Huiself Geplaatst: 16 augustus 2016 Geplaatst: 16 augustus 2016 Gisteren de meest heftigste dag uit mijn konijnenjaren meegemaakt... Vooraf... Gisteren met Loena naar de dierenarts waar ze een enorm abces hebben leeggedrukt die ze hebben moeten hechten. Dat laatste doen ze liever niet, maar het kon niet anders vanwege de grote snee. Ik was al enorm van streek vanwege Loena, maar dankzij Loena heb ik die dag Knijster volledig kunnen voorzien van alle medicijnen doordat ik niet aan het werk was: meneer had namelijk uit het niets een gasaanval. Kacheltje erbij, massages en meneer zou het gewoon weer redden zoals hij altijd doet. Hij is helaas altijd gevoelig geweest op dit vlak. Einde van de dag konden we Loena weer ophalen. Bij terugkomst thuis heeft Loena Knijster maar een uurtje gezien, want plotseling ging het hard. Binnen een uur bolde Knijsters buik dusdanig op en zag ik het leven eruit stromen: "hij is aan het sterven". Net terug met zieke Loena en nu met spoed naar de dierenarts waar we nog maar 1 keuze kregen... We hebben hem in moeten laten slapen, hij was te ver heen. Wat een dag, wat een tranen. Knijster was 7 jaar jong Abces... Loentje zit nu ziek thuis na het verwijderen van het abces en maakt het naar omstandigheden goed... alleen in hun hok. Er is nog veel onzekerheid over het abces. De komende 4 weken nog 3 keer per week antibiotica en ondertussen moeten we een keuze maken of we naar Utrecht willen voor een scan: ze weten namelijk niet wat de reden is van het abces. Echte haken heeft ze niet (1 kleintje op andere plek) en aan de plek te zien geeft de konijnkundige dierenarts aan dat het daar ook niet naar wijst. Ze vermoedt dat het misschien komt door een losse kies. Huidige kosten zijn tot nu toe 200 euro, voor een consult, scan + eventuele behandeling zijn de extra kosten in Utrecht tussen 250 tot 400 euro. Ik barst van de emoties en kan niet meer helder denken wat ik het beste kan doen, zoveel informatie om te verwerken. Loena is 6 jaar, is nooit ziek en is haar vriendje kwijt zonder afscheid te nemen en zit ook nog met haar eigen probleem. Het lijkt alsof ze het met elkaar hebben afgesproken :-(. Hopelijk kunnen jullie me advies geven zodat ik een keuze kan maken. Ik lees verschrikkelijke verhalen over terugkerende abcessen bij een konijn. Wat zouden jullie doen in deze situatie? Erop gokken dat het abces door bijvoorbeeld een hooitje kwam of toch naar Utrecht voor een uitgebreide scan? Liefs Ilona.
Christaaa Geplaatst: 16 augustus 2016 Geplaatst: 16 augustus 2016 Wat een nare situatie. Ik zou eerst even rustig afwachten en kijken hoe het de komende dagen gaat. Je móet dit ook even laten bezinken en die tijd heb je denk ik wel. Of je nog naar Utrecht moet gaan, is iets wat je alleen samen met je dierenarts kunt beslissen. Niemand hier weet precies waar het zit en wat ze daar dan extra kunnen. veel sterkte
nam_mkha Geplaatst: 16 augustus 2016 Geplaatst: 16 augustus 2016 Jeetje, wat heftig. Ik heb helaas geen advies, maar heel veel sterkte!
Lienappelsien Geplaatst: 16 augustus 2016 Geplaatst: 16 augustus 2016 Pfff wat naar. Ik zou ook met de dierenarts overleggen. Hij/zij weet vast hoe jij 'er in staat' en kan je natuurlijk ook zijn/haar eigen mening geven. Sterkte.
Huiself Geplaatst: 17 augustus 2016 Auteur Geplaatst: 17 augustus 2016 Bedankt voor jullie reacties! Hoopte inderdaad dat er iemand was die een soortgelijke keuze had moeten maken, maar gelukkig voor jullie is dat niet zo. Ik zal nog wel goed navragen wat Loena's kansen zijn. Het laatste wat ik wil is dat ze pijn heeft en iedere keer heftige behandelingen moet ondergaan. Tot nu toe maakt onze 'Scarface' het goed en ze wordt door ons verwend met papjes van biks, groente en fruit. Ik vind haar wel zielig zo alleen in het hok, maar merk nog niet echt dat ze iets mist. Ze is vast ook niet helemaal fit natuurlijk. Mocht ze hier redelijk gezond uitkomen dan twijfel ik of ik een opvangkonijntje erbij wil plaatsen. Voor haar zou ik dat zeker willen! Ik heb echt een zwak voor konijnen, maar als ik zie hoeveel zorgen ik erom heb... Toch kriebelt het om er 1 te 'redden'.
Huiself Geplaatst: 18 augustus 2016 Auteur Geplaatst: 18 augustus 2016 De dierenarts durft niets te zeggen over haar kansen, behalve dan dat die onzeker is. Toen ik liet vallen dat ik het sneu vindt dat ze alleen zit en ik (na herstel natuurlijk) misschien zat te denken aan een nieuw maatje, zei ze direct: "Doe dat nog maar niet." Daarmee zakte mijn hoop vrijwel meteen met 50% dat het wel weer eens goed kan komen met Loentje :-(. Het abces zat tussen de kauwspier en de kaak... een erg lastige plek. Mocht er toch nog iemand in de tussentijd zijn die misschien ook ervaring heeft met een abces in de kaak dan hou ik me aanbevolen voor tips. Het laatste wat ik wil is dat ze pijn heeft, maar iedere reele kans wil ik wel grijpen. Pfff, ik riep vorig jaar dat ik misschien na deze twee lieve monstertjes niet weer nieuwe konijnen zou nemen, maar toen dacht ik eerlijk gezegd dat ze nog wel een paar jaren zouden blijven. Het komt nu allemaal wel akelig dichtbij zo'n konijnenloos bestaan, ben er nog niet aan toe :-(. Maar we geven Loena niet op hoor! Mijn lieve klungelige hopper. Ze drukt alweer lekker haar snoetje door de tralies voor eten, zo ken ik haar weer.
Deeskuh88 Geplaatst: 19 augustus 2016 Geplaatst: 19 augustus 2016 Bij het Wilhelminapark in Utrecht zit wel echt dé dierenarts op het gebied van tandproblemen etc voor konijnen. Evert-Jan de Boer heet hij. Ze zijn wat duurder, maar wel enorm goed. Dat is het enige wat ik je nog mee kan geven, de keuze moet je zelf maken. Succes en sterkte!
Sascha Geplaatst: 19 augustus 2016 Geplaatst: 19 augustus 2016 Ben een tijdje niet online geweest, maar zag jouw topic voorbij komen. Allereerst heel erg veel sterkte met het verlies van je konijntje. Helaas heb ik een (of eigenlijk meerdere) ervaring met abcessen. Mijn konijntje Moby heeft jaren terug, onder zijn kin/kaak, een abces gehad. Moby heeft daarvoor al tandproblemen gehad, namelijk olifantstanden. Deze zijn toen verwijderd. Toen het abces er eenmaal zat zonk de moed mij ook in de schoenen. De behandeling bij Moby was als volgt: - Operatie om het abces schoon te spoelen - Elke week 3x naar de dierenarts voor het uitlepelen, AB etc. - Elke dag 2x spoelen/uitknijpen van het abces (+pijnstilling), daarna insmeren met honingzalf (nu zou ik groene leem gebruiken, werkt als een tierelier, trekt alle vieze prut uit een abces). Dit duurde al met al bij elkaar 5 weken en ben hier flink wat geld voor kwijt geweest. Moby daarintegen is er super vanaf gekomen en heeft daarna nooit meer last gehad van een abces. Waarschijnlijk werd het bij hem veroorzaakt door inderdaad een hooitje/strootje. Hoop dat je hier iets mee kunt. Succesverhalen qua abcessen in het mondgebied hoor je niet vaak, maar naast Moby heb ik ook nog een caviaatje van een abces bij zijn kaak af gekregen. Als je nog vragen hebt, stuur ze gerust hoor! Dat van Moby is intussen geloof ik alweer een jaar of 3-4 geleden (hij is nu 8,5!).
