Deeskuh88 Geplaatst: 19 maart 2019 Geplaatst: 19 maart 2019 De meesten zullen het wel al gelezen hebben, maar toch.. Vorige week dinsdag, 12 maart, at mevrouw niet. Ze is bekend met haakjes, is daar ook al eerder aan geholpen, dus niets aan de hand zou je zeggen. De kliniek die het meest dichtbij ligt, had geen plek voor haar die dag. Dus een andere kliniek gebeld waar ik ook vaker kom en ik kon haar naar hen toe brengen. Mijn baas was al niet blij met me dat ik zoveel later kwam (enige met een sleutel op dat moment, etc etc), maar goed, Venco ging me toch echt voor! Halverwege de dag gebeld dat ze inderdaad haakjes had. Op haar onderkaak, boven niet echt. Toch is alles weer netjes recht geslepen. Ze werd op dat moment alweer wakker en alles is goed gegaan. Gezien de geschiedenis met Rakker en een gebitsbehandeling, blijf ik toch elke keer weer bang dat ik een telefoontje krijg dat het konijn niet meer wakker wordt. Gelukkig heeft Venco al vaker bewezen een taaie te zijn. Toen ik haar op kon halen na mijn werk, had ze alweer wat hooi geknabbeld. Thuis is ze meteen weer in de groep gezet en dat ging prima. Ze at brokjes, viel aan op de kruiden, at wat hooi. Net als de vorige gebitsbehandeling, dus eigenlijk leek ze weer helemaal oke. Toch wat Metacam gegeven in de avond, zodat ze zeker in de nacht geen pijn zou gaan krijgen. En vanaf dat moment ging het helemaal mis. Ze at niet meer, drinken is ze wel blijven doen, gelukkig. Keutelen overigens al die dagen ook, al waren de keutels heel erg mini. Dus Metocloral en Cisaral toe gaan dienen voor de maag- en darmwerking en dwangvoer gaan geven. Dat accepteerde ze prima, ze kauwde ook echt op het dwangvoer. En toch at ze niets uit zichzelf. De dierenarts kon niet meer doen dan dat ik deed, dus ze kon thuis blijven en vooral zo doorgaan. Ze is vanaf dat moment ook de groep uitgehaald en in een ren in de woonkamer gezet. Overigens ben ik ook gestopt met de Metacam, in overleg. We wisten niet of ze zo heftig of het middel reageerde, of dat het toeval is, maar zowel de dierenarts als ik hadden zoiets van: Neem maar geen risico meer en geef maar Carprofen, aangezien we van eerdere ervaringen weten dat ze daar goed op reageert. En ja hoor, vanaf de woensdagavond, ging ze haar kopje schuin houden. Ohjee, EC.. Meteen begonnen met de Fenbendrops. Dierenarts gebeld. Die donderdagmiddag een afspraak gemaakt. Verder leek ze oké en meer symptomen had ze niet, maar gezien de hele situatie daarvoor, leek het de dierenarts ook het meest waarschijnlijk dat ze EC heeft. Ze was nog niet erg genoeg voor de injecties met Dexamethason en vitamine B. Dus ik weer naar huis toe met dat ik goed bezig was en de behandeling zo thuis door moest zetten. Thuis bedacht ik me nog: waar heb ik dat eerder gehoord.. En inderdaad, bij Pluis! Ook bij Pluis hebben we afgewacht en zijn we, achteraf te laat, met de injecties begonnen. Daarop heb ik de kliniek teruggebeld en toch een afspraak gemaakt voor die vrijdagmiddag om de injecties alsnog te gaan zetten als ik dat perse wilde. Die vrijdag op mijn werk het hele topic van Pluis nagelezen, het advies van Wilhelminapark bij behandeling bij EC met torticollis en de patiëntenkaart van Pluis die ik vanuit Wilhelminapark heb gekregen. Uiteindelijk was ik overtuigd genoeg dat ondanks het platleggen van het immuunsysteem, ik die injecties toch echt gezet wil hebben bij Venco. Als ze eenmaal zou gaan tollen, slaat de behandeling minder makkelijk aan, en ik zou het mezelf nooit vergeven als ik dan te lang heb afgewacht. Een Pluis-verhaal 2.0 had ik weinig behoefte aan. Ondertussen ben ik Venco ook vers ananassap gaan geven. Die hele vrijdag heb ik bij haar hele harde buikgeluiden gehoord, in de tijden buiten mijn werk dat ik thuis was. Echt alsof een mens honger heeft, precies hetzelfde geluid en hard. Het leek alsof het allemaal weer op gang ging komen, toch was ik er niet gerust op. Naar de kliniek toe en daar hoorden ze het ook, maar ze gaven aan dat ik me daar niet zo’n zorgen om moest maken. Het ging immers weer werken daarbinnen. De injecties gezet en ja hoor, niet veel later thuis begon mevrouw weer zelf met eten. Vanaf dat moment is ze ook niet meer gestopt met eten. Ze valt Nala aan door de tralies (ja, leuk.. Not). Ze is die vrijdag- op zaterdagnacht ook uitgebroken uit de ren. Ze eet langzamer en kleinere porties, maar ze eet. Dus ja, ze is echt weer zichzelf aan het worden. In de tijden dat ze geen stress ervaart, staat haar hoofdje weer bijna recht. Als ze stress ervaart, staat het wel nog schuin, zij het veel minder dan de dagen ervoor. In het weekend heeft ze via de dienstdoende dierenarts ook de injecties gehad. En ik had eten in haar reisbox gelegd, en zelfs bij de dierenarts at ze. Gisteren heeft ze haar 4e dag de injecties gehad. Ik twijfel nu wel of ik dan ook door moet gaan met de 5e dag injecties of dat het in principe nu genoeg is. Ik wil er niet teveel in stoppen, aan de andere kant wil ik ook niet te vroeg stoppen. Daarvoor ga ik straks in overleg met de kliniek na mijn werk. Wat zouden jullie doen? Ik denk dat we de EC langzaam aan wel gaan overwinnen, dus ik heb goede hoop dat dit een succesverhaal gaat worden. De grootste uitdaging wordt hierna het in de groep herkoppelen… Daarvoor moet ik echt nog uit gaan zoeken hoe ik dat moet gaan aanpakken! Ik zal hier af en toe updates plaatsen over hoe het met mevrouwtje gaat.
Evee Geplaatst: 19 maart 2019 Geplaatst: 19 maart 2019 Geen advies over wel of niet de injecties zetten, gelukkig heb ik er zelf geen ervaring mee. Maar wel veel beterschap gewenst voor Venco!
AnneS. Geplaatst: 19 maart 2019 Geplaatst: 19 maart 2019 Wel ervaring met EC,maar zoals ik hier lees is echt ieder geval toch weer net even anders.Bij kopje scheef houden zou ik niet direct aan EC hebben gedacht,eerder aan oorontsteking of misschien napijn van de gebitsbehandeling.Metacam heb ik zowel met konijnen,honden als paarden zeer slechte ervaringen mee.En echt advies geven over medische zaken vind ik altijd lastig,maar zoals ik het nu lees zou ik geen injecties meer laten zetten want als ik lees wat er al allemaal ingestopt is dan denk ik jeetje dat is heel erg veul voor zo'n diertje.Ik zou het eerst maar even aanzien,soms moet het lichaam ook even de tijd krijgen om te genezen.Ons konijn wat uiteindelijk is overleden aan EC heeft het gehad over een periode van 2 jaar en op en af kwam het terug,de symptomen bij haar waren echt tollen,niet meer kunnen rennen en geen trapjes meer op kunnen.Uiteindelijk was haar lichaam blijkbaar op en lag ze op een ochtend dood in haar hok.Ze is de eerste keer 3 dagen in de kliniek opgenomen geweest,en thuis moesten wij een witte pasta(weet naam niet meer)toedienen,dat moest wel herhaald worden steeds als ze weer symptomen vertoonde.Ik vind het een van de rotste aandoeningen en schrik eigenlijk wel als ik hier lees dat zoveen konijnen het hebben of gehad hebben.Voordat ons konijn het kreeg had ik er nooit eerder van gehoord,toen zij het de eerste keer kreeg dacht ik dat ze epileptie had en ben met spoed naar de dierenarts gegaan,daar kreeg ze de diagnose EC.Sterkte ermee en ik hoop op een voorspoedig herstel.
Evee Geplaatst: 19 maart 2019 Geplaatst: 19 maart 2019 @AnneS. Het schijnt dat iets van 80% van de konijnen het meedraagt, vaak al besmet terwijl ze nog in de buik bij mama zaten. Alleen niet bij alle konijnen komt het tot uiting, soms dragen ze het alleen in de slapende, in de sluimerstand mee. Pas bij stress, verminderde weerstand etc. Kan het dan opspelen, actief worden. Het advies "eerst maar even aanzien" kan bij EC juist zeer verkeerd uitpakken helaas. Hoe sneller je het opmerkt en de behandeling start, hoe groter de overlevingskans. Dus ik snap Daisy d'r aanpak zeker wel, ook al komt het agressief over. Deze behandeling is in haar geval ook in overleg met dierenkliniek Wilhelminapark, één van de klinieken die in Nederland gespecialiseerd zijn in konijnen, en dan met name in gebitsbehandelingen en in EC (zie dit behandelplan). Garanties heb je nooit, maar ik geloof toch wel dat Venco in goede handen is qua behandeling! Ik duim in ieder geval!
AnneS. Geplaatst: 19 maart 2019 Geplaatst: 19 maart 2019 Oh ik geloof ook zeker wel dat Venco in zeer goede handen is hoor,maar ze vraagt wat zouden jullie doen en daar antwoord ik op.Soms kun je ook teveel doen en er is al zoveel gedaan,dus met "even aanzien"bedoel ik uiteraard niet van laat maar waaien,haha.Maar geef het dier ook even de tijd om te kunnen reageren op wat er al gedaan is.Maar als er al specialisten bij betrokken zijn,dan zou ik hun advies volgen en geen raad vragen op een forum,want 10 mensen,10 verschillende meningen.Ik vind medisch advies geven en vragen op een forum zowiezo altijd maar zozo.
Evee Geplaatst: 19 maart 2019 Geplaatst: 19 maart 2019 Helemaal mee eens, maar soms kan het lezen van ervaringen van andere mensen je wel op ideetjes brengen die je kan voorstellen aan de dierenarts. Of al is het maar dat je bijval en steun kan vinden bij konijnenbaasjes die hetzelfde hebben meegemaakt. Zeker bij iets wat zo complex is als EC. Gelukkig heb je de dierenarts in Nederland toch echt nodig om aan medicijnen en behandelingen te komen voor je huisdieren 🙂 Die beslist dus uiteindelijk. Gelukkig dat je met even aanzien iets anders bedoelde dan ik dacht.
Deeskuh88 Geplaatst: 19 maart 2019 Auteur Geplaatst: 19 maart 2019 Toen ze niet at, is ze inderdaad volgepropt met medicijnen. 2 x per dag pijnstilling (eerste avond Metacam, daarna Carprofen), 2 x per dag Cisaral en Metocloral om de maag en darmen aan de gang te houden en 2 x per dag de Fenbendrops. En vanaf de donderdagavond dan ananassap, maar dat moet je niet zien als medicatie (dat heeft ze ook gehad tot ze weer ging eten de vrijdagavond). Sinds vrijdagavond krijgt ze alleen nog Fenbendrops (of de Panacur pasta, de Fenbendrops zijn op) en de injecties. En natuurlijk is dat heftig voor zo'n klein konijntje, maar het is voor EC (en niet eten) wel de enige juiste behandeling. Het enige is dat je met de injecties door kan gaan tussen de 3 en 5 dagen en daar zit ik nog wat mee te spelen. Moet er nog meer in of moet ik het zo laten? Te vroeg stoppen is ook funest. Niemand kan in de toekomst kijken, dus het kan genoeg zijn, het kan teveel zijn en nu stoppen kan te weinig zijn. Dus ja, het is meer: Waar doe je goed aan? Wat zijn inderdaad ervaringen vanuit andere konijnenbaasjes met EC-konijntjes? De enige ervaring die ik heb, liep door te laat goed behandelen verkeerd af.
