Konijn beweegt kop van links naar rechts, springt niet goed

[mystique]

Tussen half vijf en half zeven moet er iets gebeurd zijn met Tulli. Toen ik om halfvijf korrels ging geven, niets gezien (of niet goed genoeg gekeken?), om half zeven zie ik meteen dat er iets is: hij beweegt zijn kop in steeds dezelfde beweging van links naar rechts, en hij springt nog, maar wat 'gebrekkelijk'. De beweging die hij met zijn kop maakt, lijkt op hoe je zelf je hoofd zou bewegen als je een artikel leest zonder je ogen te bewegen, zodat je steeds met je hoofd langzaam van links naar rechts gaat en dan met een schokje terug naar links om aan de volgende regel te beginnen. Zijn pupillen/ogen bewegen ook schokkerig alle kanten op. 

Morgen afspraak bij de DA, om 10 uur, maar hebben jullie enig idee wat dit kan zijn? Ec? Hersenbloeding? Of kunnen jullie me mss wat geruststellen, ik vond het er erg akelig uitzien. Hij springt wel nog, toont interesse en eet ook nog goed. Ik heb hem gisteren wel gekamd, omdat hij erg moeilijk ruit en een dikke vacht heeft, maar dat was gisterenmiddag en erna ging hij meteen eten, dus hij leek niet erg onder de indruk. 

Pfff, vind het toch maar naar ... Vorige week geluk gehad met Luna, met snot dat dan toch niet echt snot was en met een spuitje AB kon opgelost worden. Hopelijk morgen weer geluk. 

[☆Stampertje☆]

misschien dat het e cuniculli is.

[Iris-Marie]

Ik denk ook aan EC, of een middenoorontsteking.

[Sanne1993]

Het is niet toevallig een albino? Die maken namelijk vaker zulke bewegingen zodat ze iets beter kunnen zien. (Maar dan was het je misschien ook al eerder opgevallen)

Ik denk eerlijk gezegd niet meteen aan EC, daarbij komen de symptomen vaak geleidelijk.

[mystique]

Dank je wel voor de reacties. Ik hoop erg hard dat het geen Ec is, Tuul is een halfwildje en hem 28 dagen lang àlle dagen 'vangen', zowel hij als ik zien dat helemaal niet zitten. Uiteraard, als het moet ... MIddenoorontsteking kan inderdaad ook een optie zijn, klopt wel: duizeligheid, slecht evenwicht, komt plots op. Hij zat, terwijl hij steeds heen en weer bewoog met zijn kop, ook steeds met zijn oren helemaal wijd, net satellieten, wat ik hem nog nooit heb zien doen. Maar hij schudt niet met zijn kop of krabt niet aan zijn oren, of hoeft dat niet bij oorontsteking? 

Tuul is geen albino, Sanne, hij is zwart met een enkele witte vlek, maar inderdaad, dat ging wel door mijn gedachten, dat de bewegingen die hij maakt, lijken op die van een bino die de omgeving scant, en Tuul ziet mss slecht, hij heeft halfbruine/halfblauwe ogen, maar hij heeft het nog nooit eerder gedaan, het is echt heel plots gekomen. 

Ik ben daarnet nog eens gaan kijken en hij zag er al een heel stuk beter uit. De hoofdbewegingen waren er nog, maar veel kleiner (daarnet ging zijn hoofd toch in een hoek van 45 graden, nu zijn het nog minieme tikjes, leek meer op de hik) en hij sprong ook veel vlotter en energieker. Echt vreemd dat het zo vlug lijkt op te klaren. Ik ga hoe dan ook morgen bij de DA, zelfs al is er maar weinig meer te zien, ik hoop enkel dat ze dan nog wel een diagnose kan stellen. 

