E.C. met mogelijk Snot.. :'(

[StamperPluis]

Wellicht is de naam Minnie ook iets, past ook bij haar "grootte".

[Nicky_the]

We houden het op Ukkie

Snuf ligt te tukken met energieke Ukkie om hem heen. Ze sprong zelfs over hem heen! Snuf sliep gewoon door.

Had hij maar niet zo'n jonge dame moeten kiezen haha

[Nicky_the]

Ukkie is lekker aan het onderzoeken. Daarnet heeft ze met de gras tunnel gespeeld en ze springt/kruipt overal op, onder en in

Snuffel ligt meer te slapen als wat anders haha.

[StamperPluis]

Heerlijk dat het in goede harmonie gaat. Altijd leuk om te zien, zo'n energiek konijntje.

In ieder geval een goed teken dat ze zo stuitert, ze heeft haar plekje dus gevonden.

[StamperPluis]

En Snuf moet natuurlijk bijkomen van al dat gestuiter. Het is voor hem wennen om zo'n stuiterbal om zich heen te hebben .

[Nicky_the]

Haha. Wie weet wordt Snuf eindelijk minder lui

Ik vind het prachtig om haar zo te zien. Zelfs mijn vriend die teleurgesteld was omdat hij geen groot konijn kreeg, lijkt haar toch wel leuk te vinden

[StamperPluis]

Haha, die Snuf, wie weet hoe actief hij nog gaat worden.

Fijn dat je vriend Ukkie toch leuk gaat vinden. Ik begrijp hem wel hoor. Ik ben helemaal gek van hangoren. Ik heb 1 hangoortje gehad, zij is vorig jaar helaas overleden, en toen ik op zoek ging naar een nieuw maatje wilde ik eigenlijk weer een hangoortje. Maar in de opvang zat een klein bang konijntje (zie mijn profielfoto) en ik vond haar toch ook wel schattig. Rakker vond haar ook wel oké, dus heb ik haar toch maar meegenomen. Mijn andere konijnen zijn ook allemaal geen hangoren. Maar het belangrijkste vind ik eigenlijk dat Rakker haar leuk vind en dat ik een konijn weer een liefdevol thuis heb kunnen bieden, ongeacht hoe ze eruit ziet,

[Nicky_the]

Haha, die Snuf, wie weet hoe actief hij nog gaat worden.

Fijn dat je vriend Ukkie toch leuk gaat vinden. Ik begrijp hem wel hoor. Ik ben helemaal gek van hangoren. Ik heb 1 hangoortje gehad, zij is vorig jaar helaas overleden, en toen ik op zoek ging naar een nieuw maatje wilde ik eigenlijk weer een hangoortje. Maar in de opvang zat een klein bang konijntje (zie mijn profielfoto) en ik vond haar toch ook wel schattig. Rakker vond haar ook wel oké, dus heb ik haar toch maar meegenomen. Mijn andere konijnen zijn ook allemaal geen hangoren. Maar het belangrijkste vind ik eigenlijk dat Rakker haar leuk vind en dat ik een konijn weer een liefdevol thuis heb kunnen bieden, ongeacht hoe ze eruit ziet,

Ik wilde eigenlijk ook een groot konijn, maar ik vond het belangrijker dat Snuf gelukkig is

En ach.. Zo'n jong ding is ook geen straf

Wel denk ik nog dagelijks aan Nijn, arme schat.

Jouw konijn ziet er ook lief uit

[StamperPluis]

Begrijpelijk toch dat je nog dagelijks aan Nijn denkt. Je heb toch van haar gehouden. Je heb Nijn een fijn leven gegeven, daar is ze je dankbaar voor. Nu geef je een ander konijntje weer een mooi leven. Ukkie is jullie ook dankbaar dat ze nu een gouden mandje bij jullie heeft gekregen. 

 

Pebbles (van de foto) kan best wel een dondersteentje zijn hoor. In het begin noemde ik haar wel eens Marie de straatkat (van de aristokatten). Soms was ze aan het dollen met Rakker en dan sprong ze ineens omhoog en ging dan gelijk trappen naar Rakker. Nu doet ze dat niet meer. Rakker en Pebbles lijken veel op elkaar. Ze zijn een keer samen bij de dierenarts gebleven, en de assistentes hadden moeite ze uit elkaar te houden. En ja mijn 5 halfwildjes zijn nog moeilijker uit elkaar te houden. Ik ben hier thuis de enige die weet wie wie is.

 

Het is inderdaad geen straf om zo'n jong konijntje weer mee te maken. Blijft een belevenis wat voor capriolen ze kunnen uithalen. Een genot om naar te kijken.

