadden maar dat die niet meer leverbaar was. Dat deed super veel pijn natuurlijk en hij stribbelde dan ook erg tegen. Het ging overigens ook nog mis en toen ging ie nog een keer in de andere bil. Ik lig er, weken later, nog steeds af en toe wakker van dat ik dit mijn kleintje moest aandoen en achteraf had ik hem misschien liever gewoon dood laten gaan. Hij had een tumor in zijn neusholte en werd daardoor steeds benauwder, ik wilde niet dat hij zou stikken, maar vraag me achteraf af wat erger was. Maar waar ik ook steeds aan moet denken is dus dat alle konijntjes dit dus kennelijk krijgen. In elk geval bij deze dierenarts. Ik vind dat een afschuwelijk idee en vraag me echt af of er geen minder pijnlijke manier is kleine diertjes te laten inslapen. Zijn er meer mensen met een dergelijke ervaring?

[Eefje]

Mijn ervaringen zijn anders. Mijn ram werd ingeslapen met eerst een spuitje in zijn bil, dat vond hij niet fijn, maar het was heel kort en hij viel daarna snel in slaap. Daarna kreeg hij het spuitje dat hem dood maakte.

Bij mijn voedster ging het anders. De dierenarts moest even voelen waar haar niertje zat, dat vond ze ook niet fijn, maar ook dat was heel kort. Hij spoot toen het dodelijke middel direct in haar niet, ze viel toen direct dood in mijn schoot neer. Voor mij was het heftig, voor haar de snelste manier. In beide gevallen niet meer dan een paar seconden ongemak. 

Nou ja, mijn ram moest wel naar de dierenarts toe, dus hij had wat meer stress. Voor mijn voedster kwam de dierenarts thuis. Ik moest haar wel even pakken natuurlijk, maar daar ontkom je toch niet aan. Al met al vond ik beide methoden diervriendelijker dan ze dood laten gaan aan hun kwalen. 

Heel naar dat jouw ervaring zo vervelend was. Kan me goed voorstellen dat je daar beroerd van bent. Het is dus niet standaard wat er bij jou gebeurd is, het kan echt beter.

 

[Okki]

Oh wat rot zeg! Wij hebben in december een konijntje in moeten laten slapen. Gelukkig konden we vrijwel direct in de spreekkamer terecht. En van die eerste prik staat mij niet echt bij dat ie heel vervelend was voor mijn konijn. Wel wat pijnlijk, maar die zat er zo in. Daarna mocht hij lekker bij mij op schoot liggen en daar kreeg hij ook de tweede prik.

 

Echt heel vervelend dat jij zo'n rotervaring hebt gehad bij iets wat heel netjes en met de goede aandacht zou moeten gebeuren.

[Suus1978]

Jeetje, wat een naar verhaal! Dit klinkt niet ok. Ik kan me goed voorstellen dat dit je op een hele vervelende manier bijgebleven is. Bij mijn konijnen ging het gelukkig altijd vrij rustig. De laatste keer spoot de da met de tweede spuit wel meerdere keren. Dat vond ik ook heel naar om te zien. Mijn konijntje heeft er waarschijnlijk niets van gemerkt, maar het ging best hardhandig en ik zie het nog zo voor me. Ze was ernstig ziek, ik heb wel eens begrepen dat het dan lang duurt voordat het middel effect heeft (omdat de bloedsomloop vaak al heel slecht is).

 

Het wachten in de wachtkamer is verschrikkelijk, maar ik ben op die momenten eigenlijk een beetje van de wereld dat ik me amper druk maak om mijn omgeving. En iedereen begrijpt vaak ook heel goed wat er aan de hand is. Ik heb zelf ook wel eens zitten snotteren als ik iemand huilend met een leeg mandje uit een spreekkamer zag komen.

[lindelies]

Wat een nare ervaring, zeg!

Ik heb zelf gelukkig een goede (als je dat zo kunt noemen bij een euthanasie) ervaring gehad. In november heb ik mijn konijn van 10 jaar oud moeten laten inslapen. Hij kreeg een injectie onder de huid. Het aanprikken was even gevoelig, maar bij het inspuiten gaf hij geen kik. Daarna is hij rustig ingeslapen. Wel moest hij nog wat extra narcosemiddel krijgen (hij kreeg een overdosis als euthanasie) om echt in te slapen, maar daar heeft hij niks meer van gemerkt. 

Ondertussen mocht ik hem gewoon lekker aaien, zodat hij vertrouwd in kon slapen.

 

Ik hoop dat je niet vaker zo'n nare ervaring hoeft mee te maken.

7 maart 2022 aangepast door lindelies

[Kolino]

Wat naar, zo'n rotervaring. Mij staat ook niet bij dat de eerst prik zo vervelend was. Het is wel redelijk normaal dat ze een vluchtreactie laten zien bij/na de eerste prik. Ze worden er een soort van dronken/draaierig van, maar zijn daarna heel snel weg. Ik herinner me die vluchtreactie nog wel, maar omdat hij bij mij op schoot mocht zitten kon ik hem makkelijk geruststellen. Hij was ook binnen no time in slaap.

 

Ik hoefde niet te wachten in de wachtkamer, we hadden het van te voren heel goed geregeld en doorgesproken. Ze wisten dat ik zou komen en ik mocht meteen doorlopen. Ik heb zelfs nog tijd gehad om goed afscheid te nemen voordat hij werd ingeslapen.

 

Ik weet niet of langzaam stikken nou een beter alternatief was geweest hoor. Ik snap je gevoel wel, niemand wil dat hun konijn moet lijden. Je kiest er juist voor om ze niet te laten lijden. Helemaal zonder lijden lukt dus niet, die eerste prik is echt eventjes vervelend, maar dat zou secondenwerk moeten zijn.

[Evee]

Ik heb veel ervaring helaas met het in laten slapen van dieren. Het ene of het andere middel kan echt verschil maken in de reactie, maar een goede dierenarts legt dat vooraf uit en in mijn ervaring ook waarom ze een bepaald middel kiezen. Dan weet je dus ook wat je kan verwachten.

 

En wees ook niet bang om zelf vragen te stellen of een voorkeur op te geven. Mocht het ooit weer nodig zijn, vertel dan over deze ervaring zodat de dierenarts je angst begrijpt en kan wegnemen (door andere werkwijze, of meer uitleg).

 

Wensen voor het inslapen doorgeven heb ik ook gedaan bij onze hond die in september is ingeslapen. En daardoor is dat wel prettig en naar wens verlopen. 

[Deeskuh88]

Ik heb in het verleden wel wat honden in laten slapen, niet die van mij, maar van mijn ouders. Ik ben er vaak bij aanwezig geweest, en vond het altijd heel rustig gaan met veel uitleg wat er ging gebeuren en wat je kon zien. In januari heb ik de eerste keer mijn konijn in laten slapen. Bij een andere kliniek, maar dat heb ik ook als heel prettig ervaren. Een fijne ervaring wordt het nooit, maar de uitleg vind ik zelf heel fijn. Het betreffende konijn voelde zich sowieso snel ergens op haar gemak, dus het eerste spuitje accepteerde ze heel makkelijk. Bij de tweede was ze snel weg. Ik vond het een mooie ervaring, ondanks dat het zo verdrietig was. 

