bunnyveer Geplaatst: 25 juni 2020 Auteur Geplaatst: 25 juni 2020 19 minuten geleden zei Konijntje_Johan: Het is een hele nare ziekte niet alleen om aan te zien maar natuurlijk ook voor het konijntje. Eet je konijn wel en keutelt hij nog gewoon door? Ik merkte bij Johan dat hij last van gas begon te krijgen omdat hij amper kon eten. En hebben jullie ook iets van pijn medicatie gekregen ? Ja Johan is echt een lieverd wij hebben hem van mensen overgenomen en hij vertrouwde ons meteen. Ook met medicijnen geven geeft hij zich er gewoon aan over en heeft ons nog nooit gebeten of wat dan ook. Ik zal even een foto plaatsen van hoe hij er nu uit ziet. Wel zit Johan nog tijdelijk apart om weer goed aan te sterken van deze nare ziekte. Wat fijn om te zien dat hij er weer vrolijk bij zit. Ons konijn eet wel (tot nu toe ook best veel eigenlijk) en keutelt wel enigszins, maar het zijn alleen grote blinde darm keutels. Op dit moment ligt hij al een paar uurtjes plat en nu krijgen we hem ineens helemaal niet meer rechtop ookal proberen we hem zo goed mogelijk te ondersteunen. Toen we zojuist weer echt alle hoop verloren probeerden we een kant van zijn voorpoten te ondersteunen en toen bleef hij wel weer redelijk recht zitten en begon hij weer lekker te eten, maar zodra dat voorpootje wegschuift blijft hij ook weer plat liggen. Het blijft lastig om in te schatten wat nou verstandig is om allemaal te doen, en er zijn zo veel momenten waarop we echt alle hoop verliezen en het weer hebben over wanneer je voor inslapen zou kiezen. Wat een achtbaan aan emoties blijft het toch.
Konijntje_Johan Geplaatst: 25 juni 2020 Geplaatst: 25 juni 2020 2 minuten geleden zei bunnyveer: Wat fijn om te zien dat hij er weer vrolijk bij zit. Ons konijn eet wel (tot nu toe ook best veel eigenlijk) en keutelt wel enigszins, maar het zijn alleen grote blinde darm keutels. Op dit moment ligt hij al een paar uurtjes plat en nu krijgen we hem ineens helemaal niet meer rechtop ookal proberen we hem zo goed mogelijk te ondersteunen. Toen we zojuist weer echt alle hoop verloren probeerden we een kant van zijn voorpoten te ondersteunen en toen bleef hij wel weer redelijk recht zitten en begon hij weer lekker te eten, maar zodra dat voorpootje wegschuift blijft hij ook weer plat liggen. Het blijft lastig om in te schatten wat nou verstandig is om allemaal te doen, en er zijn zo veel momenten waarop we echt alle hoop verliezen en het weer hebben over wanneer je voor inslapen zou kiezen. Wat een achtbaan aan emoties blijft het toch. Ja echt vreselijk. Ik heb ook zo vaak zitten huilen omdat ik er bijna zeker van was dat hij het niet zou redden en elke ochtend was dan ook ontzettend spannend, want wat tref je aan? Wij hebben s'avonds niets gedaan omdat wij hem zijn rust wouden geven. Ongetwijfeld heeft hij zitten tollen maar hij heeft dat dus toch zelf gered. Misschien kan je proberen je konijntje minder vaak te helpen ( hoe moeilijk dat ook is ) maar een konijn kan erg uitgeput raken van al het tollen en dan is liggen misschien wel even prettig. Je gaf al aan dat hij na 20 min zelf weer wat gaat proberen misschien te staan en misschien kan je proberen hem de volgende tol het zelf te doen? Hij of zij voelt zelf het beste aan wanneer hij weer energie heeft om op te gaan staan en het kan zijn dat hij zich gepusht voelt als hij steeds recht op gezet wordt ( ik ben geen expert echt niet! doe vooral waar jij het beste bij voelt, jij kent je konijntje het beste). Maar wij merkte dat Johan het liefst met rust gelaten wou worden als hij getold had en dat hij uiteindelijk zelf wat ging staan. Hou wel in de gaten dat hij eet ook al zijn het kleine beetjes zolang zijn darmpjes maar niet stil komen te liggen. Sterkte voor de nacht ik zal het topic blijven volgen.