[Nicky_the]

Begrijpelijk toch dat je nog dagelijks aan Nijn denkt. Je heb toch van haar gehouden. Je heb Nijn een fijn leven gegeven, daar is ze je dankbaar voor. Nu geef je een ander konijntje weer een mooi leven. Ukkie is jullie ook dankbaar dat ze nu een gouden mandje bij jullie heeft gekregen. 

 

Pebbles (van de foto) kan best wel een dondersteentje zijn hoor. In het begin noemde ik haar wel eens Marie de straatkat (van de aristokatten). Soms was ze aan het dollen met Rakker en dan sprong ze ineens omhoog en ging dan gelijk trappen naar Rakker. Nu doet ze dat niet meer. Rakker en Pebbles lijken veel op elkaar. Ze zijn een keer samen bij de dierenarts gebleven, en de assistentes hadden moeite ze uit elkaar te houden. En ja mijn 5 halfwildjes zijn nog moeilijker uit elkaar te houden. Ik ben hier thuis de enige die weet wie wie is.

 

Het is inderdaad geen straf om zo'n jong konijntje weer mee te maken. Blijft een belevenis wat voor capriolen ze kunnen uithalen. Een genot om naar te kijken.

Haha, een soort Kung-Fu

Ukkie lijkt inmiddels steeds meer te eten Ze verschuilt zich ook niet meer (zo lang wij niet in het hok stappen).

Ja, onze actieve Nijn. Ze zal nu lekker vrij zijn bij Rex, onze overleden hond (Ex-reu met moeder gevoelens) en wie weet bij mijn opa die mij besmet heeft met het dieren virus

[StamperPluis]

Gelukkig dat Ukkie steeds meer gaat eten. Had ik eigenlijk ook wel verwacht. Het is natuurlijk allemaal heel spannend geweest voor haar. Nu is ze op haar gemak. Ze gaat er wel aan wennen dat jullie het hok instappen. Langzaamaan zal ze merken dat het goed is.

 

Nijn zal zeker bij jullie Rex zijn. Dieren die zijn overleden zijn verlost van hun zieke lichaam en vrij van pijn ed. En de kans is groot dat je opa over je dieren waakt.

[Nicky_the]

Gelukkig dat Ukkie steeds meer gaat eten. Had ik eigenlijk ook wel verwacht. Het is natuurlijk allemaal heel spannend geweest voor haar. Nu is ze op haar gemak. Ze gaat er wel aan wennen dat jullie het hok instappen. Langzaamaan zal ze merken dat het goed is.

 

Nijn zal zeker bij jullie Rex zijn. Dieren die zijn overleden zijn verlost van hun zieke lichaam en vrij van pijn ed. En de kans is groot dat je opa over je dieren waakt.

Ja, dat denk ik ook

Ukkie zal idd de koppeling met ons en het eten gaan leggen en dan zijn we ineens niet eng meer

[Nicky_the]

Dit topic heeft wel een heel onverwacht einde.. Ik dacht uiteindelijk echt dat Nijn beter zou worden, zelfs toen de da zei dat Nijn dood aan het gaan was.

Ik merk ook dat ik nog steeds slecht slaap en het gevoel heb dat ik nog eten ed moet geven. Ik ben dan ook bek af.

Alles hier heeft nu alles gehad wat ze moesten, dus ik ga vroeg mijn bedje in.

[StamperPluis]

Het zal nog wel even duren voordat je het hele gebeuren rond Nijn een plekje heb gegeven. Ik weet niet of je je schuldig voel dat Nijn is overleden, maar wellicht is dit de oorzaak dat je nog zo bezig bent met haar te moeten verzorgen. Je heb gedaan wat je kon, en weet dat Nijn je daar heel dankbaar voor is. Meer was niet meer mogelijk voor haar.

[Nicky_the]

Het zal nog wel even duren voordat je het hele gebeuren rond Nijn een plekje heb gegeven. Ik weet niet of je je schuldig voel dat Nijn is overleden, maar wellicht is dit de oorzaak dat je nog zo bezig bent met haar te moeten verzorgen. Je heb gedaan wat je kon, en weet dat Nijn je daar heel dankbaar voor is. Meer was niet meer mogelijk voor haar.

Ik heb idd het gevoel dat ik tekort geschoten ben. 2 dagen ervoor waren er al signalen, maar dat heb ik op wat anders gegooid. De avond voor haar overlijden adviseerden jullie al om haar naar binnen te doen, wat ik ivm stress en haar allergie eerst niet wilde en in de nacht alsnog deed toen ze al afgekoeld was. Ik wil altijd het beste van het beste voor mijn beesten en als ik dan zulke steken laat vallen, neem ik dat mezelf wel kwalijk. Maar ik kan het helaas niet veranderen. Ik kan er alleen van leren, maar het is echt geen leuke les.

Toen Nijn overleed, was ik nog lang niet klaar met het knokken voor haar leven, maar Nijn helaas wel. Ik denk dat dat ook een rede is dat ik er nog zo mee bezig ben.

Ik kom door alle drukte ook niet echt toe aan mezelf, wat toch ook wel belangrijk is.

Nijn haar medicijn heb ik trouwens aan de opvang gedoneerd. Er was maar 2ml uit, maar als ik zo de zieken boeg zag, komt dat wel van pas.

[StamperPluis]

Ik vind niet dat je tekortgeschoten ben. Je heb toch alles gedaan wat mogelijk was? Het is ook niet gezegd dat Nijn niet was overleden als je haar eerder naar binnen had gehaald. Soms doen we alles wat maar mogelijk is, maar komt het konijn toch te overlijden. Ik weet zeker dat Nijn niet wil dat je je schuldig voelt, Nijn neemt je in ieder geval niets kwalijk. Ze is je dankbaar voor het fijne leven dat ze bij jullie heeft gehad en de goede zorgen die je haar hebt gegeven, tot het laatste toe.

 

Probeer niet terug te kijken naar de nare periode van Nijn haar ziek zijn, maar te kijken naar de mooie momenten die je met haar heb gehad. Dat ze een verrijking in je leven is geweest. Ik begrijp het dat je nog niet klaar was om Nijn los te laten, en dat het gemis en verdriet daardoor groot is, maar weet dat Nijn nog altijd bij je is.

[Nicky_the]

Ik vind niet dat je tekortgeschoten ben. Je heb toch alles gedaan wat mogelijk was? Het is ook niet gezegd dat Nijn niet was overleden als je haar eerder naar binnen had gehaald. Soms doen we alles wat maar mogelijk is, maar komt het konijn toch te overlijden. Ik weet zeker dat Nijn niet wil dat je je schuldig voelt, Nijn neemt je in ieder geval niets kwalijk. Ze is je dankbaar voor het fijne leven dat ze bij jullie heeft gehad en de goede zorgen die je haar hebt gegeven, tot het laatste toe.

 

Probeer niet terug te kijken naar de nare periode van Nijn haar ziek zijn, maar te kijken naar de mooie momenten die je met haar heb gehad. Dat ze een verrijking in je leven is geweest. Ik begrijp het dat je nog niet klaar was om Nijn los te laten, en dat het gemis en verdriet daardoor groot is, maar weet dat Nijn nog altijd bij je is.

Bedankt voor je mooie woorden!

Het zal vast vanzelf beter gaan. Ik ben in ieder geval erg blij dat ik 2 konijnen weer opnieuw gelukkig heb kunnen maken en Nijn zal ook gelukkig zijn.

[Nicky_the]

Het is echt goed met die 2. Ze aten daarnet tegelijk uit hetzelfde bakje met gedroogde kruiden en biks

Snuf krijgt nog altijd zijn EC medicijn en ik heb het idee dat Snuf zijn ogen toch beter worden..

Ukkie is steeds meer aan het eten. Ik ben geen kleine keuteltjes tegen gekomen, maar het kan ook weg gewaaid zijn met deze harde wind. Het kan ook zijn dat ze in de poepbak grotere keutels heeft gelegd, maar die kans vind ik klein.

[StamperPluis]

Fijn dat ze het goed met elkaar kunnen vinden. Ook fijn dat het met Snuf zn ogen ook beter gaat.

En met de keutels van Ukkie zal het wel goed komen of al zijn, nu ze steeds meer gaat eten.

[Lienappelsien]

Voel je er inderdaad niet schuldig over dat er misschien eerdere signalen waren dat Nijn iets mankeerde. Zoiets is achteraf altijd makkelijk te zeggen, omdat je nu weet dat ze later ziek werd. Maar dat wist je toen nog niet. En zoals StamperPluis zegt weet je ook niet of je haar dan wel had kunnen redden. Het ging zo snel. Soms kan je ze er echt niet bovenop helpen, ondanks alle goede zorgen. Ze heeft een fijn leven bij jullie gehad.

Fijn dat Snuf nu gelukkig is met Ukkie!

[Nicky_the]

Ja, ik ben erg blij dat het zo goed gaat. Ukkie blijkt wel degelijk al zindelijk te zijn, aldus mijn vriend die vanmorgen de konijnen gedaan heeft Dat is echt super snel. Zal Snuf haar opgevoed hebben?

Ergens heb ik het idee dat dat van Nijn zo had moeten zijn omdat ik toen die dag van haar overlijden naar de andere spoed da wilde en daadwerkelijk ALLES tegen zat: internet deed het niet voor het nummer, toen was hun lijn eruit en wilde ik erheen rijden maar wilde de auto niet starten en dus moest arme Nijn op de fiets.

Vervolgens alle kruiken bij haar in haar reisbox in huis in de zon. Ik ging ff snel heen en weer om de binnenkooi te halen en toen heb ik nieuwe kruiken gemaakt en verwisseld, waarna ze direct met de stuipen begon.

Het voelt alsof Nijn niet naar de 2e da mocht en ze op het eind gewacht heeft met heen gaan tot ik bij haar was.

De gedachte aan haar de nacht voor haar overlijden op mijn borst te hebben gehad, doet me wel goed. Nijn leek het fijn te vinden en ik vond het ook fijn (al had ik haar natuurlijk liever gezond gehad).

[StamperPluis]

Hihi, goed voorbeeld doet goed volgen blijkbaar. Fijn hoor, dat Ukkie nu al lekker op de bak haar behoefte doet.

 

Als ik je verhaal zo lees over hoe de dag van overlijden van Nijn is verlopen dan denk ik ook dat het zo heeft moeten zijn. Als je nu terugkijk wat je allemaal heb gedaan, terwijl alles zo tegenzat, dan heb je toch alles gedaan wat maar mogelijk was? Daarom hoef je je toch niet schuldig te voelen?

 

Ik weet wel zeker dat Nijn heeft gewacht met heengaan tot jij bij haar was. Feitelijk heb je haar begeleid in haar reis naar de regenboogbrug. Heel fijn dat het moment dat Nijn bij je heeft gelegen je goed doet.

[Nicky_the]

Hihi, goed voorbeeld doet goed volgen blijkbaar. Fijn hoor, dat Ukkie nu al lekker op de bak haar behoefte doet.

Als ik je verhaal zo lees over hoe de dag van overlijden van Nijn is verlopen dan denk ik ook dat het zo heeft moeten zijn. Als je nu terugkijk wat je allemaal heb gedaan, terwijl alles zo tegenzat, dan heb je toch alles gedaan wat maar mogelijk was? Daarom hoef je je toch niet schuldig te voelen?

Ik weet wel zeker dat Nijn heeft gewacht met heengaan tot jij bij haar was. Feitelijk heb je haar begeleid in haar reis naar de regenboogbrug. Heel fijn dat het moment dat Nijn bij je heeft gelegen je goed doet.

Ik hoorde van oa de da dat het konijn de schokken al niet meer mee maakt, dat ze dan al weg zijn. Al vraag ik me af of dat wel zo is omdat ze een vreselijk geluid maakte alsof ze pijn had. Ze schokte zo hevig dat ze zelfs recht uit mijn armen sprong (en ik hield haar goed vast!). Toen ik de da belde en ik erachter kwam dat het schokken dus het einde betekende, heb ik het niet meer droog kunnen houden. Ik was in paniek en kon dat niet meer verbergen (dat gebeurd niet vaak). Ik probeerde toch Nijn gerust te stellen, ook toen ze piepte. Terwijl ik haar vast hield, zette mijn vriend de binnen kooi klaar. Nijn poepte me nog onder, ik legde haar neer en direct werd het schokken minder. Ik heb nog even tegen haar gepraat. Waar ik voordat ik de da belde nog zei dat ze moest vechten, heb ik toen gezegd dat het goed was en ze mocht gaan. Toen stopte het schokken. Ze ademde nog wel, maar heel oppervlakkig. Ik kon het niet meer aan en ben ff aan de andere kant van de kamer in elkaar gestort. Toen ik terug kwam was Nijn al hard. Ik zei nog wel "Sorry arme Nijn" en gaf haar een laatste aai. Zo zielig..

Ik mis haar heel erg.

[StamperPluis]

De laatste fase van overlijden maken dieren niet meer heel bewust mee. Ze zijn in een soort roes, maar voelen ergens toch wel je aanwezigheid. Ik vind dit heel moeilijk uit te leggen, het is een gevoel wat ik niet kan verwoorden.

 

Het schokken is de laatste fase die doorgemaakt wordt en dit kan inderdaad heel heftig zijn. Ik hield mijn konijnen die overleden zijn ook altijd bij me en dat schokken is heftig. Inderdaad kunnen ze soms echt uit je armen springen. Begrijpelijk hoor dat je in paniek raakte, want het is heel naar om mee te maken.

Nijn weet dat je bij haar was, je heb haar gezegd dat ze mocht gaan, daardoor wist ze dat ze het leven los kon laten.

 

Heel begrijpelijk dat je haar heel erg mis. Je heb toch van haar gehouden.

[Nicky_the]

Het "rare" is dat ik met mijn opa hetzelfde meegemaakt heb. Hij was erg ziek. De enigste die hij nog herkende was ik. Door een cva kon hij niets meer. Ik vond het zo naar om hem zo hard (voor mij) te zien vechten tegen de dood, dat ik hem zei "Als het jouw tijd is, hoef je niet voor mij te blijven. Ik red me wel." Hij leek me te begrijpen door zijn reactie (hij wilde wat zeggen, maar er kwam geen geluid).

De volgende dag had ik een rouw kaartje.