Evee Geplaatst: 5 augustus 2021 Geplaatst: 5 augustus 2021 Ik had er al over gepost in het slowchat konijnentopic, maar ik geef het even een eigen plekje. Charlie heeft artrose, behoorlijk. Gezien haar leeftijd (8 a 9 ) zijn er niet echt veel opties meer, dus in overleg met de dierenarts staat ze op pijnstillers om te kijken hoe en hoe lang dat gaat. Ze eet nog wel zelf, is ook gewoon nog actief. Maar van de één op andere dag stond haar voorpoot scheef. Uit foto's bleek dat ze in haar voorhand in elk gewricht echt behoorlijk artrose had, en bij één gewricht was ook te zien dat er iets verdachts zat, waarschijnlijk een tumor. Niet echt een optimistische diagnose, maar ze is op dit punt echt te goed om haar in te laten slapen. Ze is gewoon nog op gewicht, was tot het moment dat ik de poot scheef zag staan echt nog actief. Eet nog altijd zelf. Verzorgt zichzelf nog. Geen zielig hoopje konijn dus. De voorgeschreven pijnstillers leken niet voldoende te helpen, ik had het gevoel dat Charlie toch nog pijn had. In overleg met de dierenarts zijn de pijnstillers van Charlie dus opgehoogd. Die adviseerde wel in stapjes op te hogen en gaf aan dat de dosering dan wel echt hoog ging worden, maar er zijn niet echt veel andere opties in dit geval. De andere opties die er zijn, zijn ook niet de meest milde middelen. 5
IreneM Geplaatst: 5 augustus 2021 Geplaatst: 5 augustus 2021 Hopelijk werkt het verhogen goed. Senna had ook een vrij hoge dosering toen. Het is niet goed, maar uiteindelijk wint de artrose het helaas toch wel van de pijnstillerschade.
Evee Geplaatst: 16 augustus 2021 Auteur Geplaatst: 16 augustus 2021 Ik vind dit altijd zo lastig. Als ik Charlie niet zou kennen, zou ik haar nog niet in laten slapen. Ze is heel rustig, slaapt veel, doet eigenlijk niets meer. Maar ze eet nog wel gewoon. Zit bij de deur te wachten als ik met medicijnen aan kom, die eet ze zo uit het spijtje. Ze is niet mager. Ze kan nog gewoon lopen, al ziet het er alles behalve soepel uit. Maar Charlie is nooit een rustig konijn geweest. Charlie was een sloper, graver, her-inrichter van het verblijf. Een dame met flink pit in haar. En die dame zie ik niet echt terug op het moment. Haar voorpoot staat in een rare stand en hoewel ze hem wel gebruikt, loopt ze echt maar heel weinig en niet soepel. Ze ligt en slaapt, en Harold is zo een schatje om haar meerdere keren per dag uitgebreid te wassen en tegen haar aan te floppen. Maar Charlie is apathisch, timide, een schim van het konijn wat ze was. Ze staat op het maximale qua pijnstillers wat mijn dierenarts aanraad. En dat lijkt wel iets verschil te maken in de zin van dat ik nu geen tekenen van pijn zie, maar dat is het ook wel. En Charlie was altijd zo een bikkel, dat ik ook wel verwacht dat ze strijdend ten onder zal gaan. Ik heb voor volgende week een afspraak voor katten vaccinaties staan en heb al aangegeven dat ik haar misschien wel mee neem om haar in te laten slapen. Het is zo lastig. Maar waar wacht ik op? Het gaat niet beter worden. Het komt niet meer goed. Wacht ik tot het moment dat ze zich zo ellendig voelt dat ze stopt met eten of niet meer kan bewegen? Of maak ik de keuze eerder, om haar dat te besparen? Echt, dit is zo lastig, het meest ellendige aan konijnen houden. Ik heb echt een enorme klik met Charlie en wil helemaal niet dat ik haar moet missen. En Harold, de schat, zit dan alleen en moet alle koppelstress weer ondergaan, terwijl hij zo een perfecte match is met Charlie. Het is niet zo schrijnend dat ik nu direct moet beslissen, maar ik wil het ook niet zo lang uitstellen dat Charlie echt de kwaliteit in haar leven kwijt raakt. 8
Marjoleink Geplaatst: 16 augustus 2021 Geplaatst: 16 augustus 2021 Dat lijkt me inderdaad een hele moeilijke beslissing. Maar ik lees in jouw verhaal aan de ene kant van de weegschaal jouw gevoelens (logisch), en de belangen van Harold, en aan de andere kant de kwaliteit van leven van Charlie zelf. Dus ik denk dat je eigenlijk al weet waar je goed aan doet. 1
Kolino Geplaatst: 16 augustus 2021 Geplaatst: 16 augustus 2021 Als je Harold en je eigen gevoelens buiten beschouwing zou laten, wat zou je dan doen? Je mag best een aantal dagen nemen om te voelen waar je goed aan doet. Het is niet niks zo'n keuze. Maar dat je het overweegt en al aangeeft aan de dierenarts dat je haar misschien wel meeneemt...Ik denk dat je eigenlijk al weet waar je goed aan doet. Heel veel sterkte met het maken van de beslissing.
