Marja17 Geplaatst: 11 juli 2017 Geplaatst: 11 juli 2017 Hallo allemaal! Mijn zusje en ik hebben allebei een konijn, helaas is die van mijn zusje op vijfjarige leeftijd overleden aan maden gisteravond. Nu blijft mijn konijn dus over. Hij is zeven jaar en een ontzettend lief en rustig konijn. Nu begin ik zorgen te krijgen voor 'm, want hij speelde buiten met de ander. Ze zaten wel in gescheiden hokken, en ze zaten ook wel vaak hun eigen ding te doen buiten (ze hebben de hele tuin ter beschikking en zaten soms ver uit elkaar). Ze zaten ook wel eens elkaar te verzorgen en kropen tegen elkaar aan. Mijn konijn heeft ongeveer de eerste tweeënhalve jaar van zijn leven alleen gezeten, omdat een ander konijn niet met hem om kon gaan. Verder heeft hij de laatste twee a drie jaar pas echt een "buitenmaatje" gehad. Ik maak me zorgen voor eenzaamheid, en ik wil hem niet weggeven omdat hij al zeven jaar bij ons is. Hij lijkt erg van onze aandacht te houden, maar ik vraag me af of hij zich erg alleen kan gaan voelen... Heeft er iemand advies voor mij of weet iemand de kenmerken van eenzaamheid?
Okki Geplaatst: 12 juli 2017 Geplaatst: 12 juli 2017 Wat rot dat het konijntje van je zusje aan maden is overleden! Ik zou bij een opvang een ander konijntje voor jouw konijn erbij zoeken, laten koppelen en dan samen in een verblijf. Dan word je konijn zeker niet eenzaam! Is jouw konijn een mannetje of een vrouwtje?
Evee Geplaatst: 12 juli 2017 Geplaatst: 12 juli 2017 Wat zonde dat jouw konijntje alleen zit! Zoals Okki aangeeft is het enige wat je aangeeft zorgen dat hij/zij niet alleen zit. Een maatje adopteren dus! De makkelijkste manier om dat te doen is door met hem/haar naar de konijnenopvang te gaan en te kijken met welke partner het klikt. Elk konijn dat alleen zit is eenzaam. Als het voor een paar dagen / weekjes is bijvoorbeeld in verband met ziekte of castratie zal het nog wel gaan, maar de meeste konijnen missen na een paar dagen tot een week of 2 al echt een soortgenootje. Niet elk konijn uit dat op dezelfde manier. Sommige konijnen wel heel opvallend: zij stoppen bijvoorbeeld met eten. Andere konijnen minder opvallend, zij gaan bijvoorbeeld juist extra druk doen, of worden minder actief (kan soms ook best subtiel zijn). Het ligt een beetje aan het karakter van je konijn. Maar mijn advies is echt: adopteer een soortgenootje. Stel dat je na dit konijn geen nieuw konijn meer wil is dat ook het beste advies. Je zou dan bijvoorbeeld in de opvang op zoek kunnen naar een konijn van ongeveer gelijke leeftijd. In de meeste contracten van opvangen staat dat je het konijn dat alleen over blijft of binnen korte tijd een nieuwe partner moet krijgen, of dat je hem/haar terug moet brengen naar de opvang, zodat zij weer een nieuw huisje kunnen zoeken met wel een maatje.
Marja17 Geplaatst: 12 juli 2017 Auteur Geplaatst: 12 juli 2017 Bedankt voor de reacties!! Mijn konijn is een gecastreerd mannetje, en hij heeft dus eigenlijk vijf jaar al alleen gezeten. Wij hebben hem bij een fokker gekocht, dus hij heeft nooit in een opvang gezeten. Mijn ouders en zusje willen liever geen nieuw konijn, omdat er nu al drie overleden zijn binnen 8 jaar... Ik zie wel dat ie merkt dat de ander weg is, hij loopt nu soms echt te zoeken in de tuin.
Evee Geplaatst: 12 juli 2017 Geplaatst: 12 juli 2017 Ik zou toch proberen je ouders te overtuigen, zeker om een konijn uit de opvang te halen. Dan hoeft jouw gecastreerde ram niet alleen te zijn, en mocht hij overlijden kan zijn nieuwe vriendin evt. terug naar de opvang en via hun herplaatst worden. Lijkt mij toch de meest prettige situatie voor jouw konijn, en iets waar je ouders vast niet veel op tegen kunnen hebben! Vijf jaar alleen is eigenlijk al heel triest voor een konijn Maar weet dat konijnen wel 10-12 jaar oud kunnen worden, soms zelfs nog wel ouder.
Marja17 Geplaatst: 12 juli 2017 Auteur Geplaatst: 12 juli 2017 Oké, ik zal het erover hebben! Alleen is het verdriet nu nog erg groot, en wachten we het liefst een paar weken. Huppel (mijn konijn) heeft inderdaad al vijf jaar alleen gezeten, we hadden wel een konijn destijds. Dit was een vrouwtje(van één jaar), en ze was erg gemeen tegen Huppel, vandaar dat hij alleen zat. Het vrouwtje is toen na twee jaar overleden, en zat Huppel een jaar alleen. Toen kwam de nieuwe, en ze zaten gescheiden voor twee jaar.
cinn-edy Geplaatst: 12 juli 2017 Geplaatst: 12 juli 2017 Ik snap wat je bedoelt. Mijn vorige konijnen gingen ook echt niet meer samen. Pas nadat ik toen mijn ene konijn binnen heb gehaald omdat het erg ziek was, merkte ik hoe erg hij het gezelschap had gemist. Als je ouders echt niet over te halen zijn, zou ik je adviseren te kijken of je konijntje toch ergens anders naar toe zou kunnen anders, waar hij een maatje heeft. Maar dat is natuurlijk een heel lastig besluit. Het is alleen wel echt het beste voor Huppel als hij een maatje heeft. Uiteindelijk zou het toch om het welzijn van het beestje moeten gaan en niet om onze behoefte. Al is dat natuurlijk makkelijk gepraat!
Aanbevolen berichten