Deeskuh88 Geplaatst: 1 januari 2017 Geplaatst: 1 januari 2017 In het Bunnybunch cafe 2016 had ik het er al over en bij deze krijgt m'n kleintje ook haar eigen topic. Het begon ineens met stoppen tijdens de brokjes eten om te drinken. EC, zou het? Verder liet ze niets zien. En ineens had ze plakpoep. Op water en hooi gezet om het maar in de gaten te houden. In overleg met een van de dierenklinieken gestart met fenbendrops. Daarop kreeg ze ook weer steeds kleiner wordende keuteltjes, geen plakpoep meer gelukkig. Inmiddels begon het ook op te vallen dat madam af aan het vallen is (ze begon op 900 gram en zit nu nog maar op 775 gram). Dwangvoer laat ze vaak gewoon uit haar bekje lopen. Gisteren naar de dierenarts geweest (een andere kliniek dan die van het overleg eerder, deze is namelijk op zaterdag geopend). De dierenarts was er wat minder stellig in dan ik, maar toch gestart met de uitgebreide behandeling tegen EC. Dexamethason injecties, antibiotica en vitamine B injecties. Thuis krijgt ze ook Cisaral en Metocloral om de darmpjes te laten werken, aangezien ze uit zichzelf erg weinig eet. Waar ze eerst de geweekte brokjes uit het bakje at, laat ze sinds gisterochtend haar eten uit haar bekje lopen. Soms slikt ze wel, maar vaker is ze er klaar mee. Sinds het dierenartsbezoek (stress natuurlijk) valt ons op dat ze bijna geen kracht meer heeft in haar voorpootjes en nekje. Ze loopt met een vreemde zwem-/schaarbeweging (pootje naar de zijkant) en laat haar koppie snel hangen. Op het laminaat valt ze echt om. Sindsdien laat ze ook haar urine gewoon lopen. En na het vuurwerk (leuk, nog meer stress!) kan ze nog amper lopen of staan. Ze takelt ineens net zo hard af als Pluis. Nu zit ik dus weer in de stress, omdat ik mijn kleintje niet ook nog aan die rotziekte af wil geven. Op dit moment weet ik gewoon ook even niet wat te doen. Help!
Christaaa Geplaatst: 1 januari 2017 Geplaatst: 1 januari 2017 Je kunt niet meer doen denk ik. Wees maar extra lief voor haar en probeer zelf niet te stressen. Je doet al alles wat er te doen is. sterkte. Ik duim voor haar
Deeskuh88 Geplaatst: 1 januari 2017 Auteur Geplaatst: 1 januari 2017 Ben er ook bang voor, maar het is zo moeilijk. Ik heb wat betreft EC ook weinig vertrouwen in de dierenklinieken waar ik zit. In beide klinieken zitten wel dierenartsen die weten hoe of wat bij konijnen, maar die moeten dan ook maar net dienst hebben. Morgen wil ik toch weer contact opnemen met Wilhelminapark. Ze zijn ook niet alwetend, maar hebben me met Pluis toen ook goed geholpen. Wie weet weten zij nog iets, en kunnen ze de eigen praktijk hier ondersteunen.
Amphitrite Geplaatst: 1 januari 2017 Geplaatst: 1 januari 2017 Wat een nare situatie... Echt zo sneu :( Maar Christa heeft wel gelijk, alles wat je zelf hebt kunnen doen, heb je gedaan. Ik hoop voor je dat het Wilhelminapark je toch nog een beetje verder kan helpen. Heel veel sterkte voor jou en Klene!
Deeskuh88 Geplaatst: 1 januari 2017 Auteur Geplaatst: 1 januari 2017 Helaas te laat. Ze is zojuist overleden.
Deeskuh88 Geplaatst: 1 januari 2017 Auteur Geplaatst: 1 januari 2017 Dankje. Erover na gaan denken is niet goed, maar hoe meer tijd ik daarvoor heb, hoe meer ik nu denk dat het aan gisteren lag. Ze had opgedroogd bloed op haar rug van de injecties. Daarbij hadden ze een injectie niet, die we dus zelf, met een gestresst EC konijn, in Horst moesten gaan halen. Waar Nol ook weer 40 minuten heeft moeten wachten voor de injectie gezet werd. En dan dat vuurwerk nog.. Dus of die stress heeft haar de das omgedaan, of de behandeling sloeg niet aan, of de verlamming in haar voorlijfje is bij haar hartspier uitgekomen. Bah. Ben er echt helemaal naar van.
