Ik weet het niet meer

[Francisca]

Hallo allemaal,

 

Op 7 april is Buurvrouw, het vrouwtje van Tommie, overleden op 7 jarige leeftijd aan baarmoederkanker. Tommie kreeg hierdoor urinebrand (maar dit wist ik niet, ik dacht dat hij gewoon wat viezer was nu zijn vrouwtje hem niet meer kon schoonmaken). Een week later heb ik hem naar een opvang gebracht om te laten koppelen met Sjaakie, een dame van 8 jaar. De bedoeling was dat hij daar een week zou blijven. Ik heb elke dag gebeld hoe het ging en ze zeiden dat het goed ging. Na 4 dagen kreeg ik, toen ik die dag belde, te horen dat ze allebei erg gestresst waren en dat ik ze maar snel moest komen ophalen. Eenmaal daar kreeg ik van een boze medewerkster te horen dat Tommie te dik was en daardoor urinebrand heeft. Dat ze hem daar schoongemaakt hebben en zalf hadden gesmeerd. Maar ze waren er duidelijk niet blij mee. Hierdoor was Tommie nog meer gestresst. Eenmaal thuis hadden Sjaakie en Tommie duidelijk tijd nodig om bij te komen. Tommie was duidelijk van slag. Het was ook geen liefde tussen hem en Sjaakie. Ik ben de volgende dag naar dierenarts geweest met Tommie. Die vond Tommie helemaal niet te dik en voelde dat zijn darmen een stukje stil lag. Hij kreeg medicatie voor de E cuniculi (die Buurvrouw ook gehad heeft) en voor zijn darmen. Maar hij at niet meer en was erg gestresst. Hij raakte meer en meer gestresst van mij en het medicatie geven, van Sjaakie en het feit dat hij zich niet lekker voelde. Ik moest Sjaakie terug brengen zei de dierenarts (maar dat vond ik erg sneu voor haar dus ik heb haar nu apart gezet). Stoppen met medicatie en alles wat Tommie lekker vond te eten geven. Ook dat werkte niet. Ik ben nog bij de spoeddierenarts geweest. Daar heb ik pijnstilling gehad, nog iets voor zijn darmen en dwangvoer. Nu krijgt hij alleen nog pijnstilling en medicatie tegen die parasiet. Helaas wil hij nog niet echt eten. Hij keutelt wel, eet verder alleen een beetje andijvie, wortelloof, erwtenvlokken, paardenbloemblaadjes en af en toe een sprietje hooi als ik ga kijken (mij houdt hij niet voor de gek). Sjaakie zit apart aan het einde van de overloop. Ze kunnen elkaar zien en ruiken maar laatst beten ze elkaar door het hekje. Ik hoop ze straks wel goed te kunnen koppelen.

Maar mijn vraag is eigenlijk wat kan ik doen om Tommie weer aan het eten te krijgen? Ik heb hooi van de boer (standaard. In van die open zakken), brokjes van selective plus (eet hij niet), van veel groenvoer krijgt hij diaree en dan moet ik hem weer schoonmaken dat geeft weer stress.  Ik geef hem geen dwangvoer meer zodat hij eetlust krijgt en hij keutelt wel. Ik heb allerlei snoepjes en lekkers geprobeerd. Ik weet niet wat ik nog meer kan doen om hem te helpen. :(

 

hij heeft een hele kamer als hok plus een stukje overloop. Sjaakie zit aan het einde van de overloop waar ze genoeg ruimte heeft om te rennen, springen en knagen. 

[IreneM]

Is er ook naar de tanden gekeken? Het kan zijn dat er haakjes op de kiezen zitten waardoor eten pijnlijk is. 

[Evee]

EC is een ontzettend vervelende ziekte. Het kan heel goed dat de urinebrand daar door komt, dat is vaak één van de symptomen.

 

Wat betreft de partner: als je er geen goed gevoel over hebt zou ik haar terugbrengen. Maar koppelen ziet er vaak niet gelijk heel leuk en lief uit, de meeste konijnen hebben tijd nodig om naar elkaar toe te groeien. Ik maak uit je verhaal op dat je boos bent op de opvang, maar heel eerlijk lees ik er niet echt iets verkeerds in, ik snap ergens wel dat ze boos zijn dat er een konijn met urinebrand gebracht is voor een koppeling. Hoewel het bij jou denk ik geen onwil was. Ik zou dat dus wel laten rusten verder. Maar een opvang plaatst over het algemeen uit met voorwaarden, en een konijn alleen huisvesten mag niet, dan moet je haar terugbrengen, zodat de opvang weer een nieuw huisje kan zoeken. Naar welke opvang ben je geweest? (mag je ook in een privebericht sturen als je het niet op het forum wil delen hoor). 

