Eefje Geplaatst: 18 december 2015 Geplaatst: 18 december 2015 Hoi allemaal, Ik had vorige week al even wat laten vallen in het café over Wilma's blaasproblemen. Ik dacht dat het over was na de antibioticakuur die ze heeft gehad, maar helaaaasss wordt dit een langer medisch verhaal. Vandaar dat ik dacht dat het zinvol zou zijn om hier een topic over aan te maken. Misschien heeft iemand anders nog wat aan deze ervaringen. Het verhaal tot nu toe: Wilma liep waarschijnlijk al een paar weken rond met problemen aan haar blaas. We vonden vaak kleine plasjes in de ren, terwijl ze normaal gesproken echt heel zindelijk zijn. De alarmbellen gingen niet direct af, omdat Frits een oorontsteking had en daarvoor behandeld werd, plus een ec-behandeling erbij voor de zekerheid. Dat zorgt voor stress, stress zorgt voor plasjes, dus we zochten er niks achter. Tot ik Wilma ineens met een smerige natte kont voorbij zag huppelen. De volgende dag zijn we direct naar de dierenarts gegaan (ik heb twee dierenartsen, eentje voor de gemakkelijke dingen, die zijn een stuk goedkoper, de andere is super kundig en heel duur, uiteraard ben ik nu naar de laatste gegaan) en heeft ze 10 dagen 2 keer per dag sulfatrim gekregen. Het ging beter, we vonden weinig tot geen plasjes meer in de ren en ze blijft mooi schoon en droog. Maar ze is absoluut niet de oude gekke Wilma. Ze ligt veel en ongemakkelijk, eet slecht, is niet enthousiast. Gisteren was ze echt ellendig, ze wist duidelijk niet waar ze met zichzelf heen moest, at vrijwel niets, alleen een enkel sprietje hooi en ze hield haar staartje krampachtig en trillend omhoog. Toch nog iets met die blaas dus. We hebben haar een pijnstiller gegeven en vanmorgen ben ik meteen weer naar de dierenarts gegaan. Daar hebben we haar even achtergelaten voor een foto van haar blaas. Daar is niets geks op naar voren gekomen, geen steentjes, geen gruis, niks. Ze heeft overlegd met een andere erg konijnkundige dierenarts en ook die kon hier nog niets van maken. Ze had nog geprobeerd een punctie te doen, maar dat was niet gelukt, omdat Wilma veel te gespannen was. Maandag gaat ze naar die andere dierenarts waarmee mijn huidige da dat overleg heeft gehad. Die gaat een echo van haar blaas maken en ook proberen een punctie te doen. In de tussentijd krijgt Wilma 2 keer per dag pijnstilling. Ik hoop dat al die onderzoeken wat opleveren en dat ze snel geen pijn meer hoeft te hebben, arm ding..
Rian Geplaatst: 18 december 2015 Geplaatst: 18 december 2015 Arme Wilma :( en arme jij, zo frustrerend als er niks uit een onderzoek komt! Is Wilma gecastreerd? Anders zou je nog kunnen denken aan een baarmoederprobleem waardoor ze ook last van haar blaas kan hebben? Heel veel sterkte en beterschap!
Suus85 Geplaatst: 18 december 2015 Geplaatst: 18 december 2015 Hoe zit het met de ontlasting? Mijn konijn had vorig jaar een urinewegprobleem en darmproblemen te gelijk.
Eefje Geplaatst: 18 december 2015 Auteur Geplaatst: 18 december 2015 Wilma is gecastreerd toen ze hier net een paar maanden was, dus dat kan het niet zijn, scheelt dat we dat alvast uit kunnen sluiten. Haar ontlasting is gewoon goed, iets kleinere keutels, omdat ze niet zoveel eet nu. Ze zit nu wel lekker hooi te vreten, de pijnstilling van de dierenarts doet het goed!
Suus85 Geplaatst: 18 december 2015 Geplaatst: 18 december 2015 Fijn dat de pijnstilling goed werkt! En alleen hooi eten is niet verkeerd als ze herstellende is :)
Eefje Geplaatst: 18 december 2015 Auteur Geplaatst: 18 december 2015 Hier de foto's, ik had gevraagd of ze die op wilde sturen, toch leuk om te hebben 2
Lonja Geplaatst: 19 december 2015 Geplaatst: 19 december 2015 Wat vervelend voor Wilma. Fijn dat de pijnstilling goed helpt. Is de urine ook onderzocht? Een blaasontsteking zie je namelijk denk ik niet op een foto (weet dit niet zeker hoor). Misschien was het gewoon niet de juiste antibiotica?
Ainariel Geplaatst: 19 december 2015 Geplaatst: 19 december 2015 Ik hoop dat je maandag wat meer weet. Succes en beterschap voor Wilma.
Eefje Geplaatst: 19 december 2015 Auteur Geplaatst: 19 december 2015 Dat zou kunnen inderdaad, vandaar dat ze ook een blaaspunctie had geprobeerd te nemen om aan urine te komen. Hopelijk lukt dat maandag wel, dan kan het op kweek.
Rian Geplaatst: 19 december 2015 Geplaatst: 19 december 2015 Sulfatrim kreeg ik toen ook voor Pien mee toen ze dachten dat ze blaasontsteking had. (zij had een steen, vandaar dat het bij haar niet werkte)
Lonja Geplaatst: 19 december 2015 Geplaatst: 19 december 2015 Maar kun je niet gewoon zelf urine in een spuitje opzuigen dan? Eind mei of begin juni had Clint een flinke blaasontsteking, ik had nog Enrofloxoral staan dus ben dat gaan geven (nadat de dierenarts de urine had bekeken en zei dat het blaasontsteking was vroeg ze wat ik in huis had aan antibiotica, en van wat ik had kon deze gewoon bij blaasontsteking) en na een week ging het al een stuk beter. Netjes de kuur af gemaakt en is tot op heden nooit meer terug gekomen gelukkig. Heb halverwege nog een keer urine opgezogen met het spuitje om nogmaals te laten checken of de antibiotica wel hielp dus als je zelf urine kan verzamelen is dat misschien wel veel makkelijker?
Sanne1993 Geplaatst: 19 december 2015 Geplaatst: 19 december 2015 Het is wel makkelijker maar wel veel minder betrouwbaar als je echt wil weten om welke bacterie het gaat, omdat er natuurlijk al allemaal bacteriën uit de omgeving in zijn gekomen. Bij een blaaspunctie weet je zeker dat de bacterie die je kweekt de veroorzaker is van de blaasontsteking 1
Eefje Geplaatst: 22 december 2015 Auteur Geplaatst: 22 december 2015 Wilma heeft gisteren haar echo gehad en het is niet goed. De betreffende dierenarts die toch erg konijnkundig is heeft het nog nooit gezien. Buiten haar blaas bevinden zich een aantal met bloed gevulde holtes. Deze duwen tegen haar blaas en zorgen voor de problemen die ze heeft. Ze weten niet goed wat ze ermee kunnen, omdat ze via de echo niet kunnen bepalen waar het bloed vandaan komt en of ze de oorzaak weg kunnen nemen. Daarvoor moet ze onder het mes. We hebben besloten haar te laten opereren. Mocht op de operatietafel blijken dat ze de oorzaak niet weg kunnen nemen, waardoor de kans groot is dat dit een probleem is dat terug blijft komen, dan zullen we haar tijdens de operatie moeten laten gaan. Ze heeft duidelijk last, is verre van de oude blije terrorWilma en haar welzijn staat voor ons voorop. Als dit een medisch verhaal zonder einde gaat worden willen we dat haar en onszelf besparen. We worden vanmiddag teruggebeld door de dierenarts voor een afspraak voor de operatie. Ik ben erg verdrietig en bang dat Wilma heel snel niet meer bij ons gaat zijn.
Sanne1993 Geplaatst: 22 december 2015 Geplaatst: 22 december 2015 Wat een vervelend nieuws Eefje :( heel veel sterkte! Hopelijk valt het mee en kunnen ze het oplossen
Christaaa Geplaatst: 22 december 2015 Geplaatst: 22 december 2015 Oh, dat klinkt inderdaad niet goed Eefje. Wat naar :( Hopelijk is ze snel aan de beurt, zodat je snel meer weet. Ik duim dat het toch meevalt tijdens de operatie
Ainariel Geplaatst: 22 december 2015 Geplaatst: 22 december 2015 O bah dat klinkt erg ernstig. Ik hoop dat ze er nog wat aan kunnen doen.
