Na-operatie zorgen; apart of samen?

[mikekiwi]

Ons meisje Punky is afgelopen donderdag geopereerd (sterilisatie) en is na een geslaagde operatie weer thuis. Zoals voorgeschreven hebben we haar binnen in een kooi gehouden na de operatie zodat we zicht konden hebben op haar eet- en poepgedrag en zodat er geen vuil in de wond kon komen.

 

Haar vriendje Binky zit nog steeds buiten in hok en ren.

 

Op zich gaat het goed met Punky, ze kijkt helder uit haar ogen en is best actief, maar we zijn niet echt tevreden met het eten en ze is duidelijk zelf ook niet tevreden met de situatie en ze mist duidelijk haar vriendje en het buitenhok. Ze is erg nijdig en obstinaat.

 

Ze eet erg weinig, alleen op aandrang van ons een beetje (vers groen), we moeten het er echt in duwen. De biks die ze normaal eet laat ze links liggen. Drinken gaat ook moeizaam. Vanaf vrijdagavond zijn we dan ook aan het dwangvoederen om er een aantal x per dag toch wat substantielers in te krijgen. Ze krijgt daarbij ook medicijnen om de ontlasting op gang te brengen en dat werkt ook redelijk.

We hebben al wat andere brokjes geprobeerd in de hoop dat ze die lekkerder vond, maar dat werkt ook niet.

 

In eerste instantie hadden we een handdoek en/of kranten in de kooi gelegd, maar daar was ze niet van gediend, die werden vakkundig op een stapeltje in de hoek geduwd. Dus toen maar stro in de kooi, met als voordeel dat ze daar af en toe ook wat van eet.

 

We hebben zelf het idee dat ze veel sneller op gaat knappen als ze weer buiten bij haar vriendje komt, maar dat is tegen de voorschriften en wond-technisch gezien niet handig. Om ze beiden binnen te zetten is niet mogelijk, daar is de kooi (85x45x45) echt niet groot genoeg voor.

 

Heeft iemand tips over wat wel en vooral ook niet te doen? Het gaat dus op zich wel aardig, de wond ziet er - voor zover wij er verstand van hebben - ook best goed uit, maar we zouden graag willen dat ze weer lekker gaat eten zodat we wat meer vertrouwen hebben in dat ze het zelf kan en dat we niet gedwongen zijn het er in te " proppen".

[SuzanneKnuffel]

Als ze 't slecht doet zou ik persoonlijk proberen haar gewoon bij haar vriendje te laten en dan gewoon goed opletten dat de wond niet ontsteekt..

[yuki-chan]

Om eerlijk te zijn had ik de "mazzel" dat Makoto diezelfde dag aan zijn tanden geholpen is, dus ze zijn samen wakker geworden in de couveuse bij de DA (zelfs de DA had zoiets van "aww, ze zijn zo schattig samen!" en sindsdien alleen maar hechter geworden. Daarnaast heb ik het voordeel dat ze bij mij binnen zitten. 

 

Om eerlijk te zijn, als je haar 2 keer per dag probeert te controleren (zal even wat stress opleveren, maar als ze zich er mentaal beter door gaat voelen in the long run...) denk ik dat het ergst gevaar van infectie nu wel geweken is. Zeker als de wond "blind" gehecht is. Je moet ervan uitgaan dat konijntjes ongeveer twee keer zo snel helen als wij zouden doen. Als ze elkaar zonder strijd accepteren zou ik ervoor gaan om ze weer gewoon bij elkaar te zetten dus  

[NaOomkuuHh]

Met jop ook zoiets gehad nadat hij aan z'n haakjes is geholpen (dus geen wond). Heb hem overdag bij de reat gezet zodat hij niet meer zo eenzaam was en hun zag eten, en snachts apart zodat hij de hele nacht biks kon eten zonder dat de anderen het op aten.

Als het kan met de wond zou ik hem naar binnen halen en als ze dan nog niet goed eet haar snachts apart houden en blijven dwangvoeren.

[*MiCheLle*]

Toen onze voedster gestriliseerd moest worden is het rammetje meegegaan naar de dierenarts en na de operatie zijn ze gwoon samen in het hok buiten gezet.Onze konijnen zijn dus nooit uitelkaar geweest.Ik zou haar snel terug zetten en kijken of ze niet te druk samen zijn,als dat goed gaat lekker samen laten.

[Sanne1993]

Ik zou haar eigenlijk niet zomaar terugzetten. Je weet niet hoe haar vriendje reageert als je haar er opeens weer bij zet, want ze ruikt natuurlijk nog een beetje anders nu. Ik zou dus eerst op neutraal terrein nog even kijken hoe het gaat en als dat goed gaat lekker samen naar buiten.

[mikekiwi]

Dank voor jullie zinnige reacties, we hebben hier thuis nu een verjaardag en dus is het nu niet de tijd om iets te gaan doen, we gaan het vandaag nog even aankijken en dan morgen wellicht toch iets ondernemen.

 

We hebben ook wel gezien dat de pijnstillers als bijwerking kan hebben dat het de eetlust vermindert. Maar ik kan ook moeilijk beoordelen of dat de oorzaak is. En ik vind het lastig om te zien of het konijn pijn heeft, ik merk niet veel verschil tegen de tijd dat het uitgewerkt zou moeten zijn (na ca 12 uur).

[Ilovenijntje]

Mijn konijn heeft  qua gezondheid geen problemen. Alleen al eens mijten gehad en last van natte ogen.

Ook zit hij alleen aangezien hij ongecastreerd is. Ik zou haar aangezien ze niet veel eet en weinig drinkt eens hooithee geven. Mijn konijn heeft momenteel diaree en eet en drinkt ook erg weinig. Nu ik hooithee heb gemaakt gaat het al beter.

 

Gaat het nog steeds niet beter. vraag dan raad aan de dierenarts.

[Rian]

Het voordeel van weer samen is dat het geopereerde konijn waarschijnlijk sneller weer normaal gaat eten. Zien eten doet eten heb ik hier vaker gelezen, die ervaring heb ik ook. Ook het terugzetten in de omgeving waar het beestje normaal gesproken zit stimuleert het hele genezingsproces op zich. Je moet dan natuurlijk wel letten op de wond en hoe medekonijn erop reageert, dat wordt hierboven al benoemd.

(Toen twee van onze voedsters tegelijkertijd gecastreerd waren, dat is dus niet helemaal vergelijkbaar met jouw situatie, hadden we ze na ophalen bij de DA in de keuken in een ren gezet. Er werd niet gegeten en ze voelden zich duidelijk niet op hun gemak. Volgende ochtend besloten ze buiten te zetten. Hoppa, meteen eten als bulldozers.)

[mikekiwi]

Na overleg met de DA zijn de beide nijnen vanmiddag weer met elkaar herenigd. Een neutrale oplossing hadden we even niet, dus gewoon in de ren gelijk. De herkenning van de ruimte was er en daarna gelijk naar boven naar haar vriendje. Die schrok zich een hoedje want had het niet aan zien komen (het mannetje is hier sowiezo wat trager van begrip en handelen dan het vrouwtje), maar daarna werd er gelijk aan elkaar gesnuffeld en gelikt.

Ze hebben elkaar dus weer gevonden en zijn samen al weer op pad door hok en ren gegaan. Nu uiteraard wel in de gaten houden dat het eten ook evenredig verdeeld en verorberd wordt en ook de wond dagelijks checken, maar het is nu al duidelijk dat dit een verstandige zet was!