Zijn jouw voedsters gecastreerd (gesteriliseerd)?

[Evee]

Heb jij jouw voedsters wel of niet laten castreren? Wij zijn wel eens benieuwd hoeveel bunnybunchers hun voedsters hebben laten castreren (sterilsatie wordt bij konijnen niet gedaan, wil je weten hoe dat precies zit, klik dan onderaan deze post even op de link bij "informatie over castratie en sterilisatie bij konijnen). 

 

En zo ja, heb je jouw dames preventief laten castreren? En was dat dan om gedragsredenen, of omdat je baarmoederkanker wilde voorkomen? Of heb je ze laten castreren omdat medisch noodzakelijk was?

 

 

Meer weten?

Informatie over castratie en sterilisatie bij konijnen:
https://www.bunnybunch.nl/informatie/cat/konijnen-medischeinformatie/post/castratie-en-sterilisatie-bij-konijnen/

 

Informatie over zorg voor- en na een operatie:
https://www.bunnybunch.nl/informatie/cat/konijnen-medischeinformatie/post/zorg-voor-na-operatie/

 

Fotoverslag van een castratie van een ram:
https://www.bunnybunch.nl/informatie/cat/konijnen-medischeinformatie/post/Fotoverslag-castratie-konijn/

 

Fotoverslag van een castratie van een voedster: 
https://www.bunnybunch.nl/informatie/cat/konijnen-medischeinformatie/post/fotoverslag-castratie-sterilisatie-voedster/

 

[fiep]

Yep! In eerste instantie zodat ze later geen baarmoederkanker kan krijgen, maar gelukkig is haar gedrag er ook erg positief door veranderd. Ze had nogal last van haar hormonen en nu is het echt een schatje!

[Marjoleink]

Nee. Ik twijfel nog steeds. Het is toch een flinke ingreep. 

[Okki]

Ik heb mijn voedstertje laten castreren uit voorzorg en omdat ze om de haverklap schijnzwanger was. Zo zielig dat ze probeerde te eten of zich te wassen met een bekje vol hooitjes.  

[Newby1981]

Ja allebei mijn voedsters laten castreren omdat ik de kans op baarmoederhalskanker te groot vind. En om het hormonale gedrag wat te beperken.

In de toekomst zal ik het zeker weer doen.

[Renske34]

Ja, ter preventie van baarmoederkanker. Ik heb haar gekregen toen ze een half jaar was, en toen eigenlijk gelijk met de eerste dierenartsen controle een afspraak gemaakt. Het herstel verliep heel goed en na een halve dag was ze weer aan het eten. 

[Christaaa]

Ik vind het lastig om hier 1 antwoord op te geven, aangezien het nogal verschilt in mijn groep.

 1 dame is gecastreerd in de opvang. Dat is toen gedaan vanwege bloedverlies, maar die opvang castreert nu alle voedsters. Aangezien ik van plan ben daar vaste klant te blijven, zullen mijn dames voortaan wel geholpen zijn.

 

1 dame is gecastreerd vanwege haar gedrag. Zij was enorm dominant en daarbij hormonaal en veel aan het rijden, waarop ik de keuze had gemaakt. Het hormonale is nu weg, maar qua gedrag is het nog steeds een kreng.

 

1 voedster is niet gecastreerd en heeft nooit gedrag vertoond waarvoor ik dat wel zou doen. Af en toe schijnzwanger vind ik geen reden en verder is ze het rustigste konijn dat ik had en erg sociaal naar andere konijnen.

 

 

Castreren vanwege de kans op baarmoederkanker vind ik nog steeds geen goede keuze. Ik denk dat de meeste voedsters al dood zijn gegaan aan iets anders, voor ze een tumor kunnen ontwikkelen. Bovendien weet je niet of het preventief castreren geen andere problemen met zich mee brengt, want het is nooit goed onderzocht of het helpt. (Ja, ze krijgen geen baarmoederkanker meer, dat snap ik. Maar misschien gaan ze wel eerder dood aan late complicaties, zoals verklevingen en is de overleving helemaal niet beter)

Ik ben inmiddels wel overtuigd dat de ingreep minder heftig is voor de meeste voedsters dan ik altijd dacht. Ik ben daarom wel minder terughoudend t.a.v. castratie dan eerder.

