Fritsy Geplaatst: 23 april 2018 Geplaatst: 23 april 2018 Onze Nederlandse dwerghangoor van anderhalf jaar oud heeft vorige week z'n linkerachterpoot bezeerd toen hij schrok van iets en wegrende. We zagen vrijwel onmiddellijk dat hij begon te manken en hebben z'n pootje gecheckt. Geen wondjes, kapotte nagels, bot dat er uit steekt of zo en de poot staat ook nog zoals hij hoort te staan. Manken werd daarna het pootje ingetrokken houden. Dan hebben we de DA gebeld en die vermoedde verrokken banden. Dus vanaf toen hebben we drie dagen verplichte bedrust gegeven waarbij hij z'n hok niet meer uit mocht. Tijdens die dagen konden we op zich weinig merken van verbetering of verslechtering aan de poot wat niet onlogisch is aangezien zoiets moeilijk waarneembaar is op zo'n kleine ruimte. Wel zagen we dat hij die bewuste poot nog gebruikte om aan z'n oren mee te krabben. Voor de rest gedraagt hij zich eigenlijk compleet normaal. Hij is dol op z'n eten, vertoont geen tekenen van pijn, z'n gedrag is nog steeds hetzelfde als altijd, heeft goede lichaamstemperatuur en laat merken dat het hem niet zint dat hij zo lang in het hok moet blijven. Normaal gezien als wij thuis komen gaat het deurtje open en loopt hij naar eigen wil vrij in huis rond. Vanochtend hebben we hem er eens uit gelaten om te kijken of er nu al dan niet enige beterschap is. Waar hij drie dagen geleden de poot nog introk en niet gebruikte begint hij er nu zachtjes aan al terug wat op te lopen. Het is nog wat manken en sukkelen maar er is dus wel degelijk verbetering zichtbaar. Al wordt hij dan al snel overmoedig en wil hij al eens een spurtje trekken of met z'n speeltjes aan de slag gaan. Dus onmiddellijk terug naar de DA gebeld om te kijken wat we hier mee moeten. Zij adviseerde ons om hem opnieuw drie dagen in het hok te houden en hem zo op rust te zetten. Verder moeten we nu drie dagen elke dag een dosis metacam geven. Iemand hier die al soortgelijke gevallen heeft meegemaakt? Uiteindelijk is er altijd de vrees voor een breuk maar als ik hem dan net zag huppelen op die poot en je ziet hem er mee aan z'n oren krabben dan vraag ik me oprecht af of hij dat zou kunnen met een gebroken poot. Als er donderdag geen winst is gaan we alleszins mee naar de kliniek voor een foto. Voorlopig wilde de DA dat nog even uitstellen en ook wijzelf wilden dit liefst niet te snel aangezien ons konijn eerder het bange type is. Doordat hij vrij in huis rond loopt is het moeilijk om hem op te tillen. In de wagen panikeert hij ook elke keer en laatste keer dat we met hem in de kliniek waren sprong hij twee meter de lucht in toen de DA hem benaderde. Dus zolang we niet weten of het echt nodig is willen we hem die stress dan ook besparen.
Marjoleintje Geplaatst: 23 april 2018 Geplaatst: 23 april 2018 Je verhaal klinkt wel hoopvol hoor. Ik kan natuurlijk niet beoordelen of die poot gebroken is maar dat de poot steeds meer gebruikt wordt, klinkt goed. Gebroken achterpoten bij konijnen zijn helaas vaak heel naar, dus ik duim met je mee dat het dat niet is. Metacam is prima; als 'ie pijn heeft en daardoor bijvoorbeeld stopt met eten ben je verder van huis. Ik weet alleen niet of ik je konijn in een klein hok zou opsluiten voor nog eens drie dagen. Het gevaar is dat 'ie dan na die drie dagen al die opgekropte energie er heel erg graag uit wil rennen en springen, en daardoor die poot dan juist ineens teveel belast wordt. (Het is niet zoals met een hond die je aan een riem nog enigszins rustig kunt houden na verplichte benchrust) Misschien is een iets ruimere ren - dus wel beperkt, zodat 'ie niet enorme sprintjes kan trekken door heel je woonkamer heen, maar wel een beetje fatsoenlijk kan rondhobbelen - een beter idee?
Fritsy Geplaatst: 23 april 2018 Auteur Geplaatst: 23 april 2018 Bedankt voor het duimen en voor je bericht Marjolein. Wij hopen ook dat de poot niet gebroken is omdat we beseffen dat we dan wel vertrokken zijn voor een paar maanden ellende. Vanochtend zag er alvast hoopvol uit wat dat betreft al willen we nog niet te vroeg juichen. Wat Metacam betreft, in het verleden reageerde hij daar telkens zeer goed op. Stopte alleszins nooit met eten en we letten ook telkens heel goed op met de dosering. Ik volg je wat betreft het opsluiten in het hok want we zagen vandaag ook al dat hij dacht van 'nu ik er nog eens uit kan ga ik gelijk al m'n kunstjes boven halen'. Maar al bij al valt het nog wel reuze mee in zijn hok. Hij heeft een hok van bijna anderhalve meter met twee verdiepingen. Dit is eigenlijk een buitenhok maar staat bij ons gewoon in huis. Echt rennen is er dan niet bij maar hij heeft nog wel voldoende ruimte om in het hok wat over en weer te hobbelen. Hij maakt ook nog steeds gebruik van beide verdiepingen maar z'n laddertje gaat hij nu wel een stuk voorzichter op en af tov voor z'n ongevalletje.
Okki Geplaatst: 23 april 2018 Geplaatst: 23 april 2018 Wat vervelend voor je konijn! Ik heb vorig jaar de konijnen van een vriendin verzorgd toen zij op vakantie was en een paar dagen voor vertrek had één van de konijnen ook zo'n soort ongelukje. Dit konijn moest toen ook metacam en (waarom weet ik niet) antibiotica. Na de twee weken vakantie steunde ze al veel beter op het pootje, maar helemaal goed was het nog niet. Dat duurde nog een paar weken. Het kan dus best even duren voordat het weer helemaal goed gaat, maar zo te lezen zit er al verbetering in, dus dat is fijn!
Aanbevolen berichten