Konijn heeft kanker/kwaadaardige tumor. Ervaringen en adviezen worden gewaardeerd!

[Wena42]

Hoi mede-konijnenvrienden,

 

Sinds een jaar heb ik Pebbles (voedster, gesteriliseerd) als gezelschap voor mijn rammetje, Gregory (gecastreerd).

 

Pebbles hebben we uit het asiel gehaald, nadat het vorige vriendinnetje van Greg was overleden. Ze kwam van een fokker die de konijnen (rexen) zwaar heeft verwaarloosd. Ze leefden op roosters in kleine hokken, waardoor ze allemaal zere hieltjes hadden gekregen. Verder was er een hap uit Pebbles' oor (denk vanwege de stress van vele konijnen in een kleine ruimte proppen?), maar voor de rest is ze gezond. 

 

Sinds een maand loopt ze mank, waarbij ze haar linker achterpoot omhoog tilt, zodat het de grond niet raakt. Ben sindsdien 4 keer bij de konijnkundige dierenarts geweest voor een heel onderzoekstraject:

- Te beginnen met een Metacam kuur, dit hielp niet.

- Vervolgens Rontgenfoto's, waarop een gezwel was te zien aan de binnenkant van Pebbles' knieschijf. Ze kan door het gezwel haar linkerpoot niet meer strekken en tilt het daardoor op.

- Een punctie onder narcose, waarbij het om een verdikking in het weefsel ging.

- Vervolgonderzoek door een oncoloog aan de Universiteit Utrecht, aangezien dit type kanker op deze plek nog weinig is gezien bij konijnen. Nu blijkt Pebbles een kwaadaardige tumor (kanker) te hebben, een lymfosarcoom. 

 

Ik vroeg de da hoe hij denkt dat de tumor zich zal ontwikkelen, prognose e.d. Hij moet daarvoor nog even met de oncoloog overleggen of er kans op uitzaaiingen zijn. 

 

Wel gaf de da aan dat er niet echt therapieen zijn, behalve een amputatie vanaf haar dijbeen (het hele stuk dus!). Deze da heeft vaker amputaties bij konijnen gedaan, maar is er niet meer over te spreken. Hij ziet in de praktijk dat de kwaliteit van het leven achteruit gaat, naast bijkomende problemen als een vieze achterkant, niet meer kunnen wassen, overbelasting van de overige poten etc. 

 

Pebbles loopt momenteel wel, maar minder dan voorheen. Haar eetlust is verder gelukkig niet afgenomen, ze wordt nog steeds helemaal wild als ze geritsel hoort 🙂

 

Zelf ben ik bereid om ver te gaan qua behandelingen, maar ik realiseer me ook dat dit niet altijd de beste keus is voor een konijn qua levenskwaliteit. 

 

Ik ben benieuwd of iemand ervaringen heeft met konijnen met lymfosarcoom tumoren? Met name hoe het zich heeft ontwikkeld, wat betekent dit voor de verzorging, zijn er eventuele therapieen en ook: wanneer besluit je om ze te laten inslapen? 

 

Groetjes, Wena

[Mira11]

Welkom op Bunnybunch. Jeetje wat heeft Pebbles al veel meegemaakt in haar leven. Wat fijn dat je zo goed voor haar zorgt!  

Zelf heb ik dit gelukkig nog niet meegemaakt. Er gaan vast en zeker mensen reageren die je kunnen helpen.

Veel sterkte!

 

[Dollie]

Ik ben niet bekend met dit type tumor (althans, nooit tumoren laten onderzoeken) maar wel met pootamputaties bij konijnen. Mijn ervaring is dat er nog wel kwaliteit van leven is, maar dat dit niet heel langdurig is. Ze kunnen zich goed redden en in eerste instantie heb ik niet het idee dat er pijn of ongemak is. Naar verloop van tijd ontstaat er inderdaad overbelasting en dan krijgen ze inderdaad klachten als urinebrand en kunnen ze moeilijker lopen. Mijn ervaring is dat ze nog een paar jaar (2-3) lekker kunnen rond hobbelen en dat er dan een punt komt waarbij euthanasie de vriendelijkere optie is. Bij een klein(er) konijn zou ik wel gerust weer opnieuw voor amputatie kiezen. 

