Pablo&Lola Geplaatst: 9 juli 2020 Geplaatst: 9 juli 2020 Wat verdrietig om zo'n beslissing te moeten maken.. Heel veel sterkte gewenst! 1
bunnyveer Geplaatst: 9 juli 2020 Auteur Geplaatst: 9 juli 2020 Geloof het of niet, maar Moo is er nog. Hij is ondertussen onze kleine Jezus aan het worden. We hebben lang gepraat met de dierenarts en het was een assistente die vrij nieuw was maar wel al 5 jaar lang dierenarts is, en het was vrijwel meteen duidelijk dat ze veel geeft interesse in konijntjes heeft. Ze zag Moo en zei dat ze konijnen heeft gezien die er nog erger bij lagen (geen idee hoe dat überhaupt kan), en vervolgens toch zijn opgeknapt. Ze heeft zelf 2 weken geleden een konijntje met EC geadopteerd van mensen die hem ook in wouden laten slapen na 2 dagen behandeling, maar nu heeft ze zelf de behandeling overgenomen omdat zij weet dat er een reeële kans is op verbetering aangezien ze dat zelf al eerder heeft meegemaakt. Ze zei dat als we er toch voor zouden kiezen om Moo in te laten slapen ze daar alsnog achter zou staan, maar ze wilde ons wel alle info geven en zij zegt dat ze pas echt opgeeft na 3 weken behandeling (ze bedoelt 3 weken behandeling met dubbele dosis want dan werkt het blijkbaar pas echt, en wij zijn dan eigenlijk nu 1,5 week bezig). Ook zei ze dat het goed is om dwangvoer te geven omdat daar meer vezels in zitten. Na al die info leek het ons toch niet meer verstandig om in te laten slapen, omdat ze toch eigenlijk redelijk optimistisch was en eigenlijk aangaf dat als zij zelf de keuze moest maken ze door zou gaan met behandelen op dit moment. Ze zei ook dat hij inderdaad niet veel last ervan zal hebben en de wereld er gewoon ietsje anders uit ziet voor hem door het scheve hoofdje etc. We geven het dus (alweer) nog een kans en blijven weer hopen en knuffelen met onze Moo. Ik blijf jullie nog altijd op de hoogte houden. Wat een emotionele rollercoaster, niet alleen voor ons, maar jullie zullen allemaal ook wel helemaal in de war zijn ondertussen.
IreneM Geplaatst: 9 juli 2020 Geplaatst: 9 juli 2020 Wat een geluk dat je die arts getroffen hebt. Logisch dat je hem nog een kans geeft dan! Ik duim dat het aanslaat. 🤞 1
Evee Geplaatst: 10 juli 2020 Geplaatst: 10 juli 2020 Dat bericht had ik niet verwacht toen ik dit topic opende! EC is inderdaad een strijd, een lange adem. Hartverscheurend om te zien. En inderdaad, slopend voor konijnenbaasjes voor alle zorg die je moet geven, en zorgen die je er van krijgt. Ik had zelf bij mijn EC konijn een maand de tijd bedacht, in die maand alles proberen wat kan, en als er dan na een maand geen zicht zou zijn op verbetering, dan zou ik hem laten inslapen. Een maand kan zowel lang als kort zijn, maar het leek mij naar alle verhalen over EC konijnen die op het forum voorbij waren gekomen een realistische termijn. Niet te kort, dat je het effect van de behandeling niet hebt kunnen zien, maar ook niet zo lang dat het onnodig lijden zou worden. Een realistische kans. Gelukkig was het bij mijn konijn niet nodig om de beslissing tot inslapen te nemen, hoewel er gedurende de periode wel momenten zijn geweest dat ik het het heel serieus overwoog, net als jullie. Fijn dat de dierenarts waar je nu bij was er ervaring mee heeft en het nog een kans wil geven! Dat geeft toch moed! Ik blijf volop duimen voor jullie! 1
Mira11 Geplaatst: 10 juli 2020 Geplaatst: 10 juli 2020 Wat fijn dat er toch weer hoop is. Heftig hoor het proces waar jullie in zitten.Ik duim voor jullie! 1
