SuzanneKnuffel Geplaatst: 27 november 2015 Geplaatst: 27 november 2015 'Tis natuurlijk ook kei gezellig die konijntjes binnen! Ik hoop datze snel gewent zijn aan de nieuwe situatie!
Sam_Ollie_Puk Geplaatst: 1 december 2015 Geplaatst: 1 december 2015 Op 25 november 2015 20:29:24 zei Aniek: Ik zou je wel willen aanraden in deze de ontlasting te laten controleren als dit niet gebeurd is. Als dit wel gebeurd is en daar kwam niks uit, in ieder geval voor EC te behandelen. (Persoonlijk zou ik ook bloed laten onderzoeken). Helaas, worden nog steeds te veel dingen op ouderdom gegooid terwijl E.cuniculi zo vaak voor komt bij iets oudere konijnen. Natuurlijk het kan ook wat anders zijn, maar oudere mensen waar plotseling opeens lichamelijk enorm veranderen laten we ook goed onderzoeken en meestal is daar een oorzaak voor. Bij dieren wordt er helaas te veel op ouderdom gegooid terwijl er veel dingen nog goed te behandelen zijn en ze veel ouder kunnen worden. Zo heb ik laatst bij mijn ventje van minimaal 9 jaar het oog nog laten verwijderen, we zijn alweer maanden verder en hij huppelt nog steeds happy rond. Dankje voor je goedbedoelde advies aniek! Maar m'n mannetje is helaas afgelopen zaterdag ingeslapen. Ik ben naar de DA geweest en die bevestigde wat ik al dacht, z'n lijfje was helemaal op! Hij gaf zelf ook aan niet meer te willen dus voor mij was de beslissing duidelijk (helaas niet minder moeilijk! laniboekje, succes met je konijntje!
Laniboekje Geplaatst: 6 december 2015 Auteur Geplaatst: 6 december 2015 Nou, tsjongejonge! Het was wat hoor afgelopen vrijdag. Quinn en Dax zitten nu dus gezellig binnen. Vrijdagavond lekker los door het huis, wij lui op de bank. Rond 23.00u wil ik de nijnen gaan voeren. Zo gezegd, zo gedaan. Zag Quinn in eerste instantie niet maar ik dacht: die zit vast onder de bank. Ik ga de buitennijnen even voeren en doen. Weer naar binnen, toch maar eens kijken waar Quinn zich bevond. Echt ner-gens te vinden, ner-gens! Lichte paniek slaat toe. Vriend vraagt of ze misschien buiten kan zijn: nee, want ze huist nu binnen. Zoeken, zoeken, zoeken. Niet te vinden! Toch maar in de tuin gaan kijken, niet te vinden. Ineens bedenk ik me dat iets eerder op de avond de hond de tuindeur op eigen initiatief geopend kreeg (sluit niet helemaal lekker, moet je echt af en toe een goede ruk aan geven). Weer de tuin in, zoeken met van die rotzaklampjes. En ineens zie ik haar zitten, in een eigen gegraven kuil tussen het hoge gras (note to self, vaker grasmaaien). PF! Beest bezorgt me zo een hartaanval. Afijn. Ze is weer binnen. Gelukje dat het nog niet zo streng vriest enzo. Want dat van buiten naar binnen en andersom is ook niet je-van-het. Gek beest. 4
Aanbevolen berichten