Rifca Geplaatst: 19 maart 2019 Geplaatst: 19 maart 2019 Hier meer ervaring met EC dan me lief is 😕 Maar het blijft onvoorspelbaar en verloopt steeds weer anders. Het enige advies wat ik durf te geven is goed naar Venco te kijken en met de DA te blijven overleggen, jij kent je konijn het beste en kunt zien of ze weer de oude aan het worden is of dat ze zich nog niet lekker voelt. En ook hoe stressvol het toedienen is zou ik laten mee wegen en ook dat is nogal persoonlijk per konijn. Maar betreft de injecties hebben mijn nijnen er nog nooit 5 gehad. Ik heb al een aantal keer een konijn gehad wat er bovenop is gekomen met slechts 1 injectie. Persoonlijk probeer ik zodra het beter gaat zo snel mogelijk minder medicijnen te geven. Ik zou dus Venco lekker ontspannen thuis laten, maar goed dat is maar een mening 😉
Deeskuh88 Geplaatst: 19 maart 2019 Auteur Geplaatst: 19 maart 2019 Wel een mening waar ik iets aan heb 🙂 Je hebt duidelijk meer ervaring daarin dan ik heb. Gelukkig voor mij dan. De enige ervaring die ik heb is een gevecht wat we verloren hebben. Daardoor ben ik ook wat alerter op signalen, omdat ik niet wil dat dit weer op die manier afloopt. Maarja, niet een geval is hetzelfde, dus dat maakt het ook wel lastig. Ik wacht nog steeds op een telefoontje van de dierenarts..
Ikka Geplaatst: 19 maart 2019 Geplaatst: 19 maart 2019 Helaas te veel ervaring met ec. Niet allemaal hebben ze de injecties gehad, maar ook niet bij allemaal was het even heftig. Persoonlijk zou ik bij twijfel nog 1 keer een injectie geven. Ik heb zelf een dame die nu nog steeds een zwakkere achterkant heeft door de ec en niet zonder kleine dosis panacur kan. Het leek beter te gaan, dus na 3 injecties geen injecties meer gegeven, maar wel nog doorgegaan met 2 keer per dag dubbele dosis panacur. Vraag me nu soms wel eens af of een extra injectie voor haar misschien toch beter was geweest.
Deeskuh88 Geplaatst: 19 maart 2019 Auteur Geplaatst: 19 maart 2019 Bedankt voor het delen van jouw ervaring! En ja, dat is dus ook mijn dilemma.. Achteraf te kort zou ik mezelf ook niet kunnen vergeven. Maar goed, de dierenartsen (ze hebben onderling in de kliniek ook nog overlegd) staan er gezien hoe ze eraan toe is 100% achter om het niet te doen. Ze zetten ze wel als ik dat perse zou willen, maar zij adviseren het niet te doen. Dus ik ben met ze meegegaan en heb het op 4 dagen injecties gehouden. We zullen zien...
Rifca Geplaatst: 19 maart 2019 Geplaatst: 19 maart 2019 Helaas weet je altijd pas achteraf of het de goede keus was, en dan nog weet je niet wat er gebeurt zou zijn had je iets anders gekozen. Hopelijk is Venco er snel weer bovenop! Ik neem aan dat ze nog wel panacur krijgt?
Deeskuh88 Geplaatst: 21 maart 2019 Auteur Geplaatst: 21 maart 2019 Ik weet het eerlijk gezegd niet. Haar hoofdje staat weer bijna recht, dus de EC gaat wel goed. Maar ze eet weer ineens haar brokjes niet meer 😅 Groenten wel, hooi ook wat minder. Kruiden net als de brokjes ook niet meer, dus ik snap er niks meer van. Daar viel ze echt op aan.
Kolino Geplaatst: 21 maart 2019 Geplaatst: 21 maart 2019 Ik ben eigenlijk wel benieuwd waarom je de dexamethasoninjecties wilde laten zetten. Ik heb namelijk wat uiteenlopende dingen gelezen over corticosteroïden bij konijnen. Eigenlijk wordt er meestal gezegd, niet doen (en dus ook geen oogdruppels bijvoorbeeld) tenzij je echt niets anders meer kunt en het beestje anders ingeslapen moet worden. Er schijnt onderzoek gedaan te zijn, dat het geven van corticosteroïden geen invloed heeft op het verloop van de ziekte, bij E.C., maar ik heb dat onderzoek zelf nog niet gevonden of gelezen, dus ik weet niet of dat waar is. Het zou volgens andere studies juist o.a. ook de lever aantasten en het immuunsysteem naar de knoppen helpen en dat vind ik nogal wat. Vandaar mijn nieuwsgierigheid naar je keuze om het wel te doen. Ik weet niet wat ik in jouw situatie had gedaan hoor, misschien wel hetzelfde. Het blijft toch een lastige afweging. Wel goed om te lezen dat het met de E.C. de goede kant op gaat. Jammer van het eten, hopelijk trekt dat snel bij, gelukkig wordt er nog wel iets gegeten. Beterschap voor Venco!
Deeskuh88 Geplaatst: 22 maart 2019 Auteur Geplaatst: 22 maart 2019 Corticosteroïdeninjecties zijn rotzooi, dat is absoluut waar. Dexamethason is daarbinnen geloof ik een van de sterkste, omdat het veel sterker werkt dan hydrocortison en prednison. Toch ben ik bij E. Cuniculi overtuigd van de werking. Ik weet hoeveel het voor Pluis toen gedaan heeft. Pluis is in de dagen dat hij dat kreeg toegediend, juist opgeknapt. Zodra hij het niet meer kreeg, kreeg hij zware terugvallen. Nu tolde hij er wel bij, wat vermoedelijk heeft gezorgd dat de totale behandeling niet voldoende aansloeg. Hij is uiteindelijk overleden. Bij Venco wou ik juist voorkomen pas te starten met de complete behandeling als zij ook haar evenwicht zou gaan verliezen door de torticollis. Ik weet nog heel goed wat een strijd dat is geweest met Pluis. Ik zal waarschijnlijk niet de keuze hebben gemaakt die een ander konijnenbaasje ook zou maken. Zowel met Pluis als met Venco. Venco gaat er vrijwel zeker bovenop komen, en of dat mede door de dexamethason komt, zullen we nooit weten. Wellicht had ze het zonder ook gered, maar een glazen bol heb ik niet. Toch heb ik er een goed gevoel bij gehad en als ik zie hoe goed ze eraan is sinds die injecties, ben ik ook bij haar overtuigd de juiste keuze te hebben gemaakt. Met Pluis zijn we misschien wel veel te lang doorgegaan. Ik wil er alles aan gedaan hebben en dat kan ik bij beide zeggen. En daarbij heb ik ook veel vertrouwen in het Wilhelminapark en zij zeggen juist bij EC altijd behandelen met dexamethason.
