Fluffy2016 Geplaatst: 21 december 2016 Geplaatst: 21 december 2016 Hallo, Ik lees vaak berichten hier en heb er veel aan als de ervaringen van andere mensen worden gedeeld, dus ik dacht ik schrijf ook over de mijne met castratie van mijn ram zonder narcose. Dit was een bewuste keuze omdat ik online las dat een narcose meer risico's met zich meebrengt. Ons konijn is erg klein en gevoelig, daarom deze keuze. Voor castratie gekozen na lang tubben omdat hij erg aan het puberen was: ons soms ineens bijten en veel plassen en sproeien. We hebben een DA uitgekozen die veel ervaring met castratie zonder narcose had en dit meerdere malen per maand zo uitvoerd. Nog nooit waren er complicaties opgetreden. De handeling verliep als volgt: Konijn wordt rustig vastgehouden en op rug gelegd. Waarna deze een plaatselijke verdoving in zijn achterste krijgt (lijkt me ter hoogte van de testikels). Hierna wordt er een incisie gemaakt, het vlies doorbroken en hierna worden de bloedvaten en zaadleider naar de testikels afgebonden. Het konijn zou zo de minste risico's lopen. Na 2 uur belden we voor een update, konijn zou het goed maken (zou wat suf zijn) en we moesten nog een uur wachten voor de zekerheid. Bij tweede check blijkt konijn op dat moment een flauwte te hebben en niet te reageren op prikkels. Wij zijn ons ontzettend geschrokken! Aangekomen bij DA bleek konijn door shock in coma. Werd met zuurstof en warmte bijgestaan, temperatuur daalde naar 33 graden. Op dat moment dachten wij dat we afscheid moesten nemen. Erg emotioneel.. DA was zich ook ontzettend geschrokken, vond het zelf ook heel erg en verzekerde ons er alles aan te doen konijn te redden. Konijn is die nacht door DA zelf mee naar huis genomen om daar te verzorgen. Vandaag in de ochtend werden we gebeld dat temperatuur weer beter was en nijn zijn kopje bewoog. In de middag hebben we hem mee naar huis komen nemen. Hij is echter erg slap en beweegt nauwelijks, reageert wel op onze stem. Loopt wiebelig. DA adviseerde als hij niet zou gaan eten hem de volgende dag weer te brengen. Zelf met dwangvoeding aan de gang vond hij niet wenselijk aangezien het beestje te gestresst raakt. Wel daar nog dwangvoeding gehad. We maken ons nog erg veel zorgen en weten niet hoe konijn er weer bovenop komt. Hopelijk knapt hij nog wat op, maar onze vrolijke drukke vent is ver te zoeken. Hopelijk hebben mensen wat aan dit verhaal als zij overwegen om een konijn te laten castreren. Dit was wellicht een zeer zeldzame complicatie maar toch erg sonde. Wellicht is een castratie zonder narcose te stressvol voor een konijn. In het vervolg zou ik toch misschien met narcose kiezen omdat hij dan minder schrikt van alles. Kies vooral een DA uit die ervaring heeft. Deze DA heeft zich met hart en ziel ingezet dus daar kan het niet aan liggen. Stel me vragen als je daar behoefte aan hebt!
Lienappelsien Geplaatst: 21 december 2016 Geplaatst: 21 december 2016 33 graden is wel heel laag! Eet hij inmiddels zelf iets? Als hij vanavond nog steeds slap is en niks eet zou ik toch even met de spoeddierenarts bellen om advies. Ik wil je niet extra ongerust maken, maar het kan snel gaan bij konijnen. Ik vind het wel een beetje apart dat je een slap konijn mee naar huis krijgt en met het advies hem niet te dwangvoeren vanwege stress.
snuffie en ik Geplaatst: 22 december 2016 Geplaatst: 22 december 2016 Ja dat vind ik ook een beetje vreemd, kon hij dan niet beter daarblijven als jij hem niet mocht dwangvoeren?
Evee Geplaatst: 22 december 2016 Geplaatst: 22 december 2016 Houd hem maar goed warm en probeer hem toch over te halen te eten. Een slap konijn dat nog niet eet mee naar huis krijgen vind ik toch een beetje risicovol. Heel veel sterkte en beterschap in ieder geval!
