Gezond konijn eet erg weinig, stress?

[Amber-Leigh]

Hoi, ik zal me even voorstellen. Ik ben Amber, woon in Rotterdam, en ik ben sinds eind februari 2018 trotse eigenaar van twee lieve konijntjes, Boba, een ram, en Mystie, een dominante voedster. Ik heb ze bij het asiel Knaagspoor in Ridderkerk vandaan. Boba en Mystie hebben elkaar ontmoet in het asiel en het klikte meteen tussen die twee, en ik was vanaf het begin dat ik ze zag ook gek op ze. Ik heb geen ervaring met konijnen, maar heb me van tevoren goed ingelezen en weet waar konijnen gevoelig voor zijn, mogelijke ziektes, goede voeding, en huisvesting. Ik heb alles voor ze over.

 

Boba is afgestaan door de vorige eigenaar en Mystie is (letterlijk) over het hek gegooid van het asiel samen met een ander konijn. Mystie is een vreetzak, eet snel en vindt alles lekker. Boba vindt ook veel lekker maar eet langzaam. Hij zou de hele dag kunnen doen over dezelfde hoeveelheid voer waar Mystie 5 minuten over zou doen.

 

Boba en Mystie houden allebei absoluut niet van vasthouden, en ik laat ze dus lekker hun eigen gang gaan in mijn konijn-proof kamer. Af en toe een aai wordt wel gewaardeerd. Ze zijn beiden ontzettend nieuwsgierig, willen alles ontdekken, echte avonturiers, vrolijk, enthousiast, en komen direct aangerend als ze je zien, of als ze denken dat er vers hooi of brokjes aankomen.

 

Twee weken nadat ik ze in huis had gehaald, heb ik ze laten nakijken door dierenarts 1, ik weet niet of ze gespecialiseerd is in konijnen, maar ze gaf aan gek te zijn op konijnen en zelf ook konijnen te bezitten. Omdat Boba zo langzaam at, heb ik dit aangegeven bij dierenarts 1. Bij Boba waren tijdens dit consult beginnende haakjes te zien op de kiezen, maar deze waren nog niet zo erg dat hij er last van zou hebben.

 

De ellende begon op zaterdag 24 maart. Het leek alsof Boba zich verslikte, maakte vreemde hoest/nies geluiden. Hij leek er zelf ook van te zijn geschrokken. De rest van de dag heeft hij flink geniest. De dagen daarna merkte ik dat hij een vreemd knorrend geluid maakte tijdens het eten en tijdens het wassen. Hij bleef af en toe niesen en snuiven. De woensdag daarna ben ik met ze naar dierenarts 1 geweest, omdat ik zag dat Mystie kale plekjes had op de hakjes van haar achterpoten. Boba was ook mee, en heb meteen gevraagd naar dat vreemde knorrende geluid van Boba. Ze heeft zijn longen beluisterd en naar zijn neus gekeken. Zijn neus was droog en schoon en zijn longen klonken in orde. Het zou gewoon een irritatie in zijn neus zijn door mogelijke verslikking.

 

Vrijdag diezelfde week nog zag ik tot m’n grote schrik dat Boba zn neus wel heel erg nat was. Ik heb meteen weer een afspraak gemaakt bij de dierenarts. Alleen dierenarts 2 had diezelfde dag nog tijd. Dierenarts 2 heeft in z’n mond gekeken en zei dat de haken nodig moesten worden geslepen, dat dit de oorzaak zou kunnen zijn van het niezen en de natte neus. Dierenarts 2 gaf antibiotica Novadox mee, omdat de snot eerst beter moest worden voordat hij een gebitsbehandeling zou kunnen ondergaan. Maar eigenlijk was ik er vanaf het begin al van overtuigd dat het geen snot was.

