Femke Hoogerwerf Geplaatst: 21 mei 2019 Geplaatst: 21 mei 2019 Goedenavond, ik ben Femke en trotse eigenaar van een heel lief 11 jarig konijn. een konijn wat iedere dag los rondloopt door ons huis en ontzettend houdt van knuffelen. Helaas zagen we vorige week donderdag ineens een flink gezwel op de zij van ons konijn. Helaas hebben we het niet eerder opgemerkt ondanks dat er iedere dag met hem gekroeld wordt. vrijdag naar de dierenarts en daar bleek dat hij ook nog veel afgevallen is, ruim 2 ons met vorig jaar en dat ondanks dat hij goed eet. Helaas is het een tumor en niet operabel, het zit vast op zijn ribben en is 5 cm lang en 2 breed. omdat hij nog erg actief is en goed in en uit zijn hok springt, de kat nog achterna zit en goed op ons reageert hebben we hem mee naar huis genomen. We vonden het te vroeg om hem in te laten slapen. de dierenarts zei wel dat prooidieren het niet snel laten merken als ze pijn hebben. nu het dilemma, wanneer is het wel tijd. We zien dat hij mager is en de bult toch groeit, maar verder merken we nog niets. Mss dat hij iets vaker languit ligt, maar verder hipt hij rond, eet goed, heeft een glanzende vacht en kijkt pienter uit zijn oogjes. her is zo moeilijk om hem zo te zien en te moeren beslissen over zijn leventje. Je wilt niet te vroeg ingrijpen maar ook geen spijt hebben dat je toch te lang hebt gewacht. Groettjes, Femke
Marjoleink Geplaatst: 21 mei 2019 Geplaatst: 21 mei 2019 Wat een nare situatie. Konijnen zullen inderdaad niet makkelijk laten merken dat ze ziek zijn of pijn hebben. Fijn dat je wilt doen wat het beste voor hem is, maar het is inderdaad moeilijk om te bepalen wat dat dan is. Ik heb het gelukkig zelf nog niet meegemaakt, maar ik denk dat het goed is om te kijken naar het gedrag van je konijn. Als je het idee hebt dat hij er zelf nog wel plezier in heeft, actief is, lekker eet, dan zou ik nog wachten denk ik. En als je ziet dat hij het moeilijk krijgt, als hij bijvoorbeeld last krijgt met bewegen, dan niet te lang blijven tobben. Heel veel sterkte met deze lastige beslissing en geniet nog even lekker van hem!
Rifca Geplaatst: 22 mei 2019 Geplaatst: 22 mei 2019 Dit is inderdaad misschien wel de lastigste beslissing die je als konijnen baasje moet maken. Persoonlijk zou ik een konijn dat nog levendig is en kwaliteit van leven heeft niet in laten slapen. Ik zou wel overwegen pijnstilling te geven, vooral omdat konijnen het niet zo goed laten merken en je dus niet zeker weet of hij pijn heeft. Je schrijft ook dat hij is afgevallen. Keutelt hij nog wel goed? Heel veel sterkte met deze moeilijke beslissing!
Evee Geplaatst: 22 mei 2019 Geplaatst: 22 mei 2019 Zolang een konijn nog goed eet en keutelt uit zichzelf en levenslust heeft, zou ik zelf ook niet snel de beslissing maken om hem in te laten slapen. Konijnen laten inderdaad niet snel zien dat er iets mis is, vaak zie je het alleen aan hele kleine subtiele dingetjes, tot het zo erg is, voor mijn gevoel weten ze dan ze gaan sterven, en geven ze zich er aan over, en dan veranderen ze in zielige hoopjes konijn. Ik zou dus wel alert zijn op de signalen die het konijntje geeft, en proberen alvast te wennen aan het idee dat het moment komt dat je hem zal moeten laten inslapen op een bepaald moment, voor zo ver je daar echt aan kan wennen. Pijnstillers kun je inderdaad, zoals Rifca aangeeft, nog wel overwegen. Konijnen laten niet snel zien dat ze pijn hebben, en met pijnstillers kun je daar in ieder geval nog wat aan doen. Zit het gezwel niet in de weg voor het opeten van blindedarmkeutels en het wassen van de vacht? Anders kan het aan te raden zijn daar regelmatig even op te controleren en wat te helpen met het schoonhouden van de achterkant en het kammen van de vacht (met een zachte borstel). Sterkte er mee!
