cozin_skeeter7 Geplaatst: 20 juli 2019 Geplaatst: 20 juli 2019 We zijn afgelopen donderdag 18.07 onze NHD dwergkonijntje Tex verloren aan verstopping van zijn darmen en worden nu verteerd door een schuldgevoel. Alles was begonnen op maandag 01.07 toen we merkten dat hij geen interesse had in eten, waar hij normaal wel altijd de eerste is als het eten betreft. Als klant van bunnybunch heb ik hier ook al aardig wat rondgesurfd en daarom ging bij mij een alarmbelletje rinkelen. Ik regelde zo snel mogelijk een afspraak bij de dierenarts, op woensdag 03.07 gingen we. Tex was duidelijk nat van urine aan zijn poepje, de dierenarts onderzocht hem en merkte dat hij een gezwollen piemeltje had. Tex kreeg metacam en emeprid. In de dagen erop hielden we hem gescheiden, we zagen dat hij u en dan wat at en ook klein beetje keutelde, weliswaar platter, maar diarree kon je het niet noemen, verder beetje stilletjes maar zonder apathisch te noemen. Op maandag 10.07 volgde een nieuwe afspraak. Dierenarts constateerde dat piemeltje terug ontzwollen en normaal was, maar we vertelden dat hij dus helemaal niet normaal at en poepte, dus werden er rontgenfotos van zijn buik genomen, arts heeft ook gecontroleerd via nekplooi of hij uitgedroogd was, dat was in orde ook temperatuur werd genomen en was normaal. Arts zei dat er zeker geen gas in de darmen zat, over verstopping zei hij ook niets. Tex kreeg antibiotica, en probitioca spuitje, we kregen ook zakjes dwangvoer mee. We hebben hem wat gedwangvoerd op di 9, wo 10 en do 11 jul. We hebben hem ook terug samen in het buitenverblijf en op het gras gezet, je merkte dat wat beter ging, eten was nog steeds zo-zo maar er werd wel gras en nat groenvoer zoals witlof gegeten. Ook zagen we nu en dan een keuteltje, hoeveel weten we niet precies maar er was toch enige activiteit, zij het wel dat hij ook soms wel verkrampte bewegingen maakte. We dachten dus echt einde vorige week dat alles goed ging komen. In die hele periode werd ook zijn gewicht in de gaten gehouden. Normaal woog hij 1500 gr, bij zijn eerste bezoek aan de dierenarts woog hij 1350 gr, tot vrijdag 12 juli bleef dit stabiel. Maar afgelopen weekend ging hij snel bergaf, hij was nog niet apathisch, maar vermagerde snel tot 1150 gr, maar at helemaal of nauwelijks, plaste zich opnieuw helemaal onder. We zijn dan een derde maal langs geweest op ma 15.07 en dan heeft de dierenarts, na nogmaal een normale temperatuur vastgesteld te hebben, ons direct doorverwezen naar een grote dierenkliniek waar een konijnenspecialiste hem de dag nadien onderzocht, op dinsdag 16.07 dus. Onmiddellijk wist zei te zeggen dat hij een heel harde buik had en een gevaarlijke verstopping had. Woensdag had ze nog voorzichtig positief nieuws dat hij ietwat aan de beterhand was maar amper een dag later is hij dan toch overleden, de arme stakker.... Ik had jullie op dit forum willen vragen wat jullie hier van denken, we weten dat we onze lieve snor er niet mee kunnen terugbrengen, maar had onze gewone dierenarts dan de verstopping niet moeten voelen of zien op de rontgenfotos ? Of is het toch mogelijk dat een verstopping van de dikke darm dan zo plots komt, dat het een week eerder dan nog niet helemaal voelbaar/zichtbaar zou zijn geweest op foto ? Onze lieve rakker heeft ons ook wat misleid door tijdelijk te verbeteren , nog wat te eten, ook keutelde hij nog enigzins tot en met afgelopen weekend. We weten echt niet wat er is misgegaan, en of we zelf iets anders hadden kunnen doen, maar we hadden graag eerlijke antwoorden gekregen, om ons schuldgevoel te kunnen plaatsten.
Marjoleink Geplaatst: 20 juli 2019 Geplaatst: 20 juli 2019 Sterkte met jullie verlies. Voel je niet schuldig! Je hebt gedaan wat je kon voor Tex. Konijnen zijn prooidieren en zullen niet snel laten zien dat ze ziek zijn. Je hebt er goed aan gedaan om de dierenarts te bellen toen hij niet at. Wat me wel verbaast is dat je pas twee dagen later terecht kon. Niet eten is bij een konijn altijd groot alarm. Als ik tegen mijn dierenarts zeg dat een konijn niet eet kan ik binnen een paar uur terecht. Ik weet niet of dat iets uitgemaakt zou hebben hoor.
Evee Geplaatst: 20 juli 2019 Geplaatst: 20 juli 2019 Ja, op röntgenfoto's zou een verstopping normaal gezien wel zichtbaar moeten zijn (en ook lucht, als het een gasbuik is, zie je op de foto's). Heel veel sterkte met het verlies. Weet dat het schuldgevoel onderdeel is van het rouwproces. Het is normaal bij het verlies van een huisdier. Niet dat het gevoel daardoor weggaat, maar weet dat heel veel mensen het hebben. Ik maak uit jullie verhaal op dat jullie er alles aan hebben gedaan wat binnen jullie kunnen lag, zeker geen reden om een schuldgevoel door te krijgen. De vraag "Wat als?" zal altijd onbeantwoord blijven. Je kan het niet opnieuw beleven. Heel veel sterkte met het verlies. Geef het tijd, herinner jullie band en de mooie momenten. Neem op een mooie manier afscheid. Met de tijd zal het allemaal een plekje vinden. ❤️
cozin_skeeter7 Geplaatst: 20 juli 2019 Auteur Geplaatst: 20 juli 2019 (aangepast) Dankjewel voor de reacties. Zou het in ons geval toch gekund hebben dat je zo een verstopping pas op het allerlaatste gaat zien op de foto en/of voelen, maar dat er een week eerder eigenlijk nog niets te zien was ? Ik ga er mijn dierenarts mee confronteren, niet dat ik hem ga aanvallen, maar wel dat hij er zelf ook iets uit bijleert naar de toekomst toe. Ondanks het feit dat ik hier heel wat uurtjes gesurfd en gelezen heb, voel ik me tekortgeschoten dat we hem niet direct bij een konijndeskundige arts hebben gebracht. Ik ben een vader van 45 jaar, maar heb de laatste week nooit zo een hartepijn gehad als afgelopen dagen. Nooit gedacht dat een hummel van 1,5kg me zo diep zou raken... 20 juli 2019 aangepast door cozin_skeeter7 ok
Rifca Geplaatst: 21 juli 2019 Geplaatst: 21 juli 2019 Sterkte met het verlies van Tex! Allereerst, voel je niet schuldig zo te lezen heb je echt je best gedaan. Er zijn wel twee dingen die me opvallen. Als een konijn niet of nauwelijks eet is dat direct spoed, twee dagen lager pas terecht kunnen is dan geen optie en zou ik niet accepteren. Dit doet mij twijfelen aan de konijnkundigheid van de dierenarts. Je schrijft ook dat je na het derde bezoek doorverwezen bent. Ik zou voortaan gewoon direct naar deze wel gespecialiseerde dierenarts gaan. Of het geholpen zou hebben weet je niet, maar ik probeer dergelijke ervaringen te zien als een wijze les die ik heb mogen leren van het konijntje. Nogmaals, daarmee is niet gezegd dat anders handelen perse tot een ander resultaat had geleid. Mijn konijntje heeft het ook met een spoedopname bij een kundig DA niet gered. Ik blijf altijd denken wat als.., had ik het eerder moeten zien? Dat hoort denk ik bij het proces. Sterkte!
cozin_skeeter7 Geplaatst: 21 juli 2019 Auteur Geplaatst: 21 juli 2019 Doet deugd jullie reacties te horen. Ik moet er wel bijzeggen dat we zeker onmiddellijk bij onze dierenarts terecht konden hoor. Wij hadden zelf op maandag verminderde eetlust vastgesteld, en pas woensdag zijn we gegaan. Wel is het zo dat er bij Tex geen sprake was van totaal geen eetlust meer, en ook het zijn buitenkonijnen en ze waren een koppel, dus je kan moeilijk zeggen of er individueel goed werd gegeten. Hierbij nog eens een foto van onze vriend
Lienappelsien Geplaatst: 22 juli 2019 Geplaatst: 22 juli 2019 Och wat een schatje! Verdrietig dat hij er niet meer is. Zoals ik het lees hebben jullie je best gedaan om hem er bovenop te krijgen. Het is helaas niet gelukt... Achteraf is het makkelijk om te denken had ik maar dit of dat. Maar dat is met de kennis van nu. Nu weet je dat hij waarschijnlijk een verstopping had en dat het fataal is afgelopen. Maar dat wist je eerst niet. Het is bij konijnen vaak best lastig om te achterhalen wat ze mankeren. En wat je dan ontdekt kan een oorzaak zijn óf een gevolg van iets anders. Je schrijft ook over andere symptomen. Een verstopping kan de oorzaak zijn, of een gevolg van iets anders. Misschien was er nog wel meer aan de hand. Sterkte. Is zijn vriendinnetje nog wel een beetje vrolijk nu ze alleen zit?
cozin_skeeter7 Geplaatst: 25 juli 2019 Auteur Geplaatst: 25 juli 2019 Na een week gaat het wel best ok met zijn vriendinnetje, ze eet en keutelt alvast normaal. Heb er even een oude foto bijgenomen van Tex, een van de weinige dat hij eens alleen zat na zijn castratie. Wetende wat ik nu weet en gelezen heb, vrees ik dat hij de beruchte megacolon aandoening zou kunnen gehad hebben: afwijkende keutels nu en dan, beetje krampachtiger keutelen. Klopt het dat megacolon typisch is voor de wit-zwart bonte konijntjes (de zogeheten charly's ?). Hierbij de foto, hij was toen 4 maand oud. Keutels lijken me toen toch vrij verdacht al ...
Rifca Geplaatst: 27 juli 2019 Geplaatst: 27 juli 2019 Megacolon is iets wat voorkomt bij konijnen met een aftekening maar hoofdzakelijk wit, de kleur van de aftekening doet er niet zo toe volgens mij. Ik dacht dat er hier op bb een informatief artikel was, maar die kan ik niet terug vinden. @Evee?
Evee Geplaatst: 27 juli 2019 Geplaatst: 27 juli 2019 10 uur geleden zei Rifca: Megacolon is iets wat voorkomt bij konijnen met een aftekening maar hoofdzakelijk wit, de kleur van de aftekening doet er niet zo toe volgens mij. Ik dacht dat er hier op bb een informatief artikel was, maar die kan ik niet terug vinden. @Evee? Dat is een artikel dat nog in conceptversie is en nog niet online staat 😉
Rifca Geplaatst: 27 juli 2019 Geplaatst: 27 juli 2019 21 minuten geleden zei Evee: Dat is een artikel dat nog in conceptversie is en nog niet online staat 😉 Dat verklaart een boel. @ts in dat geval is er wel een Engels artikel beschikbaar, als je interesse hebt kan ik proberen die terug te vinden.
Aanbevolen berichten