Konijn herseninfarct

[samantha!]

Mijn konijn Mickey heeft vandaag waarschijnlijk een herseninfart gehad.

Hier het verhaal:

Mickey is altijd een zorgenkindje geweest.

Hij heeft een verkeerde stand van de achterpootjes, waar hij overigens geen last van heeft.

Hij is altijd mager, er komt maar niks bij, en soms wil hij gewoon niet eten en valt hij weer ineens heel veel af.

Hij heeft altijd wel wat problemen met zijn luchtwegen gehad.

2 maanden geleden had hij een luchtwegeninfectie.

Daar heeft hij medicijnen voor gekregen.

Daarna is het wel beter geworden, maar zijn piepende ademhaling is nooit minder geworden.

Daarna speelde de eetproblemen weer op en was hij weer 0,5 kg afgevallen.

Hij is pas 2 jaar maar heeft altijd al problemen gehad

Nu vandaag:

Ik was in de andere ren bezig met Hannes.

Ineens hoor ik iets krabben.

Ik dacht eerst dat het de honden waren maar die waren het niet.

Toen ben ik gaan kijken en zag ik Mickey languit liggen en krabben met zijn voorpootjes.

Ik de ren open gedaan en snel Babs eruit gehaald.

Mickey ging ineens op zijn rug liggen en strekte zich helemaal uit.

Zijn nek en hoofd helemaal tegen zijn rug aan.

Hij draaide zijn ogen helemaal weg, ik zag alleen nog maar wit.

Hij begint zich nog meer te strekken, en te gillen.

Wat een vreselijk geluid zeg, ik hoor het nu nog.

Op een gegeven moment ging hij op zijn zij liggen en lag hij stil.

Het leek alsof hij helemaal weg was.

Ik had ondertussen me moeder gewaarschuwd en die zat al in de auto.

Ik Mickey rustig opgepakt, hij was weer helemaal wakker.

Bij de dierenarts aangekomen is hij echt helemaal bijgekomen.

Hij is alleen nog helemaal sloom.

De dierenarts denkt dat hij een herseninfarct heeft gehad

Hij heeft nu weer medicijnen gehad.

Als hij weer slechter word moeten we komen, en we moeten sowieso morgen terug bellen.

De dierenarts had het erover dat het een parasiet in de hersenen kon zijn.

Heeft iemand hier ooit van gehoord?

Of heeft iemand ervaring met een herseninfarct bij een konijn?

Ik hou jullie op de hoogte.

Groetjes,

Samantha

[Reusje]

Bij parasieten denk ik meer aan een middenoorontsteking dan wel in verwaarloosde vorm.

Een infarct kunnen ze zeker en vast krijgen net zoals een mens .

Als het iets van een troost kan zijn het is een pijnloze dood omdat het heel snel gaat.

[samantha!]

Zijn oren zijn goed, daar is naar gekeken, hij had ook nergens last van ofzo.

Ik zie nu niks meer aan hem, hij eet ook gewoon.

Kan het zijn dat hij het vanaf nu vaker gaat krijgen dan?

Hij gilde wel, betekende dit dan niet dat hij pijn had?

[Petradhd]

Kan dit geen epilepsie zijn? Ik ben niet erg thuis in konijnengeneeskunde maar bij de mens heeft een herseninfarct altijd restverschijnselen. Als Mickey een mens was geweest had ik zeer zeker eerder aan een epileptische aanval gedacht (al dan niet veroorzaakt door een tumor) dan aan een herseninfarct. Ook door wat je aangeeft dat hij eerst helemaal versuft was en daarna bij kwam.

[samantha!]

Ja dat zou denk ik ook wel kunnen.

Ik heb morgen weer contact met de DA en dan ga ik dat eens vragen.

Het is zo moeilijk dat je gewoon niet weet wat het is.

Ik ga morgen sowieso ook even mijn andere DA bellen.

[bunny ranch chanty]

Het is geen doof konijntje? die kunnen ook zo reageren..............

[samantha!]

Nee hij is niet doof.

[mintaka]

Als je spreekt van een parasiet in de hersenen, dan denk ik spontaan aan e. cuniculi. Toendra, één van mijn konijnen, heeft een jaar geleden daarvan een acute infectie doorgemaakt, met stuiptrekkingen (een soort epileptische aanvallen inderdaad) en evenwichtsproblemen.

Typisch voor e. cuniculi is ook een achterhandverlamming. Dat had zij toen niet.

Misschien toch daar ook eens over informeren?

Maar als je zegt dat hij nu weer gewoon eet en zo, dan zal het waarschijnlijk geen e. cuniculi zijn, want daarbij worden de symptomen progressief slechter (zelfs op één dag kan je groot verschil zien tussen 's ochtends en 's avonds).

[Danja]

Wat verrot zeg. Je zult wel heel erg geschrokken zijn! Bij een herseninfarct zou ik denken dat hij daar dan wel wat aan over zou houden, net als bij mensen. verlamming etc. Maar hij doet weer helemaal gewoon? ik hoop voor je dat het niet weer gebeurd. Mijn vorige konijntje heeft iets gehad wat er op leek. Hij had heel erge stuiptrekkingen en gilde ook zo verschrikkelijk. Daarna lag hij ook stil op zijn zij alleen maar te ademen. Maar Moos is toen overleden.

Maar goed, ik wil je geen angst aanjagen ofzo! ik hoop dat je nijn er weer bovenop komt!

[samantha!]

Ik heb net nog even gekeken en hij ligt gewoon.

Hij heeft wel wat van zijn biks gegeten, maar niet veel.

Ik heb een stukje brood geprobeerd maar dat wou hij niet.

Een stukje banaan at hij wel razendsnel op.

Bedankt voor de antwoorden en ik hou jullie op de hoogte!

[samantha!]

Het gaat goed met Mickey.

Hij eet goed.

Ook is hij nu boos en maakt veel herrie omdat hij uit zijn nachthok wil.

[Simonekee]

Ben wel blij dat het voor jullie zo goed afgelopen is want wij hebben zelfs een konijn (ons Stampertje) gehad wat na een beroerte overleden is. Hij had verlammingsverschijningen aan zijn linker kant en kon niet meer lopen, eten en zelfstandig drinken. De da heeft hem toen direct een spuitje gegeven met de medicijnen die mensen met een beroerte ook krijgen maar die heeft hem niet meer geholpen, hij is toen rustig in mijn armen nog bij de da ingeslapen.

Ben wel blij dat jullie Mickey het nu weer goed doet en weer lekker zich zelf is.

[samantha!]

Wat naar van jullie konijn zeg.

Onze DA heeft hem ook gelijk die medicijnen gegeven, en gelukkig werken ze hier dus goed.

[Steffie]

Hallo!

Ik wou even mijn ervaring over de beroerte van mijn konijn delen.

Vrijdagavond wou ik kijken waar Baco bleef.. ik had zijn hokje open gemaakt zodat hij rond kan lopen door de kamer, maar hij kwam maar niet.

Hij lag in zijn huisje en kwam er maar niet uit. Ik wou hem een duwtje geven zodat ie naar buiten kwam en merkte ik dat hij helemaal slap was. Hij viel steeds om en had totaal geen gevoel meer in zijn achterpoten.

Ook reageerde hij totaal niet meer op zijn omgeving.

Dezelfde avond ben ik nog naar de dierenarts geweest en die zei dat hij waarschijnlijk een herseninfarct heeft gehad. Hij heeft hem een spuitje gegeven met prednisol, en zei erbij dat ik er rekening mee moest houden dat hij niet beter werd...

De dag erna kon hij weer een beetje zitten, maar zijn achterpoten waren nog steeds slap. Hij heeft nog een spuitje gekregen en wonder boven wonder liep hij een paar uur later weer! Vandaag zijn laatste spuit gehad, en nu hopen dat hij geen terugval meer krijgt!

Ik ben echt helemaal blij dat hij weer de oude is! Hij loopt weer rond, en maakt zichzelf goed schoon! (Want door de verlamming liet hij ook alles 'lopen')

Maar jezus.. wat ben ik geschrokken! Vooral omdat het er vrijdag uitzag dat hij het niet ging redden!