bunnyveer Geplaatst: 25 juni 2020 Auteur Geplaatst: 25 juni 2020 12 minuten geleden zei Konijntje_Johan: Ja echt vreselijk. Ik heb ook zo vaak zitten huilen omdat ik er bijna zeker van was dat hij het niet zou redden en elke ochtend was dan ook ontzettend spannend, want wat tref je aan? Wij hebben s'avonds niets gedaan omdat wij hem zijn rust wouden geven. Ongetwijfeld heeft hij zitten tollen maar hij heeft dat dus toch zelf gered. Misschien kan je proberen je konijntje minder vaak te helpen ( hoe moeilijk dat ook is ) maar een konijn kan erg uitgeput raken van al het tollen en dan is liggen misschien wel even prettig. Je gaf al aan dat hij na 20 min zelf weer wat gaat proberen misschien te staan en misschien kan je proberen hem de volgende tol het zelf te doen? Hij of zij voelt zelf het beste aan wanneer hij weer energie heeft om op te gaan staan en het kan zijn dat hij zich gepusht voelt als hij steeds recht op gezet wordt ( ik ben geen expert echt niet! doe vooral waar jij het beste bij voelt, jij kent je konijntje het beste). Maar wij merkte dat Johan het liefst met rust gelaten wou worden als hij getold had en dat hij uiteindelijk zelf wat ging staan. Hou wel in de gaten dat hij eet ook al zijn het kleine beetjes zolang zijn darmpjes maar niet stil komen te liggen. Sterkte voor de nacht ik zal het topic blijven volgen. bedankt voor alle advies. Op dit moment hebben we het toch weer over de mogelijke opties. Hij kan niet vanzelf recht komen of blijven staan trouwens aangezien hij gewoon zich maar met 1 kant blijft afduwen en dan dus omvalt. En als we hem zo als een eigenlijk levenloos konijntje zien liggen dat wel nog ademt schatten wij realistisch gezien de kans gewoon heel laag in dat als de medicatie zou gaan werken, het maar de vraag is in hoeverre hij hiervan herstelt, want als hij alleen een scheef hoofdje zou hebben en zichzelf enigszins kon redden zonder hulp dan dachten we er anders over. Het enige want ons nog enige hoop geeft zijn de positievere verhalen over herstel en zijn wilskracht, maar zijn lichaam werkt op dit moment gewoon niet mee.
Konijntje_Johan Geplaatst: 25 juni 2020 Geplaatst: 25 juni 2020 Misschien heb je deze al gelezen maar dacht ik stuur deze discussie even door
bunnyveer Geplaatst: 25 juni 2020 Auteur Geplaatst: 25 juni 2020 35 minuten geleden zei Konijntje_Johan: Misschien heb je deze al gelezen maar dacht ik stuur deze discussie even door bedankt voor het doorsturen. We hebben zojuist toch besloten dat we onze grote vriend morgen gaan laten inslapen. Er zit nog nauwelijks energie in het lieve beestje en we achtten de kans op herstel, zodat het weer een konijnenwaardig leven is en hij weer zelfstandig voor zichzelf kan zorgen, heel erg klein, zelfs met alle informatie en verhalen die we de afgelopen tijd hebben gelezen in ons achterhoofd. We geven hem alle liefde want dat verdient onze grote vriend Moo.
