Laat je je vrouwtjeskonijn steriliseren?

[Sterrelotje]

Hoi! Wij laten waarschijnlijk ons vrouwtjes-konijn steriliseren (heb alle info op de site hier al gelezen en een konijnkundige dierenarts gevonden). Reden is met name dat we het jammer vinden als ze al vroeg dood kan gaan, omdat het een heel hecht koppel is en ze gewoon heel leuk zijn allebei. En misschien dat ze iets rustiger wordt/ minder verdedigend. Als is dat laatste bijzaak, want het is een heel lief konijn verder.

 

Was eigenlijk wel benieuwd: hoeveel hier laten ook hun vrouwtje steriliseren en wat zijn bij jullie de redenen/ afwegingen?

[Ripley]

Ik heb het voorheen ook gedaan ja, alleen bij Winny niet.

Het heeft weldegelijk invloed op het gedrag, ze worden er rustiger van. Wat ook logisch is.

Winny is van zichzelf al enorm rustig, dus om die reden hoeft het bij haar niet.

Mijn eerdere voedsters sproeiden ook enorm, ook dat doet Winny niet.

De enige reden is dan het voorkomen van baarmoederhalskanker. Maar als dat de enige reden is, is dat voor mij niet voldoende.

[Eefje]

Standaard, vanwege rust in de tent en baarmoederkanker. Ik heb er twee zelf laten helpen, voor mijn laatste voedster bewust naar een opvang gegaan die alle voedsters standaard laat castreren. 

[Punky punk]

Ik heb nog maar een maandje mijn voedster. Ik ben van plan om haar nog te laten castreren maar laat het nu nog even zo. Ik wil het graag doen omdat ze soms heel pittig kan zijn naar Punky (mijn ram) toe. En natuurlijk ook om baarmoederkanker te kunnen voorkomen.

[Bambi&Fendi]

Ik heb het wel gedaan, gewoon om baarmoederkanker te voorkomen. Ook was ze wel redelijk dominant, maar dat is eigenlijk na de castratie niet afgenomen; nu is ze nog steeds degene die achter mijn ram aanjaagt en niet andersom (wat eigenlijk nooit gebeurd, zal vast aan het voorjaar liggen).

Voor mij was de baarmoeder eruit halen dus wel de grootste reden, omdat er zo'n hoog percentage voedsters is die daar (vroeg) aan overlijden. Dat was voor mij wel een reden genoeg om haar te laten helpen, om dat te kunnen voorkomen. Het voelde verschrikkelijk om te doen toen ik haar erheen bracht, maar ik heb achteraf nooit spijt gehad. Ze was er redelijk snel weer bovenop en als van ouds.

[mammafelina]

Ik heb bewust voor een opvang gekozen waar de voedsters standaard gecastreerd worden. De belangrijkste reden om voor een gecastreerde voedster te gaan was toch wel om baarmoeder kanker te voorkomen.

[Miekmoek]

4 minuten geleden zei mammafelina:

Ik heb bewust voor een opvang gekozen waar de voedsters standaard gecastreerd worden. De belangrijkste reden om voor een gecastreerde voedster te gaan was toch wel om baarmoeder kanker te voorkomen.

Zelfde hier. 

[Okki]

Hier was de grootste reden dat mijn voedster vrijwel continu schijnzwanger was en probeerde te eten en zich te wassen met een bekje vol hooi. Dat is helemaal over gegaan na de castratie. Dat ze nu geen baarmoederhalskanker meer kan krijgen is een mooie bijkomstigheid.

[Mira11]

Mijn voedster is gecastreerd. Dat wilde ik graag vanwege de kans op tumoren maar vond dat erg eng, het is toch een buikoperatie en narcose. 

Ze was een maand of 6 toen ze heel lang schijnzwanger was en een vergrote baarmoeder had. Het advies was toen snel castreren. 

Ik zou het de volgende keer zeker weer doen. 

 

18 mei 2021 aangepast door Mira11

[Bammyflurry]

Ik kies voor een gecastreerde voedster uit de opvang. Dat scheelt mij de zorgen rondom de operatie.

Castratie geeft ze rust in hun lijf en in hun koppie.

[Marjoleink]

Ik heb er een laten doen, een gaat binnenkort, en een heeft een verminderde nierfunctie dus daarbij durf ik het niet aan.

[Evee]

Bij mij zijn ook de dames gecastreerd, of ik heb ze al gecastreerd geadopteerd uit een opvang. Ik heb altijd alle dames laten castreren. Zowel om het hormonale gedrag dat mindert, waardoor je koppel stabieler is, als om het risico op baarmoederkanker. 

[Ot&Sien]

Mijn voedster heb ik ook laten castreren. Vanwege hormonaal gedrag maar ook om baarmoederkanker te voorkomen. Blij dat ik het heb laten doen want er zat al een tumor en die hebben ze gelukkig helemaal kunnen verwijderen.

[Sterrelotje]

Dank jullie wel! Veel wijze dingen die jullie zeggen en mij achter m’n keuze laten staan 🙂 hier ook het schijnzwanger en veel grommen/ soort snateren/ fel. Dus voor de hormonen blijkbaar ook wel fijn 🙂

Al springt ons mannetje er na castratie nog net zoveel bovenop 😅

[Boef & Co]

Onze dame Boef wordt komende woensdag ook gecastreerd. Ze heeft weer veel last van haar hormonen en zit vaak op Pim te rijden. Daarnaast wordt ze binnenkort twee jaar en ik heb begrepen dat vanaf die leeftijd de kans op baarmoederkanker behoorlijk toeneemt. Ik kreeg van de dierenartsassistente alvast wat tips mee voor na de ingreep, waaronder:

• 1 à 2 dagen apart houden van het rammetje, maar liefst wel zo dat ze elkaar kunnen zien;
• zorgen voor een zachte ondergrond in de ren (bijv. oude handdoeken);
• naar binnen halen als het 's nachts te koud wordt, anders loop je kans dat haar lichaamstemperatuur teveel daalt.

Nu zag ik dat het in de nacht van woensdag op donderdag af kan koelen naar 8 graden. Wat raden jullie aan? Zal ik Boef voor de zekerheid een nachtje binnenhouden? En hebben jullie nog tips voor andere spullen waarmee ik in de ren tijdelijk een zachte en wat beter isolerende ondergrond kan maken? Er ligt nu een laag stenen (bovenop de al aanwezige laag tuinbestrating).

[Evee]

Zeker binnenhouden om ondertemperatuur te voorkomen. 

Verder staan hier veel tips: 

https://www.bunnybunch.nl/informatie/castratie-en-sterilisatie-bij-konijnen

[Boef & Co]

Dank, op basis van deze info ga ik haar zeker minimaal drie nachtjes binnen houden.

[Boef & Co]

Boef is gistermorgen gesteriliseerd. De ingreep is goed verlopen en de wond ziet er mooi uit. Een klein streepje, eigenlijk. Nadat ze weer bij was gekomen heeft ze meteen haar uitslaaphok overhoop getrokken. Een teken dat het naar omstandigheden goed met haar gaat. :D

Vannacht heeft ze binnen geslapen, maar vanmorgen heb ik haar weer naar buiten gedaan bij haar maatje Pim.  Ze begon haar binnenhok namelijk ook alweer te slopen. Ze liggen nu samen lekker te slapen. Boef lijkt voldoende te eten en te drinken, al houden we dat nog even goed in de gaten. Ben heel benieuwd of haar gedrag richting Pim nu ook wat rustiger wordt.

[IreneM]

Is het buiten wel schoon genoeg ivm vuil dat in de wond kan komen?

[Karin de Graaf]

Heb 4 konijnen waarvan 1 geholpen ram de 3 dames zijn niet geholpen.  Gaat prima zo. Het zijn wel twee teams waarvan 1 dame wel es wat kribbig gedrag vertoont maar dat vind ik niet storend verder. 
 

vind de zware operatie niet opwegen tegen de eventuele voordelen 

[Appeltaartje]

Hier een dame met heel veel territorium gedrag. Ze poept en plast echt alles onder... Ik blijf keutels opvegen en in haar poepbak doen en plas vegen en die papiertjes er ook in doen.. de hint word niet begrepen haha. Terwijl mijn gecastreerde mannetje perfect zindelijk is. Ze sproeit alles onder. Ze word volgende week gesteriliseerd.. hopelijk is dit gedrag erna over.

 

[Inge91]

Ik heb mijn voedster (van 1 jaar oud) ook laten castreren. Reden hiervoor was dat ze om de 2 weken schijnzwanger werd, nestjes ging bouwen en de ram helemaal gek maakte omdat ze wou paren. Haha. Plus ze plukte overal haar haren uit en ze zag er gewoon helemaal in de war uit. Het was zielig om te zien