[angela12]

ik zou zelf denken aan een hersenbloeding,maar ik kan het natuurlijk ook helemaal fout hebben.

mijn konijn kon bijna niet meer springen na zijn hersenbloeding en bleef ook zijn hoofd herhalend in dezelfde richting bewegen.

na een paar uur leek dit iets bij te trekken maar helaas heeft mijn konijn hierna niet lang meer mogen leven.hij is elf jaar geworden en dit vond ik al heel iets!

veel sterkte met je konijn en ik hoop dat het morgen meevalt bij de dierenarts!

[mystique]

Dank je, angela. 

Spijtig van je konijntje. Wat hij had, klinkt als wat Tuul nu laat zien. Ik hoop dat het bij Tuul wel meevalt, hij is 'nog maar' zes. Elf jaar is al een heel aardige leeftijd voor een konijntje, al blijft het afscheid altijd te vroeg. 

Ik houd jullie op de hoogte.

[Lonja]

En ook EC behoort wellicht nog tot de opties, ik zag dit bij mijn konijnen ook met symptomen die kwamen en gingen in de loop van de dag. Zo van Hé nou doet ze het wel, hè nu is het alweer een paar uur weer normaal.

Het kan dus best wel veel verschillends zijn. Mocht er enige vorm van medicatie nodig zijn dan is het misschien een idee om hem even apart te zetten en de medicatie over wat lekkers te doen. Dan voorkom je stress en stress en ziekte zijn natuurlijk geen goede combinatie.

[mystique]

Dank je, Lonja. Het kan inderdaad nog alle kanten op, alles is nog mogelijk. Morgen weten we meer, en ik zie er enorm tegenop, maar het moet wel. De kop in het zand is geen oplossing. Ik wist wel niet dat de symptomen van Ec kunnen komen en gaan. Heb het nooit zo gezien bij Coquille. Die vertoonde wel geen neurologische symptomen, wel zaken als gewichtsverlies en urinebrand, die zijn in bepaalde mate chronisch, die kunnen niet zo makkelijk komen en gaan, toch niet op een kwestie van uren. 

Ik heb al zitten nadenken hoe ik het kan oplossen om hem toch makkelijk medicatie te geven. Hem in een kooi of binnenren zetten, zoals met de anderen, is geen optie, dat wil ik hem niet aandoen, om wat je al zegt: de stress. 'k Zou in eerste instantie proberen hem de meds te geven op/in iets lekkers, maar mocht dat niet werken, zou het in feite mogelijk zijn een klein stuk van de ren af te sluiten, zodat hij haast geen vluchtweg heeft en ik hem makkelijk kan vangen. Liever niet op deze manier, maar de ren die ze hebben, is heel avontuurlijk, met grond die volledig vol gangen gegraven is, en allerlei hoekjes en kantjes om zich te verstoppen. Eer ik hem daar te pakken heb, haha, de eerste keer kan wel lukken per toeval, maar de tweede dag ziet hij me al komen ... Ik heb Tuul nog maar één keer langdurig moeten behandelen, toen zat hij nog binnen in huis en dit ging toen wel goed. Ik ga er nu vanuit dat hij geen goede patiënt zal zijn, omdat hij halfwild is en al jaren buiten leeft, maar misschien valt het wel heel goed mee. 't Is zo'n leuk konijn, echt een goed karakter. Zo eentje wat nooit wat mankeert en gewoon altijd zijn gangetje gaat. 

'k Bedenk me nu, we hebben sinds een paar weken een nieuwe hond. Die kan niet tot bij hen, maar hij ruikt anders, blaft anders. Dit zou mss toch een aanval van Ec kunnen uitgelokt hebben. Maar anderzijds, doet het ertoe? Als Tom al de oorzaak is, hij gaat toch niet weg. 

Soit, ik ben mezelf gek aan het maken, terwijl ik nog niets weet. Ik ben al aan het plannen voor dingen die misschien niet eens moeten. 

Morgen weten we meer. 

[Lonja]

Inderdaad eerst maar eens afwachten en ik heb mijn half wildje en zeker niet tam tamme konijn inderdaad ook mede binnen gehaald om niet iedere dag te hoeven vangen want dat levert zoveel stress op. Maar goed dat zijn dingen voor later. Veel succes morgen

[mystique]

Net terug van de DA. 