Domino Geplaatst: 1 januari 2017 Geplaatst: 1 januari 2017 Wat naar allemaal :( heel veel sterkte met het verlies. Probeer je zelf geen verwijten te maken, je hebt gedaan wat je kon en als ik het zo lees ging ze wel erg hard achteruit.
Deeskuh88 Geplaatst: 1 januari 2017 Auteur Geplaatst: 1 januari 2017 Dankje. Ging ze inderdaad ook. M'n eerste konijntje. Ze was pas 4.
Gast Geplaatst: 1 januari 2017 Geplaatst: 1 januari 2017 Heel veel sterkte met dit verlies Deeskuh88. Je moet jezelf niks verwijten, je hebt gedaan wat je dacht wat je moest doen! En wat volgens jou het beste was. Nogmaals heel veel sterkte
Mississippi Geplaatst: 1 januari 2017 Geplaatst: 1 januari 2017 Oh ik schrik er een beetje van om dit te lezen... Wat is het snel gegaan, en wat ontzettend naar voor je :-( Je hebt jezelf echt niets te verwijten, ik denk, net als de anderen hier, dat je alles voor haar gedaan hebt wat je kon. 1
Amphitrite Geplaatst: 1 januari 2017 Geplaatst: 1 januari 2017 Wat vreselijk, heel erg veel sterkte... Ik herken de manier waarop je denkt over 'wat er nu voor zorgde dat...', ik heb mezelf maandenlang de schuld gegeven van de dood van Buzz. Maar lieve Daisy, jij hebt Klene in die 4 jaar alles gegeven wat ze nodig had: een ruime plek om te spelen, goede verzorging, vriendjes en vooral heel veel liefde. Aan jou heeft het zeker niet gelegen. 2
snuffie en ik Geplaatst: 2 januari 2017 Geplaatst: 2 januari 2017 Oh, wat is dat ineens snel gegaan. Sterkte! 1
Huiself Geplaatst: 2 januari 2017 Geplaatst: 2 januari 2017 Jeetje, wat verdrietig voor je en nog maar 4 jaar. Je groep konijntjes was/is zo leuk dus ik kan me niet anders voorstellen dat ze bij jou een superleven hebben gehad. Sterkte! Hoe gaat het met je andere konijnen? Hoe gaan ze er mee om? Liefs! 1
Deeskuh88 Geplaatst: 2 januari 2017 Auteur Geplaatst: 2 januari 2017 12 minuten geleden zei Huiself: Jeetje, wat verdrietig voor je en nog maar 4 jaar. Je groep konijntjes was/is zo leuk dus ik kan me niet anders voorstellen dat ze bij jou een superleven hebben gehad. Sterkte! Hoe gaat het met je andere konijnen? Hoe gaan ze er mee om? Liefs! Dankje! De rest doet het vrij goed eigenlijk. Scheelt dat ze nog met 4 zijn, natuurlijk. We hebben ze wel op hun manier even afscheid laten nemen. De een doet het wel, de ander niet. Ik weet nog dat Klene zelf Rakkertje toendertijd nog enorm lang is blijven zoeken, dus sindsdien kies ik ervoor om het wel te doen. En dan is het aan hen zelf wat ze ermee doen. Britt was alleen maar geïnteresseerd in eten, Marlo en Prins moesten er niets van weten. Venco is de volle zus van Klene en heeft wel echt er nog bij gezeten. Ze deed exact hetzelfde als toen haar maatje Pluis overleed: Erbij zitten, twee likjes wassen en weg. Dan is ze er weer klaar mee. Ze 'rouwen' natuurlijk ook iets anders dan dat wij dat doen, dus ze lijken het verder wel weer goed te vinden zo.
Charita Geplaatst: 2 januari 2017 Geplaatst: 2 januari 2017 Sterkte Daisy, tis altijd moeilijk te bevatten als ze zo snel achteruit gaan 1
Bammyflurry Geplaatst: 2 januari 2017 Geplaatst: 2 januari 2017 Sterkte met het verlies van Klene @Deeskuh88. Konijntjes zijn zo kwetsbaar. 1
Laniboekje Geplaatst: 7 januari 2017 Geplaatst: 7 januari 2017 Ach, ik had het nog maar half meegekregen. Sterkte Daisy, wat is dat rap gegaan zeg... 1
Aanbevolen berichten