Femke Hoogerwerf Geplaatst: 22 mei 2019 Auteur Geplaatst: 22 mei 2019 Hij keutelt heel goed en ook zijn blinde darm keutels zag ik hem gisteren weer eten. Hij kijkt nog heel alert uit zijn oogjes en is nog heel actief. Hij heeft in de afgelopen jaren al een aantal keer haken gehad aan zijn kiezen en dat merkte ik goed. Eerst aan zijn keutels en ook omdat hij dan niet meer zoveel aandacht voor ons heeft. Hij verzorgt zich heel goed en heeft een glimmende vacht. pijnstilling geven we nog niet. Ik weet ook niet of we dat moeten doem. Ik heb niet het idee dat hij pijn heeft. Hij springt nog heel soepel in en uit zijn hok en staat op zijn achterpoten te hippen voor zijn snacks. Het gezwel groeit wel helaas.
Renske34 Geplaatst: 22 mei 2019 Geplaatst: 22 mei 2019 Mijn dierenarts zegt dat pijnstilling over het algemeen niet veel kwaad kan, eerder iets goed doet. Zeker in deze "levensfase" zou ik het toch gewoon doen, dan ben je er zeker van dat je daar niet bang voor hoeft te zijn! Weet niet of hij pijnstilling goed inneemt, met een beetje olvarit of iets anders lekkers?
Rifca Geplaatst: 22 mei 2019 Geplaatst: 22 mei 2019 Ik ben het helemaal met Renske eens. Pijnstillling geven als hij geen pijn heeft kan niet echt kwaad, andersom daar in tegen zou toch sneu zijn. Metacam vinden de meeste konijnen best lekker, een aantal van mijn konijnen drinkt dat vrijwillig uit een spuitje en anders kun je het inderdaad met wat lekkers proberen. Dan heb je ook niet de stress van het onder dwang naar binnen krijgen van het medicijn.
Huiself Geplaatst: 22 mei 2019 Geplaatst: 22 mei 2019 Ik heb ook een keer een lastige beslissing moeten maken die ik had uitgesteld omdat mijn konijn nog wel at. Ik heb daarna verhalen gehoord van konijnen die van binnen er zeer slecht aan toe waren (en pijn) dat het bijzonder was dat ze er nog waren, maar toch nog aten. Het is het allerlaatste instinct wat er nog is en niet altijd een goede graadmeter. Let op: iedere situatie is anders, maar ik zou uit voorzorg toch pijnstilling geven. Het is ontzettend lastig, heel veel sterkte
ankefino Geplaatst: 22 mei 2019 Geplaatst: 22 mei 2019 Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje. Bij mijn konijn is een half jaar geleden een baarmoedertumor gevonden. Er waren al uitzaaiingen naar de longen dus verwijderen kon niet meer. Het afgelopen half jaar heb ik eigenlijk niks aan haar gemerkt en is ze gewoon een normaal konijn. Ik geef overigens geen pijnstilling, het is best wel een bang konijntje dus ik denk dat dat best veel stress geeft. Ik weet niet of ik dat dan nog aan moet beginnen omdat ik verder helemaal niks aan haar merk?