 

Koppelen met een konijn dat EC heeft of voor EC behandeld word, is niet aan te raden. Eerst herstellen is het belangrijkst: en dat is bij EC een hele lange adem. Ik wens je daar de komende tijd veel sterkte mee. 

 

Hier staat veel informatie over EC:

https://www.bunnybunch.nl/informatie/Encephalotozoon-cuniculi-EC-Konijn

 

Dit gaat over zorg na een operatie, maar daar staan ook wel veel tips in om konijnen aan het eten te laten krijgen:

https://www.bunnybunch.nl/informatie/zorg-voor-na-operatie-konijn

 

 

 

[Francisca]

35 minuten geleden zei IreneM:

Is er ook naar de tanden gekeken? Het kan zijn dat er haakjes op de kiezen zitten waardoor eten pijnlijk is. 

 

Ja, hij is bekend met haakjes op zijn kiezen maar daar was nu geen spraken van. 

[Francisca]

10 minuten geleden zei Evee:

EC is een ontzettend vervelende ziekte. Het kan heel goed dat de urinebrand daar door komt, dat is vaak één van de symptomen.

 

Wat betreft de partner: als je er geen goed gevoel over hebt zou ik haar terugbrengen. Maar koppelen ziet er vaak niet gelijk heel leuk en lief uit, de meeste konijnen hebben tijd nodig om naar elkaar toe te groeien. Ik maak uit je verhaal op dat je boos bent op de opvang, maar heel eerlijk lees ik er niet echt iets verkeerds in, ik snap ergens wel dat ze boos zijn dat er een konijn met urinebrand gebracht is voor een koppeling. Hoewel het bij jou denk ik geen onwil was. Ik zou dat dus wel laten rusten verder. Maar een opvang plaatst over het algemeen uit met voorwaarden, en een konijn alleen huisvesten mag niet, dan moet je haar terugbrengen, zodat de opvang weer een nieuw huisje kan zoeken. Naar welke opvang ben je geweest? (mag je ook in een privebericht sturen als je het niet op het forum wil delen hoor). 

 

Koppelen met een konijn dat EC heeft of voor EC behandeld word, is niet aan te raden. Eerst herstellen is het belangrijkst: en dat is bij EC een hele lange adem. Ik wens je daar de komende tijd veel sterkte mee. 

 

Hier staat veel informatie over EC:

https://www.bunnybunch.nl/informatie/Encephalotozoon-cuniculi-EC-Konijn

 

Dit gaat over zorg na een operatie, maar daar staan ook wel veel tips in om konijnen aan het eten te laten krijgen:

https://www.bunnybunch.nl/informatie/zorg-voor-na-operatie-konijn

 

 

 

 

Dank voor je reactie Evee!

Buurvrouw kreeg een scheef kopje, Coco (ander mannetje van me die in de woonkamer zit) viel steeds om en Tommie heeft nu idd urinebrand. De urinebrand wordt gelukkig steeds minder en was niet heel erg, ik was er snel bij.

 

Over de opvang ben ik boos omdat ik vooraf heb aangegeven dat Tommie een stresskip is en heel bang is. Ze hebben hem behandeld zonder mij dit te laten weten. Ik heb elke dag gebeld (wo, do, vrijdag en zaterdag) en elke keer zeiden ze dat het goed ging en het er goed uit zag. Toen ik zaterdag belde kreeg ik te horen dat zowel Tommie als Sjaakie erg veel stress hadden door de omgeving en dat ik ze maar beter op kon komen halen. Ik heb ze die zondag gehaald en toen kreeg ik dus op mn kop dat Tommie te dik was. Ze vielen me een beetje aan. Toen ik maandag weer gebeld had dat ik gelijk naar dierenarts ben geweest en dat die zei dat Tommie niet te dik was maar die parasiet had werd er gereageerd met de vraag of de dierenarts wel ogen in zijn kop had en niet blind was. Dat vond ik erg brutaal. Zeker omdat diezelfde dierenarts daar in de opvang helpt. (Het is trouwens niet de eerste keer dat ik moeite had over hun werkwijze, maar dat is een heel ander verhaal)

 

Wat betreft Sjaakie, ze is een oud dametje van 8 jaar die altijd alleen heeft gezeten bij mensen in huis. Ze is weg gedaan omdat de baby allergisch bleek. Ze is dus geen ander konijn gewend. Bovendien is ze slechtziend net als Tommie waardoor ze steeds van elkaar schrokken. Dus ik snap dat dit met koppelen tijd kost. Ze hebben haar eerder aan een mannetje geprobeerd te koppelen maar dit was geen goede match. Ik heb haar toch gehouden omdat zij ook veel stress had in de opvang en ik wil ze graag straks alsnog koppelen als Tommie beter is. Ook omdat er geen vechten of boosheid was tijdens het koppelen in de opvang. Ze krijgt geen aandacht te kort, ze is een echte knuffelkont. Je kunt merken dat ze mensen gewend is en graag geaaid wordt, ongeacht door wie. Voor Tommie was ze nog een beetje bang en doordat hij zich niet lekker voelde had hij helemaal geen zin in haar maar had hij even genoeg aan zichzelf. Terwijl ze straks een leuk maatje voor hem kan zijn! Hij en Buurvrouw hadden ook een tijd nodig om naar elkaar te groeien. 

