Ga naar inhoud

Aanbevolen berichten

Geplaatst:

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw op dit forum en heb mij ingelogd omdat ik mij zorgen maak over 1 van mijn dwergkonijntjes.

Sinds enkele weken is zij erg vermagerd. Ondanks ze nog actief was en onmiddellijk kwam eten heb ik nog enkele weken afgewacht...                                                                                                 Toch ben ik er vorige week mee naar de dierenarts gegaan.                                                                                                                                                                                                                    Hij ontdekte in de buikholte gezwellen op. Waarschijnlijk kanker. De reden van haar mager worden dus, doordat deze gezwelletjes op haar ingewanden drukt en haar eetlust afremt.                  (eenmaal thuis wat meer in de gaten gehouden en ontdekte ik dat ze steeds onmiddellijk kwam eten maar zoals de dierenarts voorspelde ze snel stopte met eten).                                                Hij heeft haar toen een cortisone spuit gegeven om haar terug wat meer eetlust te geven. Eerder een tijdelijk oplapmiddel, dat helaas in mijn ogen niet veel heeft geholpen. Ze blijft vermageren en ik merk ook op dat ze binnen de week minder actief is. Ik zie ze gewoon achteruit gaan. Hij zei ook dat ik haar voeding niet moet aanpassen. Gewoon regelmatig voedsel blijven aanbieden en eventueel veel groenvoer voor een soepele darmflora omdat de darmen onder druk staan door de gezwellen. Ons konijntjes zijn 7 jaar. Dure behandelingen zijn dus niet meer aan de orde. Maar mijn hart bloed van het toekijken en afwachten... Heeft iemand tips? Misschien in verband met voeding voor een soepele darmflora, meer eetlust...?                                                                    Want ik denk dat ze amper eet en dat zal er natuurlijk ook voor zorgen dat ze steeds minder actief wordt ;-). Ik weet niet wat ik moet doen?                                                                                        Ik moet op mijn tanden bijten om ze niet mee binnen te nemen. Onze konijnen zitten buiten en zijn binnen niet gewoon.                                                                                                                       Ik heb schrik dat ze anders van het temperatuurverschil gaat weten.                                                                                                                                                                                                        Ik ga nu elke dagen meerdere malen kijken en eten geven maar voel me slecht :-(.  Ze oogt nog verzorgd maar ze is erg mager en je ziet haar ruggengraat. Ik weet dus ook niet of ze last heeft? Wanneer moet je ingrijpen? Ik vind het zo verschrikkelijk want het is nu gewoon afwachten... Raad altijd welkom!

Groetjes, Els

 

Geplaatst:

Wat zielig :(

Ik denk niet dat er nog iets is dat je kunt doen. Lekker verwennen met groenten zolang ze nog wil eten. Als ze stopt met eten en rond huppelen en je echt merkt dat ze er te veel last van gaat krijgen zou ik er zelf voor kiezen om haar in te laten slapen.

Heel veel sterkte en geniet nog maar van haar zolang het nog kan! ;) 

Geplaatst:

Hoi Els, 

Welkom en wat jammer dat dit de reden is om je aan te melden :( 

Eigenlijk wordt bij zieke konijnen altijd aangeraden ze binnen te halen. Juist doordat ze al mager is heeft ze meer energie nodig om haar lichaam warm te houden. Hoe minder energie ze daaraan 'verspilt' hoe beter natuurlijk. 
Het is voor een buitenstaander moeilijk om jou te vertellen wanneer je in moet grijpen. 
 Zoals ik uit jouw verhaal opmaak is er geen kans op genezing of verbetering en zal ze dus alleen maar verder af gaan takelen? In dat geval zou ik er denk ik persoonlijk voor kiezen haar in te laten slapen. Maar dat ben ik persoonlijk en een ieder is daar anders in natuurlijk. 

Krijgt ze wel een pijnstiller? Ik kan me namelijk voorstellen dat als de gezwellen op de ingewanden drukken dat dit pijn veroorzaakt. Het lijkt me in ieder geval van belang om te zorgen dat ze geen pijn heeft. 

 

Geplaatst:

Als ik haar binnen haal, moet ik dat ook met het andere konijntje doen. Ze komen uit dezelfde nest. Ik weet alleen niet of ik daar goed aan doe omdat ze nu een 'villa' van                     enkele meter gewoon zijn met veel beweeg en graaf mogelijkheden. En als ze binnen komen zal dit een klein hokje zijn. Ik weet niet of ze daar 'gelukkiger' van gaan worden. Ze zijn ook al die 'huisgeluiden' niet gewoon en met 2 jonge kindjes in huis vrees ik dat ze dan minder rust zal hebben... Voor de temperatuur zou ik het beter wel doen omdat dit van haar nu meer zal vragen... Ik weet alleen niet wanneer ik moet 'beslissen' om haar te laten inslapen.. Ik vind dit zo moeilijk? Volgens de dierenarts heeft ze nog geen last maar ik vind dat ze nu toch minder actief begint te worden. Kan natuurlijk ook zijn van minder te eten en niet zo zeer van pijn te hebben. Ik weet niet waar ik haar het beste mee kan plezieren nu zo op het einde... Misschien laat ik haar wel te vroeg inslapen... En heb dan schrik dat ons ander konijntje gaat treuren want ze liggen voortdurend bij elkaar. Ik ben ook zeker geen voorstander van ze langer dan nodig te laten afzien. Maar ben niet zeker of dit nu al het geval is omdat ze nog niet 'ziek' oogt. Een buitenstaander zou denken een mager konijn en ze beweegt nog wel maar niet zoals daarvoor :-(

 

ps: ze krijgt niet van pijnstillers. Ze heeft alleen een week geleden een cortisone spuit gekregen

 

 

Geplaatst:

Volgens mij staat er duidelijk dat ze al bij een dierenarts is geweest?

Pijnstilling kun je inderdaad bij je dierenarts vragen. Ik neem aan dat ze daarvoor niet mee hoeft. Dit kan gewoon in het bekje gegeven worden

Geplaatst:

Ja we zijn vorige week al naar de dierenarts geweest. Toen cortisone spuit gekregen, maar geen beterschap. Ook nog geen pijnmedicatie. Maar dat is precies ook geen optie omdat dat misschien al een heel gevecht wordt als ze dat zal moeten inslikken :-(. Wil niet de laatste weken (dagen?) vechten met haar :-( om haar dit te doen laten innemen. Of lukt dat vlot?

Geplaatst:

Soms kun je het ook op een heel klein stukje brood doen bijvoorbeeld. Of in een snoepje spuiten, of met wat geprakte banaan.... net wat je konijn gewend is en lekker vind. 

Geplaatst:

Toen mijn 2 konijnen ziek waren en medicijnen moesten, heb ik de medicijnen in een framboos gespoten, en het was zo op, en ze kwamen er ook op af, omdat ze framboos kregen, niks geen gevecht of geknoei. Werkt prima. Bij mij tenminste 

Geplaatst:

Hallo allemaal,

Even raad nodig.. Ik heb de konijnen dan toch maar binnen gehaald. Heb een groot stuk afgezet in de garage en nu zitten ze toch al wat warmer dan buiten en blijven ze toch hun beweging hebben. Op die manier kan ik haar dan ook van dichterbij observeren. Ze zitten van deze voormiddag in de garage en beide konijnen huppelen en snuffelen rond in hun nieuwe 'thuis'. Ook ons 'ziek' konijntje. Dit is toch een goed teken denk ik? Zou ze dan al erg veel last hebben, buiten dat ze erg mager is en minder begint te eten? Vanaf wanneer zou ik aan de dierenarts pijnstilling moeten vragen? Ik ga het van dag tot dag bekijken. Wanneer ik zie dat ze last begint te krijgen ga ik haar laten inslapen. Hoe jammer ik het ook vind, dit is het minste dat ik nog voor haar kan doen en dat is ze niet onnodig laten af te zien. Maar op dit moment krijg ik het nog niet over mijn hart. Zeker nu ik haar zo zie rond snuffelen. Zieke konijntjes die pijn lijden zouden dit toch niet doen? Of neemt hun nieuwsgierigheid altijd de overhand?

 

Geplaatst:

Als ze echt pijn hebben gaan ze knarsetanden, verder kun je haast niet zien of een konijn pijn heeft.
Zoals iedereen zegt, als je merkt dat ze echt niet meer wil eten en drinken, dan is het een afgelopen zaak...
Mijn eerste konijntje was ook helemaal verkankerd, en dat wisten we pas toen ze niet meer at of dronk en die hebben we binnen een week laten inslapen.
Maar het is en blijft een lastige keuze. Zolang ze nog wel kan eten en drinken en nog rond huppelt zou ik haar dat nog gewoon gunnen.

Geplaatst:

Ik vermoed dat onze Wuppie ook gezwellen ergens had. Waren al eerder bij dierenarts geweest, iemand anders dan normaal. Volgens haar had ze last van haar kiezen. Operatie en paar dagen later ging ze echt hard achteruit! Ze at niet meer, dronk niet meer. Eerst nog gedwangvoerd maar dat werd een gevecht. Dus besloten dat het klaar was. Ze wilde niet meer. Huppelde niet meer rond. Omdat ik niet naar huis kon heeft mijn man bij haar gewaakt toen ook besloten dat we niet meer gingen dwangvoeren. Als ze zou gaan was het goed en anders meteen na mijn werk naar de dierenarts om haar te laten inslapen. Uiteindelijk heeft de dierenarts haar ingeslapen. Voor mij was niet eten, drinken en geen plezier de druppel. Daarnaast maakte ze ook geen ontlasting meer dus het zat gewoon echt niet goed in haar buikje. Met haar zusje heb ik ook voor hetzelfde besluit gestaan alleen die piepte er thuis net voordat ik terug wilde naar de dierenarts tussenuit.

Geplaatst:

Misschien is het bij bovenstaand bericht handig om te vertellen waarom je denkt dat je konijn kanker had. Zoals ik het nu lees heb je je konijn in laten slapen omdat ze niet meer at (en dus natuurlijk ook geen ontlasting meer had) en heb je moeite gehad met het dwangvoeren. Ik hoop niet dat er ook maar 1 iemand die jouw bericht leest aan de hand van die informatie denkt dat zijn konijn dan mogelijk kanker heeft, dus misschien kun je dat wat beter of anders omschrijven :)

  • Vind ik leuk 1
Geplaatst:

Ik sluit me bij Lonja aan. Zoals jij (Lotje-leyore-nala) het omschrijft lijkt het wel of een konijn, die na een operatie stil is, niet eet,  niet keutelt, en dwangvoeren een gevecht is, per definitie kanker zou hebben. Er kunnen meerdere oorzaken aan ten grondslag liggen.

Niet eten, en daardoor geen ontlasting, en moeite met dwangvoeren, komt vaker voor bij konijnen die aan de kiezen zijn geholpen. Gisteren is mijn Rakker aan zijn kiezen geholpen, hij eet niet en keutelt ook weinig tot niet en is stil. Dwangvoeren vindt hij geen pretje dus dat is een gevecht, maar de aanhouder wint, en uiteindelijk krijgt hij toch eten binnen. Dat een konijn na een operatie niet keutelt kan mede door de narcose komen, dit heeft zijn weerslag op de darmen. Rakker is vaker aan zijn kiezen geholpen, en iedere keer vertoont hij hetzelfde gedrag, maar na een paar dagen, met pijnstilling en een darmstimulerend middel en dwangvoeren, is hij gewoon weer de oude. 

Geplaatst:

Dat is ook weer een onzinnige speculatie die kant noch wal raakt.  Zullen we misschien het stellen van diagnoses even aan de dierenarts over laten anders?

  • Vind ik leuk 2
Geplaatst:

Hallo,

Ondertussen zitten de konijntjes al een week in de garage. Heb ze toch maar binnen gehaald! Heb een deel in de garage afgezet zodat ze nog goed kunnen bewegen. Ik ben nu ook geruster nu ik alles van dichtbij kan opvolgen. Tot nu toe doet ze het nog goed! Ik steek ze nu regelmatig iets toe om te eten en ze doet dit dan ook! Daar ben ik al blij voor! Ze is ook nog actief. Wel minder dan vroeger maar toch... Ik denk dat ik er goed heb aan gedaan om ze binnen te halen. Nu moet ze toch al geen energie steken in zich warm te houden. Heb veel lekkers in huis (verschillende groentjes/...) om ze nog lekker te verwennen en we bekijken het van dag tot dag! De dag dat ze niet meer eet en amper beweegt of pijn heeft zal ik een beslissing moeten nemen. Dit is nu gelukkig nog niet aan de orde. Ondertussen geniet haar broer mee van al dat lekkers :-) Die komt nu alleen maar bij!! Ik vind het zo zielig om hem al dat lekkers te weigeren.

 

 

 

Geplaatst:

Ahhh wat sneu!! Mijn franse hangoor voedster had hetzelfde. Zij was sowieso al een zorgenkonijntje. Met 4/5 maanden is ze al geopereerd aan buikvliesontsteking. Ze viel toen in korte tijd veel af. Ze is toen ook gecastreerd. Na de operatie is ze enorm goed bijgekomen en hersteld. Helaas begon ze wat weken geleden weer af te vallen. Net als jij zegt begon ze lekker met eten, maar ze stopte al snel. Ik heb haar een week enorm verwend met dikmakers en na het wegen bleek ze toch afgevallen.

De DA voelde gelijk al dat haar buik wat slap was en vrij leeg qua voedsel, maar helaas voelde hij ook gezwellen in de buik. Het zat totaal niet goed zei hij. Gecastreerd was ze al dus haar baarmoeder kon het niet zijn. De enige optie die ik had was een buikecho laten maken. Dat zou 139,00 kosten en dan had ik enkel de diagnose. Hij gaf aan eigenlijk al zeker te weten dat hier niets meer aan te doen was.

Mijn dochter, waar ons konijn van was, wist niet dat ik naar de DA was geweest. In overleg met de DA heb ik haar met pijnstilling meegenomen en nog even van haar genoten. Mijn dochters hebben afscheid genomen en we hebben haar een paar dagen enorm in de watten gelegd samen met haar vriendje. We hebben toen besloten haar toch in te laten slapen, omdat ik de ruggenwervels en de knobbels op haar kont enorm goed kon voelen. Ze was extreem mager en teerde gewoon langzaam weg. Ik wilde niet wachten tot ze echt pijn kreeg en ook merkte ik dat ik steeds meer aan ging hikken tegen het in laten slapen. Deze week hebben wij haar dus in laten slapen. Ik had een andere DA die haar ingeslapen heeft. Bij het geven van het eerste spuitje merkte zij ook al op dat haar buik echt niet goed voelde. Achteraf ben ik wel erg blij met deze dubbele bevestiging.

 

 

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .