dexenbobbi Geplaatst: 15 november 2018 Geplaatst: 15 november 2018 Onze voedster Bobbi is gister weg gebracht voor haar sterilisatie. Alles is goed gegaan maar ze wilde nog niet eten en drinken waardoor ze een nachtje bij de dierenarts heeft geslapen. Wat ik alleen niet had verwacht is dat onze rammelaar Dex compleet van slag is geraakt hierdoor. Hij struint alleen maar door het huis om Bobbi te zoeken, is enorm knorrig en eet amper hooi (biks en verse groente gaan wel naar binnen). Nu hoop ik dat Bobbi vandaag mee naar huis mag, maar hoe pak ik dit aan met Dex als ze nog langer moet blijven? Het is niet om aan te zien zo zielig. En kan Bobbi direct weer bij Dex? Zij is de dominante van het stel en ik lees nogal wisselende verhalen.
Michl Geplaatst: 15 november 2018 Geplaatst: 15 november 2018 Ik kreeg de tip om de ram mee te nemen naar de dierenarts, en zo samen de voedster op te halen in de vervoerskooi of mand. Dan hebben ze samen de spanning van het ritje en komen ze samen weer thuis. Misschien dan ook in de tussentijd thuis zorgen dat alles schoon is, en net iets veranderen zodat ze dat ook samen kunnen ontdekken? En iets heel erg lekkers klaar te zetten voor hen beiden? Bobbi moet tenslotte goed verleid worden om weer te gaan eten. Peterselie, kruidenhooi, stukje wortel, witlof... onlangs heb ik ook mijn dames laten steriliseren en de ram zat die dag echt op wacht. Zo schattig. Toen ze terug kwamen werd er flink gelikt. En 1 dame is de dominante, maar die had wel wat anders aan haar hoofd dan dominant zijn. Ze moest aansterken en uitrusten en vond die aandacht zo te zien prima. Succes hoor!
dexenbobbi Geplaatst: 15 november 2018 Auteur Geplaatst: 15 november 2018 Goed idee om Dex mee te nemen, alleen ligt de vervoersmand bij de dierenarts. Moeten we dan even iets op verzinnen. Heb voor Bobbi gister toevallig verse peterselie en kruidenhooi meegegeven. Dierenarts heeft het bij haar gelegd maar toen ik gister even contact had rond half 6 had ze dat nog niet aangeraakt. Het verblijf schoonmaken is ook wel een goeie voordat ze er in gaan. Sowieso wel verstandig voor Bobbi's wond gok ik.
Evee Geplaatst: 15 november 2018 Geplaatst: 15 november 2018 Ik denk dat ik eerder ook dex een nachtje bij de dierenarts had gelaten, als gezelschap. Maar daar komt mijn advies nu wat laat voor. De meerwaarde van hem meenemen met ophalen zie ik zelf niet zo heel erg in, dat lijkt mij nogal veel gedoe. Mag je haar vandaag wel ophalen? Na de operatie zette ik ze altijd wel even apart om eet en keutelgedrag goed te kunnen zien. Als je het idee hebt dat ze elkaar missen en wel gewoon lief zijn, kun je dat eventueel split cage doen, tot je ziet dat het goed met haar gaat. Dan kunnen ze gewoon weer samen. Het kan per koppel best verschillen hoe ze reageren. Toch is het bij mij altijd goed gegaan, ik heb ze altijd wel direct na castratie mee naar huis gekregen, soms één of enkele dagen alleen (ivm eten, keutelen, medicijnen & binnen blijven ivm temperatuur) en dan weer terug bij de partner. Afhankelijk van hoe hecht een koppel is zet ik ze vaak wel eerst eventjes op neutraal terrein samen, gewoon in een simpel panelenrennetje in de tuin, voor ik ze naar het uiteindelijke verblijf doe, maar dat is vaak zomaar net een half uurtje om even te zien hoe ze op elkaar reageren. En meestal is dat gelukkig gewoon goed. Bij mij is het eigenlijk in al die jaren maar 1x niet gelijk goed gegaan met het terug plaatsen, dat was bij Joris en Brenda. Maar die waren ook nog niet zo lang een koppel toen ik Brenda liet castreren, en zij was de dominante. Na castratie had Joris even zo iets van "hah, nu ben ik de baas!" en werd er veel gejaagd. Ik heb hun toen nog een aantal dagen split-cage gehuisvest, Brenda in een traliekooi in de ren bij Joris. Toen Brenda weer helemaal fit was (volgens mij iets van 7-10 dagen na de operatie) kooi bovenkant er af gepakt en gekeken hoe het ging, maar toen was alles weer prima in orde.
dexenbobbi Geplaatst: 15 november 2018 Auteur Geplaatst: 15 november 2018 Achteraf was het inderdaad beter geweest Dex bij haar te laten afgelopen nacht. Net even gebeld met de dierenarts en Bobbi heeft een beetje gekeuteld maar is doodsbang. Zit alleen maar in een hoekje met grote ogen voor zich uit te staren. Ga haar dus tussen de middag ophalen. Dierenarts gaf ook aan dat de kans groter is dat ze begint te eten in haar eigen omgeving. Zal voor de zekerheid een extra panelenren opzetten binnen. Bobbi is hier ook de dominante dame namelijk. Ben benieuwd hoe het zal gaan.
