Gast Geplaatst: 9 juli 2015 Geplaatst: 9 juli 2015 Ik ben een beetje aan het lezen en googelen geslagen over EC en ik vroeg me af waar jullie grens ligt wat betreft behandelen? Hoe lang, hoe ver ga je, wanneer vinden jullie dat het echt niet meer kan? Wanneer vinden jullie een konijn nu écht genezen, deze vraag vooral omdat je een hoop bijzaken leest wat er allemaal bij kan komen kijken qua complicaties. Iedere site wisselt nog al, zo ook de ervaringen van anderen.
Ainariel Geplaatst: 9 juli 2015 Geplaatst: 9 juli 2015 Als het konijn aangeeft dat hij niet meer wil. Of totaal niet opknapt na een tijdje. Of hij houdt er dusdanige restklachten aan over dat ik het geen konijnwaardig leven meer kan noemen, zoals blijvende verlamming of zoiets. Maar ik zou het wel een tijdje de kans geven.
*MiCheLle* Geplaatst: 9 juli 2015 Geplaatst: 9 juli 2015 Wij hebben er gelukkig geen ervaring mee en dat mag van mij ook zo blijven. Maar ik ga niet zo heel ver als sommige wel doen,mocht het ooit zover komen dat een van onze konijnen het krijgt dan zal ik mij houden aan wat de dierenarts vind en meestal zitten we gelukkig op 1 lijn met hem.
Gast Geplaatst: 9 juli 2015 Geplaatst: 9 juli 2015 Maar hoe zie je dat een konijn niet meer wil bijv? Of hoe zou jij dat zien Ainariel? Als ik kijk naar mijn twee pleegjes, ze laten het beide goed toe, de medicatie, ze eten.. Toch heb ik bij de tweede het idee dat ie het toelaat, omdat ie het toelaat. Niet omdat hij zo graag wil. Dat dacht ik ook Michelle maar als je leest en hoort hoe verschillend dierenartsen het doen geef je dan misschien wel te snel op. Ik hoor vaak enkele dosis panacur, konijnen knappen niet op. Dubbele dosis, konijn verbetert sterk. Straks geef je dus enkele dosis, werkt niet, inslapen. En wie weet is het dan wel te snel. Ik vertrouw ook op de DA maar lees zelf ook veel, leg dit voor en overleg. Ik neem niet klakkeloos aan wat de DA zegt. Puur omdat er zóveel verschillende manieren en dingen zijn
Christaaa Geplaatst: 9 juli 2015 Geplaatst: 9 juli 2015 Ik ben van mening dat een konijn helemaal niet zo complex denkt. Het heeft niets te maken met door willen gaan. Je kunt een konijn toch niet uitleggen dat de ziekte maar tijdelijk is? En dat het even moet doorzetten?Voor mij is het heel erg afhankelijk van het moment en het konijn. Ik heb Saartje destijds volledig behandeld voor EC. Zij vond dat niet leuk, maar was verder niet echt bang. Ze heeft altijd wel wat restverschijnselen gehouden, maar in haar geval leed ze niet.Vorige maand heb ik Guusje voor EC behandeld. Ik denk dat het geholpen heeft, maar ik heb de vier weken niet vol gemaakt, omdat het vangen en medicatie toedienen gewoon te heftig voor haar was. Zou zei opeens niet meer kunnen lopen, zoals Saartje toen heeft gehad, peins ik er niet over haar te behandelen. Dan is het direct einde oefening.Er wordt zo vaak gezegd dat een konijn nog wil leven. Daar geloof ik echt niet in. Een konijn heeft het instinct te eten. Verder gaat het echt niet naar mijn mening. Ik vind het mijn taak mijn diertjes voor te veel ellende te behoeden. Als ze ziek zijn, mag het best veel kosten, maar zodra het een hevige behandeling wordt, doe ik het niet.
Ainariel Geplaatst: 9 juli 2015 Geplaatst: 9 juli 2015 Toen het heel slecht ging met Luna, weigerde ze op een gegeven moment te eten. Ze draaide haar hoofd weg en wilde echt niet meer, zag er gewoon heel slecht uit, had het benauwd. Toen dacht ik: het is goed zo, het wordt niet meer wat. Puur op gevoel dus. Heel anders dan een konijn wat niet wil eten vanwege stress of zo, want dat is heel iets anders. Ik denk dat dieren wel aanvoelen dat het afgelopen is met ze. Natuurlijk hebben ze niet zo'n besef als wat wij hebben, dat kan niet, daar zijn ze te primitief voor. Ik heb zelf ook best wel duidelijke grenzen voor mijzelf gesteld van wat ik een dier wil laten doorstaan. Dingen zoals chemotherapie gaan niet gebeuren. Er valt niet aan een dier uit te leggen waarom hij daar zo kotsberoerd van wordt. En dan heb je de bijverschijnselen nog van chemo. Ik neem even gemakshalve aan dat die er ook voor dieren zijn. Mensen kunnen er geloof ik nog redelijk wat aan over houden en er zijn ook geen garanties. Dingetjes waarmee een dier daarna weer vrolijk rondloopt, zal ik zeker overdenken.
Gast Geplaatst: 9 juli 2015 Geplaatst: 9 juli 2015 Duidelijk. Je moet ook wel reeel blijven vind ik, en per dier bekijken zoals jij inderdaad zegt. Sommige mensen gaan erg ver en dan bedoel ik niet perse konijnen of EC ofzo.Ik denk op zich wel dat een dier kan laten zien of ie wel of niet wil maar niet zo overdreven als dat sommige mensen zeggen. Ik herinner me de blik van onze vorige hond nog, net na de DA, die wilde echt niet meer.En Ilona, paar weken terug, die was ook ineens "depressief".Ik heb zo'n twijfelmoment bij het tweede pleegje, misschien ook deels aanleiding voor dit topic. Dan is het sowieso wel fijn om te weten waar de grenzen van anderen liggen, kun je jezelf daar iets beter op orienteren.Wat valt voor jou trouwens onder hevig? De duur van de behandeling, bijkomende verschijnselen? EC is al hevig genoeg denk ik dan
Gast Geplaatst: 9 juli 2015 Geplaatst: 9 juli 2015 Dat ook Ainariel. Een mens kun je uitleggen waarom ie zich zo voelt, een dier begrijpt er niks van.
Christaaa Geplaatst: 9 juli 2015 Geplaatst: 9 juli 2015 Wat hevig is verschilt per konijn, denk ik. Voor mijn huidige konijnen is binnen in een kooi zitten al hevig. Floris had in het voorjaar twee keer een avond waarop hij niet wilde eten. Ik had hem hier toen in de kamer staan en gaf hem enkele malen dwangvoer. Nou, daar bleef hij zowat in. Het is iets wat best vaak voorkomt, maar ik zou er bij hem niet snel meer aan beginnen. Het ligt voor mij echt aan de hoeveelheid stress die een dier ervan ondervindt. Dat verschilt enorm per konijn en dat is dus lastig bij een dier wat je niet kent. Maar ik ben er van overtuigd dat we eerder geneigd zijn te lang door te gaan dan te vroeg te stoppen.Vergeet ook niet dat opvangers na EC moeilijk herplaatsbaar zijn. Zeker met restverschijnselen. Bedenk of die diertjes een reele kans hebben op een 'konijnwaardig' leven na dit alles. Worden ze daarna gecastreerd en gekoppeld? Hebben ze een kans op hetplaatsing? Of zitten ze na de EC met restverschijnselen in een 1-meterkooi in het asiel, voor de rest van hun leven? Is dat laatste het geval, dan moet je je ook afvragen of het eerlijk is een diertje hieraan bloot te stellen.
Sanne1993 Geplaatst: 9 juli 2015 Geplaatst: 9 juli 2015 Het is denk ik echt iets waarbij je heel erg naar je gevoel moet luisteren (en een beetje naar de dierenarts natuurlijk). Verder zou ik persoonlijk bij een opvang konijn eerder en makkelijker stoppen dan wanneer het een van mijn eigen konijnen zou zijn.
Laniboekje Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 Mijn nijn heeft EC. Vrij op tijd bij en ze is vrij goed door de behandeling gekomen. Je ziet wel dat ze niet meer zo mobiel is maar hey, ze hupst weer! Ze eet, doet lekker mee met de groep, kan zich weer wassen zonder om te vallen en kan af en toe ook nog de ex-ram achter zijn broek zitten, haha.Paar maanden terug wel zitten dubben. Ze viel enorm af en was echt een graten pakhuis. Zat alleen maar te suffen in een hoekje. Overleg gehad met vriend en besloten het nog eventjes de kans te geven (medicatie). Heel blij dat we geduld hebben gehad want ze is er doorheen gekomen.Als medicatie na een bepaalde periode (bijv. Maand) niet gewenste resultaat had gegeven was ik niet verder gegaan met de behandeling. Iedere dag stress voor een dier dat duidelijk klaar was.Je ziet het écht aan de dieren. Wie nog sterk genoeg is en wie niet meer.
Evee Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 Nu met lela (gelukkig geen EC maar "gewone" verlamming van haar achterpoten), is dit wel iets waar ik over nagedacht heb. Ik heb het er ook met mijn dierenarts over gehad. Hoewel lela met haar achterpoten sleept, is ze nog wel levenslustig. Ze kan zich nog voortbewegen, komt nog enthousiast aangelopen op het eten en was bij de koppeling zelfs de meest pittige dame. Vorige week stond ik nog met haar bij de dierenarts om te bespreken of ze wel of niet ingeënt kon worden. Maar behalve wat spierverlies in haar achterhand en daardoor ook wat gewichtverlies, heeft ze ondanks haar handicap een prima conditite. Ze is dus ingeënt en mag ook nog zolang ze wil bij ons blijven. Als ze echt een hele dag niet kon bewegen en zin in voedsel en interesse in haar omgeving zou verliezen, en als dit dan ook niet van korte maar lange duur zou zijn, zou dat voor mij wel betekenen dat ik haar liet inslapen. Iedereen moet het voor zichzelf beslissen. Er is niet één foute of goede keuze in te maken.
Gast Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 Dankjewel voor alle reacties! Moet zeggen dat ik me bij alles wel zo'n beetje aan kan sluiten.Als ik dan zo brutaal mag zijn jullie mening ook te vragen over een van de EC konijnen hier..Dat is een rammetje, lief, rustig, ondergaat alles prima en lijkt weinig stress te hebben van het medicatie geven.Hij heeft urinebrand, zijn ene oogje is zo dusdanig aangetast dat dit hoogstwaarschijnlijk niet meer te redden valt. Hij is broodmager, eet en drinkt nog wel. Heeft plakkerige ontlasting, en zit maar te zitten. Hij lijkt niet echt blij te zijn. Als zijn behandeling klaar is gaat ie naar het asiel om verdere zorg, oogje, castratie, te krijgen, dat willen we nu niet allemaal tegelijk doen. Maar, in hoeverre is dat realistisch? Ik wil hem het niet aandoen, zoals Christa zei, dat ie een hele poos in de opvang moet wachten, etc
*MiCheLle* Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 Ik lees: Urine brand,oogje wrsl blind,broodmager,plakpoep,zit te zitten dus lusteloos,lijkt onhappy.Op basis van jouw tekst zeg ik laat hem gaan hoe zielig het ook is.
Laniboekje Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 NGN, als ik dat zo lees zou ik het rammetje ook laten inslapen. Wij waren bang dat onze nijn ook verder zou afglijden en hadden besloten dat het dan ook inslapen zou worden, maar gelukkig leefde ze na 1.5 week ineens op en gaat het nu super met haar.Ook wel een aangetast oog. Dat laten we verder zo na overleg met DA. Voor urinebrand is ze wel behandeld, geschoren/gewassen ed. Was even stress voor haar maar ze ziet er nu zoveel beter uit dan toen.Maar zelfs toen was ze niet levenloos en nog dol op eten. Dat maakte dat we doorgezet hebben.
Sanne1993 Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 Hoe lang ben je nu al aan het behandelen? Als je nog maar net begonnen bent zou ik nog even afwachten of er nog verbetering in zit. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik weinig hoop voor hem heb.
Gast Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 Nu een paar dagen. Hij eet nog prima en ik vind het te kort om te stoppen, maar ik weet het niet. Het is ook geen eigen konijn natuurlijk en dat maakt het ook onzeker.Hoe ziet het oog van jouw nijn eruit Laniboekje?
Ainariel Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 Ik zou toch voor minstens 2-3 weken behandelen gaan. Ec kan veel symptomen geven en het duurt ook vaak wel even voor je verbetering ziet. Knapt het niet op of gaat hij verder achteruit, dan zou ik hem denk ik in laten slapen. Hij eet wel zeg je. Voeren jullie hem ook bij met bv erwtenvlok of mag dat niet door de plakpoep?
Christaaa Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 Ik vind het niet goed mogelijk iets te zeggen over jouw pleegkonijn. Je moet een konijn toch zien om dit in te kunnen schatten.En hopelijk mag ik er goedbedoeld nog iets over zeggen en wil je je niet aangevallen voelen:Ik vind dit eigenlijk niet aan jou om te beslissen. Je hebt heel weinig ervaring met Ec van dichtbij, dus je kunt dit moeilijk voor het diertje inschatten. Ik vind dat het asiel, of een asiel met meer ervaring als het hier de vogelopvang betreft, dit verder moet bekijken. Ik zou mijn twijfels dus bij hen neerleggen en hen eventueel vragen het diertje ook te bekijken. (Dus niet alleen op jouw verhaal)
Gast Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 Tuurlijk mag dat, en heb je ook gelijk in hoor. Ik beslis dit ook niet, ik vertel tegen de twee andere partijen (vogelopvang en asiel) wat ik zie en merk. Hij is vanuit hen ook bij de dierenarts geweest. Nouja, de dierenambulance heeft dat gedaan.Ik heb in de loop der tijd al wel wat meer dingen gezien van EC en iedereen moet iets leren. Het gaat uiteraard in overleg met de vogelopvang en het asiel die de tamme konijnen vanuit hier herplaatst. De vogelopvang zegt zelf dat zij er ook niet zoveel van weten en omdat het medicatie geven met veel vrijwilligers (op beide plekken) niet altijd even goed gaat is ervoor gekozen dat ze bij mij in de pleeg zitten. Ik heb dit vandaag ook besproken en we blijven nog even doorbehandelen om hem een kans te geven.Ik heb zelf ook wel getwijfeld hoor, of ik wel kundig genoeg was, maar het gaat gewoon goed, ik grijp in en overleg waar nodig. En ik leer natuurlijk ook bij, zoals iedereen dat ooit heeft moeten doen
Gast Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 Ik zou toch voor minstens 2-3 weken behandelen gaan. Ec kan veel symptomen geven en het duurt ook vaak wel even voor je verbetering ziet. Knapt het niet op of gaat hij verder achteruit, dan zou ik hem denk ik in laten slapen. Hij eet wel zeg je. Voeren jullie hem ook bij met bv erwtenvlok of mag dat niet door de plakpoep? Dit is precies wat we besloten hebben. We wachten met bijvoeren tot de plakpoep inderdaad weg is. Ik geef hem wel luzerne om wat aan te komen en voor de eiwitten
Lonja Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 Je zou convalescence support kunnen geven om hem op gewicht te krijgen. Daar kun je ook de medicatie doorheen doen want konijnen vinden dit erg lekker.Ik zou niet wachten met extra voeren want de EC kost bakken met energie en hoe magerder hij wordt hoe minder fut om beter te worden.
Gast Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 De CS heb ik meegenomen. Zal ik ook geven.Ik voer ook extra bij, met de luzerne, iets anders gaat de darmen alleen maar meer van slag brengen denk ik zo..
Lonja Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 Oh omdat je zei wachten met bijvoeren dacht ik dat je bedoelde nu niks extra's.
Gast Geplaatst: 10 juli 2015 Geplaatst: 10 juli 2015 Ja zoiets als erwtenvlokken. De luzerne kreeg ie al door het hooi om hem beter hooi te laten eten. En de eiwitten daarin helpen ook schijnt het. De convalescence vind ik ook wel belangrijk, om de eiwitten. Is de ontlasting weer oke ga ik voorzichtig meer proberen
Aanbevolen berichten