Fluffy2016 Geplaatst: 22 december 2016 Auteur Geplaatst: 22 december 2016 Ja hij is nog steeds erg slap. Gister avond toch zelf bijgevoerd met rescue voer wat ik had van een keer dat hij erge diarree had. Het is lastig want hij is altijd al een emotionele eter. Dus hoe meer stress, dwangvoeren is voor hem echt een hel, hoe slechter hij zelf gaat eten. Hij knapte iets op en liep zelf een stukje. Vanaf gister avond echter niet echt meer vooruit gegaan. Heeft wel wat hapjes hooi op en 3 slokjes water. Dat was echt fijn om te zien. In zijn gedrag doet het helaas niks. Diep weggekropen in een hoek. Als hij probeert te lopen glijdt hij helemaal weg. Is dit normaal na zo'n ervaring? Hoe lang blijft hij zo slap? Hebben mensen misschien ervaring met narcose o.i.d. hij is natuurlijk uit een soort coma ontwaakt.. Over een uur nog maar eens dwangvoeren. Ik geef hem nu ook maar carprofen en metocloral.
Fluffy2016 Geplaatst: 22 december 2016 Auteur Geplaatst: 22 december 2016 Bedankt voor jullie berichten trouwens, ik heb altijd veel aan dit forum!
Evee Geplaatst: 22 december 2016 Geplaatst: 22 december 2016 Geen idee of het echt normaal is, het lijkt mij niet. Maar ik moet zeggen dat ik weinig andere verhalen ken en (gelukkig) ook geen ervaring heb met konijnen die in coma zijn geraakt. Maar het lijkt mij aan de hand van jouw verhaal dat het wel een konijn is dat op dit moment nog veel zorg en warmte nodig heeft. Keutelt hij nog wel of ook niet? Heb je nog iets van medicatie mee naar huis gekregen? Pijnstillers voor na de castratie (pijn kan een reden zijn dat een konijn slap is en niet wil eten) en eventueel ook darmstimulerende middelen? Een slap konijn dat niet zelfstandig eet, is normaal gezien echt een spoedgeval.
Mississippi Geplaatst: 22 december 2016 Geplaatst: 22 december 2016 Ik zou zelf niet weten hoe dit op te lossen, maar het eerste wat mij te binnen schiet: waarom bel je niet even met evert-jan de boer van het wilhelminapark? Dit klinkt te moeilijk om helemaal zelf op te lossen en van je huidige dierenarts zou ik (sorry) ook even niet alles klakkeloos aannemen. Dus bel ze even voor advies, ze zijn ontzettend goed daar.
Lienappelsien Geplaatst: 22 december 2016 Geplaatst: 22 december 2016 Ik vind het wel echt zorgelijk klinken. Heb je nog contact met je dierenarts, of inderdaad met een andere? Ik neem aan dat je hem naar binnen hebt gehaald als het een buitenkonijn is?
Fluffy2016 Geplaatst: 22 december 2016 Auteur Geplaatst: 22 december 2016 Ja hij is een binnenkonijn. Net maar even goed vastgehouden en gekamd, dat leek hij prettig te vinden. Iets meer beweging. Pijnstilling en darmstimulant toegediend, samen met wat dwangvoeding, al heeft hij daar echt heel veel moeite mee. Hierna begint hij gelijk aan wat hooi te knabbelen. Het lijkt wat beter te gaan! Het klinkt misschien raar maar ik heb het idee dat iedere DA doet wat hij denkt dat het beste is, niet wat het beste is voor een individueel konijn. Ons konijn is niet echt een gewoon konijn, hij gedraagd zich meer als een hondje en echt een emotionele eter, als de DA hem dezelfde behandeling geeft knapt hij daar niet van op omdat hij er te veel last van heeft is mijn idee. In ieder geval lijkt er een stijgende lijn nu in te zitten. We laten hem nu maar weer even in zijn hoek zitten met wat hooi.
Mississippi Geplaatst: 22 december 2016 Geplaatst: 22 december 2016 Fijn om te horen dat het wat beter gaat. Ik denk dat er veel verschil is wat betreft dierenartsen. Ik neem aan dat elke dierenarts doet wat hem/haar het beste lijkt, maar de een heeft meer kennis dan de ander. Bij de dierenarts waar ik naartoe ga, kijken ze ter plekke wel wat voor techniek het op dat moment het beste is voor de gezondheid van het konijn weet ik toevallig. Wat betreft konijn als hondje en emotionele eter... Daar heb ik een beetje mijn twijfels bij. Een konijn wat gestresst is, eet niet (tenminste, dat kan zo zijn). Dat is opzich niks raars of nieuws. Misschien dat hij het daarom bij jullie wat beter doet, maar als er dwangvoer in moet dan moet dat, en als jullie dat niet kunnen doen dan zal een dierenarts dat moeten doen. Ik zal je later nog weleens uitleggen hoe moeilijk ook ik dat vind, maar ik ben bang dat dit toch wel een beetje een noodsituatie is en het gewoon moet. Ik wil je echt met grote klem aanraden om naar dierenkliniek wilhelminapark in utrecht te bellen. Zij zijn specialistisch en kunnen je door de telefoon allicht wat advies geven. Ik vind het namelijk écht verontrustend klinken. Verder is het, zoals hier al gezegd is, ontzettend belangrijk om hem warm te houden. Maak een kruik voor hem (van kraanwater, niet gekookt) gewikkeld in een handdoek, en leg eventueel ook nog een dekentje/handdoek losjes over hem heen. Als je aan de huid in zijn nekje voelt, is dat een indicatie of hij te warm of te koud is.
Huiself Geplaatst: 22 december 2016 Geplaatst: 22 december 2016 Eens met Mississippi en een telefoontje met een andere dierenarts is zo gepleegd. Dwangvoeding heet niet voor niets 'dwang'voeding: het is niet omdat een konijntje dat leuk vindt, maar het is belangrijk dat hij wel de gebruikelijke voeding binnenkrijgt om op krachten te komen. Wel fijn dat hij alweer hooi eet.
Fluffy2016 Geplaatst: 22 december 2016 Auteur Geplaatst: 22 december 2016 Ja, ik denk ook wel dat jullie gelijk hebben. Mijn DA kan goed deze castraties uitvoeren, maar zo'n complicatie gaat dan misschien zijn pet te boven. Ik ga nog eens wat meer informatie inwinnen. Voor nu denk ik dat warm houden, veel hooi aanbieden en letten op de ontlasting het beste is wat we kunnen doen. De ontlasting was trouwens vanmorgen erg plakkerig. Na de dwangvoeding en medicijn wel weer losse balletjes, wel zacht en slijmerig. Ook in ieder geval iets beter. Bedankt voor de tips!
Mississippi Geplaatst: 22 december 2016 Geplaatst: 22 december 2016 Misschien helpt de lijst met konijnkundige dierenartsen hier op bunnybunch je nog bij het informatie inwinnen. Ik vind deze, maar ik weet niet zeker of dit de meest recente is.
Domino Geplaatst: 22 december 2016 Geplaatst: 22 december 2016 Hoe gaat het nu met je konijn? Ben je nog wat wijzer geworden bij een andere dierenarts eventueel? Houd je konijn in elk geval goed op temperatuur, want als die te laat is willen die darmen ook hun werk niet goed doen en dan blijf je in een negatieve spiraal hangen. De temperatuur is enorm belangrijk bij konijnen. Zelf heb ik nog nooit zo'n ervaring meegemaakt aangezien mijn konijnen altijd gehele narcose kregen. Maar de laatste keer heb ik wel een konijn terug gekregen die ook flink slap was en niet veel kon. 's Avonds zat hij wel weer rechtop maar hij heeft nooit meer goed kunnen lopen. Maar ik heb het idee dat dat meer te maken had dat hij meerdere kleine tumoren rond zijn hoofd had zitten en dat er iets beschadigd is. Dus ik denk niet dat het echt een goede vergelijking is.
Aniek Geplaatst: 23 december 2016 Geplaatst: 23 december 2016 Als ik het zo lees kan het wel is zijn dat er al wat was voor de castratie bijv. gas of verstopping, maar door de castratie net de nekslag heeft gehad. Daar kan niemand wat aan doen overigens, al denk ik dat die algeheel onder narcose nog wel is veel slechter had kunnen zijn nu. Mogelijk is dat zelfs zijn geluk. Slijmerige keutels wijzen namelijk op stil liggende darmen / problemen met de darmflora. Ik lees over hooi voeren en ik denk brok, maar ik lees niks over groentes? Wil hij ook geen andijvie of wortelloof (zijn hier vaak de favorieten bij niet eten).
Fluffy2016 Geplaatst: 24 december 2016 Auteur Geplaatst: 24 december 2016 Het gaat wat beter. Vaster op de poten en komt naar ons toe. Gister was een goede dag, toen at hij ineens echt hele stukken bleekselderij! We bieden hem constant hooi, groenvoer en bix aan. Ik heb sensitive van Versele-laga. Hooi at hij ook en hij dronk, gister. Helaas heeft hij vannacht en de hele ochtend weer niks aangeraakt. Toch maar weer pijnstiller en maagstimulant gegeven. Andere DA zei inderdaad ook goed warm houden en voer blijven aanbieden. Als hij achteruitging een update geven. Hopelijk gaat hij zo zelf weer knabbelen, anders toch weer dwangvoer. Volgende vraag: De balletjes zijn heel erg donker, zwart zelfs bijna. Is dit normaal? Ik stuur ook foto's naar de DA. Heel lastig allemaal met kerst voor de deur.
Aanbevolen berichten