Huiself Geplaatst: 29 augustus 2016 Auteur Geplaatst: 29 augustus 2016 Hoi Sascha (en andere natuurlijk!), heel fijn om jou verhaal te lezen ondanks dat dit geen garantie is. Inmiddels is er bij mij veel gebeurd en zijn we in hetzelfde proces beland als jij beschrijft. Ik heb er veel aan gehad, dank je! En ook jij bent zoveel geld verder (niet iedereen kan deze bedragen betalen). Bij het losmaken van de hechtingen kwam er weer veel pus mee en was de wond (nog groot) klein genoeg om open te houden. Ook ik ga 3x per week naar de dierenarts voor uitlepelen en maak de wond dagelijks schoon met een wattenstaafje en Betadinespoeling. Daarna wondzalf in het gat en dan heb ik een geirriteerde Loena ;-). De moed zakt me dagelijks in de schoenen, want het is verschrikkelijk om te doen, maar het moet gebeuren. Vorige week een zware uitlepelsessie bij de dierenarts gehad: met behulp van verdoving in de wond (erop gespoten) bleef er uiteindelijk alleen een roze-rode wond over na een half uur lepelen. Ze was er zo van slag van: de afgelopen twee dagen kon ze niets meer kauwen (net als na de 1e operatie), waren de poepjes onregelmatig en hebben we alles vloeibaar gegeven, want he ik ben een konijn en heb wel honger. Ik wilde de wond na de dierenartssessie weer open- enschoonmaken, maar het was een effen rood vlakje geworden, niet zoals voorheen een korst die ik er zo af kon krijgen door te pulken met een pincet. Ik heb de dierenarts gebeld en uitgelegd dat ik het niet aandurf en dat ik bang ben voor een bloeding als ik als onervarene gaan prikken. Vanavond dus maar weer langs de dierenarts. Ik ben inmiddels 500 euro verder zonder enige garantie en ik vraag me nog dagelijks af of ik hier goed aan doe voor haar. Het ene moment zie ik haar spartelend in een handdoek en het volgende moment vragend op haar achterpoten om eten zoals ik haar ken. Zo gaat mijn gevoel telkens heen en weer: wel of niet doorgaan. Mijn dierenarts geeft aan dat ze nog wel een kansje heeft en inslapen nog geen optie is, dus ik ga voor doorgaan!
Huiself Geplaatst: 1 september 2016 Auteur Geplaatst: 1 september 2016 Ik wil jullie toch een update geven van lieve Loentje in de hoop dat jullie iets aan dit verhaal hebben voor nu of in de toekomst. Loena's abces is mooi geslonken door alle energie die we er in hebben gestoken: ze heeft het zwaar gehad, maar voor ons ziet het er aan de buitenkant mooi uit. Natuurlijk is het niet zichtbaar of er binnenin nog een ingekapseld stukje pus zit. Het probleem dat ze sinds vorige week vrijdag niet kauwt houdt aan en is zorgelijk. Ze wil haar mondje niet openen om iets te pakken. Het lijkt bijna alsof ze iets met haar kaakgewricht heeft... Of toch een kies? Ik heb het advies gekregen voor een consult in Utrecht en die afspraak net ook gemaakt. Toch twijfel ik. Consult voor Loena als 'probleemgeval' is 65 euro, maar je kunt maar zo weinig zien zonder narcose, dus dat zal er bijkomen. De kosten zijn dan nog te doen, maar ik weet dat als we het echt willen weten dat we dan een CT-scan moeten doen. Kosten (incl. 10% onvoorzien) lopen dan richting 600 euro zonder behandeling als het al behandeld kan worden. We hebben al bijna 600 euro aan kosten gehad, dus we moeten hier natuurlijk goed over nadenken. Gaan we met haar richting Utrecht om alle stappen daar te nemen of is dit onze (en Loena's) grens? Ik wil niet daar in Utrecht pas besluiten dat we niet voor een scan gaan en haar een laatste verschrikkelijke dag bezorgen :-(. Ik kan en mag haar dit alles niet aan doen. Niemand kan in elkaars portemonnee kijken, maar het risico op kosten van 1200 euro + behandeling (indien uberhaupt mogelijk) en/of een lijdensweg voor mijn lieve Loena door de lange autorit van Groningen naar Utrecht is heel groot. Ergens wil ik haar verlossen van dit alles voordat ik als baasje te ver ga... :-(. Wat een verschrikkelijke keuze... Een dier is voor mij onbetaalbaar en juist daarom is dit zo moeilijk.
Lienappelsien Geplaatst: 1 september 2016 Geplaatst: 1 september 2016 Dat is zeker moeilijk. Misschien kan je vooraf al met 'Utrecht' bespreken wat de te verwachten mogelijkheden zijn en wat hun advies nu zou zijn? Sterkte met wat jullie ook besluiten.