Marjoleink Geplaatst: 25 juni 2020 Geplaatst: 25 juni 2020 Dat zal een moeilijke beslissing zijn geweest. Sterkte morgen! 1
Renske34 Geplaatst: 26 juni 2020 Geplaatst: 26 juni 2020 @bunnyveer Heel veel sterkte vandaag. Als ik je verhaal zo lees had ik dezelfde beslissing gemaakt. Maar het blijft onwijs lastig. Ik heb zelf onlangs een konijn laten inslapen door de gevolgen van deze ziekte. Ik behandelde al vijf weken met 2x daags fenbendrops (inderdaad dubbele dosering) en daarnaast prednison. Dit laatste doet zijn werk als pijnstiller, ontstekingsremmer en het maakt de symptomen van de ontsteking minder heftig. Het alleen behandelen met fenbendrops is mijns inziens dan ook niet voldoende. Als je dierenarts dat voorschrijft zou ik toch even bellen met inderdaad Wilhelminapark of een andere konijnkundige dierenarts. Wij zagen een stabiele ziekte gedurende vier weken (konijn wankelde af en toe wat, viel bijna om maar net niet) maar na die vier weken begon hij ook een onwijs scheve kop te krijgen en om te vallen. De dierenarts heeft hem toen nagekeken en zag een oorontsteking (door de prednison is een konijn vatbaarder voor andere infecties) dus die oorontsteking heeft hij er ook nog eens bij gekregen. Wel hiervoor behandelen en de prednison doorgegeven in plaats van afgebouwd maar het mocht niet baten. Op een gegeven moment maak je dan de afweging of het een konijnwaardig leven is en dat vond ik het absoluut niet. Een konijn is sowieso al erg kwetsbaar, en het feit dat je continu omvalt als prooidier zijnde lijkt me heel angstig. 1
bunnyveer Geplaatst: 26 juni 2020 Auteur Geplaatst: 26 juni 2020 We zouden eigenlijk over een half uurtje de afspraak bij de dierenarts hebben, maar hij heeft tot nu toe de hele dag aan een stuk door liggen eten, handdoeken trekken en soms wassen. We zien dat hij wel de neiging blijft hebben om soms recht te gaan staan maar omdat zijn pootjes, en nek te slap zijn nu lukt dat gewoon helemaal niet. Toen ben ik videos op YouTube gaan opzoeken en toen zag ik konijnen die er ook zo bijlagen en uiteindelijk wel weer vrolijk konden rond rennen. Omdat we er vrijwel zeker van zijn dat hij geen pijn heeft, en heel veel wilskracht, willen we het toch nog even aankijken en hebben we de afspraak bij de dierenarts afgezegd. We willen op z’n minst de Fenbendrops een kans geven om resultaat te leveren (want deze medicijnen werken blijkbaar langzaam dus binnen de 4 dagen die we nu verder zijn zal er sowieso geen duidelijk resultaat zijn). Ik hou jullie op de hoogte. Heeft iemand toevallig nog een tip voor een fijnere ligplaats voor Moo? Hij ligt nu op de vloer die bedekt is met handdoeken en hij steunt een beetje tegen wat opgerolde handdoeken.
Mira11 Geplaatst: 26 juni 2020 Geplaatst: 26 juni 2020 Hopelijk gaat het straks de goede kant weer op!
Renske34 Geplaatst: 26 juni 2020 Geplaatst: 26 juni 2020 Dat lijkt me een goede plek voor hem. Veel steun van de zijkanten is fijn voor hem nu. Zit hij in een bak? Kan je niet met je dierenarts overleggen over pijnstilling/ontstekingsremmer/prednison oid? Wellicht verhoogt dit zijn kansen nog.
