Castreren ja of nee?

[Pebbles&bambam]

Mijn voedster Pebbles is inmiddels begonnen met puberen; alles wordt gemarkeerd, ze is erg opdringerig naar Bam Bam en ALLES moet kapot! 

Bam Bam is net zo oud, heeft ook streken van een puberkonijn maar qua karakter blijft hij hetzelfde naar haar en naar mij.

Hij is inmiddels bijna 2 maanden geleden gecastreerd dus ik verwacht dat het bij hem zo gaat blijven tot de pubertijd voorbij is. 

 

Omdat Pebbles zo opdringerig is naar Bam Bam krijgt ze ook af en toe een snauw en een grauw. 

Dit is nu nog tamelijk vriendelijk en alleen waarschuwend maar ik ben bang dat dit kan escaleren als dit nog maanden blijft duren.

Voor beide is deze situatie niet leuk, en ben ik alle voor en tegens van een castratie aan het afwegen en ik hoop dat jullie kunnen helpen met de beslissing.

 

De koppeling tussen de konijnen ging erg moeizaam, Pebbles was totaal in paniek als Bam Bam nog maar bewoog. 

Na weken proberen en kamers inrichten voor het koppelen is het gelukkig gelukt, is zij de dominante van de twee en is de rangorde bepaald. 

Dit is een van de redenen waardoor ik wel twijfel; na de castratie moet er opnieuw gekoppeld worden... Ik zie er nu al tegenop! 

 

Pebbles is een moeilijke eter; erg kieskeurig en eet soms een hele dag niets en de volgende dag gaat alles in 1x op. 

Na de castratie is het belangrijk dat ze weer gaat eten, maar ik ben bang dat dit een probleem gaat worden.

 

En een andere reden waardoor ik twijfel is haar gedrag, hoe zal dit gaan uitpakken? 

Ze zijn nog zo kort bij elkaar, zij is nog niet volledig gewend aan mij en is nog altijd een beetje bang in bepaalde situaties. 

 

De grote VOOR is natuurlijk de kans op baarmoederkanker te verkleinen, geen schijnzwangerschappen, geen kans op melkkliertumoren.

Ik moet er niet aan denken dat haar dit overkomt! 

 

Ze is op dit moment 4,5 maand, dus sowieso nog te jong om te laten castreren. 

 

Hebben jullie ervaring in dit soort situaties? Ik twijfel zo om de pubertijd af te wachten en te zien hoe het hierna gaat zijn of deze situatie over een tijdje te doorbreken en haar te laten castreren.

 

Alle tips zijn welkom en als jullie een idee hebben hoe ik dit beter of anders kan doen dan hoor ik het graag! 

[Evee]

De meningen verschillen op het forum wel wat, maar ik heb altijd nog alle dames laten castreren. En ze hebben prachtige leeftijden behaald, tot 14 jaar aan toe. Ik zou het dus zeker zo weer doen. Nooit spijt van gehad. 

 

Of er echt opnieuw gekoppeld moet worden, ligt aan de situatie. En als het opnieuw moet, is mijn ervaring dat het wel sneller weer bepaald is dan wanneer het echt een nieuwe, verse kennismaking is. 

 

Hoe lang zitten ze al samen? Ik zou ze voor de zekerheid tijdens het herstel echt even uit elkaar houden, en een week / 10 dagen na de castratie (afhankelijk van of ze snel opknapt of dat het wat moeite kost), als de voedster echt weer de oude is, dan op neutraal terrein elkaar weer laten zien. Waarschijnlijk is het dan ook weer even rijden, snuffelen, kennismaken. Ondertussen poets je het normale verblijf, en meestal kunnen ze na 1 of 2 uurtjes daar prima naar terug. Dat is mijn ervaring tenminste. 

 

Bij hechte koppels kun je ze in (bijna)het hele proces samen laten, hebben ze steun aan elkaar, maar in dit geval als de dame ook de dominante is, en er nog wel rangorde strijd is, zou ik ze elkaar niet laten zien als de dame verzwakt is door castratie. Het is eventjes gedoe, en je zit op dit moment ook met wintervacht. Als je dametje goed hersteld is dat geen probleem, maar als er problemen zijn en ze moet langer in huis zit je er mee dat ze de wintervacht verliest. Als je het fijner vind kun je tot het voorjaar wachten, maar dan spelen de hormonen juist ook weer sterker op dan in de winter. Dan heb je dus ook kans dat ze humeuriger is, schijnzwanger is, dat er juist meer strubbelingen ontstaan tussen haar en de ram. Het blijft altijd lastig, het afwegen wat slimmer is 🙂 

[Pebbles&bambam]

@EveeHeel erg bedankt voor de snelle reactie!

Ze zijn nu ongeveer 4 weken samen, dus de liefde is nog erg pril. 

 

Ze wonen het gehele jaar binnen dus hoef ik gelukkig met wintervacht geen rekening te houden, maar wel met de leeftijd natuurlijk.

Op internet staan er veel verschillende leeftijden, maar wat is nou het beste voor haar? 

 

Kan het ook zijn dat haar urine nu meer gaat ruiken? Sproeien doet ze niet maar de geur die van het konijnentoilet afkomt is bijzonder sterk. Die maak ik nu 2x per dag schoon om de lucht niet in huis te laten hangen maar dat is lastig.

[Floppyears]

Hoi,

Ik zit in een soortgelijk stadium. Jazz, rammetje, is gecastreerd en Pixie, voedster, nog niet. Ik wil dat wel graag laten doen vanwege de door jou al genoemde voordelen. 

Ik heb begrepen dat het mag vanaf 8 maanden, maar wellicht dat een meer ervaren konijnenbaasje daar iets anders over zegt. Ik merk zelf ook het verschil in geur van de urine nu. Ook begint ze nu op meer plekjes te plassen, wel altijd in het hok. Pixie is nu bijna 6 maanden.

groetjes,

maaike

[Aniek]

De meest ideale leeftijd vind ik 6 maanden. Ze zeggen tussen 6 en 12 maanden, maar dames richting de 12 maanden vind ik vaak al behoorlijk hormonaal actief en regelmatig alsnog een verdikte baarmoeder hebben. 

 

Qua castratie zet ik de konijntjes gewoon altijd weer terug in hun omgeving met hun maatje als ze die hebben. Ik laat +/- 100 - 150 dames per jaar castreren en een hele enkele keer gaat het herstel of de operatie niet goed, maar gelukkig niet jaarlijks. Ik vind het herstel beter gaan als ze meteen weer in hun vertrouwde omgeving komen, in mijn geval is dat zelfs in de onverwarmde schuur. Ik vind het herstel bij jonge konijntjes van +/- 6 a 7 maanden ook in veel gevallen sneller gaan dan bij volwassen dames met al een verdikte baarmoeder.

 

Qua eten zou ik toch kijk naar je voerbeleid. Ik heb nog nooit kieskeurige konijntjes mee gemaakt mits natuurlijk wel beperkt gevoerd, dan doen ze uiteindelijk allemaal een dansje voor de brokjes en groente. Wel dat sommige voorkeur hebben voor bepaalde groentes, maar uiteindelijk niet voor de brokjes. Soms krijg ik hier wel verwende konijntjes binnen die te veel brokjes krijgen en die moeten dan wel eerst wennen en laat ik ook niet meteen helpen, want ik wil eerst dat ze goede eters zijn voordat ik ze laat castreren. 

[Rifca]

Mijn dames zijn allemaal gecastreerd. Soms al in de opvang, maar veelvuldig zelf het proces doorgemaakt. En ik heb de dame in kwestie altijd direct weer in haar eigen verblijf (ik laat buiten dames niet in de winter castreren) bij haar eigen maatje gezet, en heb daar nog nooit problemen mee gehad! In het begin is meestal kortstondig medicatie of dwangvoer nodig om een konijn weer helemaal op de rit te krijgen (zorg dus dat je dit in huis hebt! Bij mijn dierenarts krijg je het er volgens mij zelfs standaard bij), maar problemen in het koppel heb ik nog nooit gehad na een castratie!

Dit even ter geruststelling 🙂 Het is natuurlijk geen garantie dus het is goed je in te lezen in hoe je problemen herkent en wat je dan moet doen maar ik zou dus niet meteen van het ergste uit gaan. 

[Pebbles&bambam]

Heel erg bedankt voor jullie berichten! Ik heb een afspraak gemaakt voor een castratie wanneer ze 6 maanden is 🤕. Alle "voor" argumenten zijn zo veel meer waard dan mijn angst vooral terwijl dat (waarschijnlijk) niet eens nodig is 😳. 

 

Pebbles, Bam Bam en ik zijn inmiddels verhuisd en zijn daar opnieuw gekoppeld na een gevecht. De liefde is gelukkig weer aan het opbloeien en hopelijk blijft dit goed gaan! Nu is Bam Bam de baas en accepteert Pebbles het eindelijk wanneer ze word gecorrigeerd. Fingers crossed 😇

 

 

[Renske34]

Goed om van je te horen nog! Wat naar dat ze hebben gevochten even duimen dat het nu goed blijft gaan. Ik heb mijn dames ook altijd na de operatie terug gezet bij hun maatje.

[Pebbles&bambam]

Morgen wordt kleine lieve Pebbles gecastreerd! Ze heeft nog regelmatig opdringerige buien door haar hormonen dus ik ben blij dat ze eindelijk geholpen mag worden.

Omdat Pebbles zonder Bam Bam best een bang en onzeker konijntje word, zij alles nadoet wat Bam Bam doet en hij juist een heel relaxed en lief karakter heeft mag hij mee naar de dierenarts om haar te ondersteunen voor en na de ingreep. Hopelijk gaat dat goed, en zal hij haar helpen met het herstel. Wel neem ik voor de zekerheid een extra reismandje mee mocht het te veel stress geven voor een van de twee.

Ook ga ik vanmiddag hun ren al anders inrichten zodat Pebbles zich niet kan verwonden. En voor vanmiddag en vanavond staat er een lekker Olvarit hapje klaar om te zien of ze dit wil eten voor eventueel dwangvoer. 

Al het andere soort voeding dat zij lekker vind is in huis en ik heb een kruik en warmtedeken klaarliggen om haar temperatuur te regelen. 

Is er nog iets wat ik vergeten ben? 

Vanavond wordt ze flink verwend en hopelijk gaat het genezingsproces erg voorspoedig! 

Ik heb 2 weken vakantie dus ze zal goed in de gaten gehouden worden.

[Lienappelsien]

Spannend. Succes! 

 

Je kan van de brokjes ook dwangvoer maken door er een aantal in een klein bakje te doen en er warm water op te gooien. Uiteraard eerst af laten koelen voor je het geeft. Je kan het bakje of schoteltje bij haar zetten en afwachten of ze er iets van oplikt. 

 

Kruiden en groenvoer eten ze over het algemeen het eerst weer bij ziekte. Is ze groenten gewend? Wortelloof, een paar blaadjes witlof en/of andijvie werkt meestal goed. Misschien heb je nog een paardenbloem in de tuin. 

 

Als ze morgen aan het einde van de dag nog helemaal niks heeft gegeten kan je haar een beetje dwangvoeren met dat prutje van geweekte brokjes. Maar als er iets van de groenten in is gegaan is dat niet nodig. Ze zal niet meteen de normale hoeveelheden gaan eten, als ze bijvoorbeeld 2 blaadjes witlof eet is dat op zich goed. 

 

En morgenochtend voor je haar naar de dierenarts brengt mag/moet ze natuurlijk ook haar gewone eten krijgen.

[Evee]

Het gaat vast allemaal goed komen 🙂 Niet te veel stressen vooral.

 

Fijn dat Bam Bam mee mag met Pebbles, zoals je ze omschrijft denk ik dat dat inderdaad prettig is voor beide konijntjes! 

 

Ik zou niet starten met olvarit, dat bevat veel suikers en is meer een "als alles faalt" noodgreep. Het bevat veel suikers waar ze juist flink gasbuikjes van kunnen krijgen. Als je dwangvoert kun je dat beter of met een papje van de normale brok doen, of met echt dwangvoer zoals recovery of dual care. Die voeders hebben ook echt een aansterk-samenstelling om zieke diertjes er bovenop te helpen. En vooral veel vezels. Olvarit heeft dat niet, dat heeft vooral veel fruitsuikers. Dwangvoeren moet je op de dag van de ingreep zelf ook echt nog niet doen. Vergeet niet dat dwangvoeren juist ook stress geeft, en konijnen vrij vol laat zitten, waardoor ze eigenlijk nog minder snel zelf weer aan het eten gaan.  Ik pas meestal een soort irritatie-tactiek toe om ze aan het eten te krijgen na operaties. Kriebel met een steeltje peterselie of blaadje witlof aan het neusje, tot ze er geïrriteerd in happen, en dan toch stiekem een paar happen opeten van het lekkers. 

 

Zorgen dat ze goed genoeg eet voor je haar naar de dierenarts brengt, is wel aan te raden. En als het nog even duurt voor ze aan de beurt is voor de ingreep vragen of ze wat van haar bekende brokken of ander bekend voedsel nog in het hokje willen leggen erbij. Dat ze in ieder geval kan eten tot het moment dat dat niet meer kan ivm de ingreep. 

 

 En als ze thuis is zeker wel een heel assortiment aan voeding aanbieden: verschillende brokjes, vers groenvoer en kruiden, gedroogde kruiden, hooi. Soms eten ze wel al wat van de heeeele lekkere dingen die er liggen (verse peterselie wil er hier soms wel eens in bijvoorbeeld), maar hooi en brokken laten ze meestal liggen. Geeft niets, elke paar hapjes houd in dat je weer een veilige 24 uur in gaat met betrekking tot de darmwerking 🙂 Echt zin in eten hebben ze die eerste middag en avond meestal niet.  Ze zijn ellendig van de ingreep. Zorg dat ze lekker comfortabel warm zit, maar er ook aan kan ontsnappen als het te warm is. Ik werk meestal met snugglesafes, daar kunnen ze op als ze willen, maar ook naast als ze willen. De volgende dag komt het eten pas weer op gang. Vergeet ook niet pijnstillers te geven. Eten doen ze in het begin nog met kleine beetjes, alleen de echt lekkere dingen, waar ze de moeite voor willen doen worden dan gegeten. Keuteltjes zie je meestal pas later op de dag of de volgende dag pas (die komen er ongeveer 24 uur nadat ze eten pas uit, zolang doet de spijsvertering van een konijn er over). 

 

 

[Pebbles&bambam]

De operatie is ontzettend goed gegaan 🥰

 

Ze was gisteravond erg rustig en voorzichtig met bewegen, dus heb ik haar lekker onder de warmte lamp gelegd. 

's Avonds begon ze een klein beetje hooi te eten dus kon ik met een gerust hart naar bed. Vannacht 1x de wekker gezet om even te spieken hoe het ging maar ze lag lekker rustig tegen Bam Bam aan.

Vanmorgen begonnen met de Metacam en nu het lijkt wel of er niets gebeurd is 😅

Hooi, groenvoer, brokjes, snoepjes ... alles wordt gelijk opgegeten. 

Er hangt een doek om hun ren heen zodat de poes niet te veel stress geeft maar deze handdoek word er al afgetrokken door mevrouw 🙈Graven in het huisje, Bam Bam een volledige wasbeurt geven, het toiletrolletje door het hok slingeren.

Uiteraard zal de pijnstilling een keer uitwerken en zal ze waarschijnlijk wel spijt hebben van haar enthousiasme 🤕 

Gelukkig hebben we genoeg om 10 dagen te geven dus ze hoeft geen pijn te hebben. 

 

Hopelijk blijft het zo goed gaan en is ze snel weer de oude 💛

[Evee]

Wat fijn dat het zo goed gaat! Hopelijk is ze er snel weer van hersteld 🙂 

[Lienappelsien]

Fijn zeg! Ook lekker dat ze gewoon bij Bam Bam kan blijven, dat hij haar niet opjaagt nu ze wat zwakker is.

[JokeC]

Dat is een hele opluchting voor je dat ze het zo goed doet. Hopen dat het zo netjes opwaarts blijft gaan. BamBam zal haar tot steun zijn zo te lezen. 

[Hallo Hoi]

Ik heb Pluisje bijna 3 weken pijnstilling moeten geven. Je krijgt gewoon nieuwe. Dus ze kan lekker haar gang gaan😂