Eefje Geplaatst: 22 december 2015 Auteur Geplaatst: 22 december 2015 Ik ben net gebeld door de dierenarts, heb hem nu zelf ook even uitgebreid gesproken en wat vragen gesteld. Marcel heeft vakantie, dus die is het aanspreekpunt. Ik vond het wel fijn om hem even zelf te spreken en enigszins duidelijk te krijgen wat ze nu precies gezien hebben. Het gaat om wat uitstulpingen bij haar blaas die met de blaas vergroeid lijken te zijn en waar ze bloed in zien. Wat dat is weten ze nu dus niet. Het kunnen tumoren zijn bijvoorbeeld, hij had het ook over misschien een uitvloeisel van haar castratie, maar dat is niet zo waarschijnlijk, omdat dat alweer drie jaar geleden is. Echt duidelijkheid kunnen ze pas krijgen als ze haar op tafel hebben liggen, daar valt van buitenaf niks over te zeggen en ook niet over de mate waarin het operabel is of niet. We zitten nu natuurlijk met de feestdagen, dus de 29e brengen we Wilma om 9 uur naar de kliniek in Dukenburg en gaan ze met haar aan de slag. Hij zegt dat er twee scenario's zijn. Of ze maken haar open en zien dat ze het goed weg kunnen halen. In dat geval is de prognose heel goed. Het andere scenario is dat ze meteen zien dat het helemaal mis is. In dat geval heb ik met hem afgesproken dat ze haar ook niet meer wakker laten worden uit de operatie. Erop of eronder dus, volgende week.
SuzanneKnuffel Geplaatst: 22 december 2015 Geplaatst: 22 december 2015 Spannend zeg! heftig om zo'n beslissing te moeten nemen..
Sharon uit Nijmegen Geplaatst: 22 december 2015 Geplaatst: 22 december 2015 Wil je veel succes wensen uiteraard en misschien als hart onder de riem zeggen dat ze bij Rutger en Ilse in de allerbeste handen is. Als er iemand is waarin ik vertrouwen heb, dat ze Wilma zouden kunnen helpen, zijn zij het wel. Hoop dat het je een beetje hoop mag geven Eefje. 1
Gridje Geplaatst: 22 december 2015 Geplaatst: 22 december 2015 Wat heftig Eefje! Ik leef met jou en je Wilma mee, ik ga heel hard duimen hier dat het goed gaat komen voor jullie!
Babbely Geplaatst: 22 december 2015 Geplaatst: 22 december 2015 Wat een naar nieuws. Ik hoop voor jullie dat dit goed gaat eindigen.
Deeskuh88 Geplaatst: 23 december 2015 Geplaatst: 23 december 2015 Jeetje :( Sterkte, Eefje en Marcel! Ik duim voor jullie mee!
Rian Geplaatst: 23 december 2015 Geplaatst: 23 december 2015 Geen leuk nieuws Eefje. Ik zal voor jullie duimen. Rutger heeft Pien toendertijd ook geopereerd aan haar blaas, wel andere diagnose, dat heeft hij geweldig gedaan, ik kan niet anders zeggen. Vakwerk! Gerda was toen assistente, misschien kun je vragen naar haar, ze is enorm lief, rustig, begaan en een dijk van een assistente, een soort moeder voor de diertjes daar. Ik hoop dat Wilma binnenkort weer net zo vrolijk rond huppelt!
Eefje Geplaatst: 23 december 2015 Auteur Geplaatst: 23 december 2015 De eerste klap is een beetje gezakt. We zijn Wilma lekker aan het verwennen. Ze eet erg slecht, maar verse kruiden en wortelloof gaan er wel goed in. Dat krijgt ze nu in overvloed, zodat ze zo sterk mogelijk is voor de operatie. Ze krijgt twee keer per dag pijnstilling natuurlijk. Ze voelt zich niet lekker, dat is duidelijk te merken, maar het is gelukkig ook niet een hoopje ellende. Ze ligt lekker bij Frits, eet haar kruiden, sloopt af en toe nog een kleedje en maakt wat korte rondjes door de woonkamer. Ze is wel wat schichtig, omdat we haar moeten pakken voor de pijnstilling, maar daar is helaas niks aan te doen. We maken het zo fijn mogelijk voor haar nu. Ik ben ervan overtuigd dat ze in de beste handen is in Dukenburg. De vrouw van Rutger gaat de operatie uitvoeren, dat is een bewuste keuze van hen, ik vertrouw erop dat ze onder haar handen de beste kansen zien voor Wilma. Ik hoop ontzettend dat het te opereren is en dat we onze gekke kleine hyperactieve terrorWilma de sloophaas weer terug krijgen. Ik houd rekening met de mogelijkheid dat dat niet zo is en heb er vrede mee dat we haar dan moeten laten gaan. Hoewel het natuurlijk vreselijk verdrietig is hebben we haar altijd het beste leven willen geven dat we haar kunnen bieden. Daar hoort ook bij dat we haar niet door het herstel van een operatie laten gaan als dat betekent dat ze daarna toch niet beter wordt, met pijn moet leven en binnen afzienbare tijd toch ingeslapen zal moeten worden. Dit is de meest diervriendelijke keuze die we kunnen maken. Maar ik hoop zo dat ik jullie volgende week kan vertellen dat Wilma thuis is en dat we haar samen met haar grote liefde Frits nog een aantal jaren mogen verwennen!
Aanbevolen berichten