Evee Geplaatst: 26 juni 2020 Geplaatst: 26 juni 2020 Fijn dat het wat beter gaat. Ik zou overigens wel pijnstillers in huis halen, vraag of je die kan afhalen bij de dierenarts. Ivm de warmte zou ik niet zo fan zijn van er vandaag heen gaan met konijn. Bij EC heeft een konijn ontstekingen op verschillende plekken in het lijf. Ik weet niet of je zelf wel eens een ontsteking hebt gehad? Bijv. een blaasontsteking? Maar dat is echt niet lekker en kan best pijnlijk zijn. Als het bij mensen niet behandeld is, kan het omslaan in bijv. een nierbekkenontsteking. Dan heb je echt helse pijn. Om maar even een voorbeeld te geven wat er in een konijnenlijfje gebeurd tijdens EC. Konijnen zijn prooidieren die pas pijn laten zien bij extreme crisis, als het echt niet anders kan. Ik zou zelf toch ook nog wel contact zoeken met de dierenarts (desnoods telefonisch, of langsgaan zonder konijn, dan kun je gelijk de medicijnen opahlen) of contact zoeken met een konijnkundigere dan je nu hebt, en het behandelplan van wilhelminapark overleggen. Niet dat het heilig is, maar er zijn toch op bunnybunch al heel wat konijntjes mee geholpen. Mogelijk kun je dan toch dubbele dosis fenbendrops proberen en aanvullend nog wat om de ontstekingen aan te pakken. Hem het allemaal zelf laten uitvechten is best heftig zonder hulp van medicijnen.
bunnyveer Geplaatst: 26 juni 2020 Auteur Geplaatst: 26 juni 2020 @Renske34 hij zit niet in een bak maar ligt gewoon in het midden van een grotere traliekooi van 1 bij 1 meter in de garage waar zijn vriendinnetje ook in zit. (Normaal zitten ze buiten) Ik zie nu net trouwens voor de tweede keer dat hij liggend zijn blindedarmkeutels opeet (hij ligt dan in de houding van een poes die zichzelf van beneden likt). We zullen inderdaad misschien eens bellen met het Wilhelminapark om te vragen wij zij aanraden wat betreft de medicijnen.
bunnyveer Geplaatst: 26 juni 2020 Auteur Geplaatst: 26 juni 2020 We hebben met het Wilhelminapark gebeld en we gaan vanaf morgen 2 x per dag de Fenbendrops geven 👍🏼 1
Lienappelsien Geplaatst: 26 juni 2020 Geplaatst: 26 juni 2020 Hopelijk knapt hij toch nog op. 4 dagen is inderdaad nog maar kort, want behandeling van EC is vaak een proces van de lange adem. In de tussentijd vind ik dat een konijn niet moet lijden of anders moet er in ieder geval een duidelijk grote kans op een goed vooruitzicht zijn. Het zijn van die situaties waarbij je je afvraagt waar je goed aan doet. Soms is er in mijn ogen dan geen goed of fout in of je het konijn dan laat in slapen of doorgaat met behandelen. Je overlegt dan goed met de dierenarts en luistert ook naar je gevoel. 1
Konijntje_Johan Geplaatst: 26 juni 2020 Geplaatst: 26 juni 2020 Fijn dat het ietsje beter gaat ! Hoop zo dat hij er van opknapt. Hadden jullie ook pijnstilling in huis? Wij kregen toen Metacam Hond mee omdat dit pijnstilling en ontstekingsremmend was en hij vond het nog lekker ook. 1
bunnyveer Geplaatst: 26 juni 2020 Auteur Geplaatst: 26 juni 2020 Wij hebben zelf nog geen pijnstilling gekregen voor hem (vind het toch zo verwarrend dat zo veel mensen zeggen dat dat wel verstandig is en de dierenarts er geen woord over heeft gezegd 😕) maar ik zal daar morgenvroeg achteraan gaan. Vandaag heeft hij trouwens de hele dag door flink gegeten en gedronken, wel nogsteeds alleen maar liggen maar het was ook erg warm vandaag. Hopelijk koelt het de komende dagen een beetje af qua temperatuur, is denk ik net iets fijner voor hem. Welterusten !
Evee Geplaatst: 27 juni 2020 Geplaatst: 27 juni 2020 Het is ook heel lastig, en geen een geval is hetzelfde. De ervaring hier op het forum is over het algemeen wel dat je meer uit de kast moet halen dan alleen fenbendrops of panacur, wil je konijntje er door komen. Vandaar alle goedbedoelde tips 🙂 Uiteindelijk moet de dierenarts de situatie van jouw konijn beoordelen en de medicijnen voorschrijven. We kunnen met z'n allen nog zoveel ervarings-advies geven, dierenartsen zijn wij niet. Maar als je langer konijnen houd kom je er ongetwijfeld een keer achter: Niet elke dierenarts is "konijnkundig". Er worden echt slordige, onnodige fouten gemaakt die konijnenlevens kosten. Konijnen komen maar minimaal aan bod in de opleiding, omdat ze onder de "exotische diersoorten" vallen. Een dierenarts moet dus uit eigen interesse verder verdiepen in konijnen. Ook is een dierenarts niet verplicht bij te scholen, vaak doen ze dat alleen / vooral in hun interessegebied of voor de diersoorten die ze veel behandelen. Als je dus pech hebt, tref je een dierenarts die 20 jaar geleden (of nog langer!) is afgestudeerd, en nooit meer iets van kennis heeft opgedaan daarna over konijnen. Die werkt dus met info van 20 jaar terug. En in de afgelopen 20 jaar is er heel veel veranderd. EC was toen nog nauwelijks bekend en werd meestal afgedaan als middenoorontsteking, en vaak werden konijnen er voor ingeslapen. Een goede dierenarts die echt konijnkundig is, is dus goud waard voor konijnenbaasjes. Hoe het ook verder loopt voor jullie konijntje, en wat de beslissing ook gaat zijn, ik denk dat iedereen er begrip voor heeft. EC is echt een rot ziekte, echt een strijd, met onzekere uitkomst. Nogmaals, veel beterschap! Ondertussen duim ik hard voor jullie dat het goed gaat komen!
bunnyveer Geplaatst: 27 juni 2020 Auteur Geplaatst: 27 juni 2020 @Evee bedankt voor de uitleg, dan weet ik waar het gebrek aan kennis van sommige dierenartsen vandaan komt. Toch wel jammer dat er zo weinig wordt behandeld over konijntjes dan, want het zijn al zulke kwetsbare dieren. Ondertussen is de ‘nachtdienst’ weer eventjes afgelost door mijzelf, want we maken er hier echt een 24/7 taak van omdat we het zo goed mogelijk willen doen voor Moo. We hebben (hopen we) een iets comfortabelere positie voor hem gevonden in een ondiepe kuil tussen 2 opgerolde handdoeken. Hij kan dat met zijn linkerpootjes vrij naast het ‘kussen’ hangen en hij ligt dan ietsje rechter in plaats van volledig plat op zijn rechter zij. We gaan straks eens proberen zijn rechter oogje (dat constant op zijn poot of op de handdoeken ligt) schoon te maken, omdat die volledig dicht zit door de over elkaar geplakte haartjes.
Deeskuh88 Geplaatst: 27 juni 2020 Geplaatst: 27 juni 2020 Sorry, aan het verbouwen thuis, dus heb dit erg laat opgemerkt 😞 Ik heb met Pluis exact hetzelfde meegemaakt. Op een ochtend toen we wakker werden, had hij een scheef hoofd. Toen de dierenkliniek open was meteen gebeld, en wat ik vermoedde werd bevestigd: EC. Gestart met Fenbendrops, want de overige medicatie was volgens de dierenarts niet nodig. Was hij nog niet erg genoeg voor. Daar zijn wij in meegegaan en achteraf is dat de verkeerde beslissing geweest. We hadden wel meteen het behandelplan van het Wilhelminapark op moeten starten. De volgende dag stond zijn hoofd weer bijna recht en hij at als een bootwerker, dus ik had goede hoop. Na een korte periode (weet echt niet meer precies hoelang) ging hij weer achteruit. Hoofd weer scheef en hij begon met omvallen en tollen. Uiteindelijk heb ik het Wilhelminapark opgebeld en zijn we er die avond nog naar toe gereden vanuit Limburg. Stress