Ga naar inhoud

Konijn met EC, wat te doen?


tientje22

Aanbevolen berichten

Het is lang geleden dat ik hier nog op het forum ben geweest.


Ik heb twee konijnen (broer en zus, allebei gecastreerd) van 2.5 jaar die normaal gezien samen buiten in een hok met groot ren zitten.


Gisteren merkte ik ineens op dat het vrouwtje heel stil aan de kant zat en wat met haar kop knikte. Ze wilde ook niet eten. Ik ben direct naar de dierenarts van wacht geweest. Die kwam tot de diagnose: EC. Er is direct een behandeling gestart: dagelijks Baytril en Fenbendazole + Critical care als dwangvoer. De dierenarts zei dat ik er vroeg bij was. Nu maak ik met toch enorme zorgen omdat ze niet zelfstandig wilt eten en drinken. Wanneer ik de spuit met dwangvoer naar haar mond breng, begint ze wel spontaan te likken en krijgt ze het eten makkelijk binnen. Het lijkt dat ze wel wil eten, maar waarom doet ze dat dan niet? 


Momenteel zit ze binnen (apart van haar broer) in een klein hok dat ik heb gekregen van de dierenarts. Wanneer ik thuis ben laat ik ze los lopen op een paar oude lakens. 


Graag had ik zoveel mogelijk advies van jullie gehad omdat ik niet zo goed weet wat ik verder nog moet doen (buiten alles afgaan wat op internet staat)? Ook heb ik schrik om haar veel voeding ineens te geven omdat de dierenarts zei dat een konijnenmaag snel kan ontploffen. Ook vroeg ik me af of ik haar echinacea druppels mag geven om haar weerstand wat op te krikken.


 


Kunnen jullie me aub zoveel mogelijk helpen, ik hoop echt dat ik ze erdoor kan krijgen!


 


PS: het tweede konijn wordt ook preventief behandeld met Fenbendazole.


Link naar reactie
Delen op andere sites

Op de dwangvoeding staat volgens mij wat de dagelijkse hoeveelheid zou moeten zijn?

Ik geloof niet zo in echinacea, maar ik denk dat het ook geen kwaad kan.

Ik zou vooral wat lekkere dingen neerzetten, zodat ze hopelijk zelf wat neemt. Dan kun je daarnaast een paar maal per dag wat dwangvoer geven. Een maag laten knappen zal niet snel gebeuren hoor. Zeker niet als ze het zelf nog oplikt.

Je kunt nog proberen of ze wel eet als je je rammetje bij haar zet.

Link naar reactie
Delen op andere sites

De dierenarts heeft wat aan de zijkant van haar mond gevoeld, maar niet echt naar de tanden zelf gekeken. 


Voor de rest heeft de dierenarts me niets anders van medicatie gegeven omdat hij beweerde dat ze geen pijn heeft, maar zich wel heel duizelig voelt. 


Ik ga morgen sowieso bellen om te vragen of hij rekening gehouden heeft met de kiezen en of ik pijnstillers voor haar kan krijgen! Ik hoop heel hard dat het goed komt! 


Link naar reactie
Delen op andere sites

Naar mijn idee, maar dat is puur mijn ervaring, willen ze de eerste dagen maar moeilijk eten omdat ze zo dizzy zijn, plus die fenbendazole is ook geen fijn middel en ze schijnen er misselijk van te kunnen worden. Wat bij mij wel hielp was maag en darmstimulerende middelen, maar dat moet je eventueel maar even aan je dierenarts vragen morgen of je dat erbij mag geven. En inderdaad allemaal lekkere dingen neerleggen, hoe meer ze zelf eten, hoe beter. Gedroogde kruiden zijn hier ook altijd wel een succes. 


 


Succes in ieder geval EC is en blijft een rotziekte! 


Link naar reactie
Delen op andere sites

Een kleine update:

Vandaag ben ik terug naar de dierenarts geweest (heb haar niet mee genomen omdat dat volgens mij te veel stress ging bezorgen). 
Ik heb metacam meegekregen en een middel om de darm- en maagactiviteit te stimuleren. Voorlopig keutelt ze goed, maar door de pijnstiller zou de maag niet meer zo goed kunnen functioneren volgens de DA. Hij vond de pijnstillers niet echt nodig, maar wilde het me toch geven omdat ik haar echt een kans wil geven! 

Net terug van de DA wilde ik ze wegen en begon ze ineens heel hevig te tollen (wat ze ervoor niet deed). Ik was enorm verschoten :( Gelukkig is ze niet afgevallen. HIerna heb ik alle medicatie toegediend en wilde ik ze dwangvoeren. Naar mijn idee begon ze stilletjes weg te glijden. Haar oogje viel toe en ze ademde heeeeel rustig. Ik heb ze terug gelegd op haar warm waterkruik met het idee dat ze aan het sterven was. 15 min later zat ze ineens terug rechtop (met een scheef kopje weliswaar) en begon ze terug te bewegen. 

 

Ik weet echt niet meer wat ik ervan moet denken. Ik probeer positief te blijven, maar ik vind het zo vreselijk haar zo te moeten zien.