 

Sterkte!

19 augustus 2020 aangepast door Dollie

[Boefje]

Is het dan een idee om zo'n rolstoeltje achtig ding aan te schaffen. Van die wieltjes? Heb wel wat foto's er van gezien. En lijkt me dan niet handig als ze wil liggen of slapen.. maar het bestaat en het ontlast wel iets.. maar hoe meer ik er over nadenk hoe vreemder het is want idd een konijn wil springen en liggen enz. Hmm. Maar misschien het onderzoeken waard. 

 

Sterkte! 

19 augustus 2020 aangepast door Boefje

[Mira11]

12 minuten geleden zei Boefje:

Is het dan een idee om zo'n rolstoeltje achtig ding aan te schaffen. Van die wieltjes? Heb wel wat foto's er van gezien. En lijkt me dan niet handig als ze wil liggen of slapen.. maar het bestaat en het ontlast wel iets.. maar hoe meer ik er over nadenk hoe vreemder het is want idd een konijn wil springen en liggen enz. Hmm. Maar misschien het onderzoeken waard. 

 

Sterkte! 

Even gegoogeld en heb ze ook gezien. Mischien wel een optie voor een bepaalde tijd op een dag. Diegene die ik gezien heb hadden wel 2 achterpootjes erin zitten. Maar zeker het onderzoeken waard vind ik!

[Jamesthebunnybutler]

1 uur geleden zei Mira11:

Even gegoogeld en heb ze ook gezien. Mischien wel een optie voor een bepaalde tijd op een dag. Diegene die ik gezien heb hadden wel 2 achterpootjes erin zitten. Maar zeker het onderzoeken waard vind ik!

Ik ben zelf ergotherapeut en doe veel met rolstoelen, voor mensen dan. Ik weet niet zo goed wat ik van die konijnen rolstoeltjes vind. Een konijn kan daarmee denk ik niet echt zijn natuurlijke gedrag laten zien en zich ook niet wassen. Eerlijk gezegd denk ik dat je hiermee de druk op de voorste twee pootjes heel erg groot maakt en het probleem daar naartoe gaat verplaatsen. Verder verwacht ik dat het niet zo goed is voor de rug van het konijn, omdat de stand van de achterpoten met zo'n rolstoeltje verandert en daarmee ook de stand van de wervelkolom. Ook daar belast je het konijn denk ik meer mee en dat kan dan juist ook weer pijnklachten veroorzaken. Als een konijn stopt met lopen/rijden, rijden die wieltjes nog door waardoor je ook een piekbelasting op de rug en voorpootjes krijgt. Ik weet niet hoe anatomisch en geavanceerd die konijnenrolstoeltjes inmiddels zijn, maar ik heb zelf het idee dat een konijn zich vanuit zichzelf het beste kan aanpassen aan de handicap en dat allerlei orthesen aan het lijfje meer kwaad dan goed doen. Je kan ze ook geen instructie geven over hoe ze het moeten gebruiken, terwijl mensen heel uitgebreide trainingen krijgen om de juiste technieken aan te leren met zo min mogelijk belasting. Verder natuurlijk altijd de vraag hoe konijnwaardig het is om het zo'n rolstoeltje te geven. Is dat niet vaak meer omdat het baasje het dier niet kwijt wil? Dat is geen oordeel van mij, maar meer iets wat ik me afvraag.

 

Verder hier geen ervaring met dit soort tunoren bij konijnen.