Jamesthebunnybutler Geplaatst: 16 augustus 2021 Geplaatst: 16 augustus 2021 Super moeilijk. Heb je voor jouw gevoel alles geprobeerd wat zou kunnen helpen om haar weer wat actiever te krijgen (qua medicatie/pijnstilling)? Is dat een ja, dan begrijp ik je overwegingen om haar in te laten slapen. Van een afstandje zou ik vooral kijken naar of je denkt dat zij nog happy is. Als ik jou zo hoor lijkt dat niet helemaal het geval. Het is ontzettend moeilijk inderdaad, ook omdat je weet hoeveel verdriet en stress Harold ervan zal hebben. Ik heb wel geleerd dat konijnen ontzettende bikkels zijn en dat ze ongelooflijk veel pijn kunnen hebben zonder dat ze het laten merken. Een konijn dat heel ander gedrag laat zien dan voorheen, ondanks dat er geen sprake lijkt van pijn, kan echt heel ziek zijn of zich beroerd voelen. Jij weet daar natuurlijk alles van, maar als je eenmaal voor zo'n keuze staat ga je dingen toch wegredeneren. Mijn ervaring is eigenlijk ook dat wanneer je gaat nadenken over euthanaseren, je eigenlijk de keuze zelf al gemaakt hebt. Dat schrijft Kolino natuurlijk ook al. Heel veel sterkte met het maken can de keuze. Neem wel even goed de tijd om de keuze te maken, observeer haar goed en overweeg of er nog dingen zijn die je zou kunnen proberen.
Evee Geplaatst: 16 augustus 2021 Auteur Geplaatst: 16 augustus 2021 Klopt hoor, ergens is de keuze al gemaakt dat ik haar ga laten inslapen. Het wanneer staat alleen nog niet helemaal vast. Ik had gewoon even behoefte het van mij af te schrijven, stukje acceptatie / verwerking vermoed ik. Het zijn echt verschrikkelijke keuzes die je liever niet maakt. Maar ergens denk ik dat Charlie die dag dat ik naar de dierenarts ben gegaan voor foto's eigenlijk al aangegeven heeft dat het voor haar op dat punt niet goed leefbaar meer was. Helemaal zonder slag of stoot opgeven kan ik ook niet, maar ik ben er inderdaad ook niet van overtuigd dat de pijnstillers al het ongemak wegnemen, en dat dat ook het andere gedrag geeft. Qua medicijnen is er nog wel wat te proberen, maar in dit geval zijn haar gewrichtskommen gewoon weggesleten, zitten er scherpe randen aan die gewrichten, en is dat niet iets wat terug groeit. Het zijn dus allemaal geen oplossingen om haar beter te maken, maar oplossingen om het moment dat je haar laat inslapen uit te stellen.
Jamesthebunnybutler Geplaatst: 16 augustus 2021 Geplaatst: 16 augustus 2021 Dat kan ik me voorstellen. Herkenbaar ook wel hoor. Uiteindelijk zal je de keuze moeten maken. Zo te horen heeft ze zeer ernstige artrose. Alles dat je aan medicatie gaat geven is uitstellen, maar bij sommige dieren zorgt het ervoor dat ze nog wel een tijdje blij rond kunnen huppelen en zelfs rennen/binkies. Of je dat wil proberen of niet is natuurlijk een afweging die je zelf moet maken...
Eefje Geplaatst: 16 augustus 2021 Geplaatst: 16 augustus 2021 Vreselijke rotbeslissingen 😢. Zoals je zelf ook vaak tegen anderen zegt: als je het serieus overweegt is het ook tijd. Maar dat is lastig kletsen langs de zijlijn, als je zelf de beslissing moet maken is het toch anders. Dat je zo eerlijk naar haar kunt kijken en niet de Charlie ziet die ze hoort te zijn is dapper. Ik weet zeker dat je voor haar de juiste beslissing maakt, verwen haar nog maar even flink ❤️.
Lienappelsien Geplaatst: 16 augustus 2021 Geplaatst: 16 augustus 2021 Moeilijk is dat. Je weet dat ze niet meer beter gaat worden, en dan is het afwegen hoe lang het nog voldoende kwaliteit van leven voor haar is. Sterkte. Dat zijn van die dagen dat er een knoop in je maag zit en je soms heen en weer wordt geslingerd, of dat je ‘gewoon’ zelf naar het moment toe moet leven, moet wennen aan het idee en er vrede mee moet zien te krijgen dat je de beslissing neemt.
