Emjay Geplaatst: 22 oktober 2017 Geplaatst: 22 oktober 2017 Hallo, Ik zit behoorlijk met mijn handen in het haar. Mijn konijn Noek (7 jaar) heeft sinds afgelopen week moeite met het doorslikken van haar eten. Daarvoor maakte ze al merkwaardige 'grom'geluidjes, met name als ze gewoon zat te rusten. Ik was voor die geluidjes al naar de dierenarts geweest, maar deze kon niks vinden. Nadat ik afgelopen week bemerkte dat Noek haar eten niet meer kan doorslikken (ze heeft wel enige eetlust) en haar wang is gaan hangen, heb ik woensdagochtend meteen een afspraak gemaakt bij een dierenarts waar ik direct langs kon komen, aangezien het niet eten funest is voor een konijn. De dierenarts die ik trof was allereerst behoorlijk verbaasd om het feit dat Noek een abces in haar oor bleek te hebben en dat hier niks aan gedaan was door andere dierenartsen. (ze heeft al sinds ik haar heb oorproblemen en tot afgelopen week wisten welgeteld 6 dierenartsen hier geen raad mee, op oorzalfjes na dan...). Dit abces kan de oorzaak zijn van alle andere problemen (het moeite met slikken, de hangende wang ( mogelijke zenuwbeschadiging), traanogen). Noek heeft een antibioticaspuitje gehad en pijnstilling. Het was een kwestie van afwachten, als het niet beter ging, moest ik terugkomen en dan zou ze verder onderzocht worden. Er is overigens ook gekeken naar haakjes op haar kiezen, maar dit had Noek (op het eerste gezicht) niet. Na het bezoek wilde Noek echt niks eten dus ben ik haar gaan dwangvoeren. Sinds gister (zaterdag) wil ze wel zelf uit het spuitje eten of van mijn vinger, ik geef haar momenteel Critical Care en Olvarit (worteltjes). Ook heb ik haar gister stukjes andijvie gegeven, wat ze echt graag wilde eten, maar waar ze bijna in stikte en ik het niet meer aandurfde om het haar te geven. Ik dacht dat het langzaamaan weer beter ging met Noek, totdat ze vanmorgen plotseling alle kanten op schoot in haar hok, ineens ging liggen en even later weer ging zitten, maar waarbij ik zag dat alle spieren in haar buik behoorlijk waren aangespannen (leek een soort spierverkramping). Ik heb hele poos bij haar gezeten, heb haar geaaid en gerustgesteld en nu lijkt er niks meer aan de hand te zijn wat dat betreft. Maar het zit me absoluut niet lekker. Ik wil het liefst met haar naar de dierenarts, maar ik weet dat dit heel veel stress geeft bij Noek en ik ben bang dat de dierenarts nu niks voor haar kan doen en dat we weer naar huis worden gestuurd. Het lijkt nu immers goed te gaan met haar, maar ik ben ontzettend bang dat ze weer zo'n 'aanval' krijgt. Ik heb geen idee of het een epileptische aanval is geweest of dat ze zich verslikte (ze was op dat moment niet aan het eten) en daarvan in paniek raakte. Het is voor mij nu kiezen uit twee kwaden, of het nog even aanzien (want mocht het weer gebeuren, dan bel ik de dierenarts direct uiteraard) of toch naar de dierenarts gaan, wat voor Noek weer heel stressvol is. Noek is momenteel de rust zelve, is alert en heeft nog steeds interesse in eten uit het spuitje. Het feit dat ze sinds gister weer interesse heeft in eten weegt voor mij heel zwaar en ik heb sterk de indruk dat de stress van het dierenartsbezoek van afgelopen woensdag hier invloed op heeft gehad. Voor mijn eigen geruststelling zou ik wel naar de dierenarts willen, maar ik betwijfel in hoeverre Noek hier zelf momenteel bij gebaat is. Daarnaast is het weekend en weet ik dus niet welke dierenarts ik zal treffen, en of deze net zo doortastend is als de dierenarts van afgelopen week. Wat vinden jullie? Is Noek het meest gebaat bij rust en moet ik het nog even aanzien of toch de dierenarts bellen? Uiteraard wil ik het beste voor mijn konijn, maar ik weet nu niet meer wat wijsheid is. Overigens is er (vooralsnog) geen duidelijke diagnose, het zou kunnen komen door het abces in haar oor, maar het kan ook maar zo iets neurologisch zijn of e.cuniculi. Er zijn allerlei symptomen, maar vooralsnog tast ik in het duister waardoor het precies komt en of Noek nog wel beter wordt.
Domino Geplaatst: 22 oktober 2017 Geplaatst: 22 oktober 2017 Ik weet niet waar je precies woont, maar denk dat het toch wel aan te raden is om eens naar een specialist te gaan op het gebied van konijnen. Een abces gaat niet zomaar weg en de bijbehorende klachten klinken mij ook niet best in de oren. Het lijkt alsof je konijn zich verslikte ofzo vanmorgen als ik het zo lees?
Marjoleink Geplaatst: 22 oktober 2017 Geplaatst: 22 oktober 2017 Misschien toch even bellen met de dierenarts en met hem/haar bespreken of het zinvol is om weer langs te gaan met Noek?
Emjay Geplaatst: 22 oktober 2017 Auteur Geplaatst: 22 oktober 2017 Bedankt voor de reacties. Ik heb net gebeld naar de dienstdoende dierenarts (helaas niet dezelfde van woensdag), maar zolang ze nog wil eten en geen aanvallen meer krijgt, kan ik het afwachten tot morgen en dan morgen de dierenarts bellen waar ik afgelopen woensdag was. Deze had trouwens over het abces gezegd dat dit in principe operatief te verhelpen is, maar Noek haar conditie is op het moment niet goed voor een operatie, ze is behoorlijk afgevallen ook. Dus het is een kwestie van aansterken wat dat betreft, maar ook nog afwachten hoe het verder met haar gezondheid gaat op het moment. Als ze er bovenop komt, zal ik absoluut een ingreep overwegen. Ik woon trouwens in Assen en ga naar Dierenkliniek Assen (Borgstee). Heb afgelopen week (na het bezoek) van meerdere mensen in mijn omgeving gehoord dat deze dierenarts een hele goede bleek te zijn, ook met konijnen, was dus ook heel blij dat ik bij deze terecht was gekomen en deze toch meer expertise heeft over het behandelen van konijnen. Had bij het bezoek afgelopen woensdag ook een heel goed gevoel, hij nam echt de tijd om Noek te onderzoeken en zag nog mogelijkheden voor nader onderzoek (als de antibiotica en pijnstilling niet zouden helpen voor het slikprobleem) en een eventuele ingreep voor het abces aan haar oor. Waar ik bij andere dierenartsen hen moest overtuigen, gaf deze dierenarts al direct aan dat hij het begreep en mij geloofde. En het dus ook raar vond dat andere dierenartsen oorzalf voorschreven en verder niks hebben gedaan. Wel balen dat er pas na zeven jaar een dierenarts is die het oorprobleem van Noek kan verhelpen, maar ben al blij dat er eindelijk iemand is die er iets aan wil/kan doen. Ik hoop in ieder geval dat de dierenarts iets kan doen aan het slikprobleem, want Noek heeft wel eetlust en als dat slikprobleem over is, kan ze hopelijk weer goed eten en aansterken. Het blijft even spannend, want ik ben er als de dood voor dat Noek er niet meer bovenop gaat komen
Lienappelsien Geplaatst: 23 oktober 2017 Geplaatst: 23 oktober 2017 Wat naar. Krijgt ze nog steeds pijnstilling en antibiotica? Dat kan ik niet duidelijk uit je verhaal opmaken. Ik neem aan van wel, want zomaar een keertje antibiotica en pijnstilling helpt natuurlijk niet. Het is inderdaad handig dat je met de dierenarts overlegt of het zinvol is om vandaag weer met haar langs te komen of dat jullie het telefonisch kunnen bespreken.
Rian Geplaatst: 23 oktober 2017 Geplaatst: 23 oktober 2017 Ik denk dat ze vooral heel veel pijn heeft, zou dat kunnen? Dat abces geeft veel pijnklachten waardoor ze niet wil slikken. Als ik erg verkouden ben en het aan mijn oren heb, heeft mijn keel daar vaak ook veel gedoe van. Ik zou dus inderdaad vooral doorgaan met pijnstilling totdat dat abces weg is. En dat gebeurt zelden vanzelf, volgens mij hebben konijnen vaak in het abces dikke pasta achtige pus zitten, dat draineert niet zomaar. Dat zal dan open gelegd moeten worden lijkt me?
Emjay Geplaatst: 25 oktober 2017 Auteur Geplaatst: 25 oktober 2017 Hartelijk bedankt voor de reacties en de adviezen. Tot mijn grote verdriet heb ik Noek in moeten laten slapen omdat het slikken echt problematisch werd en ze opnieuw bijna stikte terwijl ze niet eens op dat moment aan het eten was en overduidelijk in ademnood was. De keuze was nogal moeilijk, maar uiteindelijk wel het beste voor Noek. Nadat ze het 'slaapprikje' had gekregen bemerkte de dierenarts ook een harde bult in haar buik die er niet hoorde te zitten (Noek is wel gesteriliseerd), daarbij bleek Noek ook opgezette lymfeklieren te hebben. Dus wat er allemaal precies aan de hand is geweest, is niet helemaal duidelijk, maar Noek was wel overduidelijk heel ziek. Ze had wellicht iets langer kunnen leven, maar dan moest ik haar 6x per dag dwangvoeren en daarbij medicatie geven en dan was het nog maar de grote vraag of het zou helpen en het beter zou worden, aangezien de slikproblemen zeer waarschijnlijk ook werden veroorzaakt door de beschadigde zenuw (wat weer werd veroorzaakt door het abces). Voor Noek was het doorslikken al lastig en stressvol, dus voor haar uiteindelijk toch de keuze gemaakt om haar in te laten slapen. Het idee dat ze zou stikken en daaraan zou overlijden, vond ik afschuwelijk, ik wilde beslist niet dat ze zo aan haar eind zou komen. Ze is rustig ingeslapen en ondanks het verdriet heb ik er wel rust over. 1
Lienappelsien Geplaatst: 25 oktober 2017 Geplaatst: 25 oktober 2017 Klinkt als een goede beslissing voor haar. Je hebt haar verder lijden bespaard. Sterkte
Aanbevolen berichten