[Mira11]

58 minuten geleden zei Jamesthebunnybutler:

Ik ben zelf ergotherapeut en doe veel met rolstoelen, voor mensen dan. Ik weet niet zo goed wat ik van die konijnen rolstoeltjes vind. Een konijn kan daarmee denk ik niet echt zijn natuurlijke gedrag laten zien en zich ook niet wassen. Eerlijk gezegd denk ik dat je hiermee de druk op de voorste twee pootjes heel erg groot maakt en het probleem daar naartoe gaat verplaatsen. Verder verwacht ik dat het niet zo goed is voor de rug van het konijn, omdat de stand van de achterpoten met zo'n rolstoeltje verandert en daarmee ook de stand van de wervelkolom. Ook daar belast je het konijn denk ik meer mee en dat kan dan juist ook weer pijnklachten veroorzaken. Als een konijn stopt met lopen/rijden, rijden die wieltjes nog door waardoor je ook een piekbelasting op de rug en voorpootjes krijgt. Ik weet niet hoe anatomisch en geavanceerd die konijnenrolstoeltjes inmiddels zijn, maar ik heb zelf het idee dat een konijn zich vanuit zichzelf het beste kan aanpassen aan de handicap en dat allerlei orthesen aan het lijfje meer kwaad dan goed doen. Je kan ze ook geen instructie geven over hoe ze het moeten gebruiken, terwijl mensen heel uitgebreide trainingen krijgen om de juiste technieken aan te leren met zo min mogelijk belasting. Verder natuurlijk altijd de vraag hoe konijnwaardig het is om het zo'n rolstoeltje te geven. Is dat niet vaak meer omdat het baasje het dier niet kwijt wil? Dat is geen oordeel van mij, maar meer iets wat ik me afvraag.

 

Verder hier geen ervaring met dit soort tunoren bij konijnen.

Daarom schreef ik ook dat het het onderzoeken waard is. 🙂

Natuurlijk zitten er haken en ogen aan.

[Wena42]

Op 19-8-2020 at 08:23 zei Dollie:

Ik ben niet bekend met dit type tumor (althans, nooit tumoren laten onderzoeken) maar wel met pootamputaties bij konijnen. Mijn ervaring is dat er nog wel kwaliteit van leven is, maar dat dit niet heel langdurig is. Ze kunnen zich goed redden en in eerste instantie heb ik niet het idee dat er pijn of ongemak is. Naar verloop van tijd ontstaat er inderdaad overbelasting en dan krijgen ze inderdaad klachten als urinebrand en kunnen ze moeilijker lopen. Mijn ervaring is dat ze nog een paar jaar (2-3) lekker kunnen rond hobbelen en dat er dan een punt komt waarbij euthanasie de vriendelijkere optie is. Bij een klein(er) konijn zou ik wel gerust weer opnieuw voor amputatie kiezen. 

 

Sterkte!

Ah, wat goed dat je hebt meegemaakt dat ze na een pootamputatie nog wel een aantal jaar kunnen leven! Ik kreeg van de dierenarts met name de negatievere verhalen te horen.. 

 

Ik denk alleen dat het bij Pebbles minder zal helpen, aangezien ze een rexkonijn is met hele dunne, fragiele pootjes (plus zere hieltjes die nooit helemaal zijn weggegaan). Haar nageltjes zijn ook scheef gaan groeien, omdat ze nu al een maand haar andere 3 pootjes overbelast... Maar jouw ervaring zet me zeker aan om meer ervaringen bij anderen op te halen m.b.t. pootamputaties, dank je!

[Wena42]

Op 19-8-2020 at 15:09 zei Jamesthebunnybutler:

Ik ben zelf ergotherapeut en doe veel met rolstoelen, voor mensen dan. Ik weet niet zo goed wat ik van die konijnen rolstoeltjes vind. Een konijn kan daarmee denk ik niet echt zijn natuurlijke gedrag laten zien en zich ook niet wassen. Eerlijk gezegd denk ik dat je hiermee de druk op de voorste twee pootjes heel erg groot maakt en het probleem daar naartoe gaat verplaatsen. Verder verwacht ik dat het niet zo goed is voor de rug van het konijn, omdat de stand van de achterpoten met zo'n rolstoeltje verandert en daarmee ook de stand van de wervelkolom. Ook daar belast je het konijn denk ik meer mee en dat kan dan juist ook weer pijnklachten veroorzaken. Als een konijn stopt met lopen/rijden, rijden die wieltjes nog door waardoor je ook een piekbelasting op de rug en voorpootjes krijgt. Ik weet niet hoe anatomisch en geavanceerd die konijnenrolstoeltjes inmiddels zijn, maar ik heb zelf het idee dat een konijn zich vanuit zichzelf het beste kan aanpassen aan de handicap en dat allerlei orthesen aan het lijfje meer kwaad dan goed doen. Je kan ze ook geen instructie geven over hoe ze het moeten gebruiken, terwijl mensen heel uitgebreide trainingen krijgen om de juiste technieken aan te leren met zo min mogelijk belasting. Verder natuurlijk altijd de vraag hoe konijnwaardig het is om het zo'n rolstoeltje te geven. Is dat niet vaak meer omdat het baasje het dier niet kwijt wil? Dat is geen oordeel van mij, maar meer iets wat ik me afvraag.

 

Verder hier geen ervaring met dit soort tunoren bij konijnen.

Bedankt voor je uitgebreide reactie! Helemaal logisch natuurlijk dat een rolstoel de lichaamshouding veranderd. De natuurlijke houding van konijnen is dat de wervelkolom buigt (zithouding). Konijnenrolstoelen trekken de rug echter recht, zover ik heb gezien. Ben een aantal artikelen ingedoken over de rolstoelen en ze passen enkel bij konijnen met een sterke bouw, waarbij ze sterke voorpoten hrbben die de rolstoel kunnen trekken. Helaas heb ik een rexkonijn met dunne, fragiele pootjes. Haar nagels en pootjes zijn de afgelopen maand al scheef gaan staan vanwege de overbelasting op de gezonde 3 poten. Denk daarom dat een rolstoel inderdaad geen uitkomst biedt..

[Dollie]

12 uur geleden zei Wena42:

Ah, wat goed dat je hebt meegemaakt dat ze na een pootamputatie nog wel een aantal jaar kunnen leven! Ik kreeg van de dierenarts met name de negatievere verhalen te horen.. 

 

Ik denk alleen dat het bij Pebbles minder zal helpen, aangezien ze een rexkonijn is met hele dunne, fragiele pootjes (plus zere hieltjes die nooit helemaal zijn weggegaan). Haar nageltjes zijn ook scheef gaan groeien, omdat ze nu al een maand haar andere 3 pootjes overbelast... Maar jouw ervaring zet me zeker aan om meer ervaringen bij anderen op te halen m.b.t. pootamputaties, dank je!

 

Bij de Rexen die ik tot nu toe gehad heb zou ik het eigenlijk niet als bezwaar zien (dwergen dan), tenzij er echt sprake is van sore hocks (dus niet een beetje kaal maar echt stuk). Ze zijn wat fijner gebouwd maar dat geldt ook voor de rest van het lichaam. En ze hoeft het dode gewicht van een (pijnlijke) poot natuurlijk niet meer mee te sjouwen.

 

Overigens wil ik wel benadrukken dat ik dus de problemen die deze dierenarts benoemde ook ervaren heb, maar als dat pas na 2-3 jaar is en tot die tijd heeft het konijn nog een fijn leven gehad dan vind ik het wel degelijk de moeite waard. 

[Renske34]

Wat een vervelend nieuws. Ik heb zelf onlangs een konijn laten inslapen die longtumoren had, niet echt vergelijkbaar. Zij had op een gegeven moment geen trek meer in eten ondanks medicatie en het was niet erg leuk meer voor haar. Hier was verder ook geen behandeling meer voor mogelijk.

 

Het blijft lastig, zelf ben ik huiverig om heel ver te gaan in dit soort dingen omdat ik het heel belangrijk vind dat de kwaliteit van leven gewaarborgd blijft en dat is soms lastig te bepalen. Liever dat ik een konijn dan eerder laat inslapen dan te lang doorsukkelen terwijl het eigenlijk te laat is. Je zou de operatie eventueel kunnen proberen en bij twijfel alsnog je konijn in laten slapen.