Rifca Geplaatst: 22 mei 2019 Geplaatst: 22 mei 2019 2 uur geleden zei ankefino: Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje. Bij mijn konijn is een half jaar geleden een baarmoedertumor gevonden. Er waren al uitzaaiingen naar de longen dus verwijderen kon niet meer. Het afgelopen half jaar heb ik eigenlijk niks aan haar gemerkt en is ze gewoon een normaal konijn. Ik geef overigens geen pijnstilling, het is best wel een bang konijntje dus ik denk dat dat best veel stress geeft. Ik weet niet of ik dat dan nog aan moet beginnen omdat ik verder helemaal niks aan haar merk? Je zou eens kunnen kijken of ze de pijnstilling vrijwillig neemt als je het op een blaadje groen of in een brokjes papje aanbied. Als dat zo is kun je het geven zonder dat dit haar extra stress oplevert. Heel veel sterkte in ieder geval en hopelijk is jullie nog lang samen gegund!
Femke Hoogerwerf Geplaatst: 22 mei 2019 Auteur Geplaatst: 22 mei 2019 5 uur geleden zei ankefino: Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje. Bij mijn konijn is een half jaar geleden een baarmoedertumor gevonden. Er waren al uitzaaiingen naar de longen dus verwijderen kon niet meer. Het afgelopen half jaar heb ik eigenlijk niks aan haar gemerkt en is ze gewoon een normaal konijn. Ik geef overigens geen pijnstilling, het is best wel een bang konijntje dus ik denk dat dat best veel stress geeft. Ik weet niet of ik dat dan nog aan moet beginnen omdat ik verder helemaal niks aan haar merk? Sterkte. Goh zeg al een half jaar en ze is er nog. Wat een sterke lieverds zijn het toch. Hier geeft medicatie ook veel stress, vandaar ook de twijfel. Hij is vorig jaar aan een loszittende knobbel op zijn borst geopereerd en had toen ook pijnstilling. Ik heb het overal op gedaan maar hij at het gewoon niet op.
Evee Geplaatst: 23 mei 2019 Geplaatst: 23 mei 2019 13 uur geleden zei Femke Hoogerwerf: Sterkte. Goh zeg al een half jaar en ze is er nog. Wat een sterke lieverds zijn het toch. Hier geeft medicatie ook veel stress, vandaar ook de twijfel. Hij is vorig jaar aan een loszittende knobbel op zijn borst geopereerd en had toen ook pijnstilling. Ik heb het overal op gedaan maar hij at het gewoon niet op. Welke pijnstiller had je mee gekregen? Ik vraag vaak bewust echt metacam mee, omdat dat honingachtig smaakt en de meeste konijnen dat lekkerder vinden dan bijvoorbeeld carprofen (dat is bitter). Mijn ervaring is dat konijnen dat beter eten. Metacam is er dan ook nog in 2 varianten: voor hond & kat, beiden zijn geschikt voor konijnen maar de één is geconcentreerder dan de ander. Ik heb beide in huis.
Femke Hoogerwerf Geplaatst: 23 mei 2019 Auteur Geplaatst: 23 mei 2019 4 uur geleden zei Evee: Welke pijnstiller had je mee gekregen? Ik vraag vaak bewust echt metacam mee, omdat dat honingachtig smaakt en de meeste konijnen dat lekkerder vinden dan bijvoorbeeld carprofen (dat is bitter). Mijn ervaring is dat konijnen dat beter eten. Metacam is er dan ook nog in 2 varianten: voor hond & kat, beiden zijn geschikt voor konijnen maar de één is geconcentreerder dan de ander. Ik heb beide in huis. Metacam heb ik idd gekregen. Helaas hebben we een enorm kieskeurig konijn die heel weinig extra lust zeg maar. Andijvie, wortel dat gaat prima net als zijn voer, hooi, selective maar daarna houdt het op. We hebben het geprobeerd op zijn andijvie maar dan laat hij het gewoon liggen. Met een spuitje wordt een enorm gevecht en geeft veel stress bij hem en dat is iets wat ik nu graag probeer te vermijden. We willen hem nu nog graag laten genieten, maar wel op een waardige manier. We hebben besloten dat zolang hij nog zelf goed in en uit zijn hok springt en zich goed verzorgd we er dan maar vanuit gaan dat hij geen pijn heeft. Het is toch even afwegen wat we doen. We zagen vanmorgen dat het gezwel toch weer gegroeid is ten opzichte van vorige week en dat is toch best snel in een week. Het blijft zeer moeilijk.