Suus1978 Geplaatst: 16 augustus 2021 Geplaatst: 16 augustus 2021 Soms is liefde ook loslaten... Helaas is dat ontzettend moeilijk, zeker als het een speciaal geval of een lievelingetje is. Toen ik bij Lulu een paar maanden terug voor dezelfde keuze stond, heb ik ook verschrikkelijk getwijfeld. Totdat ik me realiseerde dat ze eigenlijk alleen nog maar lag en at, uitzichtloos en met een onvermijdelijke afloop. Ze zou alleen nog maar verder aftakelen en dat wilde ik haar besparen. Zij was alleen, dat woog voor mij ook zwaar en dat is bij jou natuurlijk anders. Ieder konijn is anders, iedere situatie is anders en jij kunt het best beoordelen wanneer het echt niet meer gaat. Wel of niet eten is voor mij persoonlijk niet doorslaggevend. Daarvoor heb ik te vaak konijnen met pijn gezien die toch gewoon aten. Zoals hier vaak wordt gezegd: inslapen komt nooit te vroeg, alleen te laat. Ik wens je heel veel sterkte!
Boefje Geplaatst: 16 augustus 2021 Geplaatst: 16 augustus 2021 Heel veel sterkte. Wat een rottige situatie. Erg sneu. ☹
mammafelina Geplaatst: 16 augustus 2021 Geplaatst: 16 augustus 2021 Wat een verschrikkelijk moeilijke beslissing! Jij kent Charlie het best en kan dus ook het beste beoordelen of ze nog kwaliteit van leven heeft. Ik voel ontzettend met je mee, het blijft gewoon altijd heel moeilijk. Sterkte ❤️
pakyakker Geplaatst: 21 augustus 2021 Geplaatst: 21 augustus 2021 Ach! Heel veel sterkte met het maken van deze moeilijke beslissing. Ik heb het met je te doen. Lijkt mij vreselijk om te moeten beslissen. Nogmaals sterkte!
JokeC Geplaatst: 21 augustus 2021 Geplaatst: 21 augustus 2021 Wat een verdriet kan die affectie voor zo'n konijnenbeestje toch geven als het moment daar is om haar te laten gaan, hè? Het helpt niet veel, want jij bent degene die afscheid van haar moet nemen, maar we snotteren vanaf de zijlijn wel een beetje met je mee, hoor.
Evee Geplaatst: 22 augustus 2021 Auteur Geplaatst: 22 augustus 2021 Het is zeker lastig, maar de knoop is al wel doorgehakt, dinsdag nemen we afscheid. Ze heeft er duidelijk echt hinder van en het gaat niet de goede kant uit. Het kost haar 2 minuten om overeind te komen als ik met eten of medicijnen kom, en ze loop nog wel, maar het is erg wankel. Gisteren hobbelde zelfs ook eventjes stiekem de ren uit toen ik de deur open had gelaten, en liep ze het grasveld op. Even toch nog een vleugje van de oude Charlie 😉 Gisteren heeft ze wel minder gegeten, de brokken bleven uren liggen terwijl ze normaal in 20 minuutjes echt wel op waren. Ze ligt nu ook weer de hele dag in de cat cube. 7
Okki Geplaatst: 22 augustus 2021 Geplaatst: 22 augustus 2021 Ach, arm beestje. Ik denk dat deze keus een verdrietige, maar goede keus is. Heel veel sterkte!
Marjoleink Geplaatst: 22 augustus 2021 Geplaatst: 22 augustus 2021 Ach, dan is ze echt wel op nu. Dat maakt wel weer duidelijk dat het tijd is. Heel veel sterkte!
mammafelina Geplaatst: 22 augustus 2021 Geplaatst: 22 augustus 2021 Ik denk dat je een goede beslissing gemaakt hebt in het belang van Charlie. Ik hoop dat ik ooit hetzelfde kan doen als ik in zo’n soort situatie kom met 1 van mijn nijnen. Geef Charlie nog lekker de aandacht, geniet nog even van elkaar en verwen haar waar je kan. Heel veel sterkte met afscheid nemen! ❤️
Kolino Geplaatst: 22 augustus 2021 Geplaatst: 22 augustus 2021 Heel veel sterkte de komende dagen, verwen haar tot die tijd nog maar even lekker. Altijd rot als je zo'n besluit moet nemen, maar ook goed dat die mogelijkheid er is. Neem je Harold mee naar de dierenarts, zodat hij er bij kan zijn?
Evee Geplaatst: 22 augustus 2021 Auteur Geplaatst: 22 augustus 2021 Ik twijfel of ik hem mee neem, hij is best een behoorlijke stresskip. Ik bespaar hem het dierenartsbezoek en de rit heen en weer liever. Ik denk dat ik hem thuis afscheid laat nemen van Charlie, dat ik haar nog even in de ren leg.
Eefje Geplaatst: 22 augustus 2021 Geplaatst: 22 augustus 2021 Ach ja, verdrietig.. maar ook fijn dat ze nu zo duidelijk laat zien dat ze er wel klaar mee is. Zo gek om dan naar zo'n beestje te kijken en te weten dat ze er dinsdag niet meer is. Zij weet van niks. Moeilijke dagen vind ik dat altijd. Heel veel sterkte ❤️
bunbun beauty Geplaatst: 22 augustus 2021 Geplaatst: 22 augustus 2021 Dit zijn altijd de moeilijkste beslissingen om te nemen. Ik hoop dat jullie de laatste dagen nog van haar kunnen genieten, heel veel sterkte!
Aanbevolen berichten