Kolino Geplaatst: 22 maart 2019 Geplaatst: 22 maart 2019 Dankjewel voor je antwoord! Ik denk dat je als konijnenbaasje zelf het beste in kunt schatten wat juist is op zo'n moment. Dus als jij denkt dat het op dat moment het juist was/is om te doen, dan denk ik dat het goed is om dat gevoel te volgen. Ik hecht zelf zeker ook waarde aan de zienswijze van Wilhelminapark, er is daar toch heel veel konijnenkennis. Meestal kijk ik daar toch wel even hoe zei het een of ander behandelen. Wat fijn te lezen dat Venco er zeer waarschijnlijk bovenop gaat komen, dat is toch goed nieuws! 1
Lienappelsien Geplaatst: 23 maart 2019 Geplaatst: 23 maart 2019 Balen dat ze EC heeft! Wel goed om te horen dat ze weer opknapt. Hopelijk zet dat door.
Bammyflurry Geplaatst: 24 maart 2019 Geplaatst: 24 maart 2019 Wat ontzettend naar dat Venco EC heeft, maar goed om te lezen dat ze al weer goed opknapt! Hopelijk zet dat ook goed door!
Deeskuh88 Geplaatst: 20 april 2019 Auteur Geplaatst: 20 april 2019 Even een (hele late) update: Met Venco is weer alles prima! De behandeling is volledig klaar en er is niets meer aan haar te merken, dus daar zijn we erg blij mee. Venco kwijnde wel heel erg weg zo in haar eentje. Herkoppelen was eigenlijk ivm de stress ook niet echt een optie, maar niets doen ook niet. Daarop hebben we gekozen om een deel van het verblijf af te zetten en daar Venco te plaatsen. En met dubbele afscheiding ipv enkele, omdat Nala en Venco elkaar echt aanvliegen... Het was wel de juiste keuze, want vanaf dat moment ging Venco met sprongen vooruit. Al moet ik nog steeds nadenken over het herkoppelen, want dat moet wel nog steeds gebeuren en ik kan het niet. Halverwege de behandeling van Venco stopte Marlo echter ook ineens met eten. Ook hij had haakjes en toen hij weer thuis was, kiepte hij een aantal keren om. Gezien de hele situatie thuis en zijn stress van die dagen, dacht de dierenarts ook heel sterk aan EC. Dus ook hij is behandeld. Gelukkig ging hij heel snel de goede kant op, dus ook dat is inmiddels weer voorbij. Het meest frappante is dat hij weer terug in de groep zit, want naar hem toe probeert Nala niks... Maar ja, het ging gezondheidstechnisch weer lekker hier. Daarbovenop kregen diverse paarden op stal ineens koorts. Er ging een virus rond, waarop ik mijn paarden ook in de gaten moest gaan houden. Zij hebben godzijdank niets gekregen. Welk virus het is geweest, weten ze nog steeds niet, maar het grootste gevaar is weer geweken.
Rifca Geplaatst: 20 april 2019 Geplaatst: 20 april 2019 Zul je altijd zien he, gedoe komt nooit alleen. Maar wat fijn dat het weer beter gaat met Venco! 1
Evee Geplaatst: 21 april 2019 Geplaatst: 21 april 2019 Fijn dat Venco en Marlo weer allebei in orde zijn! 1
Pablo&Lola Geplaatst: 27 april 2019 Geplaatst: 27 april 2019 @Deeskuh88 Wow, ik herken me heel erg in je verhaal. Ik zit op dit moment met precies hetzelfde. Ook sinds een week met metocloral & cisaral drops bezig, omdat meneer niet meer wilde eten. Hij bleek ook wat gas te hebben en keutelde niet meer (zie topic hierboven). Uiteindelijk hebben we hem weer aan het eten & keutelen gekregen, maar sinds gisteren zit hij ook opeens met een scheef hoofd.. Vandaag dus weer naar de dierenarts gegaan en die dacht ook aan EC, dus we zijn ook maar met die behandeling begonnen (incl. injecties). En ja hoor, we waren nog geen 10 min thuis en meneer begint zelfs weer hooi te eten en ontzettend druk te doen. Ligt dat nou aan de injecties? Ik hoop dat hij net zo'n succesverhaal wordt als die van jou. Fingers crossed.
Aanbevolen berichten