Rifca Geplaatst: 23 mei 2019 Geplaatst: 23 mei 2019 Jammer dat hij zo kieskeurig is. Heb je het ook al geprobeerd met een papje van geweekte (sience selective, cavia) brokjes? Of eventueel met een Olvarit wortelhapje (let op: alleen de variant waar echt alleen wortel en water in zit). Verder zou ik zeggen observeer je nijn goed en onderneem passende acties. Heel veel sterkte in deze lastige periode.
Evee Geplaatst: 23 mei 2019 Geplaatst: 23 mei 2019 Jammer dat hij de metacam ook niet wil. Het is altijd lastig dit soort situaties. Ik zou hem lekker verwennen en voeren wat hij wil hebben, doen wat hij prettig lijkt te vinden, zo lang het gaat en konijnwaardig is. Sterkte er mee in ieder geval, volgens mij doe je alles er al aan wat je kan.
Joseeke Geplaatst: 23 mei 2019 Geplaatst: 23 mei 2019 Ik begrijp je dilemma helemaal... Een paar maanden geleden heb ik voor dezelfde keus gestaan met mijn konijn Elly*. Er werd bij haar glaucoom in haar oogje geconstateerd, wat heel pijnlijk blijkt te zijn. Zij at, dronk & keutelde ook nog goed. Maar was wel flink vermagerd. Ze was een Franse Hangoor van 8,5 jaar oud, wat een behoorlijk leeftijd is voor dit konijnenras. Vanwege haar leeftijd wilde ik ook niet teveel meer dokteren. 1 week lang heb ik haar oogje gedruppeld & haar pijnstilling (Metacam) gegeven, wat helaas niet heeft mogen baten... Ik heb toen de pijnlijke keus gemaakt om haar in te laten slapen... Ze was door de staar/glaucoom blind aan het worden, kreeg door de verminderde weerstand vachtmijt erbij & was gewoon flink vermagerd. Ondanks dit alles leek ze geen pijn te hebben, en fijn van het leven te genieten met Koos... Máár ze verdiende een konijnwaardig levenseinde, en die heb ik haar gegeven. Ook voor Koos, want hij begon ook de lijden van Elly's zwakte & ouderdomskwaaltjes. Misschien heb ik voor sommige het inslaap-moment te snel gedaan, maar ik sta nog steeds achter mijn (pijnlijke) keuze. Met 2 vorige konijnen heb ik te lang gewacht met inslapen, omdat ik ze niet kon laten gaan... Vooral Ed* heeft tegen het einde echt geleden... Waar ik mij nu nog steeds schuldig over kan voelen. Wat ik hiermee wil zeggen is dat alleen jij de keuze kan maken, wanneer het moment daar is voor jouw konijn. Zolang hij nog lekker van zijn leventje geniet, zou ik hem dit fijn zo laten doen. En als pijnstilling hem teveel stress geeft, gewoon weglaten. Pijn is niet goed bij een konijn, maar constante stress is ook niet. Heel veel sterkte...
Evee Geplaatst: 23 mei 2019 Geplaatst: 23 mei 2019 @Joseeke Ik denk niet dat iemand een ander hier veroordeelt over het moment van de keuze om een konijn in te slapen. Iedereen die ooit die keuze heeft moeten maken, weet hoe moeilijk het is. Ik verwacht niet dat mensen die hier op de site rondhangen het doen als een "goedkope of makkelijke uitvlucht", maar wel echt na alle opties voor behandeling serieus overwogen te hebben, en met vooral het konijnenwelzijn als zwaar liggende factor. En dat is goed. Als het gaat om je eigen gezondheid, is ook ieder mens verschillend hoe ver je in dingen wil gaan, ik denk dat dat ook mee speelt in de keuzes die wij maken voor onze huisdieren. Voor iedereen komt het moment op een ander punt. En daar is niets mis mee, ik ben blij dat we die keuzevrijheid hebben voor onze huisdieren, en tegenwoordig ook steeds meer voor jezelf ook. Maar dat is een ander onderwerp en OT hier. Ik wens TS nog veel knuffelplezier en geniet-momentjes met hun konijntje, en hoop eigenlijk dat het konijntje op een rustige manier zelf inslaapt, zonder dat ze de beslissing hoeven te maken.