Het is hoogstwaarschijnlijk Ec. MIddenoorontsteking sowieso niet. Er is een kleine kans dat het een tumor in de hersenen is, maar dat is alleen met een scan vast te leggen en dan kan je er toch nog niets aan doen. Heb Panacur en Baytril meegekregen en het leukste van al is: ze 'mogen' allevier behandeld worden. 28 dagen Panacur en 7 dagen Baytril. De witvoeten zullen weinig problemen geven. De witneuzen daarentegen ... 'k Ga dus een stukje van de grote ren afsluiten, dan moeten ze daar maar genoegen mee nemen de komende vier weken. Dat stuk is 2,52 m² (120 bij 210), niet ruim, maar ook niet mini, als noodoplossing. Het moet maar. 

De reden om hen allevier te behandelen is hun 'ondergewicht'. Ze zijn allevier mager. Blijkbaar niet meer 'slank' zoals vroeger, maar echt mager. Ze vertonen verder geen symptomen, maar volgens de DA kan het perfect dat ze allevier enkel vermageren als symptoom hebben, een soort chronische Ec, waar dan in geval van verminderde weerstand andere symptomen bij komen, zoals bij Tuul de dystonie (als ik het goed onthouden heb) van de ogen en de wankelgang. 

Ben ook wel ergens blij dat ze allevier behandeld worden, bij Coquille blijft de Ec toch door mijn hoofd spoken, al doet hij het goed, door nu te behandelen is een eventuele aankomende (of misschien al bezig zijnde) aanval meteen gestopt. Kunnen ze met een schone lei herbeginnen. 

[Iris-Marie]

Het is fijn dat je nu weet wat er aan de hand is. Het zou best kunnen dat alleen Tulli dat symptoom laat zien en de rest (nog) niet. Je was er vroeg bij, dus het zal wel weer goed komen.

[Lonja]

Wat erg. Veel beterschap. Hopelijk doet de Panacur wat. Hoe heeft de dierenarts een middenoorontsteking uit kunnen sluiten? En waarom moeten ze eigenlijk kleiner zitten? Of geef je de Baytril per injectie dat ze daarvoor steeds gevangen moeten worden en daarom kleiner?

[mystique]

Dank je wel voor de reacties.  'k Zal hen jullie beterschapswensen overmaken.

De DA zei ook dat ik er goed op tijd bij was, en dat hij/ze alle kans hadden, als het Ec is, om een volledig herstel te maken, maar toch hadden mijn alarmbellen moeten afgaan bij hun lage gewicht. Ze zijn al maanden mager, van na de winter eigenlijk, maar ik dacht dat dat kwam omdat ik hen in de winter volstop met biks, opdat ze een vetlaagje zouden krijgen en hen na de winter terug op het gewone rantsoen zet van minder biks en meer groenvoer, waardoor ze dus logischerwijs afvallen. Nooit gedacht dat het bij allevier een symptoom van Ec zou kunnen zijn. Of nee, het is weleens door mijn gedachten gegaan, maar ik heb het toen vlug afgedaan als zijnde doemdenkerij. Stom, he, dat je gevoel je iets aangeeft en je verstand je terechtwijst? 

Ik moet afgaan op wat de DA zei, en hij heeft in Tuuls oren gekeken met zo'n otoscoop, maar zijn oren waren 'perfect', dus kon hij al meteen middenoorontsteking uitsluiten. Geen abces, geen pus, roodheid, enz. Gewoon mooie, schone oren. Is dit niet de correcte manier om dit uit te sluiten, of had hij wat anders moeten doen? Ik heb er eigenlijk geen idee van en moet het dus doen met wat hij ziet/zegt. 

