Suus1978 Geplaatst: 11 juni 2021 Geplaatst: 11 juni 2021 Ik ben vandaag naar de dierenarts geweest voor de bulten en waar ik zo bang voor was blijkt toch waar: Lulu heeft inwendig ook heel veel tumoren. Op/in haar huid zijn het zachte beweegbare bulten die goedaardig zouden kunnen zijn, maar inwendig zijn het harde knobbels wat echt niet goed is en wat betekent dat het een aflopende zaak is en ik haar binnenkort moet laten gaan. Ergens wist ik dit al, maar het komt toch ontzettend hard aan. Ze ligt de laatste dagen in allerlei vreemde donkere hoekjes, ze is mager, ik zag wat slijm in haar keutels en die vreselijke bulten natuurlijk die alleen maar groter worden. Aan de andere kant eet ze nog ontzettend goed, we worden elke nacht wakker omdat ze haar kartonnen huis aan het slopen is en ze ligt ook vaak lekker te snurken. Ze lijkt op dit moment dus nog in redelijk goede doen, maar bij de eerste tekenen van pijn of ongemak moet ik dat verschrikkelijke telefoontje gaan plegen... Ik weet dat het er vroeg of laat bij hoort, maar ik zie er als een berg tegenop. 7
Lienappelsien Geplaatst: 11 juni 2021 Geplaatst: 11 juni 2021 Wat een naar bericht heb je gekregen... Natuurlijk is dat schrikken, ook al had je al een vermoeden dat het niet goed was. Probeer nog even van haar te genieten, zolang ze dat zelf ook nog doet. En inderdaad, bij de eerste tekenen het moeilijke telefoontje plegen, want je weet dat ze er niet meer bovenop gaat komen en het is zielig om haar onnodig te laten lijden... Dat is het enige wat je nog voor haar kan doen 😞 Sterkte! 1 2
Suus1978 Geplaatst: 14 juni 2021 Auteur Geplaatst: 14 juni 2021 Bedankt voor jullie reacties. Ik ben er kapot van, ik heb geen seconde rust, ik heb een knoop in mijn maag en ik vraag me de hele dag af: Heeft ze pijn? Eet ze nog? Heeft ze geen wondjes? Hoor ik haar piepen of knarsetanden? Kan ze nog lopen? Het afscheid is onvermijdelijk, konijnen laten niet snel iets merken, dus waarom zou ik langer wachten? Is dat niet egoïstisch? En dan hobbelt ze weer naar haar bakjes (ze heeft er inmiddels vijf, met allerlei lekkers) gaat lekker eten, poetst zichzelf uitgebreid, doet een plasje en gaat dan weer een dutje doen. Of ze komt bietsen om meer lekkers 😄 En dan leg ik de telefoon toch maar weer weg... Ik wil eigenlijk niet wachten tot ik iets aan haar merk, voor mijn gevoel ben ik dan te laat, maar het kiezen van het juiste moment is dan nog steeds verschrikkelijk moeilijk. 1
happy211 Geplaatst: 14 juni 2021 Geplaatst: 14 juni 2021 Ik snap je gedachte dat je niet wil wachten tot ze laat merken dat ze pijn heeft. Persoonlijk zou ik het gewoon al een beetje gaan plannen, omdat je weet dat ze toch niet meer beter wordt. Neem een keer een dagje vrij op maandag, verwen haar lekker in het weekend, en laat haar dan gaan. Die maandag kun je dan gebruiken om haar een mooi afscheid te geven en het voor jezelf een beetje een plekje te geven. Zo kun je er de tijd voor nemen, terwijl als je wacht tot ze de pijn laat merken, het misschien allemaal toch erg snel gaat ineens. Het verliezen van een konijn is altijd erg naar, maar ergens is het fijn dat je er nu naar toe kunt werken ipv dat ze plotseling ineens weg zou zijn.
Evee Geplaatst: 14 juni 2021 Geplaatst: 14 juni 2021 Sterkte er mee. Het zijn geen makkelijke keuzes. Zelf zijn het voor mij beslissingen waar ik wel nog een nachtje over moet slapen als de situatie dat toe laat, maar als er geen uitzicht is op herstel en alleen op verslechtering, weet je gewoon dat de dag gaat komen dat je de keuze maakt. In dit geval kun je het zoals happy zegt wel plannen op een moment dat je er rustig de tijd voor hebt om afscheid te nemen. Er word hier vaak gezegd dat je voor zieke konijnen eigenlijk niet te vroeg kan kiezen voor inslapen, wel te laat. Als je het serieus overweegt, is er eigenlijk al genoeg reden om het te doen. Volgens mij zei @Dollie een tijd geleden ergens "konijnen hebben geen bucketlist". Ze hebben geen lijstje met dingen die ze nog willen bereiken in het leven. Voor hun maakt morgen, volgende week of volgende maand geen verschil, behalve misschien in ongemak en pijn. Als je haar dat wil besparen in deze situatie, snapt iedereen dat. Die keuze heb je als baasje, en dat is een waardevol iets. 4
Miekmoek Geplaatst: 14 juni 2021 Geplaatst: 14 juni 2021 Voor allebei is wat te zeggen. Je bent niet egoïstisch als je nog even wacht zodat je meer tijd met haar hebt, maar het is ook niet egoïstisch als je liever gewoon een dag wil inplannen en dat je rustig afscheid kan nemen en dat je je geen zorgen meer hoeft te maken of ze zich nog wel goed voelt. Ik denk dat jij gewoon een beslissing moet maken waarmee je zelf vrede mee hebt en wat beter voelt. Elke beslissing is goed als jij erachter staat.
Suus1978 Geplaatst: 14 juni 2021 Auteur Geplaatst: 14 juni 2021 Bedankt voor jullie lieve en wijze woorden. De opmerking dat je voor zieke konijnen eigenlijk niet te vroeg kan kiezen voor inslapen, maar wel te laat, vind ik heel mooi. Ik denkt dat dit absoluut waar is. Ze beseffen het zelf niet (hoewel...), ze leven in het nu en ervaren op een gegeven moment pijn of ongemak waarvan wij weten dat het alleen maar erger wordt. Lulu is ook alleen, dat maakt het extra moeilijk vind ik. Met wat steun van een soortgenootje zou ik sneller denken dat ze nog gelukkig is. Maar ja, mevrouw heeft drie huwelijkskandidaten het huis uit gejaagd... Gelukkig heb ik verder vooral mooie en leuke herinneringen aan mijn lieve meisje en die zullen altijd blijven.
abrikoos Geplaatst: 15 juni 2021 Geplaatst: 15 juni 2021 Wat verdrietig. Maar ik denk dat het een juiste keuze is om haar op tijd uit haar lijden te verlossen. Sterkte.
Aanbevolen berichten