had hij toch al, maar dan maar meteen naar een adres waar ik als enige het vertrouwen in had dat ze hem erbovenop zouden krijgen. Daar is hij een week opgenomen geweest en zeer intensief behandeld. Oogzalf, antibiotica via injecties direct in de bloedbaan, vitamine B injecties, dexamethason, Fenbendrops. Op de injecties na, heb ik alles thuis doorgezet: Oogzalf, de antibiotica oraal, Fenbendrops, metacam en een goedje wat ik moest schudden voor gebruik ivm dat de stoffen moesten mengen, maar ik weet niet meer wat dat was (kan ik wel opzoeken bij interesse). Hij is daar echt enorm opgeknapt, maar hij was er nog lang niet. Op advies van het Wilhelminapark moest ik hem 'fixeren' en op een ruwe mat plaatsen. We hebben zo'n bruine ruwe langharige deurmat gekocht, en een kooi van 80 cm gebruikt. Mat op maat gesneden en op een handdoek geplaatst (voor de urine) op de bodem en een voedingskussen voor baby's langs de rand, zodat hij nauwelijks ruimte had om te tollen. Maar goed, hij was een dwergkonijn, dus die ruimte had hij nog steeds wel iets, maar hij kon nu door de mat zelf weer rechtop komen. Brokjes en ander eten los op de grond. En een laag schaaltje met water. Een flesje was veiliger, maar was geen optie meer zodra hij begon met tollen (met alleen het scheve hoofd lukte hem dat wel). Hij was een diepe drinkbak gewend, maar hij moest erbij kunnen komen en ik wilde ook niet dat hij erin terecht zou komen en zou verdrinken. Ik dacht echt over alles na 😅 Na een week ongeveer kreeg hij weer een terugval, omdat de dexamethason begon uit te werken. In overleg met het Wilhelminapark is toen besloten dat de dierenkliniek in de buurt hun behandelplan over ging nemen en zijn we weer opnieuw gestart met de injecties. Eigenlijk zou het niet langer mogen, maar anders zou hij sowieso overlijden. Hij viel ook enorm af ondanks dat hij heel lang zelf is blijven eten. Uiteindelijk kon hij het niet meer zelf en zijn we gaan dwangvoeren. Er waren wel dingen die hij nog zelf at, maar hij kon er zelf niet meer bij. En hij bleef maar afvallen. Toen had ik de knoop eigenlijk door moeten hakken en hem moeten laten gaan. Op een dag toen we thuiskwamen van ons werk, lag hij dood in het verblijf. Hij heeft het zelf opgegeven. Achteraf echt heel veel spijt van de verkeerde beslissingen die we hadden genomen toen. Niet veel later begon Klene ook met klachten die op EC leken en met een groep is het niet gek dat ze allemaal drager zijn. Zij overleed zeer snel, binnen enkele dagen al, waardoor ik twijfel of dat EC was. Iemand die ik ken met veel ervaring dacht aan nierfalen. Maar ook dat kan weer een gevolg zijn van de EC, dus zeker ben ik er niet van. Met haar ben ik ook meteen de intensieve behandeling op gaan starten, maar zij kneep er eerder tussenuit. Wat het ook was, daar kom ik nooit meer achter. Haar zusje Venco heeft ook EC gehad. Hetzelfde als bij Pluis merkten we toen we opstonden een scheef hoofd. Weer meteen naar de dierenarts en erop gehamerd dat ze die injecties meteen moest krijgen. Ze vonden haar er weer niet erg genoeg voor, maar ik wilde niet hetzelfde doormaken als met Pluis. Om de dag naar de dierenarts voor de injecties, maar mevrouw heeft het gered. Tot op de dag van vandaag heeft ze geen klachten meer gehad en niks aan restverschijnselen. Ik ben dan ook heel blij dat ik direct intensief ben gaan behandelen, ondanks dat onze vaste dierenarts er niet achter stond. Als ik het perse wilde, zouden ze het behandelplan volgen en zodoende is dat ook gebeurd. Eigenwijs is ook wijs 😛 En ik ben ervan overtuigd dat dat haar leven heeft gered. Venco is nu een knappe dame van 8 jaar oud. Ik weet dat de kans groot is dat het terugkeert en ik ben alert op de kleinste signalen bij elk konijn in de groep, maar tot nu toe gaat het goed. En een volgende keer start ik weer meteen met het behandelplan van het Wilhelminapark. Sterkte! 1
