Gescheurde kruisbanden konijn

[Anne_]

Ik heb besloten even een nieuw topic aan te maken. Ik heb in mijn andere topic wel benoemd dat mijn konijn gescheurde kruisbanden heeft, maar dat topic gaat verder ergens anders over.

 

Vandaag hoorde ik dus van de dierenarts dat mijn konijn gescheurde kruisbanden heeft. Ze zei dat de enige goede optie eigenlijk een operatie was, maar dat ze dat eigenlijk niet doen bij konijnen, omdat het gewricht te klein is.

Ik heb mijn konijn in een kleine ren moeten stoppen, zodat ze zo min mogelijk beweging krijgt. Ondanks haar gescheurde kruisbanden bleef ze gewoon op de bank springen namelijk.

 

Heeft iemand hier ervaring met een konijn met gescheurde kruisbanden? Kan dit ooit helemaal genezen? Hoelang duurt het voor het geneest? Wordt de pijn snel minder? En: heeft iemand ervaring met een operatie daaraan?

 

Liefs,

[JokeC]

Misschien dat je advies kunt vragen aan een orthopedisch deskundige? Ze opereren kleine pietepeuterige Chihuahua's ook aan hun knietjes (weliswaar gaat het dan meestal om patella luxatie, los knieschijfje, maar het is ook klein). Er zijn specialisten-/verwijsklinieken voor huisdieren dus misschien hebben die beter zicht op deze materie. 

[Anne_]

19 uur geleden zei JokeC:

Misschien dat je advies kunt vragen aan een orthopedisch deskundige? Ze opereren kleine pietepeuterige Chihuahua's ook aan hun knietjes (weliswaar gaat het dan meestal om patella luxatie, los knieschijfje, maar het is ook klein). Er zijn specialisten-/verwijsklinieken voor huisdieren dus misschien hebben die beter zicht op deze materie. 

Bedankt voor je reactie!

Ik heb vandaag weer gebeld met de dierenarts. Toevallig is de chihuahua van mijn tante ook aa  gescheurde kruisbanden geopereerd een tijdje terug. De dierenarts had overlegd met de ortopedisch deskundige: die operatie doen ze echt niet bij konijnen. Ze kunnen me ook niet vertellen of het gaat genezen. Het is hopen op het beste. 

Ze wist me wel te vertellen dat ze nooit helemaal pijnvrij zal zijn door de atrose en een oude breuk, maar dat ze hopen het wel leefbaar te kunnen maken. 

 

Is er iemand die een konijntje heeft gehad met gescheurde kruisbanden? Hoe is dat bij jullie verlopen?

[Anne_]

Ik heb net voor de zekerheid een mail naar Wilhelminapark in Utrecht gedaan of zij ervaring hebben met operaties aan kruisbanden bij konijnen. Duimen dat ze dat kunnen en dat 't niet megaduur is.

[Anne_]

Helaas kan ik de operatie niet betalen. Inclusief nazorg loopt het al op tot 1000 euro. Ik heb besloten het advies van mijn eigen dierenarts te volgen: rust en hopen. Zij zei al dat ik mijn konijn wel kun laten opereren aan de kruisbanden, maar dat ze toch altijd last zal blijven houden van de artrose.

 

Ik vind het heel moeilijk om om te gaan met het idee dat ze altijd pijn blijft houden. Heeft iemand van jullie ervaring met een konijn dat altijd ziek is of pijn heeft? Hoe gaan jullie daarmee om?

[Eefje]

Heel vervelend zeg.. Hopen dat het uiteindelijk mee gaat vallen met de pijn.. 

Ik heb geen ervaring met chronisch pijn, wel met chronische ziekte. Hoe ga je daarmee om, tsja.. Goed in de gaten houden hoe de kwaliteit van leven is en niet bang zijn om voor inslapen te kiezen als je ziet dat je konijn lijdt en je het niet kunt verlichten. Ik denk dat we niet gauw te snel voor inslapen kiezen, wel dat diertjes te lang doorsukkelen in ellende omdat wij er niet klaar voor zijn ze te laten gaan.

[Anne_]

58 minuten geleden zei Eefje:

Heel vervelend zeg.. Hopen dat het uiteindelijk mee gaat vallen met de pijn.. 

Ik heb geen ervaring met chronisch pijn, wel met chronische ziekte. Hoe ga je daarmee om, tsja.. Goed in de gaten houden hoe de kwaliteit van leven is en niet bang zijn om voor inslapen te kiezen als je ziet dat je konijn lijdt en je het niet kunt verlichten. Ik denk dat we niet gauw te snel voor inslapen kiezen, wel dat diertjes te lang doorsukkelen in ellende omdat wij er niet klaar voor zijn ze te laten gaan.

Ik hoop het ook echt! Desnoods chronisch pijnmedicatie tot het niet meer gaat.

Ja precies, dat is mijn angst. Ik wil haar echt echt echt niet kwijt. Maar in het verleden heb ik haar zusje Evy achteraf ook te lang laten lijden omdat ik haar niet kwijt wilde en daar huil ik tot op de dag van vandaag nog regelmatig om. Voel me zo schuldig. Wil dat Bobo niet ook aandoen en ben bang dezelfde fout te maken, maar wil haar ook niet eerder kwijt dan nodig is. Ik houd regelmatig contact met de da zodat zij mij daarin ook kunnen adviseren.

[IreneM]

Senna had artrose, op het laatst ook heel ernstig. Ze heeft altijd pijnmedicatie gehad en naar mijn idee hielp dat goed genoeg. Op het laatst werden de klachten echt flink erger, maar dat kwam niet door pijn, maar omdat de boel teveel vergroeid was/scheef was gaan staan. Helaas ben ik toen ook pas erachter gekomen dat fysiotherapie bij konijnen ook goed kan werken. Ik wou dat ik hier meteen mee was begonnen, ik denk dat het dan minder erg was geworden, of het langer had geduurd (maar weet ik natuurlijk niet zeker). Senna was wel een ontzettend makkelijk konijn die het geen probleem vond om oefeningen te doen en dat een vreemde aan haar zat te duwen en trekken.

[Eefje]

2 uur geleden zei Anne_:

Ik hoop het ook echt! Desnoods chronisch pijnmedicatie tot het niet meer gaat.

Ja precies, dat is mijn angst. Ik wil haar echt echt echt niet kwijt. Maar in het verleden heb ik haar zusje Evy achteraf ook te lang laten lijden omdat ik haar niet kwijt wilde en daar huil ik tot op de dag van vandaag nog regelmatig om. Voel me zo schuldig. Wil dat Bobo niet ook aandoen en ben bang dezelfde fout te maken, maar wil haar ook niet eerder kwijt dan nodig is. Ik houd regelmatig contact met de da zodat zij mij daarin ook kunnen adviseren.

Persoonlijk vind ik het moeilijker om tegen een lijdend dier aan te kijken dan om ze te verlossen. Ik stel ze me dan voor zoals ze waren. Als je dan ziet dat van zo'n blij ei een ziek hoopje ellende over is, dan voelt het voor mij goed om dat spuitje te laten geven, zodat ze weer blij en gezond bij de regenboogbrug kunnen spelen. Dat is een prachtig idee, of je er nu echt in gelooft of niet, troost geeft het zeker. Het zijn heel pijnlijke beslissingen, maar dat hoort bij de verantwoordelijkheid die je neemt als je dieren hebt. Je wilt altijd het beste voor ze, en ze uit hun lijden verlossen hoort daar bij. Ik heb het nu een aantal keer moeten doen, bij mijn hond en bij twee konijntjes. Het verdriet was enorm, vooral om mijn hond kan ik nog steeds huilen en dat is al jaren geleden. Ik heb er nooit spijt van gehad, omdat ik wist dat het uitzichtloos was en ik alles geprobeerd had. Dit zijn momenten waarop je jezelf aan de kant moet zetten en gewoon moet doen wat nodig is, al vind je het verschrikkelijk. 

Heel goed dat je dit hebt meegemaakt en je daar zo bewust van bent. Die ervaring neem je mee.

Maar dat is nu gelukkig nu niet aan de orde! Er zijn nog veel dingen die je kunt doen en proberen. Wie weet herstelt het goed genoeg en kun je de pijn dermate bestrijden dat hij nog jaren een blij ei kan zijn 🐰🐰🙂

[Anne_]

2 uur geleden zei IreneM:

Senna had artrose, op het laatst ook heel ernstig. Ze heeft altijd pijnmedicatie gehad en naar mijn idee hielp dat goed genoeg. Op het laatst werden de klachten echt flink erger, maar dat kwam niet door pijn, maar omdat de boel teveel vergroeid was/scheef was gaan staan. Helaas ben ik toen ook pas erachter gekomen dat fysiotherapie bij konijnen ook goed kan werken. Ik wou dat ik hier meteen mee was begonnen, ik denk dat het dan minder erg was geworden, of het langer had geduurd (maar weet ik natuurlijk niet zeker). Senna was wel een ontzettend makkelijk konijn die het geen probleem vond om oefeningen te doen en dat een vreemde aan haar zat te duwen en trekken.

Ah wat ontzettend naar. Kwam de vergroeiing door de artrose? Bobo heeft namelijk al eem vergroeiing in haar poot, dat is de oorzaak van de artrose. En ik ga eens zoeken maar fysiotherapie voor konijnen. 

 

35 minuten geleden zei Eefje:

Persoonlijk vind ik het moeilijker om tegen een lijdend dier aan te kijken dan om ze te verlossen. Ik stel ze me dan voor zoals ze waren. Als je dan ziet dat van zo'n blij ei een ziek hoopje ellende over is, dan voelt het voor mij goed om dat spuitje te laten geven, zodat ze weer blij en gezond bij de regenboogbrug kunnen spelen. Dat is een prachtig idee, of je er nu echt in gelooft of niet, troost geeft het zeker. Het zijn heel pijnlijke beslissingen, maar dat hoort bij de verantwoordelijkheid die je neemt als je dieren hebt. Je wilt altijd het beste voor ze, en ze uit hun lijden verlossen hoort daar bij. Ik heb het nu een aantal keer moeten doen, bij mijn hond en bij twee konijntjes. Het verdriet was enorm, vooral om mijn hond kan ik nog steeds huilen en dat is al jaren geleden. Ik heb er nooit spijt van gehad, omdat ik wist dat het uitzichtloos was en ik alles geprobeerd had. Dit zijn momenten waarop je jezelf aan de kant moet zetten en gewoon moet doen wat nodig is, al vind je het verschrikkelijk. 

Heel goed dat je dit hebt meegemaakt en je daar zo bewust van bent. Die ervaring neem je mee.

Maar dat is nu gelukkig nu niet aan de orde! Er zijn nog veel dingen die je kunt doen en proberen. Wie weet herstelt het goed genoeg en kun je de pijn dermate bestrijden dat hij nog jaren een blij ei kan zijn 🐰🐰🙂

Ik kan me voorstellen dat het je nog steeds veel verdriet doet om je maatjes te moeten missen! Ik herken heel erg wat je zegt nu. Vind het heel moeilijk om Bobo nu zo te zien. Gelukkig is er inderdaad nog hoop! Ik herken die gedachte over de regenboogbrug. Als ik nu denk aan Evy, beeld ik me in dat ze nu voor altijd rust heeft en pijnvrij is. Een eindeloos groot weiland met alle konijnen die ooit zijn overleden en nu allemaal gelukkig zijn, waar ze voor altijd speelt en maatjes heeft en weet dat ze nog in mijn hart zit. Het klinkt heel kinderlijk, maar die gedachte geeft me wel troost. Ik zal Bobo ook absoluut niet onnodig laten lijden, zodra het nodig is mag ze naar Evy toe. Ik geloof er niet per se in, maar de gedachte helpt me altijd wel erg. 

[IreneM]

8 uur geleden zei Anne_:

Ah wat ontzettend naar. Kwam de vergroeiing door de artrose? Bobo heeft namelijk al eem vergroeiing in haar poot, dat is de oorzaak van de artrose. En ik ga eens zoeken maar fysiotherapie voor konijnen. 

Ja klopt. Vanwege de artrose kwam een zenuw in de knel waardoor ze in een beetje vreemde houding ging zitten. Daardoor gingen haar spieren uit verhouding, waardoor haar bekken weer scheef kwam te staan.