Er zit ook wel enorm veel verschil in de klinieken hoor! Die waar mijn ouders naartoe gaan heeft nu (voorheen ook niet hoor) een aparte wachtkamer waar je kan wachten zodat je nog even alleen bent met je dier. En een kaarsje met tekst op de balie. Als die brandt weet iedereen in de praktijk dat er ergens iemand zijn of haar dier laat inslapen. Wat weer wel vervelend is daar is dat je daarna aan de balie moet staan voor de betaling, want op rekening doen ze niet meer ivm wanbetalers. Dat laatste is bij de dierenkliniek waar ik heenga weer wel. Dat vind ik wel echt een pluspunt, want vol verdriet zit je er echt niet op te wachten dat je je nogmaals moet melden. Ik kon meteen weggaan en bij de volgende keer met een consult kon ik die rekening voldoen (of aan het einde van de maand wordt de factuur thuisgestuurd). En ook per dierenarts verschilt de werkwijze, maar ik heb er nog niet een meegemaakt die daar niet heel lief en respectvol mee omgaat.

[Suus1978]

Wat ontzettend mooi dat ze een kaarsje branden! Nog nooit gehoord of gezien, maar dat vind ik echt heel mooi. Ik zou het niet droog houden als ik dat zou zien geloof ik 😬

Een aparte kamer is ook wel fijn, niet alleen vooraf maar misschien ook wel achteraf, om even bij te komen van de emotie. Het laten inslapen van dieren hoort erbij als je begint aan huisdieren en het is eigenlijk heel mooi dat we die keuze hebben, maar het blijft een intens verdrietige en moeilijke gebeurtenis.

       

[Deeskuh88]

58 minuten geleden, Suus1978 zei:

Wat ontzettend mooi dat ze een kaarsje branden! Nog nooit gehoord of gezien, maar dat vind ik echt heel mooi. Ik zou het niet droog houden als ik dat zou zien geloof ik 😬

Een aparte kamer is ook wel fijn, niet alleen vooraf maar misschien ook wel achteraf, om even bij te komen van de emotie. Het laten inslapen van dieren hoort erbij als je begint aan huisdieren en het is eigenlijk heel mooi dat we die keuze hebben, maar het blijft een intens verdrietige en moeilijke gebeurtenis.

       

Echt niet? Dan zijn steeds meer klinieken hier in de buurt die dat doen. Die waar ik heenga heeft dat nog niet, maar drie andere grote klinieken in de omgeving hebben dat wel. En ongetwijfeld nog wel meer. Is ook wel iets nieuws, denk van eind vorig jaar ofzo? Maar er zijn er steeds meer die het overnemen. Vind ik ook wel iets moois. Ik ben ook zo iemand die dan mee kan gaan huilen. Gek genoeg heb ik dat bij mensen veel minder snel 😅

 

Maar het laten inslapen op zich is inderdaad iets moois dat we dat kunnen kiezen om verder lijden te besparen. Wat Eefje ook al zei: Het is diervriendelijker dan sterven aan kwalen. 

[Evee]

Een kaarsje branden doen ze bij mijn dierenarts niet (wel een mooi idee trouwens!)

 

Maar ze hebben twee spreekkamers, en als je komt voor inslapen is er altijd wel één waar je alvast in mag om te wachten op de dierenarts, je hoeft dus niet in de wachtkamer te zitten. Vaak komt er dan ook een assistente mee met je wachten, die alvast een praatje maakt, tissues aanbied als je die nodig hebt, je gerust stelt, en dan subtiel al vraagt wat je wensen zijn (daar laten voor destructie, via hun naar crematorium, mee naar huis nemen).

Als de dierenarts dan komt is het vaak nog even een korte controle van je dier, even een check of het terecht is, even een gesprekje om te controleren of dit echt is wat je wil. En dan uitleg over hoe het gaat, en ook het waarom een bepaald middel. Ik heb dat niet als onprettig ervaren, hoewel ik ook wel dieren heb gehad die wat vochten tegen de slaap van de narcose. Maar eerlijk is eerlijk, ik had bij die betreffende dieren ook niet verwacht dat die zonder een laatste strijd zouden gaan. Sommige hebben dat echt in hun, terwijl anderen echt zo op zijn dat ze al bijna overlijden van het slaapmiddel en juist heel rustig heengaan.

De factuur krijg je ook achteraf bij onze praktijk.