bunnyveer Geplaatst: 27 juni 2020 Auteur Geplaatst: 27 juni 2020 @Deeskuh88 dankjewel voor alle info. Wij wonen zelf ook in Limburg, daarom gaat voor ons liever niet de voorkeur uit om te rijden naar Utrecht met het konijn in deze staat. Wij hebben zelf thuis nog Novacam ipv Metacam liggen van een vorige behandeling van een ander konijn, maar ik wil geen dierenarts gaan spelen zelf en weet dat combinaties van bepaalde medicijnen soms ook slecht kunnen zijn, dus we gaan het niet zomaar geven. Als ik zo jou verhaal hoor vraag ik me weer gelijk af of we wel goed bezig zijn, ookal doen we echt meer dan ons best op dit moment. Onze eerste dierenarts zou überhaupt geen behandeling starten bij konijnen met E. Cuniculi, en een andere dierenarts (die we als second opinion hebben uitgekozen) heeft ons dan de Fenbendrops gegeven. Op eigen initiatief hebben we het Wilhelminapark gebeld gister en vanaf nu geven we 2x per dag 1,7 mL Fenbendrops. Ik blijf het zo lastig vinden aangezien ik al eerder de ‘second opinion dierenarts’ terug heb gebeld om te vragen wat we nog meer kunnen doen omdat ik hoor dat er naast de fenbendrops nog meer middelen zijn, maar die bleven zeggen dat dit echt alles is wat je een konijn kan bieden en het verder een lang proces kan zijn. Het frustreert enorm omdat we het echt zo goed mogelijk proberen aan te pakken..
JokeC Geplaatst: 27 juni 2020 Geplaatst: 27 juni 2020 Toen één van mijn konijnen EC had, heb ik eerst ook (te) weinig medewerking van de DA gekregen. Door de adviezen en informatie op het forum naar Wilhelminapark gemailt en om advies gevraagd en dat onder de neus van de DA gehouden (me suf geslijmd dat ik het zo fijn vond dat hij zich niet te goed voelde advies van dé experts aan te nemen 😜). Ik heb haar wekenlang overdag naast me op de bank gehad met kussens gestut en 's nachts naast me op bed tussen een voedingskussen aangevuld met rolletjes handdoek en theedoek om haar te ondersteunen. Ik zorgde dat de oogjes niets raakten toen ze zelf haar koppie nog niet kon verleggen. Telkens anders neergelegd, oefeningen gedaan om de hersens toch prikkels te laten verwerken. Toen ze op begon te knappen (dat gold niet voor ons, hoezo nachtrust?), heb ik een soort "reddingsvestje" in elkaar geknutseld om haar niet telkens om te laten kukelen, waardoor ze steeds kon oefenen met bewegen zonder niet meer overeind te kunnen komen. Ik wilde daarmee ook voorkomen dat ze in paniek zou raken als ze omkukelde en niet overeind kon komen. Ze is er nog gelukkig en heeft geen zichtbare restverschijnselen eraan over gehouden, wij daarentegen wel. Ik vind het een ziekte die met veel wanhoop en twijfel gepaard gaat. Vreselijk moeilijk om te bepalen wat wel en niet meer "verantwoord" is voor de patient. Sterkte, veel mensen hier weten wat je doorgemaakt hebt. Niet schuldig voelen, je hebt je uiterste best gedaan. 1 1
bunnyveer Geplaatst: 27 juni 2020 Auteur Geplaatst: 27 juni 2020 @JokeC het klinkt alsof jouw konijntje in dezelfde staat was als die van ons op dit moment. Zou je me kunnen vertellen wat jullie precies uiteindelijk hebben gegeven qua medicatie etc. ? Wij zijn inderdaad ook al helemaal aan het bedenken on vanalles in mekaar te knutselen on het hem zo gemakkelijk/comfortabel mogelijk te maken maar we merken toch dat zijn voorkeur uitgaat naar gewoon plat liggen tussen de handdoeken.
Aanbevolen berichten