Hoe lang zou ik nog doorgaan met het dwangvoederen? Denken jullie dat er nog hoop is, of is de ziekte al te ver gevorderd? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Je bent pas een paar dagen bezig toch? Geef het nog even een kans om aan te slaan. Hoe heb je haar nu gehuisvest zitten? Als konijnen tollen is het vaak prettig om ze in een kleiner binnenhok te zetten met handdoeken aan de zijkant zodat ze zich niet kunnen bezeren. Al heb ik mijn konijn destijds buiten gelaten maar zij tolde niet. 


 


Eet ze zelf nog wel iets? Of helemaal niks? En hoe is het met de ontlasting? 


Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik ben inderdaad pas bezig vanaf zondag. Ze zit momenteel in een ruim binnenhok. Ik had ze eerst in een kleiner hok gestoken, maar daar voelde ze zich absoluut niet goed bij. Tollen heeft ze maar 1 keer gedaan toen ik ze wilde wegen, dus voorlopig houd ik ze liever in het ruimere hok (ik gok iets kleiner dan 1 m² oppervlakte). Er liggen handdoeken en kussens in zodat ze zich niet kan bezeren. 


 


Sinds zondag eet ze niets meer. De ontlasting ziet er oke uit. Af en toe wat keuteltjes die aan haar poepje blijven plakken, maar die zijn er makkelijk af te halen met een vochtige doek. (DA zei dat dit de ochtendkeutels zijn die ze normaal hoort op te eten) Ik hoop dat ze snel terug zelfstandig begint te eten. Heb ze vandaag pas voor de eerste keer metacam gegeven, dus afwachten of het helpt. 


Link naar reactie
Delen op andere sites

kleine update:


 


Ze heeft vandaag voor de eerste keer terug 'echt' voedsel gegeten buiten dwangvoer nl. een paar stukjes appel, paar blaadjes rucola en een stukje wortel. Ze eet het helaas nog niet volledig zelfstandig. Enkel als we het voor haar neusje houden, begint ze er van te eten (ook niet altijd).


 


Nu heb ik nog een vraagje: denken jullie dat het voor haar goed kan doen om het mannetje er af en toe bij te zetten? Of zou dit enkel voor meer stress zorgen?


Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 4 weken later...

We zijn ondertussen 28 dagen verder en dus volgt er een kleine update:


De voorbije weken zijn emotioneel heel moeilijk geweest. Telkens als het leek te beteren, stootten we toch telkens op het grote probleem nl. dat ze niet zelfstandig wilde eten.


Ik heb het vaak willen opgeven, maar als ik ze dan zag rondhuppelen met haar broertje in de tuin (in het weekend mag ze overdag buiten spelen als het goed weer is) wist ik waarvoor ik het deed.


In totaal is ze in 4 weken tijd 150 gram afgevallen, maar de DA vond dit heel goed meevallen. Daarom hebben we beslist om haar dwangvoer toch sterk te minderen om haar echt te stimuleren om zelf te eten.


Deze week ging het daarom ineens terug slechter. Haar levenslust was sterk verminderd en haar hoofdje ging schever hangen.


MAAR:


Pixie heeft zich helemaal herpakt. Sinds gisteren huppelt ze weer vrolijk rond, is ze weer erg geïnteresseerd en jawel: ZE EET! =)


Telkens als ik bij haar ga kijken of alles in orde is, zie ik ze eten. 


Ik ben momenteel zo opgelucht! 


Ik weet dat we nog niet gewonnen hebben, maar het is zeker een stap in de goede richting. 


Ze loopt niet meer in rondjes, ze trilt niet meer met haar oog en ze lijkt terug veel geïnteresseerder.


Helaas gebeurt het soms nog dat ze haar evenwicht verliest en begint te tollen. Morgen ga ik naar de DA bellen om te vragen wat we gaan doen met haar medicatie. Normaal gezien moet Panacur 28 dagen gegeven worden, maar ik denk toch dat ze er baat bij zal hebben als we dit blijven doorgeven.


Heeft iemand hier ervaring mee? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja als het beter gaat kun je nog een keer 28 dagen geven. Dat is wel zo'n beetje de max, wellicht gaat het al eerder goed genoeg om te stoppen maar fijn dat er vooruitgang in zit. Kan ook zo weer terug vallen, onthoud dat, er kunnen goede dagen zijn en dan toch weer dagen dat het minder gaat, maar als het over de langere termijn beter gaat is dat natuurlijk heel goed.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik geef al 4 jaar medicijnen tegen de ec (fenbendrops) en heb nog geen nare bijwerkingen kunnen ontdekken. Het is natuurlijk niet echt de bedoeling om zo lang te geven, maar zodra ik stop gaat het direct weer slechter dus is er besloten dat we het gewoon door blijven geven zolang het goed blijft gaan en af en toe probeer ik toch te stoppen. Op de site van Wilhelmina park staat bij het stukje over de behandeling van ec ook dat het langer gegeven kan worden.


Hopelijk gaat Pixie vanaf nu alleen maar beter, sterkte met haar.


Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .