Impuls aankoop konijn heeft het niet zo goed, advies gevraagd.

[Didi_]

Ik heb nog nooit eerder op dit konijnenforum iets geplaatst en ik hou mezelf liever anoniem om herkenbaarheid te voorkomen. Ik zit met een probleem/vraag en ik weet gewoon absoluut niet wat ik moet doen. 

 

Bij mij thuis hebben we ongeveer een half jaar geleden een konijntje geadopteerd omdat mijn zusje (20) graag een huisdier wou. Ik had haar in eerste instantie geadviseerd om geen konijn te nemen als je graag met een dier wilt knuffelen, omdat ik had gelezen dat konijnen eigenlijk helemaal niet zo van die knuffeldieren waren. En als je dan al met ze wil knuffelen dat het veel geduld en vertrouwen vereist wil je dat een konijn uit zichzelf bij jou aandacht komt vragen. Daarom vond ik het al in het begin een slecht idee dat wij aan een konijntje zouden beginnen. Uiteindelijk werd de knoop doorgehakt: er kwam toch een konijn. Ze hadden al bij een paar opvangcentra's gekeken en toen ik hoorde dat er een konijn zou komen adviseerde ik direct dat er twee moesten komen zodat hij niet zou vereenzamen. Bij het opvangcentrum waar ze hadden gekeken (eentje in Overijssel dacht ik, stond ook niet heel goed bekend maar weet even niet meer welke) adviseerden ze dat ze ook gewoon een konijntje mee zouden kunnen nemen. En van de een op de andere dag hadden wij in huis: Mochi, een schattig grijs hangoortje. 

 

In het begin was het natuurlijk helemaal leuk dat we een konijntje hadden. We hadden het hokje open staan en na een aantal dagen liep hij al vrij rond in onze studeerkamer waar we een plekje voor hem hadden gemaakt. In het begin lieten we hem 's avonds in zijn hokje zitten maar na een tijdje hadden we door dat hij de studeerkamer niet verliet dus staat het hok nu 24/7 open. Na een aantal maanden ging mijn moeder meer voor het konijn zorgen dan mijn zusje dat deed en uiteindelijk ging mijn moeder helemaal voor Mochi zorgen en mijn zusje die liet hem links liggen. Nu had ik er geen probleem mee gehad als Mochi een vriendje of een vriendinnetje had gehad waar hij samen mee kon spelen. Maar hij zit daar de hele dag alleen in de studeerkamer en moet zichzelf voor een groot gedeelte van de tijd vermaken. 

 

De laatste tijd merkte ik ook dat zijn nageltjes aan de lange kant werden en dat ze nodig eens geknipt moesten worden. Ik had al voorgesteld om samen naar de dierenarts of naar de Jumper te gaan om daar zijn nageltjes te laten knippen. Omdat we geen reismand hebben om mochi in mee te nemen bood ik aan om er eentje voor hem te kopen. Aldus mijn moeder en stiefvader hoefde dat echt niet, en ze konden hem ook wel mee nemen in een doos of zoiets. We zijn nu al weer een aantal weken verder sinds ik heb geconstateerd dat die nagels te lang worden en er zijn nog steeds geen stappen genomen om mochi's nagels te laten knippen.

 

Vanaf het begin vond ik het al een slecht idee dat we zo op de dolle pof als een soort impulsaankoop een konijntje in huis hadden genomen. Zeker omdat ik het al wist dat mijn zusje er na een tijdje niet meer voor zou gaan zorgen. En ik zou graag mijn verantwoordelijkheid voor het beestje willen nemen maar ik heb er simpelweg ook geen tijd voor. Het liefst wil ik dat hij niet alleen zit, maar om hem te laten koppelen aan een ander konijntje kost veel tijd. Daarnaast moet Mochi nog gecastreerd of gesteriliseerd worden, ik weet niet eens of het nou een mannetje of een vrouwtje is. Allemaal kosten waar ik als student niet op zit te wachten. Als ik het geld, de tijd en de ruimte had dan had ik Mochi het beste konijnenleventje ooit gegeven maar dat kan simpelweg niet. Daarnaast zijn er plannen dat ik over 2 jaar uit huis ga en weet ik niet of ik hem/haar mag meenemen van mijn ouders of van het huis waar ik in ga wonen. Mijn vriend is niet zo dol op konijnen (sorry) en knaagdieren in het algemeen dus die stond ook niet zo te springen toen ik voorstelde dat ik hem misschien wel mee zou willen nemen om hem een beter leven te geven. 

 

Kortom, een hele lastige situatie. Ik heb al meerdere malen met mijn familie proberen te praten over het verwaarlozen van Mochi en ik heb al meerdere malen zelf overwogen om voor Mochi te zorgen. Alleen is het misschien ook wel een principe dingetje: het is niet mijn konijn. Het is hard om te zeggen en ik vind het ook helemaal niet leuk dat deze situatie zo is, maar ik wil niet ineens opgezadeld worden met de zorg en kosten voor zo'n diertje. Ik heb vrij weinig ervaring met het houden van een konijn en ik wil dit liever overlaten aan iemand die wel ervaring heeft met konijnen. Maar zodra ik met mijn familie praat over het wegdoen van Mochi, dan gaan ineens de hakken in het zand. Het is net alsof ze te trots zijn om toe te geven dat dit best wel een mislukt projectje is. Want er wordt bij ons thuis gedacht dat een konijn makkelijker is dan een kat, maar ik zie dat juist andersom. Een kat is makkelijker dan een konijn. Een kat zou ook veel beter binnen ons gezin passen, zeker als het aankomt op de tijd en aandacht die je er in moet stoppen. Voor een konijn heb je gewoon veel meer tijd nodig. 

 

Sorry voor mijn enorm lange bericht. Ik wou dit echt even van mijn hart afschrijven omdat ik echt veel verdriet heb om dit konijntje. Ik vind het zo sneu dat hij niet de tijd en de aandacht krijgt die hij verdient. En hij verdient het ook om lekker in een tuin rond de rennen met z'n vriendjes. Iets wat hij hier gewoon niet kan, door het gebrek aan kennis bij mensen. Daarom vraag ik om advies, want ik wil echt dat hij een goed huisje krijgt en niet terecht komt bij een zelfde familie zoals ons. En het is niet dat mijn familie hem echt met opzet verwaarlozen, het is gewoon onkunde en ze hebben zich niet goed ingelezen. 

 

Zijn er bijvoorbeeld facebook groepen of websites in de omgeving van Drenthe, die jullie adviseren waarop ik eventueel mochi kan aanbieden voor een gouden mandje? Ik ben nog niet direct aan het overwegen om hem weg te doen, want het is niet mijn konijn. Maar als ik mijn familie heb overgehaald om hem toch weg te doen, dan weet ik in ieder geval waar hij een goed thuis zou kunnen krijgen met een baasje die wel weet wat hij doet. 

 

Heel erg bedankt voor het lezen, het lucht enorm op dat ik dit zo van mij af kan schrijven. Want deze situatie frustreert mij enorm en niemand binnen mijn gezin voelt diezelfde frustratie als ik als het om dit konijntje gaat. 

 

Groetjes,

 

D.

20 augustus 2020 aangepast door Evee
titel duidelijker gemaakt.

[Didi_]

Oeps! Ik zie net dat ik hem bij een verkeerd topic heb geplaatst! Mocht de admin dit zien; zou deze dan naar het juiste topic geplaatst kunnen worden? 😅😅

[Evee]

Ik heb hem even verplaatst en de titel aangepast, zodat het duidelijker is waar het om gaat.

[Evee]

Ik denk dat het een lastige situatie is, waarin heel veel konijntjes zitten. Helaas. 

Of je er iets aan kan doen hangt denk ik helemaal af van de bereidheid of jouw familie het konijn wil afstaan of niet. Als dat een nee is, kun je natuurlijk nog steeds wel proberen te verbeteren hoe het konijntje het heeft, maar dan zal het vrees ik niet tot een echt gouden mandje komen. 

 

Misschien is er een bunnybuncher met nagelknip ervaring die op dat punt kan helpen? Ik weet niet in welke omgeving je woont? Mocht het in de buurt van Wissenkerke, Zeeland zijn, wil ik ze gerust knippen. 

 

Als het echt verwaarlozing is, kun je ook altijd nog 144 bellen (de dierenpolitie). Maar over het algemeen kunnen die echt alleen iets als er geen voedsel, water, onderdak of noodzakelijke medische zorg is voor een dier. 

[happy211]

Wat een verhaal, ik snap dat het heel erg oplucht om dat van je af te schrijven.

Ik denk dat jou niet veel te verwijten valt, je hebt in alles geprobeerd om je familie te adviseren en vooral ook aangegeven dat jij hier allemaal niet achter staat. Helaas moet er wel iets veranderen aan de situatie, want dit is voor Mochi echt geen fijn leven, en je familie zal dit uit zichzelf niet (kunnen) doen. 

Ik zou nog een keer met ze in gesprek gaan, dat je je zorgen maakt over Mochi, en denkt dat hij niet gelukkig is. Dat je graag wil dat zij hun verantwoordelijk nemen die ze op zich hebben genomen toen ze Mochi in huis haalden. Huisdieren zijn volledig van ons afhankelijk om te zorgen voor hun geluk, en alleen wij kunnen hen dat geven. En daar komt meer bij kijken dan alleen zorgen dat ze dagelijks te eten en te drinken hebben. Vervolgens kun je ze een aantal artikelen van de konijneninformatie van Bunnybunch laten lezen. Daarin staat precies dat het beeld wat zij hebben van hun konijn, en het beeld dat helaas nog veel te vaak in de media ook wordt weergegeven, gewoon niet klopt. 

https://www.bunnybunch.nl/informatie/10-fouten-bij-het-houden-van-konijnen

https://www.bunnybunch.nl/informatie/tips-voor-beginnen-aan-konijnen

 

[Marjoleink]

Wat een triest verhaal. Helaas komt dit heel vaak voor, mensen kopen een konijn inderdaad in een opwelling, en dan komen ze er achter dat het toch wel bewerkelijke dieren zijn.

Bij de meeste opvangen mag je een konijn niet zomaar verkopen of weggeven, maar staat in het contract dat het dier dan terug moet naar de opvang. Maar als ik dit zo lees is dat geen goede opvang, dus ik weet ook niet of dat een verbetering is.

Mochten jullie besluiten om Mochi weg te doen, dan zou ik hem/haar naar een goede opvang brengen. Daar zoeken ze dan een goed thuis voor Mochi.

[Pablo&Lola]

Een lastige en verdrietige situatie inderdaad, maar wat fijn dat jij je zo om Mochi bekommerd! Mocht je overwegen om hem af te staan, dan zou je bijvoorbeeld ook aan een (goede) opvang in de omgeving kunnen denken. Indien je in Drenthe woont, dan zijn bijvoorbeeld het Konijnenparadijs (net boven Steenwijk) of konijnenopvang Joy (vlakbij Groningen) hele goede opties. Het fijne aan deze opvangen vind ik dat ze eisen stellen aan de toekomstige huisjes van de opvangkonijntjes, ze castreren en inenten, niet alleen uitplaatsen en op basis van karakter koppelen, zodat elk opvangkonijntje en gouden mandje met een gouden maatje krijgt. 🙂

[Mira11]

Jeetje wat een rot situatie waar jij en Mochi inzitten! 

Ik zou zelf kiezen voor een goede konijnenopvang zodat Mochi echt een goed nieuw huisje krijgt met een lief maatje. 

Daar kunnen ze goed bekijken of het een hij of zij is en zonodig wordt hij dan gecastreerd. 

Ik hoop dat je familie snel inziet dat een ander huisje beter voor Mochi is.

[pakyakker]

Wat een rot situatie! Ik heb wel eens gehoord dat konijnen wel één van de meest verwaarlooste dieren zijn. Opzich zit daar wat in. Ik zie het ook in mijn eigen familie. Mijn nichtje die toen de tijd 11 werd geloof ik. Wilde ook een konijn. In begin helemaal leuk en nu zit het konijn Bunny haar tijd daar uit te zitten. Niemand kijkt er meer naar om. Af en toe krijgt ze paardenbloemblaadje maar verder. Wordt totaal geen aandacht aangegeven. Zo sneu. Ik was daar laatst ik dacht ik geef dat konijn aandacht maar je ziet gewoon dat ze bijna niet geaaid wil worden enzo.

 

Ik dwaal af. Wat betreft Mochi. Erg goed dat je dit inziet en je om haar bekommert! Ik hoop dat Mochi straks een beter huisje krijgt. Of dat het in iedergavel ebter voor haar wordt.

 

Ik heb wel ervaring met het knippen van nagels van cavia's maar konijnen niet heel erg. Heb de nagels van mijn konijn nog maar 1x geknipt want die van haar slijten gewoon goed door het graven. Maar daar had ik opzich niet veel moeite mee toen ik het deed. Voorpoten zijn makkelijker dan de achterpoten. Ik woon in Drenthe dus als je het niet meer ziet zitten stuur gerust een PB.

 

[Didi_]

Wat fijn om al deze reacties te lezen! Dat geeft mij toch een beetje het gevoel dat ik niet gek ben als het aankomt op mijn zorgen over Mochi. 

Gisteren heb ik proberen te praten met mijn moeder over de situatie betreft Mochi. Dat we hem/haar beter weg zouden kunnen doen omdat ik vind dat hij daar maar een beetje zielig in z'n eentje zit. Ik wist al wel waar deze discussie op uit zou lopen en mijn verwachtingen waren dan ook dat mijn moeder niet toe zou geven. Dat klopte dus, ze vind dat als je ergens aan begonnen bent dat je dan niet ineens kan zeggen: dan maar niet. Kortom, Mochi zal dus tot zijn dood hier blijven en dan komt er geen nieuw konijn meer. Ik heb nog geprobeerd om te zeggen dat Mochi een veel beter leven zou hebben als hij met zijn vriendjes lekker kon rondspringen maar dat mocht niet baten. Want ja, het konijntje kan niet zeggen dat hij ongelukkig is. Hij ziet er niet ongelukkig uit en is nog zeer levendig en speelt iedere avond met zijn "speeltjes" (van die kartonnen dozen en papieren tasjes die hij aan gort knaagt). Ik zie alleen zelf een eenzaam konijntje die gewoon een vriendje of vriendinnetje moet hebben. 

 

Mijn broertje stond ook achter mij en samen probeerden we haar te overtuigen. Mijn zusje en andere broertje waren er op dat moment niet bij, misschien dat vier tegen twee meer indruk had gemaakt. 

Hoe zielig ik dit ook vind, ik probeer het dan maar een beetje los te laten ook al is dat voor mij best wel lastig. Mijn moeder zegt ook zelf dat het haar huisdier is, dus haar zorg. 

 

Bedankt voor het advies en ik denk dat dit een soort zinloze strijd is waarmee ik maar moet stoppen met strijden. Hoe lastig ik dit ook vind. Want ik mag dan niet een enorme konijnenfan zijn, ik heb wel het beste voort met dieren en wil ze liever niet op deze manier gehouden zien worden. 

[Mira11]

Jeetje wat een teleurstelling moet dat zijn! 

Veel mensen denken nog steeds onterecht dat een konijn alleen prima kan. Mijn ouders vonden het ook onzin toen ik een vriendje wilde voor mijn voedster. "Hoezo? Ze is toch gelukkig? Je verzorgt haar toch goed? Ze heeft alles wat ze nodig heeft?"

Het voordeel was dat ik degene was die het kon beslissen. Nu zegt ze heel vaak:" kijk ze samen daar toch liggen, wat lief. Kijk nu wat schattig hoe ze elkaar wassen". Nu ziet ze in dat een vriendje echt wel nodig was. 

Er staat op het forum onder "koppelen" een topic meteen bovenaan waarom konijnen een maatje nodig hebben met foto's en filmpjes. Misschien maakt dat indruk. Als je tenminste nog een poging wilt doen.

Sterkte!

 

22 augustus 2020 aangepast door Mira11

[Marjoleink]

Ik denk dat voor nu misschien het beste advies is "pick your battles". Een maatje zit er op dit moment zo te horen niet in, dus ik denk dat je gelijk hebt dat je dat onderwerp even laat rusten.

Waar ik me wel zorgen over maak is de gezondheid van het konijn. Want is er inmiddels al iets gedaan aan zijn nagels? En ik ga er maar even vanuit dat hij ook niet gevaccineerd is, terwijl dat toch heel belangrijk is. Er zijn 3 heel akelige konijnenziektes: RHD1, RHD2, en myxomatose, die ook binnenkonijnen gewoon kunnen krijgen. Dus mocht je er nog energie in willen steken, dan kun je misschien op dit terrein nog iets bereiken.

En verder: fijn dat je het in elk geval geprobeerd hebt, ook al is het niet gelukt.