Evee Geplaatst: 15 november 2018 Geplaatst: 15 november 2018 Als ze het echt nodig hebben om samen te zijn, kun je ze ook gelijk bij elkaar laten, mits dat rustig en goed gaat natuurlijk. Ik vind het zelf altijd wel prettiger om ze toch even die eerste dag / eerste 2 dagen apart te hebben ivm de keuteltjes en het eten. Maar mocht je er genoeg toezicht op hebben om dat ook als ze samen zitten goed te kunnen controleren of merken dat ze echt veel behoefte hebben aan elkaars gezelschap, kun je ze ook samen laten. Dat kan het herstelproces ook helpen. Het verschilt alleen een beetje per koppel waar je goed aan doet, vandaar niet één standaard advies daar in, maar gelukkig merk je dat snel genoeg.
dexenbobbi Geplaatst: 15 november 2018 Auteur Geplaatst: 15 november 2018 Toen Dex laatst aan zijn haakjes is geholpen heb ik ze zonder nadenken ook direct bij elkaar gezet nadat hij een hele dag weg was geweest. Bobbi maakte de ene na de andere binky toen hij weer terug was. Verwacht dus ergens wel dat ze heel blij zullen zijn elkaar te zien, maar zal inderdaad opletten dat Dex haar de rust ook geeft. Qua keutels kan ik het wel onderscheiden. Bobbi is een stuk kleiner en haar keuteltjes ook 🙂
Evee Geplaatst: 15 november 2018 Geplaatst: 15 november 2018 Haakjes is alleen wel een minder ingrijpend iets dan een castratie bij een voedster (dat is best een redelijke buikoperatie). Na haakjes slijpen houd ik ze vaak niet eens binnen (wel lekker een snugglesafe) en gaan ze gelijk terug naar de partner 😉 Vaak zijn ze dan voordien juist minder fit en na de ingreep juist weer fitter. Tegenovergestelde van castratie eigenlijk. Dan breng je ze gezond weg en krijg je ze als een zielig hoopje terug.
dexenbobbi Geplaatst: 15 november 2018 Auteur Geplaatst: 15 november 2018 Slechte vergelijking inderdaad haha. Ben benieuwd hoe ik haar straks aantref!
dexenbobbi Geplaatst: 15 november 2018 Auteur Geplaatst: 15 november 2018 Nou ze is thuis. Toen ik haar ophaalde verstijfd van angst (foto 1) en inmiddels na 1,5 uur weer lekker aan het relaxen met Dex (foto 2). Ze keutelt wel maar heeft weinig eetlust. Paar strootjes hooi en 1 stukje biks.
Evee Geplaatst: 15 november 2018 Geplaatst: 15 november 2018 Agossie die eerste foto! Arm beestje! De tweede foto is gelukkig een heel stuk beter! Fijn dat ze keutelt! Het geeft niet als ze niet direct veel eet. Probeer haar wel over te halen om iets te eten, al is het maar een of enkele brokjes, een sprietje hooi, een takje groenvoer. Zolang er maar iets in de darmen zit blijven die werken en hoef je niet te dwangvoeren (scheelt een hoop stress). Gaat het goed samen?
dexenbobbi Geplaatst: 15 november 2018 Auteur Geplaatst: 15 november 2018 Sneu he, ben blij dat ze lekker thuis is. De eerste ontmoeting was een beetje aftasten en Dex was vervolgens iets te enthousiast. De deur tussen de verblijven even dicht gedaan tot Bobbi er aan begon te rammelen. Ze hebben elkaar daarna uitgebreid gewassen en het gaat nu weer op normale voet. Heb wat verse wilgentakken in het verblijf gelegd en daar zit ze lekker aan te knagen. Vind dat ze het boven verwachting goed doet, als je het niet weet zou je niet zeggen dat ze net een baarmoeder en eierstokken armer is.
Lienappelsien Geplaatst: 15 november 2018 Geplaatst: 15 november 2018 Fijn dat ze weer lekker bij Dex is. Hoeveel weegt ze ongeveer? Ze ziet er op de foto’s zo klein uit
dexenbobbi Geplaatst: 15 november 2018 Auteur Geplaatst: 15 november 2018 15 minuten geleden zei Lienappelsien: Fijn dat ze weer lekker bij Dex is. Hoeveel weegt ze ongeveer? Ze ziet er op de foto’s zo klein uit Ze is ook heel klein, 795 gram kreeg ik door van de dierenarts.
Michl Geplaatst: 15 november 2018 Geplaatst: 15 november 2018 Met al jouw aandacht en liefde komt het vast goed. Het lijkt me dat je daar op kan vertrouwen. Heel veel succes, en fijn dat het al zo goed lijkt te gaan. Wat een lieverd, trouwens....!
dexenbobbi Geplaatst: 15 november 2018 Auteur Geplaatst: 15 november 2018 2 uur geleden zei Michl: Met al jouw aandacht en liefde komt het vast goed. Het lijkt me dat je daar op kan vertrouwen. Heel veel succes, en fijn dat het al zo goed lijkt te gaan. Wat een lieverd, trouwens....! Ja ze ziet er uit als een snoesje, maar ze is een draak eersteklas haha. Ze is inmiddels ook lekker aan het eten, wel iets rustiger dan normaal maar vooralsnog gaat het nog steeds beter dan verwacht! 2 uur geleden zei Lienappelsien: Oh wat een ukkie! Ja ze is echt heel mini, maar toch echt 7 maanden oud. Woog nog geen 300 gram toen we haar in huis namen in juni. Maar oortjes zijn ook klein dus verwacht ook niet dat ze veel groter gaat worden 🙂
dexenbobbi Geplaatst: 15 november 2018 Auteur Geplaatst: 15 november 2018 Ook wel fijn trouwens dat de wond onderhuids gehecht is. Geen geknaag aan hechtingen hier. 1
Aanbevolen berichten