Ze moéten niet noodzakelijk kleiner zitten, maar ik moet hen oraal 28 dagen lang Panacur geven. Ik ga het proberen op een stukje brood oid, maar als dit niet werkt, moet ik het 'hardhandiger' aanpakken en moeten ze gevangen worden om op schoot de medicijnen te krijgen. De Baytril is ook voor in de mond, een siroopje dat ik hen met een spuitje kan geven. Het is niet zo erg gesteld met Tuul dat hij in een draagmandje moet worden vastgezet of zo , hij kantelt niet om en kan meestal gewoon doen wat een konijn doet, vandaar dat ik hem ook niet in een binnenkooi of zo wil, nu kan hij in zijn eigen omgeving blijven, zijn eigen ren, enkel wat kleiner. 'k Ga intussen van de gelegenheid gebruik maken om het andere stuk van de ren een make-over te geven. Dit was al langer nodig, maar het kwam er niet van omdat die kleine hupsels steeds in de weg lopen en ik hen niet op wou sluiten. Nu zitten ze sowieso even opgesloten, dus kunnen ze daarna meteen in een nieuwe, schone, opgeruimde ren. 

Ik heb nog nooit in het echt neurologische verschijnselen gezien van Ec, bij Coquille beperkte het zich altijd tot gewichtsverlies en urinebrand, dat waren de signalen om meteen met Panacur te beginnen, misschien daardoor dat ik nooit neurologische verschijnselen bij hem gezien heb, dat ze niet de kans hadden tot ontwikkeling te komen bij hem. Het is wel echt 'vies' om te zien. Eigenlijk net zoals toen ik de eerste keer een hond een epileptische aanval zag krijgen. Al vaker gezien op tv of een filmpje, maar als je het in het echt ziet, is het wel nog wat anders. :( 

[Lonja]

Ik heb 2 konijnen met EC gehad en nooit een druppel medicatie onder dwang hoeven geven. Het is alleen even uitproberen, Panacur moet je wel in zulke hoeveelheden geven dat een stukje brood niet zal werken. Maar perenhapje van babyvoeding kan wel, paar lepeltjes prutje mengen met Panacur is een optie. Je hebt verschillende smaken, ook iets van bosvruchten die viel hier ook wel in de smaak. Beetje uitproberen. Halve appel raspen, lekkere verse kruiden erdoor en mengen met Panacur en/of antibiotica wilde hier ook goed.

Wat betreft de oorontsteking, het is dan een ontsteking echt in het middenoor bij de hersenen dus ik dacht altijd dat je dat niet zo kon zien van de buitenkant. Vandaar dat er antibiotica gegeven wordt om een eventuele bacteriële ontsteking te behandelen. Anders zou Baytril ook zinloos zijn.

Krijgt Tulli ook pijnstiller?

[mystique]

Tulli krijgt geen pijnstiller, ik heb wel nog staan van vorige keer dat Luna nodig had, een onaangebroken flesje Metacam. Zou het nodig zijn? Volgens de DA had hij geen pijn, hier is specifiek naar gevraagd. Wat de middenooronsteking betreft, ik moet afgaan op wat hij vertelt. Ik dacht dat de AB bij de behandeling voor Ec hoorde, maar als het gegeven wordt om een eventuele ontsteking aan te pakken zijn beide vlakken sowieso gedekt, toch? 

Heb net geprobeerd, voor ik je reactie had gelezen, de druppels op een toastje te doen. Bij de witvoeten werkte dit tamelijk goed, al bleven er wel een paar kruimels liggen, maar zij zullen hun dosis wel binnen hebben. De witneuzen, waar Tulli toe behoort, ging minder vlot. Hét grote probleem is namelijk dat Tuul niets neemt wat Fleur, zijn maatje, niet eerst neemt. Toast werkt dus niet helemaal, aangezien Fleur er eerst al van eet alvorens hij eraan begint. Het is dus niet zeker wie hoeveel binnen krijgt. Ik ga morgen eens proberen met perenprutje, toch al veel goeds over gehoord, (misschien vindt hij dit wel zo lekker dat hij er toch uit zichzelf aan begint?) en anders eens met geraspte appel, dat zie ik ook wel werken. Echter blijft het probleem: wie krijgt hoeveel binnen? Hij eet wat zij eet, twee potjes zie ik niet meteen lukken, maar dat weet ik maar eens ik probeer. 

Hardhandig (van m'n vorige post) klinkt wat hard, want het valt op zich wel mee. Ze laten zich tamelijk goed optillen, als ze zich niet kunnen verstoppen, en dingen als nagels knippen laten ze vlot doen. Het geven van de meds zal ook wel meevallen, alleen moeten ze dan wel opgetild worden. Bovendien ben ik op die manier zeker dat elk zijn dosis binnenkrijgt. Als de toasttruuk al werkt bij twee van de vier is dat al het halve werk, dan zoek ik voor de andere twee wel even verder. 

Ik ga eerst eens prutje op een lepel proberen. Eventueel prutje in een spuitje. Wat ook kan is twee potjes met medicijnen-prut, en dat ik dan één van de twee afzonder, door de bovenkant van een binnenkooi of zo, en pas weer bij elkaar als alles op is. 

 

[Lonja]

Dat laatste lijkt me het minst stressvolle maar het is even uitproberen wat voor jou en voor de konijnen werkt. Je ideeën zijn wel allemaal goed om het in ieder geval aangenaam te laten verlopen Ik heb wel gemerkt dat de eerste keer fruithap hier niet snel wilde omdat ze het niet kennen. Je zou het eerst met een spuitje kunnen geven bijvoorbeeld en dan als ze weten dat er lekkers in zit ook zelf het spuitje leeg kunnen laten eten de volgende dag zodat ze met hun pootjes op de grond kunnen blijven en ze zelf naar je toe komen en ieder voldoende binnen krijgt. Gewoon een beetje je weg in zoeken. Maak er een feestje van

EC kan niet behandeld worden met antibiotica, omdat het geen bacterie is. Antibiotica werkt tegen bacteriële infecties. Inderdaad is dan wel een eventuele andere bacteriële infectie gedekt maar het wordt dus bij mijn weten gebruikt om bijvoorbeeld een oorontsteking uit te sluiten. Er is bij EC sprake van ontstekingen maar die worden niet door een bacterie veroorzaakt.

Pijnstiller geef je niet tegen de pijn maar vanwege de ontstekingsremmende werking. Er wordt ook wel de eerste dagen een corticosteroïde (dexamethason) gegeven en daarna pijnstiller. Dexamethason werkt op een andere manier en sterker maar ook pijnstillers zijn ontstekingsremmend. Dit helpt niet tegen de oorzaak maar vermindert de symptomen en beperkt eventuele permanente schade aan de zenuwen. Het kan zijn dat de EC weg is op een gegeven moment maar als de zenuwen door de ontsteking beschadigd raken kan het wel een jaar duren eer die herstellen als het al gebeurt. Vandaar. Ik zou dit even overleggen met de dierenarts. Ik kreeg dit in eerste instantie ook niet mee van mijn dierenarts en toen ik het benoemde zei hij ach ja, het kan helpen tegen neurologische schade. Nou mijn konijnen hebben nergens iets aan gehad qua medicatie maar wel aan dexamethason en pijnstilling. De rest, Panacur en antibiotica had totaal geen effect maar de dexamethason heeft ze wel echt veel goed gedaan.

[Anjo]

Beterschap voor je konijnen en succes ook voor jou als baasje. Is toch ook niet niks al je konijnen dagelijks behandelen.

Ik wil je niet bang maken trouwens en weet niet hoe (midden) oorontsteking precies geconstateerd of uitgesloten wordt maar een opvangkonijn van me is helaas gestorven aan de gevolgen van middenoorontsteking aan beide kanten terwijl bij hem ook de diagnose ec gesteld werd en bij daarvoor behandeld werd. De middenoorontsteking werd te laat ontdekt en daardoor is hij jammer genoeg alsnog overleden.

[mystique]

Dank je, Lonja. Ik ga Tulli goed in de gaten houden, want ik merk dat de neurologische symptomen heel erg komen en gaan, het ene moment kan hij nauwelijks overeind blijven, het volgende hupt hij er vlot vandoor. Als ik merk, vandaag of morgen, dat de terugval te groot wordt, bel ik de DA om even te overleggen, maar ze geven vandaag 34 graden, morgen 31, geen weer om met een ziek konijn te gaan sleuren, dus ik hoop dat ik dan al, indien nodig, verder kan met de Metacam ipv naar de praktijk achter een inspuiting. 

Ik heb gisteren geprobeerd de witvoeten hun meds op toast te geven, omdat het de dag voordien ook goed ging, maar gisteren ging het dus de mist in. Ook appelsap geprobeerd, omdat we dat staan hadden, zonder meds erin, gewoon om te zien of ze het mogen, maar noppes. Kan vandaag achter fruithap om te zien of ze dit wel zo graag willen dat ze er moeite voor willen doen, maar intussen moesten ze gisteren wel hun meds hebben, en omdat ik de dag voordien al wat gesukkeld had met de toasts, moesten ze gisteren echt hun hele dosis binnenhebben. Dus dan maar de spuitjes klaargemaakt, hen een voor een opgetild en de meds in het bekje. Daarna elk koppel een berkentak gegeven als goedmakertje, maar enkel het eerste koppel wou eten. Het tweede koppel ging languit liggen puffen, wat me dan weer ongerust maakte dat de stress en de warmte hen fataal gingen worden, maar deze morgen zaten er gelukkig nog altijd vier. Ik ga verder proberen met andere lekkere dingen, maar tot ik hét spul gevonden heb, moet het maar op deze manier. Van halve dosissen gaan ze ook niet beter worden. 

Jij ook bedankt, Anjo. Ik heb wel vertrouwen in de diagnose van de DA, omdat ik dat zelf ook al vermoedde, maar middenoorontsteking is niet iets banaals, en wat als Tuul dit toch heeft ipv Ec? Anderzijds, de praktijk waar ik ga voor mijn nijnen, is in mijn ogen de beste in de omgeving, zij waren 15 jaar geleden al de autoriteit op het gebied van konijnen. Als zij het niet weten/kunnen oplossen, kan niemand het. Als ik voor een tweede mening ga bij de DA'en in de buurt, zal de diagnose ofwel Ec zijn, ofwel " We weten het niet, maar 't Is maar een konijn, voor 10 euro heb je een nieuw.' " Ik leef hier nogal in 'honden-, katten-, paardenland. Vogels, konijnen, hamstertjes, ... Vervangbaar. 

Verder merk ik wel dat ik de zorg onderschat heb. Nee, niet onderschat, maar het weegt wel veel zwaarder op me dan ik dacht dat het zou doen. Mijn leven is nogal crap op dit gebied, weinig goede dingen, maar op zijn minst kon ik altijd zeggen: "Gelukkig heb ik mijn dieren en gelukkig zijn ze gezond." Nu dus niet meer. Drie weken geleden moest de hond van mijn ouders onder het mes, wat eigenlijk ook grotendeels mijn hond is, aangezien ik ermee ga wandelen, ermee naar de hondenschool ga en overdag met hem bezig ben. De ingreep zelf ging goed, maar tegen de avond zakte hij in en hij had zoveel pijn dat hij onderkoeld raakte. Mijn ouders zeiden dat ik overdreef en dat het wel los zou lopen, maar 's ochtends wou hij nog steeds niet eten, drinken, bewegen. Hij kwispelde zelfs niet. Uiteindelijk is het wel goedgekomen met hem, maar het waren wel angstige momenten. Daarna moest ik met B.abs, mijn eigen hond, naar de DA voor een pijnlijke rug, maar tegelijk stelde die DA dat de gezwellen die ze had op haar wangen uiterst kwaadaardig waren en meteen verwijderd moesten worden. Tweede opinie gaan vragen bij mijn vaste DA en het bleken cysten te zijn, onschuldige zakjes onder de huid die zich met vocht vullen. Toen niesde Luna, wat werd opgelost met een ABspuitje, of zo leek het, want sinds gisteren niest ze weer. En toen Tulli, die spastisch begon te doen, waarna het vermoeden kwam dat ze allevier ziek waren. Intussen heb ik hun rennen zowat leeggestript, zonder speelgoed en hoeken en kanten om zich achter te verstoppen, omdat anders ‘de jacht’ te lang duurt, enkel hun nachthok en een paar speeltunnels hebben ze nog. Ik vind het zo erg voor hen, ze zijn al ziek en dan nog eens een lege ren. Ik weet dat het maar voor even is, een maandje doorbijten, maar intussen vind ik het zo vreselijk sneu voor hen. We zullen dus blijven doorzoeken naar manieren om het voor hen en voor mij aangenamer te maken. 2 gedaan, nog 26 te gaan.

