Iris Q Geplaatst: 27 april 2018 Geplaatst: 27 april 2018 Hallo allemaal, Om een zo duidelijk mogelijk beeld te geven zal dit waarschijnlijk een heel verhaal worden, sorry daarvoor. Een tijdje terug begon mijn voedster van 6 jaar, Flapje, te sukkelen. Ik werk zelf als (bijna afgestudeerd) paraveterinair dierenartsassistent bij een dierenartsencentrum. Zo'n 7 weken terug op 5-3-18 heb ik haar voor het eerst meegenomen naar de praktijk. Ze at slecht en was rustiger dan normaal. Na een volledige keuring bleek ze last te hebben van een beetje gas en ze had mini puntjes op haar kiezen, maar eigenlijk geen duidelijke oorzaak waarom ze zich zo slecht voelde. Injectie loxicom en metomotyl, daarna cisaral en carprofen drops mee naar huis. Flapje knapte binnen een dag op en werd weer de oude. Drie weken later op 29-3 was het weer mis. Flapje wilde helemaal niet eten en leek zich erg slecht te voelen. Weer mee naar de praktijk. Ze had weer last van gas in haar buikje, meer dan vorige keer. Omdat ik toch moest werken hebben we toen besloten haar even op te nemen, zo kon ik haar gedurende de dag medicijnen geven en dwangvoeren en konden we eventueel nog extra onderzoek doen. Diezelfde dag hebben we bloedonderzoek gedaan om de waardes van haar organen te controleren, die waren in orde. Gelukkig besloot Flapje dat 8 uur lang niet plassen haar niet ging lukken dus hebben we ook meteen haar urine onderzocht. Ze had veel bloed in haar urine + ontstekingscellen en eiwit, onder de microscoop waren geen kristallen te zien. Om zeker te weten dat ze geen blaasstenen zou hebben, hebben we toen röntgenfoto's gemaakt. Haar darmen zaten erg vol en er werd getwijfeld over blaasstenen. Daarom hebben we ook nog geprobeerd een echo te maken, maar haar blaas was helaas te leeg om stenen uit te sluiten. Carprofen, cisaral, laxatract en sulfatrim mee naar huis (naast de dwangvoeding) en weer duimen dat mevrouw zou opknappen. Weer knapte ze volledig op, dwangvoeren was na dag een al niet meer nodig en haar kuurtje antibiotica hebben we netjes 10 dagen afgemaakt (al vond flapje dat niet zo leuk). Zaterdag 21-4 was het weer mis, althans Flapje leek in orde, maar overal in het hok lag opgedroogd bloed. Flapje nagekeken, Ollie nagekeken, maar bij beide niks te zien, niks aan de hand. Omdat Flapje bekend was met urineproblemen en ik stoppen met eten wilde voorkomen heb ik haar maar weer meegenomen. De dierenarts kon dit keer niks aan haar vinden tijdens het klinisch onderzoek. Haar buikje was toch nog kaal, dus dan maar weer een echo. Nu was op de echo een duidelijk verdikte blaas te zien, hele dikke wand, met weinig urine erin. Omdat we het allemaal vreemd vonden dat de problemen weer terug waren gekomen, kreeg ze weer antibiotica mee (enrobactin) en carprofen. Daarnaast maakten we voor afgelopen dinsdag een afspraak om haar blaas nogmaals onder de echo te bekijken (uitsluiten van stenen), wanneer deze er rustiger zou uitzien door de antibiotica. Afgelopen dinsdag was de blaas heel mooi te zien op de echo en hebben we kunnen uitsluiten dat er stenen in zitten. Nu moet ik deze kuur antibiotica afmaken (t/m volgende week di) en dan zou ze van de problemen af moeten zijn. Zelf ben ik bang (en mijn dierenarts ook een beetje) dat het weer terug komt, alleen is er niet meer heel veel aan onderzoeken die we (op onze praktijk) nog kunnen doen. Wat nog zou kunnen is steriel urine nemen uit de blaas via de echo en dit opsturen naar het laboratorium, maar verder zijn er niet veel opties meer. Zie ik iets over het hoofd of hebben jullie nog andere ideeën. Ze is overigens gesteriliseerd. Bedankt alvast voor het meedenken. Liefs Iris
Rian Geplaatst: 28 april 2018 Geplaatst: 28 april 2018 Je hebt al veel onderzoeken gedaan en ik zal zeker niet meer weten dat een dierenarts, maar ik lees in deze casus niks terug over haar nieren. Als er met de blaas niks mis blijkt te zijn zou ik toch geneigd zijn daar aan te denken, zeker gezien de uitslag van het urineonderzoek, weinig plassen en de aanhoudende problematiek. Als het haar nieren zijn, krijgt ze met die medicatie telkens weer een flinke klap daarop, NSAID's kunnen nierproblematiek verergeren. Ik weet niet of je bij konijnen urine kunt laten onderzoeken op klaring, wat de normale en afwijkende bloedwaarden van een konijn zijn (kalium, ureum, kreatinine bij een mens, bij een konijn heb ik er echt geen idee van) en ik weet ook niet of je een konijn dan verder kunt helpen als er iets met haar nieren aan de hand is. ik ben bang van niet en dan moet je waarschijnlijk helaas een stap verder gaan denken.
Iris Q Geplaatst: 28 april 2018 Auteur Geplaatst: 28 april 2018 Lief dat je meedenkt Rian! Het bloedonderzoek is o.a. gedaan om haar nieren te controleren. Alle waardes van het bloedonderzoek waren normaal (ureum, glucose, alkalische fosfatase, totaal eiwit, ALT en kreatinine). Als ze inderdaad problemen met haar nieren zou hebben zouden NSAID's dit zoals je al zegt kunnen verergeren. Deze krijgt ze op het moment ook niet (meer). Ik geef haar nu twee maal daags haar antibiotica en that's it. Het blijft voor nu een beetje een raadsel, ik hoop dat de problemen wegblijven, maar ben hier niet zeker van....
Aanbevolen berichten