jong konijntje gestorven

[Fien1]

dag iedereen,

ik heb zopas een vreselijke ontdekking gedaan en hoop dat jullie mij kunnen helpen door ervaring of kennis te delen.

sorry voor de lange uitleg maar kort kan ik het niet houden.

 

vorige week woensdag kwam mijn kater binnen met een heel klein lief poezelig konijntje in de bek. het leek dood.

hij liep terug naar buiten en liet het los waarna we hoorden schreeuwen (zoals konijnen dat kunnen). bleek dat het maar alsof deed dat het dood was.

 

ik kon het niet meer aanzien en heb de kat naar binnen gedreven en opgesloten. konijntje bleef buiten en hield ik in de gaten.

enkele ogenblikken later was het al opgeschoven in de tuin maar bleef het zitten, duidelijk zou het niet voor zichzelf kunnen zorgen en opnieuw gepakt zou worden of sterven van de honger. dus ik heb het binnen gepakt.

provisoire kooi en krantenpapier met bakje water. opgezocht wat ik mocht geven van wat ik in huis had.

hij leek niets te mankeren maar was wel doodsbang wat mij perfect normaal leek. doos lag vol met diarree.

 

volgende ochtend kooi edm gaan kopen en hem geïnstalleerd en naar da.

daar volledig onderzocht en haartjes wat afgeschoren (plakte volledig met uitwerpselen, zo makkelijker proper te houden), bleek geen breuken of bijtwonden te hebben (hij was zeer kwiek en sprong rond).

wel oogontsteking en dus diarree, plakpoek.

 

ze schatte hem maar een viertal weken uit (+ mannelijk) en denkt dat kat hem van bij de mama heeft weggepakt (was geen wild konijn ook).

had al tandjes en moest dus geen melk krijgen zei ze maar gewoon voer.

ook zij was verbaasd over hoe goed hij het deed en hoe weinig hij over gehouden had aan de doodervaring. 

 

wel 4 soorten medicatie meegekregen, oogzalf voor de ontsteking, recovery voer omdat hij zo klein en dun was, iets voor de darmen en antibiotica voor ontworming omdat ze ook dacht aan een parasiet (gelet de diarree + ontsteking).

moest hem in de gaten houden, indien het verslechterde (wat zo zou zijn bij een parasiet) moest ik teruggaan.

 

dit alles steeds toegediend 's morgens en 's avonds, hooi en water aanwezig en speciaal voeder. mocht een stukje appel geven voor het ene middel, de rest via spuitje in zijn mond. moest hem "wassen" (beetje water en uitwerpselen v pootjes en poep laten afweken). ik heb hem ook goed in de gaten gehouden, elke ochtend avond bij ons genomen en laten rondlopen, huppelde dan vrolijk en liet zich graag knuffelen wat ik met veel liefde en plezier deed (hij was zo klein en zielig alleen).

vond het wel steeds heel zielig dat ik hem zoveel moest geven.

 

hij at goed en dronk ook. at niet écht zoveel hooi of brokjes maar zo'n kleintje, dit vond ik normaal...zag alles wel minderen.

 

gisterenavond nog leek alles normaal, huppelde hij vrolijk rond, liet zich wassen, afdrogen, vertroetelen, tot plots rond 23u. er een soort vocht "spoot" uit zijn poepje, ik dacht bruin, vriend dacht rood. hij leek er niet veel last van te hebben, dook niet ineen ofzo, kwam precies alsof hij het zelf niet zien komen had. wel zeer zielig. opgekuist en afgewassen.

nochtans had ik zijn kooi goed in de gaten gehouden en was het nu niet alleen diarree meer maar enerzijds mooie harde mini keuteltjes en anderzijds wat zachtere langwerpige.

ik vond dus dat het de goede kant op ging.

 

alleszins gisteren hierdoor beslist om vandaag dan eerste werk terug naar da te gaan om te bespreken wat dit te betekenen heeft.

 

deze ochtend wanneer ik opstond (kooi staat nochtans in slaapkamer en niets gehoord) heb ik het ventje dood gevonden op zijn zij.

oogjes halfdicht, niets aan te zien van buiten (geen bloed of wat dan ook). in het matje wat in zijn "nestje" lag, heb ik wel een tweetal oranjekleurige bloeddruppels gezien.

hij was zelfs nog niet volledig stijf en koud, was dus nog niet lang geleden gebeurd.

 

nochtans kijk ik normaal elke keer als ik 's nachts wakker word eens binnen in zijn kooi maar gisteren maar om 00u.30 met hem gaan slapen en aan één stuk doorgeslapen tot 6u.30.

ik begrijp het echt niet dat ik niets gehoord heb.

 

alleszins voel ik mij nu super schuldig, ik heb mijn best gedaan en nu is dat ventje toch gestorven.

is het mss door al die medicatie die ik hem moest geven, had de da hem gewoon aan een infuus moeten leggen, deed ik iets verkeerd, ik weet het niet.

ik ben er echt kapot van.

 

heb naar de da gebeld en die is pas vrijdag terug, dan gaat ze mij bellen om te bespreken.

intussen heb ik enorm veel verdriet.

heeft iemand v jullie hier mss ervaringen mee, weten jullie hoe het komt of... ?

 

alvast bedankt

 

 

 

[Sanne1993]

Ik denk dat je hebt gedaan wat je kon, maar zulke jonge konijntjes zijn gewoon heel kwetsbaar zonder hun moeder en nestgenootjes. Vaak redden ze het gewoon niet. 

[Evee]

Diarree alleen al is dodelijk voor jonge konijntjes. Als er daarnaast misschien nog verwondingen waren van de kat, kan daarbij nog van alles extra komen (infecties, interne verwondingen etc). De overlevingskans voor zo een klein konijntje weg bij mama, broertjes en zusjes is buiten dat om, zelfs al was hij volledig gezond geweest op het moment dat je hem had gevonden, ook al vrij klein. Helaas, maar ook ik denk dat het een verloren zaak was voor dit konijntje Je hebt in ieder geval goed je best gedaan om hem een kans te geven. Sterkte met het verlies. 

[snuffie en ik]

Sterkte!