Huiself Geplaatst: 7 september 2016 Auteur Geplaatst: 7 september 2016 Voor de scan gegaan! Ze zit alweer zo vol energie, vragend om eten, stampend als het bakje niet wordt neergezet... Nee, die is er nog niet aan toe om te gaan. Probleem: een inmiddels verpulverd kiesje n.a.v. een ontstoken wortel in de onderkaak achterin + in de bovenkaak aan beide zijde 1 gebroken kies (huh?). De operatie wordt spannend... Vooral wat ze aantreffen en wat Loena doet als het allemaal te verwijderen is. 50/50... De afspraak voor de operatie moeten we nog maken.
Huiself Geplaatst: 30 september 2016 Auteur Geplaatst: 30 september 2016 Een nieuwe update Lieve Loentje heeft een week geleden met haar 6,5 jaar een zware operatie in Utrecht gehad waarbij in de onderkaak de verpulverde kies(wortel) is 'uitgegraven', twee gebroken kiezen boven zijn verwijderd en een ondertand is afgebroken door het apparaat dat het bekje minimaal een uur heeft opengehouden. Ik liep met waterige oogjes door Utrecht, want op zo'n leeftijd onder een narcose brengt risico's met zich mee, maar de opluchting was groot toen ik werd gebeld dat de operatie geslaagd was.Ze heeft het een dag na de operatie zwaar gehad: lusteloos en geen etenslust. Ze kwijlde alles eronder en was zo ontzettend zielig, niets voor haar. Dat ik er met mijn neus bovenop zat en haar dwangvoerde stelde ons beide niet gerust maar de zorgen groeiden. Maar wat heeft ze inmiddels al veel complimenten ontvangen over haar gewillige, lieve en sterke gedrag. Het is ook een schat! Ze hobbelt weer zo actief door huis en ik merk nu pas hoe lang ze al slechter was en dat ze blijkbaar steeds actiever en actiever wordt. Ze poetst zichzelf weer lekker veel, maar doordat ze nog kwijlt houdt ze zichzelf niet blijvend schoon. Dat witte vachtje is niet echt handig ;-). De stapjes naar normaal eten gaan opnieuw weer heel langzaam, maar de specialisten (ik ben ze nu al zo dankbaar) geven aan dat de operatie wel zo zwaar was dat dit er nog bij hoort. Ze krijgt na een week eindelijk geweekte biks binnen zonder dat ik dit telkens los moeten roeren. Sinds twee dagen ook weer geraspte wortel. Groenvoer en hooi krijgt ze helaas niet weg en de blindedarmkeutels ook nog niet allemaal. Hoe zal het haar vergaan? Dat is nog steeds spannend: was deze operatie alles waar ze last van had? Lukt het eten straks weer? Hoe gaan de gebroken kiezen en het tandje daaronder t.o.v. elkaar teruggroeien? Genoeg onzekerheden voorlopig.Loena en ik hopen zo dat dit het was! Ze verdient een lief vriendje aan haar zijde, maar voorlopig moet ze het doen met mijn aandacht en we gaan voor haar herstel! Ons gouden konijntje, hopelijk voelt ze zich snel weer beter zoals op de foto 4
Marjoleintje Geplaatst: 30 september 2016 Geplaatst: 30 september 2016 Jeetje, wat een verhaal. En wat een goede zorgen! Petje af hoor!! e duimen gewoon stug door, dat nu alle problemen voor Loena verleden tijd zijn en ze weer lekker kan gaan daten! 1
Huiself Geplaatst: 13 oktober 2016 Auteur Geplaatst: 13 oktober 2016 Mevrouw is heerlijk bewegelijk en hangt in de tralies voor haar papjes, gewoon eten gaat helaas niet dus we maken smoothies voor haar, haha. Gisteren vol goede moed op controle: daar bleek haar onderkaak naar voren te zitten + scheef. Bah, dat is even balen. Alles leek zo goed te gaan! Haar ondertandjes zijn bijgeslepen: 1 daarvan was afgebroken tijdens de operatie, maar niet netjes geslepen in Utrecht. Nu zijn ze beide even kort en egaal en gaat onze dierenarts overleggen met de specialisten in Utrecht. Op deze manier slijten haar kiesjes helemaal niet goed, dus ik maak me wel wat zorgen. Heeft iemand dit eerder meegemaakt dat na een operatie de onderkaak scheef en/of naar voren is gekomen?
Aanbevolen berichten