Joseeke Geplaatst: 23 mei 2019 Geplaatst: 23 mei 2019 32 minuten geleden zei Evee: @Joseeke Ik denk niet dat iemand een ander hier veroordeelt over het moment van de keuze om een konijn in te slapen. Iedereen die ooit die keuze heeft moeten maken, weet hoe moeilijk het is. Ik verwacht niet dat mensen die hier op de site rondhangen het doen als een "goedkope of makkelijke uitvlucht", maar wel echt na alle opties voor behandeling serieus overwogen te hebben, en met vooral het konijnenwelzijn als zwaar liggende factor. En dat is goed. Als het gaat om je eigen gezondheid, is ook ieder mens verschillend hoe ver je in dingen wil gaan, ik denk dat dat ook mee speelt in de keuzes die wij maken voor onze huisdieren. Voor iedereen komt het moment op een ander punt. En daar is niets mis mee, ik ben blij dat we die keuzevrijheid hebben voor onze huisdieren, en tegenwoordig ook steeds meer voor jezelf ook. Maar dat is een ander onderwerp en OT hier. Mooi gezegd @Evee ♥
Femke Hoogerwerf Geplaatst: 24 mei 2019 Auteur Geplaatst: 24 mei 2019 Vandaag overleg gehad met de dierenarts, maar ze vindt zolang hij nog achter de kat aanzit, en zijn dagelijkse routine doet, zijn vacht verzorgd etc we het gewoon kunnen aankijken. we hebben wel pijnstilling gehaald en we hebben het op een korst brood gedaan en wonder boven wonder ging het er in. Nu verder afwachten en hem goed in de gaten houden.
Femke Hoogerwerf Geplaatst: 25 juni 2019 Auteur Geplaatst: 25 juni 2019 We zijn inmiddels een aantal weken verder en de bult is echt flink gegroeid. Helaas denk ik dat we nu op het punt gekomen zijn dat we een beslissing moeten nemen. Zondagavond wilde zijn achterpootje niet goed meer meedoen bij het opstaan. Dat ging daarna weer goed. Hij ligt sinds maandag eigenlijk heel de dag languit op het kleed. Hij komt in de ochtend nog wel enthousiast uit zijn hok maar ik zie dat hij moeilijker hipt. Hij ging vandaag ook pas weer hippen na zijn pijnstilling. Het is zo’n moeilijke beslissing omdat hij zelf nog graag lijkt te willen. Hij eet goed en reageert op ons maar ik denk wel dat hij nu pijn heeft. zo moeilijk!!!!
Rifca Geplaatst: 26 juni 2019 Geplaatst: 26 juni 2019 Pff lastig hoor! En natuurlijk vervelend dat het slechter gaat met hem. Voor wat het waard is, het advies dat ik ooit kreeg: je kunt nooit te vroeg zijn, wel te laat. (Een advies wat ik zelf nog niet echt ter harte neem.) Sterke, met welke keuze je ook maakt!
Femke Hoogerwerf Geplaatst: 2 juli 2019 Auteur Geplaatst: 2 juli 2019 Vanavond hebben we het moeilijke besluit genomen en ons geliefde konijn van 11 jaar en 4 maanden oud laten inslapen. Het hippen hing moeilijker, de bult was erg groot en sinds van het weekend was hij 2x weggevallen en moeilijk bij te krijgen. Hij heeft gestreden en helaas verloren. Zelfs toen hij mee moest vocht hij nog. Hij is rustig in mijn armen dicht tegen me aan ingeslapen. Nu alles rustig verwerken en het een plekje geven. Ik ga mijn maatje enorm missen.
Aanbevolen berichten