Wij vonden het ook een lastige keuze omdat je toch bang bent dat er iets mis gaat en ook of de ram en voedster daarna ook nog een koppel konden blijven. De dierenarts vertelde mij ook dat je voor de operatie zelf niet persee bang hoeft te zijn maar meer voor dat het konijn na de ingreep zelf weer gaat eten en keutelen.  Gelukkig is alles goed gegaan ze ging vrij snel weer eten en de ram is mee naar de dierenarts gegaan en ze zijn de gehele tijd bij elkaar gebleven. Daar was ik heel blij mee, we hoefden ze niet uit elkaar te halen en te herkoppellen.  Tip aan jou is wel; neem een paar dagen vrij om je konijn goed in de gaten te kunnen houden of ze goed eet, keuteld en drinkt en hoe de wond geneest. Dat vond ik persoonlijk fijn om de beesten goed in de gaten te houden

[Boef & Co]

Het is nu vijf dagen geleden dat Boef gesteriliseerd is. Sinds gisteren is ze alweer helemaal haar actieve ik: sprinten, springen, binkies. Ik had niet verwacht dat ze zó snel zou herstellen. Uiteindelijk heb ik haar alleen de eerste nacht binnen gehouden. De ochtend na de operatie begon ze haar kleine binnenhok alweer overhoop te trekken en aan de tralies te knagen. Voor mij een teken dat het goed genoeg met haar ging om haar bij haar maatje Pim in de buitenren te zetten. Het was lekker warm en Pim is een heel lief en rustig konijn, dus daar maakte ik me niet druk over. Ze heeft nog niet weer op Pim gereden, dus dat is een goed teken. Ik vond het vooraf wel spannend om haar die operatie te laten ondergaan, maar uiteindelijk blij dat we ervoor hebben gekozen.

6 juni 2021 aangepast door Boef & Co

[Eefje]

Wij maken ons er vaak drukker om dan de konijnen! Soms zitten ze een paar dagen in de lappenmand, maar in veel gevallen zijn de dames twee dagen later alweer helemaal het vrouwtje. Fijn dat het zo vlot is verlopen allemaal, nu weer lekker genieten!

[Bjorn & Blomma Flufferson]

Wat fijn dat het bij Boef zo goed is gegaan!

Onze Blomma is afgelopen maart gesteriliseerd (of eigenlijk dus gecastreerd). Voornaamste reden het voorkomen van baarmoederkanker, maar begin dit jaar kreeg ze ook een schijnzwangerschap en ging ze Bjorn steeds meer lastig vallen, dus toen wilden we het ook niet langer uitstellen. Ik wist dat het een zware operatie was, maar toch viel het herstel echt nog vies tegen! Blomma is een sterke dame met een behoorlijke eetlust, dus had ergens wel verwacht dat ze redelijk snel zou opknappen. Maar ze had duidelijk pijn, was heeeel zielig, kroop zelfs weg in mijn oksel als ik bij haar kwam liggen, dat doet ze normaal echt niet, en ze at vrijwel niks. Ik heb de eerste twee dagen continu in de ren gezeten en met moeite wat sprietjes peterselie gevoerd. 'S nachts opgestaan om te proberen er wat eten in te krijgen. Ook gedwangvoerd, maar dat ging heel erg lastig. Uiteindelijk de dag na de operatie (vrijdag) terug geweest naar de dierenarts, die heeft haar extra pijnstilling gegeven, en een flinke portie gedwangvoerd. Daarna ging het zichtbaar beter. We moesten van de dierenarts 5 druppels pijnstilling geven, alleen 's ochtends. Maar 's middags werd duidelijk dat ze toch weer heel veel pijn had, en dan wilde ze niets meer. Uiteindelijk zaterdag de weekendspoeddienst gebeld, want ik vertrouwde het echt niet, zichtbaar zoveel pijn en zo weinig eten... toen zei de dienstdoende dierenarts dat ik die dag en de dag erna wel 's midddags extra pijnstilling mocht geven, tussen de 3-5 druppels. Dat moesten we niet te lang blijven doen, maar kon wel om het weekend door te komen, als er dan geen verbetering was konden we maandag weer langs. Dat hebben we gedaan en dat was echt het reddende advies. Kort na de extra dosis pijnstilling leefde ze zichtbaar op en begon ze weer wat te eten. Zondag nogmaals 2x pijnstilling gegeven, en zondagavond ging het al wonderbaarlijk goed. Vanaf toen is ze helemaal goed opgeknapt. 

Nouja, lang verhaal, maar ik wilde maar zeggen: ik stond achter de keuze om dit te doen, maar ben flink geschrokken van hoe zwaar Blomma het heeft gehad en heb me veel zorgen gemaakt. Ik kan natuurlijk geen advies geven over hoeveel pijnstilling enzo, maar in ons geval was het eerste advies dus duidelijk onvoldoende, en ben ik heel blij dat ik na overleg met de weekenddierenarts meer kon geven. Als je ziet dat ze teveel pijn heeft zou ik daar dus vooral naar vragen, of je een 2e keer pijnstilling kunt geven.