[mystique]

Mijn mening loopt vrijwel gelijk met die van Christa. 

Lilou is niet gecastreerd, ooit waren er wel plannen om dit te laten doen, maar er is geen aanwijzing dat castratie bij haar noodzakelijk is, dus het is nog steeds niet gebeurd. Ze is niet humeurig, (hout vasthouden) nooit schijndrachtig, en, wat Christa ook al zegt, castratie brengt niet alleen positieve dingen met zich mee, maar ook negatieve, en daar mag je ook niet blind voor zijn. Bovendien kunnen er zoveel dingen misgaan met een konijntje, baarmoederkanker is er daar maar eentje van. Mijn toekomstige konijnen zullen (waarschijnlijk, want je weet nóóit) uit de opvang komen en mochten de voedsters daar al gecastreerd zijn, zou ik ze uiteraard niet weigeren hiervoor. 

[Piku]

Ik heb 4 voedsters gehad, waarvan er 1 op dit moment in leven is.

 

1 van de 4 is gecastreerd, omdat die een ontstoken baarmoeder had. Dat was ook de enige die duidelijk hormonaal was, die sproeide. De rest niet. 1 overleed aan Myasis, 1 aan nierkanker en de laatste is Muffin en die leeft nog, die is nu 4. Zij had het van de lente op haar heupen en liep te knorren en te graven. Nu loopt ze ook weer te graven en de ren te verbouwen, maar echt schijnzwanger is ze (nog) niet geweest in de tijd dat ik haar heb en ze is vriendelijk, dus ik zie geen reden om haar te castreren.

[Evee]

3 uur geleden zei mystique:

en, wat Christa ook al zegt, castratie brengt niet alleen positieve dingen met zich mee, maar ook negatieve, en daar mag je ook niet blind voor zijn. 

 

In de praktijk, dus in de zin van "wat merk je er als konijnenbaasje van", wat zijn volgens jou de negatieve dingen dan die een castratie met zich mee brengt? 

Ik kom niet verder dan het risico van een operatie en het kostenplaatje. 

 

Christa heeft het over verklevingen, maar bedoel je dan verklevingen van de eierstokken? Want zowel de eierstokken als baarmoeder gaan er uit bij een konijn. dus ik vraag mij nu even af wat er dan precies voor verklevingen zouden zijn?  Het enige waar ik verklevingen na castratie van ken is dat paarden, hengsten, na castratie verklevingen kunnen krijgen van de zaadleiders. Maar volgens mij is dat  risico er alleen als er na de castratie ontstekingen plaatsvinden, wat bij gecastreerde konijnen volgens mij toch al wel zeldzaam is. Zou dat dan niet eerder een rammen-probleem zijn, dan een probleem bij voedsters? 

 

Even los daarvan ben ik het wel met je eens dat er best eens goed onderzoek naar zou mogen komen hoor, naar de lange termijn gevolgen van castraties van konijnen. 

[mystique]

1 minuut geleden zei Evee:

 

In de praktijk, dus in de zin van "wat merk je er als konijnenbaasje van", wat zijn volgens jou de negatieve dingen dan die een castratie met zich mee brengt? 

Ik kom niet verder dan het risico van een operatie en het kostenplaatje. 

 

Zelf, persoonlijk, heb ik er nog geen ervaring mee, omdat ik nog geen enkele gecastreerde voedster heb gehad. Maar ik kan me wel enkele dingen inbeelden. Sowieso complicaties tijdens de ingreep zelf. Complicaties na de ingreep, zoals niet willen eten, moeten dwangvoeren, wonde die niet niet of slecht geneest. Bepaald ongewenst gedrag waarvoor mensen overgaan tot castratie verdwijnt niet na castratie of wordt zelfs erger. Bovendien is er naar konijnenlijfjes nog maar bitter weinig onderzoek gedaan, we kennen het allemaal, heb je medicijnen nodig, moet je 9/10 keren je toevlucht nemen tot producten voor katten, honden of vee. Hoezo dan zou er al eens goed en grondig onderzocht zijn wat de gevolgen zijn van castratie bij voedsters? Het wegvallen van de hormonen moet toch bepaalde invloed hebben op het lichaam? Verzakkingen of verklevingen in de buik, want tenslotte is er toch een stuk uitgehaald wat er in feite wél hoort te zitten. En vast nog wel een en ander waar ik nog niet aan gedacht heb omdat bovenstaande lijst voor mij al lang genoeg is. 

[mystique]

Zag pas achteraf dat er een stukje was toegevoegd, @Evee, ik bedoel verklevingen van de darmen. Lijkt mij dat, als het bij andere diersoorten mogelijk is na een buikoperatie, dit bij konijnen zéker zou kunnen voorvallen, gezien ze zoveel darm hebben. 

[Christaaa]

Ik bedoel inderdaad wat Mystique zegt. Elke operatie geeft littekenvorming en daarbij kunnen in de buik littekens ontstaan die de darm vernauwen of afsluiten. Dat soort verklevingen zou ik mij kunnen voorstellen. Kijk, ik weet ook niet of dat voorkomt. Ik weet ook niet of er voedsters dood gaan door ziekten t.g.v. oestrogeentekort. Etc. Je kunt van alles bedenken; het is gewoon niet uitgezocht. Misschien als je 100 voedsters laat castreren, leven er een paar langer doordat ze geen tumor krijgen. Maar misschien gaan er ook een paar eerder dood doordat ze de operatie wel hebben gehad. En dan zijn er ook nog velen die nooit een tumor zouden hebben gehad, omdat ze al overleden zijn aan EC, een longontsteking of een gasaanval. Die heb je dan allemaal een operatie aangedaan waar ze niks aan hebben gehad.

Kijk: ik zie inmiddels in dat de operatie an sich wel meevalt en je hoort bijna nooit dat een voedster als direct gevolg van de operatie overleden is een paar dagen later. Dus als je een goede reden hebt om te castreren, kun je dat gewoon doen. Maar ikzelf vind preventie van tumoren niet genoeg reden.

 

Eerlijkheidshalve moet ik na vanochtend nog het volgende toevoegen:

zojuist heb ik mijn enige niet-geholpen dame laten inslapen vanwege een tumor in haar buik, dus waarschijnlijk vanuit de geslachtsorganen. Toch is mijn mening hierdoor niet veranderd. Ik weet niet of ze nog geleefd zou hebben als ik haar wel had laten castreren 7 jaar geleden, toen ze bij mij kwam. Natuurlijk zou ik willen dat ze het niet gekregen had, maar het blijft een kwestie van kansen.

Misschien kan 1 van onze geneeskunde studenten op het forum er eens een goed onderzoek naar opzetten.

[IreneM]

Mijn voedsters zijn wel gecastreerd. Eén vanwege hormonaal gedrag, ze liet de andere 2 niet met rust. Bij de andere was het medisch noodzakelijk.

 

Ik weet ook niet of ik een voedster wel preventief zou laten castreren, ik vind het toch best een zware ingreep.

[Domino]

Ik laat ze allemaal helpen of haal geholpen voedsters uit de opvang. 

Heb 1 keer m'n voedster stervend onder het hok vandaan gehaald en naar de dierenarts geracet. Ze had een flinke tumor in haar buik en dat had ik nooit doorgehad omdat ze vrij schuw was. Voelde me zo schuldig. 

Later een voedster die bloedslierten verloor. Da heeft haar toen gecastreerd en ze heeft nog 2 jaar geleefd, is uiteindelijk gestorven aan longkanker. Of dat ten tijde van de baarmoeder problemen ook al was uitgezaaid maar nog niet zichtbaar op de foto, dat weet ik niet. Zij is 7,5 jaar geworden.

Soes verloor (toevallig op onze trouwdag) een flinke plas bloed, ook zij bleek baarmoederproblemen te hebben. Heb haar laten castreren en dat is nu 5 jaar geleden. Ze hobbelt nog steeds rond. Ik heb haar vanaf 2010 en toen was ze al volwassen. Dus ze zal zo'n 9 jaar oud zijn denk ik nu? 

 

Amber is in de opvang geholpen vanwege haar gedrag en Lientje heb ik zelf laten doen, die bleek een onderontwikkelde baarmoeder te hebben. Of dat wat betekend weet ik niet, maar hij is eruit. 

Dus ja, ik laat alles helpen, puur om bovenstaande problemen te voorkomen. Als ze dan dood gaan aan iets anders, dan is dat zo, maar dan heb ik in ieder geval mijn best gedaan om die baarmoeder problemen uit te sluiten. 

[tam86]

Mijn voedster heb ik laten castreren ivm knorrig dominant gedrag naar haar man. Ook wilde ik haar preventief laten castreren, omdat ik mijn vorige voedster op vijf jarige leeftijd ben verloren aan baarmoederkanker. De tumor zorgde ervoor dat zowel eten als ontlasting in haar lichaampje bleven zitten. Haar buik werd steeds dikker. Erg pijnlijk en erg zielig! Voor een operatie was het al te laat. We hebben haar moeten laten inslapen. Dit wil ik niet nog eens meemaken. 

[GawainBS]

Luna & Flora zijn ook preventief gecastreerd. Mijn vorige konijntje (inmiddels 20 jaar geleden) was gestorven aan baarmoederkanker, dus nu geen risico meer. DA raadde het ook aan ivm schijnzwangerschappen en ontstekingen. Ik heb er heel, heel lang en hard over getobd, maar uiteindelijk heeft iemand hier op BB (ik weet niet meer wie) het zo geformuleerd: "De kans dat er iets misgaat in de operatie is onnoemelijk veel kleiner als dat ze later tumoren zouden krijgen daar." 

Ik snap de terughoudendheid helemaal, maar ik zelf denk dat het wel de beste beslissing is die je kan maken.

[JUULZxo]

Snuffie is niet gecastreerd. Ik kreeg haar toen ik 10 jaar oud was. Ik wist toen niks over castraties etc.

Ze eet & drinkt nog goed & is gelukkig verder gezond.

Maar als ik een andere voedster neem, dan misschien wel, ik twijfel er nog over.

[Huiself]

Voor mij is het een combinatie van twee factoren: kans op kanker en gedrag. Ik heb de nijntjes binnen waardoor het gedrag wat meer aanwezig is dan wanneer je ze buiten hebt. Bovendien weet ik dat als ze kanker zouden krijgen dat ik me dan vreselijk schuldig zou voelen. Van 1 voedster weet ik dat ik er goed aan heb gedaan, want toen ik haar na 1 jaar liet helpen bleek ze al een kleine tumor te hebben in die omgeving. Daarna is ze nog 6 jaar bij me geweest, wat ze vermoedelijk anders niet gehaald had.

@Okki: ik heb er beeld bij, haha

[Bammyflurry]

Helaas staat voor mij het juiste antwoord er niet bij: 'was al gecastreerd bij adoptie'.

Mijn huidige en mijn vorige voedster zijn/waren al gecastreerd toen we ze uit de opvang haalden. De opvang castreert voornamelijk om gedrags(koppel)problemen te voorkomen, dus heb ik voor haar 'gedragsredenen' aangeklikt. Maar dat is dus meer preventief dan dat ze al gedragsproblemen had.

Mijn vorige voedster was al een aantal jaren oud en had na vele nesten te hebben voortgebracht baarmoederproblemen.
Mijn eerste voedster (van mijn 2e konijnenperiode) is als jong konijn bij ons gekomen en zij is niet gecastreerd. Zij is al vrij jong overleden als gevolg van gebits/kaakproblemen (abcessen).