 

Dank voor de tips, ik ga ze even lezen!

[Eefje]

Wat een verhaal zeg! Over wat voor periode hebben we het? 

Mijn voedster had toen mijn ram overleed veel gedoe in korte tijd, overleden vriendje, twee koppelingen, paar ritjes dierenarts. Ze at toen ook vreselijk slecht, er ging wel wat in, maar ze is toen veel gewicht verloren in korte tijd. Dat kwam goed toen er rust in de tent kwam, ze was gewoon van het padje van alles. Zou dat bij Tommie ook het geval kunnen zijn? 

[Francisca]

@Eefje even denken... bijna 4 weken.

Vrijdag 3-4 Buurvrouw voelt zich niet zo lekker.

 

Zaterdag 4-4 iets voor haar darmen geveven. Ze eet wel hooi.

 

Maandag 6-4 naar de dierenarts met Buurvrouw, echo, baarmoederkanker en eierstokkanker uitgezaaid naar de lever. Pepspuit om de tumoren te laten verkleinen.

 

Dinsdag 7-4 overlijden Buurvrouw. Pepspuit hielp niet en ze voelde zich nog steeds niet goed. Tommie heeft haar na haar dood nog een kusje gegeven.

 

Vrijdag 10-4 Tommie is boven zn staart een beetje vies. Heb hem schoongemaakt met een washandje.

 

Woensdag 15-4 Tommie naar opvang om te daten. Had ik nooit gedaan als ik wist dat hij die parasiet had!

 

Zondag 19-4 Tommie en Sjaakie weer opgehaald vanwege stress.

 

Tommie eet alleen wat erwtenvlokken.

 

Maandag 20-4 naar de dierenarts. Krijgt medicatie mee voor darmen en parasiet.

 

Donderdag 23-4 Tommie heeft knorrende darmen. Eet wel beetjr andijvie. Weer naar de dierenarts. Moet stoppen met alles wat stress geeft. Medicijnen, Sjaakie uit zn buurt. Even met rust laten.

 

Zaterdag 26-4 naar de spoeddierenarts in Utrecht. Krijgt diazepam mee tegen de stress en iets extra's voor zn darmen. Ook dwangvoer. Gevoeld voor gas maar dat was het niet.

 

Zondag 27-4 ik weer naar Utrecht zonder Tommie voor pijnstilling.

 

Tommie heeft 3 dagen 3x per dag iets voor zn darmen gehad en dwangvoer en 2x per dag iets voor die parasiet en pijnstilling. Nu krijgt hij nog 1x per dag iets tegen de pijn en parasiet. Zo heeft hij minder stress. Hij eet alleen maar andijvie, paardenbloemblad en erwtenvlokken (wat dikmakers zijn dus die krijgt hij niet veel). Maar dit is maar een handjevol (en voornamelijk water)

 

Ja ik denk dat hij gewoon van het een in het ander is beland en zo in een visueuze cirkel raakte. Ik had hem nooit naar de opvang gebracht als ik wist dat hij die parasiet had en al zoveel stress had. Hij leek eerst niet echt te rouwen om Buurvrouw. Maar blijkbaar heeft het die parasiet wel in werking gebracht. Misschien gewoon door het gemis van een maatje. Daarom wilde ik hem zo snel mogelijk weer laten koppelen.

[Eefje]

Snap ik, dat had ik met mijn voedster ook, maar dat gesleep en gedoe had veel invloed. Na een dikke week rust begon het hier beter te gaan, hoop dat dat bij jullie ook zo is. Wel vervelend dat je toch met medicatie aan de gang moet blijven. Heeft hij daar veel stress van?

[Francisca]

@Eefje Jaaaaaa! Tommie houd helemaal niet van geaaid worden laat staan opgepakt. Dan gaat hij heel snel ademen (haast hyperventileren). Zo sneu om te zien. Het gaat met z'n twee wel iets beter en sneller. Maar hem eerst oppakken geeft al stress als ik achter hem aan moet rennen. Hij heeft momenteel een holletje van stro onderin zijn nachthok gemaakt. Ik heb er een kruik bij gelegd en net paardenbloemblaadjes geplukt. Volgens mij slaapt hij. 🙊