 

Ik heb een grote verandering in zijn gedrag gezien vanaf het begin van de medicatie. Het is een konijn dat snel gestrest is, dus niet gek dat hij zich terug trok nadat ik hem, niet zonder weerstand, Novadox heb toegediend. Hij had nergens meer interesse in en zat stil in een hoekje. Hij had blijkbaar erg veel stress.

 

Vijf dagen later, op een woensdag, zag ik voor het eerst echt een sliert snot uit Boba zijn neus komen, ondanks de Novadox. Ik ben die woensdag, zonder konijn, terug gegaan naar de dierenarts om nieuwe Novadox te halen. Gelukkig zat dierenarts 1 achter de balie en ik heb haar het verhaal verteld. Ze gaf me opnieuw Novadox mee, en Metacam (pijnstiller en ontstekingsremmer) voor honden.

 

Een dag na toediening van Metacam was de neus van Boba zo schoon als voorheen en het niezen en snuiven was bijna weg. Het was dus blijkbaar een ontsteking en geen infectie van de luchtwegen.

Maar, inmiddels was Boba veel minder gaan eten en kwam niet meer enthousiast naar me toegerend als ik met vers hooi en ander voer aankwam lopen. Hij zat stil in een hoekje en had nergens interesse in. Ik heb dus ook woensdag een dwangvoer spuit meegenomen bij de kliniek.

 

Dierenarts 1 belde me die woensdag nog op om te zeggen dat ze zich zorgen maakte om Boba en dat ze dacht dat de haakjes van zijn kiezen dringend geslepen moesten worden en dat hij door de pijn waarschijnlijk niet meer at. Ze heeft geregeld dat ik de volgende dag, donderdag, al terecht kon bij de tandheelkundige dierenarts voor Boba zijn gebitsbehandeling. Boba heeft woensdag avond en donderdag ochtend dwangvoer gekregen.

 

Donderdag avond heb ik Boba opgehaald na zijn gebitsbehandeling. De kiezen aan de onderkant aan beide kanten zijn bijgeslepen. Ik kreeg Emeprid mee om 3 x per dag te geven, moest doorgaan met de Metacam hond 1x per dag, en doorgaan met de Novadox 2x per dag. Advies was om om de 6 uur 20 mL dwangvoer toe te dienen als hij niet zelf zou eten.

 

Donderdag avond en nacht heb ik de nog suffe Boba in zijn eentje in de kooi gezet, zodat ik goed kon zien wat hij at en hoe zijn keuteltjes zouden zijn, en omdat Mystie constant op hem ging rijden.

Ik zag de volgende ochtend weinig keuteltjes, keutels waren klein en donker, maar niet zo klein om me zorgen over te maken, gezien de narcose (injectie). Hij had wel wat van zijn Supreme Science Selective brokjes op (10 gram maar, niet alle 30 gram) en 2 stukjes wortelloof, 1 andijvie blad, 1 witlofblad, mini stukje wortel en mini stukje appel schil. Ook kreeg hij wat gedroogde kruiden: weegbree, korenbloem, goudsbloem, echinacea. Niet alles was op. Ook leek de hooi onaangeroerd.

 

Vrijdag at Boba niks uit zichzelf, en ik ben dus begonnen met dwangvoeren. Zaterdag en zondag was er nog geen verbetering in zijn eetlust en zat nog steeds stil in een hoekje. Ik heb Boba 4 dagen achter elkaar in zijn eentje in de kooi gezet in de nacht (7 uurtjes) met voedsel. Het voedsel (SS brokjes, witlof, wortelloof, andijvie, weegbree, korenbloem, paardenbloem wortel) was de volgende dag wel steeds op.

 

Maandag dacht ik dat ik verbetering zag, hij viel namelijk in de ochtend aan op de brokjes die ik hem aanbood. Maar na 3 brokjes had hij het wel weer gezien. Toen ik maandag thuiskwam van mijn werk, bood ik weer brokjes aan, Boba had geen interesse. Hij had de rest van de dag dus nog niks gegeten (misschien wel wat hooi??). Kruiden en groenten wilde hij ook niet. Ik zag verder geen nieuwe keuteltjes van Boba liggen, dus ben verder gegaan met dwangvoeren en gestopt met Novadox.

 

Dinsdag ochtend ben ik, zonder konijn, terug gegaan naar de dierenkliniek om meer metacam te halen, en heb verteld dat Boba niks wil eten, alleen in de nacht. Ik dacht dus dat hij pijn had, na de pijnstilling at hij namelijk soms wel iets. Dierenartsassistente vond dit vreemd, dacht dat Boba misschien wondjes had aan de wangen, of een ontsteking. Ik heb een afspraak gemaakt voor dinsdag avond.

 

Dinsdag avond kon ik terecht bij dierenarts 3. Dierenarts 3 heeft hem grondig nagekeken, zijn temperatuur was prima, geen gas in maag of darmen, geen verstopping, geen beschadigingen in de mond, geen nieuwe haakjes op de kiezen. Hart klonk goed, longen in orde. Ik kreeg nog cisaral drop mee om 2x per dag te geven en moest doorgaan met dwangvoeren tot hij zelf weer at.

Hij kreeg nu 2x per dag emeprid, 2x per dag cisaral, 2x per dag metacam hond voor 10kg.

 

Inmiddels had ik het asiel al gecontacteerd om advies te vragen. Ik mocht woensdag ochtend langskomen. De in konijnen gespecialiseerde arts die aanwezig was heeft Boba nog eens goed bekeken en adviseerde juist om te stoppen met dwangvoeren. Zij heeft vaker meegemaakt dat konijnen in “hongerstaking” gaan door stress of omdat ze het ergens niet mee eens zijn. Hij oogde klinisch helemaal in orde. Ik heb nog wat extra kruiden meegekregen die eetlust opwekkend zijn. Thuisgekomen heeft hij voorzichtig wat kruiden op, maar had er snel genoeg van.

Ik heb woensdag avond voor het laatst dwangvoer gegeven, omdat hij weer de hele dag niet had gegeten, door de stress denk ik.

 

Ik heb besloten om hem niet meer te dwangvoeren. Maar is dit de goede beslissing? Boba is inmiddels 250 gram afgevallen in 2 weken.

Is er iemand die een vergelijkbare situatie heeft meegemaakt? Heeft iemand nog tips of adviezen voor hoe ik hem aan het eten krijg?

 

Ik heb vanaf zaterdag verschillende soorten brokjes aangeboden: Beaphar Care +, Versele-laga Complete en Sensitive, Fibafirst, VetCare, en standaard bix. Hij eet niks hiervan. Ik heb ook standaard verschillende soorten hooi voor ze: 4 verschillende soorten kruidenhooi van i-Barn, Timothy hooi van Beaphar en van Nature's best, en normaal weidehooi. Naar mijn idee heb ik alles wel geprobeerd. 

Ik kan geen voedsel laten staan in de kamer, omdat de voedster (ze moet op haar gewicht letten) écht alles opvreet wat ze tegenkomt en dus niks bij Boba terecht komt als ik er niet op let. Ik wil ze niet meer een aantal uren apart doen, want de voedster gaat dan heel irritant doen als ze weer bij hem kan. Ze gaat achter hem aan rennen en op hem rijden. Ze heeft erg last van lente kriebels. Ik wil dit niet laten escaleren.

 

De drama queen Boba heeft mij twee weken lang zoveel slapeloze nachten en buikpijn bezorgd. Ik wil zo graag dat het weer goed gaat met hem, dat hij zich goed voelt, en dat ik de vrolijke Boba weer terug krijg.

 

 

 

 

 

[Evee]

Als ik het zo lees heb ik het idee dat je prima dierenartsen getroffen hebt en eigenlijk gewoon goed advies hebt gehad.

 

Het komt vaker voor dat konijnen niet of nauwelijks zelf eten zolang je blijft dwangvoeren. Eigenlijk houd ik zelf aan dat zolang ze zelf iets eten - al zijn het maar wat kruiden of een klein beetje vers groenvoer - ik niet dwangvoer.

 

Maak je geen zorgen dat er nu een tijdje minder voedsel in gaat en hij wat afvalt, als hij verder lichamelijk in orde is zou dat geen probleem moeten zijn.  Zolang hij maar iets eet, al is het maar weinig, blijven de darmen gewoon werken. Dat is wel belangrijk. De natuur werkt zo dat er in dit geval reserves aangesproken worden, dat is (tenzij het op lange termijn is) niet erg, als het goed is komt het gewicht dat hij kwijt is er als dit voorbij is weer snel genoeg aan. Ik zou hem zo veel mogelijk verleiden met al het lekkers dat je maar kan bedenken, gedroogde kruiden, verse kruiden, vers groenvoer, brokjes van een ander merk, lekker hooi etc. Hopelijk gaat hij de komende dagen dan steeds een beetje meer eten, en is hij over een aantal dagen / over een week weer een beetje de oude qua eetgedrag.

 

Als je zelf een flinke gebitsoperatie hebt gehad eet je ook een aantal dagen minder door de pijn en het gekke gevoel in je mond. Ik heb nog steeds af en toe last van mijn kaak na een kaakchirurg bezoek van 2 jaar geleden om een verstandskies te laten verwijderen, en na die operatie had ik ook 3 weken een opgezwollen, blauw hoofd . Ik kan mij zo voorstellen dat het voor konijnen hetzelfde is en dat het gewoon nog herstel is van de gebitsoperatie. Als hij zo stressgevoelig is, zou ik hem zo veel mogelijk rust bieden. Dus een schuilplekje maken als hij nu in een open traliekooi zit, zodat hij zich veilig voelt. En zorgen dat daar genoeg eten en drinken te vinden is.

[Sanne1993]

Ik zou het advies van de dierenarts van de opvang opvolgen. Daar doe je echt het beste aan, want dit is een dierenarts die heel goed weet waar ze het over heeft. 

 

Het was misschien handig geweest om in eerste instantie al even contact op te nemen met het Knaagspoor. In principe viel je officieel natuurlijk buiten de 2 weken “garantie”, maar voor dit soort problemen is die periode vaak best wel rekbaar hoor. Maar dat is natuurlijk allemaal achteraf, daar heb je nu ook niet meer zo veel aan. 

 

Voor nu zou ik hem inderdaad gewoon zo veel mogelijk lekkere dingen aanbieden zoals groenten en verse kruiden. 

[Amber-Leigh]

2 minuten geleden zei Sanne1993:

Ik zou het advies van de dierenarts van de opvang opvolgen. Daar doe je echt het beste aan, want dit is een dierenarts die heel goed weet waar ze het over heeft. 

 

Het was misschien handig geweest om in eerste instantie al even contact op te nemen met het Knaagspoor. In principe viel je officieel natuurlijk buiten de 2 weken “garantie”, maar voor dit soort problemen is die periode vaak best wel rekbaar hoor. Maar dat is natuurlijk allemaal achteraf, daar heb je nu ook niet meer zo veel aan. 

 

Voor nu zou ik hem inderdaad gewoon zo veel mogelijk lekkere dingen aanbieden zoals groenten en verse kruiden. 

 

Inderdaad! Ik ben nu wat gerustgesteld.

 

Het probleem was dat ik geen auto heb, het Knaagspoor zit voor mij op 30 minuten afstand met de bus. De dierenarts zit bij mij om de hoek en daar ben ik binnen 2 minuten. Ik dacht dat een wandelingetje van 2 minuten naar de kliniek wat minder stress zou opleveren bij m'n konijntjes dan een busrit van een half uur. 

[Amber-Leigh]

9 minuten geleden zei Evee:

Als ik het zo lees heb ik het idee dat je prima dierenartsen getroffen hebt en eigenlijk gewoon goed advies hebt gehad.

 

Het komt vaker voor dat konijnen niet of nauwelijks zelf eten zolang je blijft dwangvoeren. Eigenlijk houd ik zelf aan dat zolang ze zelf iets eten - al zijn het maar wat kruiden of een klein beetje vers groenvoer - ik niet dwangvoer.

 

Maak je geen zorgen dat er nu een tijdje minder voedsel in gaat en hij wat afvalt, als hij verder lichamelijk in orde is zou dat geen probleem moeten zijn.  Zolang hij maar iets eet, al is het maar weinig, blijven de darmen gewoon werken. Dat is wel belangrijk. De natuur werkt zo dat er in dit geval reserves aangesproken worden, dat is (tenzij het op lange termijn is) niet erg, als het goed is komt het gewicht dat hij kwijt is er als dit voorbij is weer snel genoeg aan. Ik zou hem zo veel mogelijk verleiden met al het lekkers dat je maar kan bedenken, gedroogde kruiden, verse kruiden, vers groenvoer, brokjes van een ander merk, lekker hooi etc. Hopelijk gaat hij de komende dagen dan steeds een beetje meer eten, en is hij over een aantal dagen / over een week weer een beetje de oude qua eetgedrag.

 

Als je zelf een flinke gebitsoperatie hebt gehad eet je ook een aantal dagen minder door de pijn en het gekke gevoel in je mond. Ik heb nog steeds af en toe last van mijn kaak na een kaakchirurg bezoek van 2 jaar geleden om een verstandskies te laten verwijderen, en na die operatie had ik ook 3 weken een opgezwollen, blauw hoofd . Ik kan mij zo voorstellen dat het voor konijnen hetzelfde is en dat het gewoon nog herstel is van de gebitsoperatie. Als hij zo stressgevoelig is, zou ik hem zo veel mogelijk rust bieden. Dus een schuilplekje maken als hij nu in een open traliekooi zit, zodat hij zich veilig voelt. En zorgen dat daar genoeg eten en drinken te vinden is.

 

Precies, ik ga mijn best voor hem doen en vooral veel lekkers aanbieden. En volhouden!

Tegen mij is gezegd dat konijntjes direct na zo'n gebitsbehandeling weer beginnen te eten. En ik, als groentje in de konijnenwereld, heb daar natuurlijk helemaal geen verstand van.

Als ik dit zo lees, is het hartstikke logisch.

Ik heb verschillende schuilplekjes in de kamer; de reistas/mand, wat dozen, en een grashuis in de kooi. 

Dankjewel!

 

[Amber-Leigh]

Boba is in de laatste week weer wat vrolijker en iets actiever geworden. Zijn eetgedrag is nog niet zoals voorheen. Hij eet weer wat brokjes, ook al is het niet veel, doet erg lang over zijn brokjes en groenvoer. Hij eet met erg lange tussenpozen en nog eet hij niet alles op. Zelfs niet zijn lievelingshapje wortelloof. Hij laat soms ook eten uit zijn mond vallen en het lijkt alsof hij lang moet nadenken of hij het wel op wil eten als ik iets voor zn mond hou. Hooi eet hij zelden.

De hoeveelheid keutels is nog steeds minimaal helaas, en zelfs nog iets minder geworden. Vorige week woensdag vond ik een hele lelijke pudding-achtige keutel wat me deed vermoeden dat hij een beginnende verstopping had.

Zie foto, midden en rechts op zijn Boba zijn keutels. 

Donderdag avond toen ik thuiskwam heb ik gekeken of er wat keuteltjes lagen van Boba, maar ik heb niks kunnen vinden, maar toevallig zag ik hem wel naar zijn toiletje gaan en in een gehurkte houding zitten. Ik heb meteen gekeken wat hij neer had gelegd. Het was slechts één heel ieniemienie droog hard keuteltje. Ik heb meteen weer de dierenarts gebeld en ik ben donderdagavond nog naar de kliniek gegaan met Boba.

De dierenarts (inmiddels nummer 5....) voelde geen gas en zei dat het geen verstopping kon zijn omdat hij nog had gekeuteld. 

Ze heeft hem 100 mL infuus gegeven, een metacam hond en emeprid injectie gegeven. 

 

Boba voelde zich zichtbaar beter toen hij weer thuis kwam, want hij begon meteen met hooi eten... Huh?!

Ik geef hem nu, op advies van de dierenarts weer emeprid, cisaral en metacam hond. 

Zijn eetlust is nog steeds wisselend. 

Als er geen verbetering in komt, ga ik deze week naar een locatie waar ze een echo en foto maken van Boba zijn buik om te kijken of er iets zit. 

 

Kan het zijn dat er een beginnende verstopping zit waar hij last van heeft en waardoor hij zijn eetlust zo wisselend is en zijn keutels zo klein zijn?

 

 

[Amber-Leigh]

Hij had vrijdag kettingkeutels, twee keutels die met een dikke sliert aan elkaar zaten en wat keutels die met wat dunnere haartjes aan elkaar zaten. Ik weet niet of dit ook relevant is voor de rest van mijn verhaal.

[Evee]

Het ziet er nog niet helemaal goed uit inderdaad. Het horen mooie ronde keuteltjes te zijn, waar je bij wijze van zelfs mee kan knikkeren

 

Medicijnen kunnen ook de rare keuteltjes veroorzaken. Sommige medicijnen zorgen er voor dat de darmen wel aan de gang blijven, maar nog niet zoals bij een normaal gezond konijn. Heel gek is het dus niet dat de keuteltjes raar van vorm zijn. Ik zou eerst zorgen dat het eetgedrag en de hoeveelheid keuteltjes weer een beetje normaal worden. Als je dan de medicijnen stopt / afbouwt heb je kans dat de keutels vanzelf weer mooier / normaler gaan worden.

[Amber-Leigh]

1 minuut geleden zei Evee:

Het ziet er nog niet helemaal goed uit inderdaad. Het horen mooie ronde keuteltjes te zijn, waar je bij wijze van zelfs mee kan knikkeren

 

Medicijnen kunnen ook de rare keuteltjes veroorzaken. Sommige medicijnen zorgen er voor dat de darmen wel aan de gang blijven, maar nog niet zoals bij een normaal gezond konijn. Heel gek is het dus niet dat de keuteltjes raar van vorm zijn. Ik zou eerst zorgen dat het eetgedrag en de hoeveelheid keuteltjes weer een beetje normaal worden. Als je dan de medicijnen stopt / afbouwt heb je kans dat de keutels vanzelf weer mooier / normaler gaan worden.

 

Het gekke is dat hij toen al anderhalve week geen medicijnen heeft gehad, en  ik alsnog zulke keutels vond... Kunnen medicijnen zo lang invloed hebben op de keutels?

Nadat de medicijnen waren afgebouwd de laatste keer, werd de hoeveelheid keuteltjes juist minder en ze werden ook kleiner.

Ik ben sinds vrijdag weer begonnen met emeprid, cisaral en metacam te geven.

 

Ik ben een beetje radeloos, ik weet niet hoe ik hem weer aan het eten krijg want ik heb naar mijn idee alles wel geprobeerd. Ik bied het op verschillende manieren aan; ik wissel af tussen snackballen, wc rollen, eierdozen, een knaagdierboom, hangende hooi ruiven in verschillende soorten en maten, etc. Ik heb veel verschillende soorten hooi, ververs het 2x per dag, heb verschillende soorten brokjes geprobeerd, kruiden eet hij een paar zuinige hapjes van, net als groenvoer. 

 

Is er nog iets wat ik over het hoofd zie en zou kunnen proberen?