Ot&Sien Geplaatst: 10 juli 2020 Geplaatst: 10 juli 2020 Poeh, heel pittig voor jullie! (En voor jullie konijntje) Ik wens jullie veel sterkte en hopelijk knapt hij vanaf nu alleen nog maar op! 1
Lienappelsien Geplaatst: 10 juli 2020 Geplaatst: 10 juli 2020 Er is dus nog hoop. Moeilijk hoor, als je in zo’n moeten we het nu wel of niet opgeven situatie zit. 1
bunnyveer Geplaatst: 12 juli 2020 Auteur Geplaatst: 12 juli 2020 Ondertussen is er niet extreem veel verandering bij Moo, maar dus ook geen terugval. Soms hebben we het idee dat hij echt opzoek is naar het hooi als hij recht staat, en als hij al naast het hooi staat eet hij er ook vaak van. Als hij nog niet naast het hooi staat kan hij zich er echter lastig naartoe verplaatsen en valt hij meestal bij de eerste stap al op zijn zij. We zijn er ook achter gekomen dat konijntjes ook een wat betere of minder goede dag/momentjes kunnen hebben. Eergisternacht was Moo namelijk mega actief en aan het bewegen in zijn bak, en vannacht weer een stuk minder. Als hij dan ’s morgens niet meteen hapt naar het eten breekt in ons hoofd al snel lichtelijke paniek los, maar als je hem dan een uurtje later datzelfde voer aanbiedt eet hij er weer helemaal op los. Woensdag bellen we trouwens met dezelfde dierenarts die ons de laatste keer heeft geholpen om te vertellen hoe het gaat en te bespreken hoe en wat (daar vroeg ze zelf ook om omdat ze ontzettend geïnteresseerd was). Weet iemand of bepaalde oefeningen helpen als een soort van ‘fysio’ zodat hij bepaalde spiertjes misschien weer leert te gebruiken op de juiste manier? En ik las een tijdje terug dat iemand een soortvan reddingsvestje had gemaakt voor een konijn met EC, zou diegene mij daar misschien ook wat meer over kunnen vertellen (wat kon jou konijn wel en niet op dat moment en hoe moet ik me dat ‘reddingsvestje’ voorstellen?) 2
bunnyveer Geplaatst: 14 juli 2020 Auteur Geplaatst: 14 juli 2020 Vandaag zijn we naar Maastricht geweest ’s middags, en het is toch een hele geruststelling on te weten dat Moo ook even zonder zorg alleen kan blijven. Zodra we terug kwamen hebben we hem lekker veel eten gegeven en eens in de woonkamer op een groot laken gezet samen met zijn vriendinnetje Pip. We hebben echt het idee dat hij meer kan/probeert. Hij maakt echt stapjes af en toe en lijkt ineens nog veel actiever en enthousiaster. Als hij eenmaal eventjes heeft bewogen heeft hij ook weer eventjes rust nodig en blijft dan even in mekaar gezakt liggen, maar na een tijdje zien we in onze ooghoeken ineens een wit/bruine vlek spartelen, en dan blijkt het dat hij zich weer recht probeert te rollen (wat dat betreft is het soms echt een kleine acrobaat). Hij at opvallend veel brokjes/staafjes en zonet hebben we hem nog wat dwangvoeding gegeven (wat vind hij dat toch ontzettend lekker) en zodra hij ook maar iets van eten ruikt transformeert hij van een slapende teddybeer naar een raket die door de bak heen spartelt omdat hij zo enthousiast wil gaan eten. Wij hebben echt weer het idee dat er wat vooruitgang is. We hebben trouwens EC pilletjes bestelt bij ‘Chanty’s Place’ waar bepaalde dingen in zouden zitten die wel eens positief effect zouden kunnen hebben (is niet wetenschappelijk bewezen, maar uit eigen ervaring raadde ze het ons heel erg aan).
Marjoleink Geplaatst: 14 juli 2020 Geplaatst: 14 juli 2020 Ik ben wel benieuwd wat er dan in die pilletjes zit. Natuurlijk raadt ze die aan, dat lijkt me een gevalletje "wij van wc-eend adviseren wc-eend".
Aanbevolen berichten