RubenB Geplaatst: 15 oktober 2018 Geplaatst: 15 oktober 2018 Goedemiddag, Graag wil ik even de mening van medekonijnenhouders weten. Mijn belgische haas Toos van 6 maanden oud heft gister iets gruwelijks meegemaakt/zichzelf aangedaan: Het begon een week of 3 geleden, een wondje aan haar rechter voorpoot. Uiteraard gelijk naar de dierenarts. Er werd mij verteld: niets aan de hand, gaat vanzelf over (en uiteraard een vol consult doorbelasten voor die 3 minuten). het ging niet over, ik had al allerlei enge verhalen over wondjes gelezen en ben weer naar de dierenarts gegaan. Zelfde verhaal: niets aan de hand en flink betalen. Gisterochtend keek ik in de ren en zag bloed liggen, vrij veel. Wat blijkt: kennelijk is ze aan haar eigen tenen/voorpoot gaan bijten. een enorme wond. op sommige punten is het bod zichtbaar. Echt hartverscheurend om te zien, zo'n lief beestje met zoveel pijn..... Direct gezocht naar een dierenarts die op zondag open is. Gelukkig was er 1 waar ik vrijwel direct terecht kon. Echt een GEWELDIGE arts. Pijnstiller gegeven, antibiotica gekregen en pootje verbonden.Inmiddels is ze weer aardig opgeknapt en hupt vrolijk met haar verbonden pootje door ons huis. ze is noal "trots"op haar stoere verband, zo komt het steeds even laten zien(:(: Nu is mij gister verteld dat een pootamputatie, of in ieder geval een gedeeltelijke amputatie, onvermijdelijk is. Heeft iemand ervaring met deze operatie? heeft het diertje nog kans op een goed leven? De kans bestaat dat ze bij haar andere poot dezelfde klachten gaat krijgen, is de kans hierop, omdat er nu meer druk op haar rechter poot staat, groter? (De dierenartsen weten het volgens mij ook niet percies, weinig ervaring mee) Ik wil heel graag dat Toos dit overleefd, kosten staan op plek 2. Echter moet het dier wel een waardig bestaan krijgen. Ze leeft samen met een gecastreerde ram Duitse reus (Koos), die is ook nogal van de leg omdat hij alleen zit. Heeft iemand ervaring hiermee?
Dollie Geplaatst: 15 oktober 2018 Geplaatst: 15 oktober 2018 Ik zou er zeker voor gaan, konijnen kunnen heel goed leven o pdrie poten zeker als het om de voorpoot gaat. 1
mystique Geplaatst: 15 oktober 2018 Geplaatst: 15 oktober 2018 Ik heb ook een aantal jaar een konijntje op drie poten gehad (bij Coquille ging het dan wel om een achterpoot, een voorpoot kunnen ze makkelijker missen) en het diertje heeft zich wel altijd aardig gered, maar ik heb bij zijn overlijden toch wel beslist het niet meer te doen. Eén van de dingen die ik zo spijtig vond voor Coquille was dat hij het oor langs de amputatiekant niet meer kon verzorgen, waardoor dit steeds vol schilfers zat en jeukte en dan ook gezalfd moest worden. Ik kan me voorstellen dat het bij jouw konijn ook moeilijk zal zijn om haar rechteroor te pakken te krijgen om het te wassen. Nu is een konijn dat een voorpoot mist niet te vergelijken met een konijn dat een achterpoot mist, dus ik ben misschien aan het doemdenken, maar weet dat het niet eindigt met de operatie of de geslaagde revalidatie. Ik wil niet negatief zijn en in jouw geval zou ik zeker zeggen: 'Ga ervoor!', maar hou er wel rekening mee dat je waarschijnlijk aanpassingen zal moeten maken. 1
RubenB Geplaatst: 16 oktober 2018 Auteur Geplaatst: 16 oktober 2018 bedankt voor de reacties. Gister is de dierenarts nog gesproken, ze gaan vrijdag opereren. In eerste instantie proberen ze alleen haar tenen te amputeren. Mocht uit de rondgenfoto blijken dat er meer is beschadigd zal het hele pootje eraf moeten. Gisteravond heb ik eens goed zitten kijkewn, ze doet eigenlijk al het schoonmaakwerk met haar achterpoten. Alleen voor het wassen van de buitenkant van haar oren heeft ze haar voorpoot nodig. Daar ga ik haar gewoon voortaan mee helpen. Ik zal vrijdag even laten weten hoe alles is verlopen.
Aanbevolen berichten