Tnx voor het medeleven.  

En sorry voor het lange bericht. 

 

[mystique]

Ik heb net geprobeerd met geraspte wortel, omdat ze dat gewend zijn. In een bakje, zonder meds, maar ze bekeken het amper. Nu zal de warmte ook niet meehelpen, maar zo schiet het ook niet op. Straks dus weer vangen en met een spuitje in de bek, terwijl ik ze verder blijf 'trainen' om eender wat uit een bakje te eten. 

Ik ben ermee akkoord en heb er alle begrip voor dat konijnen niet graag vastgepakt en opgetild worden, maar zonder meds worden ze helemaal niet beter. Huisdieren moeten nu eenmaal soms toegevingen doen: paarden moeten zadel en ruiter dulden, honden moeten naar het trimsalon en konijnen moeten, als ze ziek zijn, wel eens opgetild worden. 't Is voor hun eigen welzijn. Toch? 

[Lienappelsien]

Het is zeker voor hun eigen bestwil. Als ze zich niet laten foppen dan moet het gewoon via een spuitje in de bek.

Succes, het zit je zo te lezen niet mee.

[mystique]

Dank je wel.

Tuul had vandaag gelukkig een goede dag. Hij kon terug in de wc springen en kwam vanmorgen meteen enthousiast een stuk wortel halen. Verder heb ik vandaag ook niets verkeerds gezien aan hem, hij kon zijn evenwicht goed houden en sprong vlot. Ik merk enkel wel dat wanneer ik hem vastheb, voor zijn meds, dat er nog weinig kracht in zijn lijfje zit. Hij wil wel tegenwerken, maar het lukt niet echt, maar hij is wel een goed patientje en slikt de meds goed door. Coquille maakt nergens een probleem van, die heeft al te veel meegemaakt om zich druk te maken om wat medicijnen in een spuitje, de twee dames daarentegen, Luna en Fleur, zijn er écht niet mee opgezet, kleine trutjes trekken steeds hun kop weg en weigeren te slikken. Gelukkig ben ik even koppig als zij zijn, haha.

[Evee]

Fijn dat hij een goede dag had!

 

Medicijnen geven blijft vervelend. Bij Lela ging het redelijk, ze vond het duidelijk niet leuk maar onderging het wel braaf en werkte in ieder geval mee zodat het zo snel mogelijk over was. Fijn voor ons en voor haar   Na de medicijnen zorgde ik altijd dat er iets lekkers klaar stond voor haar om het "goed te maken" haha. Ik hoop voor je dat het beter blijft gaan en ze er snel bovenop komt met de medicijnen. 

[mystique]

Dank je, Evee.

 

Ik mag de goedmakertjes meestal zelf opeten, haha. Of toch, zolang ik er sta op te kijken, beginnen ze er niet aan. Achteraf is het wel altijd op. 

Vandaag liet Tulli zijn urine weer lopen terwijl hij liep, gisteren ging hij netjes op de wc. Hij wiebelde wel niet. Het gaat wat op en af, maar sowieso niet slechter dan bij aanvang van de behandeling.

We beginnen in een gewoonte te komen. Ze hebben het nog steeds niet graag, maar lijken eraan gewend te raken, en ik ook.