Crumble Geplaatst: 28 april 2017 Geplaatst: 28 april 2017 Beste forum-leden, Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen met mijn dilemma. Ongeveer een jaar geleden besloot ik naast mijn 2 bejaarde buitenkonijnen nog 2 binnenkonijnen te nemen, Hollandse hangoor dwergkonijnen. Sneeuwbal werd ons eerste konijntje, een mooi rusje. Cacao werd haar vriendje. Sneeuwbal overleed al snel, wij vermoedde aan de ziekte RHD2. Als een dolle ben ik mijn overige konijnen gaan inenten. Maar Cacao was alleen, dus toch weer een maatje voor hem gekocht, omdat ik niet wilde dat hij alleen zat. Ook dit maatje, Mystic, is na een klein tijdje overleden, oorzaak ook onbekend. Kwam bij dezelfde fokker als Sneeuwbal vandaan, dus we vermoedde dat daar iets zat... Ik wilde eigenlijk geen nieuw konijn meer kopen, inmiddels was een van mijn bejaarde konijnen overleden en had ik dus een binnen en een buitenkonijn, allebei alleen. Ik heb deze geprobeerd te koppelen (dit was afgelopen zomer, dus konden ze verhuizen naar buiten of binnen, hier heb ik toen ook jullie hulp over gevraagd. Maar deze koppelpoging was geen succes. We hebben uiteindelijk na een periode toch besloten om nog een maatje voor Cacao te zoeken, konijn alleen is gewoon geen optie voor mij. Mijn andere bejaarde konijn overleed ook. Je kan je voorstellen dat ik er aardig doorheen zat die tijd. 4 overleden konijnen in een paar maanden tijd. Ik was dol op Cacao en Pluk. Maar 2 weken geleden kwam ook Pluk te overlijden, ze is bijna 1 jaar geworden. Ik ben compleet in de war. Waarom gebeurd dit ons? Waarom overlijden mijn 2 oudste konijnen op hoog bejaarde leeftijd en mijn jongste konijnen in de eerste levensmaanden? Mijn dilemma: Moet ik Cacao nog een maatje geven, of dan toch alleen laten? Hij is inmiddels al 3x weduwnaar geworden. Doe ik iets verkeerd, of is het echt een kwestie van pech? (alle konijnen waren ingeënt, ook tegen RHD2) Ik hoop dat jullie raad weten, want ik weet het nu echt niet meer.
Evee Geplaatst: 29 april 2017 Geplaatst: 29 april 2017 Ik heb altijd het idee dat je of een pechkonijn hebt, of een "gelukskonijn". Ik heb door de jaren heen ook echt heel wat konijnen gehad. Het ene konijn mankeert nooit iets en daarmee kom je alleen bij de dierenarts voor castratie en inentingen, met het andere konijn heb je gewoon een abonnementje en is het om de zoveel maanden een keer raak. Nou zijn er natuurlijk wel dingen van invloed: broodfok / dierenwinkel konijnen zijn over het algemeen niet echt sterk. Bij raskonijnen of konijntjes uit pretnestjes van mensen verschilt het heel erg welk ras het is en ook heel erg of er naar gezondheid is gekeken bij de fok, of dat het zomaar voor de leut of bijverdienste een nestje was. Helaas zijn er ook veel zwakke raskonijnen. Met asielkonijntjes kun je net zo goed pech of geluk hebben. Zo had ik Tobias, hij was een asielkonijn en heeft een prachtige leeftijd van 12 jaar mogen halen. Binky was een dierenwinkelkonijn en is afgelopen donderdag overleden op 13 jarige leeftijd. Verder heb ik konijntjes van 7,8 en 10 jaar oud gehad. Maar ik heb van een aantal konijntjes rond het 3e of 4e levensjaar afscheid moeten nemen. Sommige wel redelijk verwacht (vlaamse reuzen worden vaak niet zo heel oud bijvoorbeeld), maar sommige ook iets minder aan zien komen (hartstilstand, vocht achter longen, verlamming). Ik heb nu nog één konijntje, Joris. Hij is nu 4 jaar oud. Hij komt bij een fokker vandaan waarbij ik het vertrouwen zeker heb dat er rekening met de gezondheid is gehouden bij de fok. Maar zijn vriendinnetje dat er bij gaat komen zal er één uit het asiel worden, omdat ik wel wil dat het klikt qua karakter. Er zijn natuurlijk wel een aantal dingen die je kan doen om je konijnen gezond te houden: juiste voeding, maatje, ruimte, inenten en een EHBO pakketje in huis hebben voor noodgevallen. En niet onbelangrijk: een goede dierenarts met de juiste konijnenkennis.
Aanbevolen berichten