Discussie: zijn konijnen relatief zwakke dieren?

[Snoef]

Ik heb de afgelopen tijd veel nagedacht over mijn konijnen, zowel de huidige als die ik gehad heb. Ik heb nu 10 jaar lang al konijnen als huisdier, in al mijn onervarenheid begonnen met een prachtig beestje uit de dierenwinkel dat na 3 jaar al overleed aan een lijfje vol kanker. In de jaren daarna leerde ik snel bij en heb ik mijn nijnen altijd uit de opvang gehaald en ze naar beste kunnen verzorgd: inentingen, beste vh beste voer in huis gehaald, variatie aan groente, uitpuilende medicijnenkist op voorraad en altijd naar de DA gegaan als ik twijfels had.

Ondanks dit alles, heb ik maar liefst 10 konijnen in de afgelopen 10 jaar verloren aan de meest uiteenlopende zaken: gas, verstopping, kanker, nierproblemen, EC, pasteurella, gestikt in brokje en ga zo maar door. Mijn oudste konijn is 8,5 geworden, de rest is allemaal al vrij vroegtijdig gestorven als je bedenkt dat konijnen echt ruim boven de 10 jaar oud kunnen worden. Ik heb slechts 1 konijn gehad waarvan ik de leeftijd niet wist en die wellicht toch echt aan ouderdoms kwaaltjes is overleden, maar dat weet ik niet zeker. De rest is gewoon niet oud geworden en minstens de helft van deze beestjes heeft tijdens hun leven ook regelmatig problemen gehad waardoor ik de deur bij de DA echt plat heb gelopen en nog steeds doe.

Ik zou jullie meningen wel eens willen horen over de stelling dat nijnen relatief zwakke beestjes zijn die snel iets mankeren. Bijvoorbeeld in vergelijking met een kat. Heb ik zelf nooit gehad maar zit er soms wel aan te denken omdat, eerlijk is eerlijk, ik soms echt moe word van alle ellende die ik heb gehad met konijnen. Ja ze zijn geweldig leuk en lief, maar ik heb nu bijv 3 konijnen in 1 jaar tijd verloren en soms wordt dat verdriet wat ermee gepaard gaat, alle zorgen, al het geld, me erg veel. Ben benieuwd naar jullie ervaringen met nijnsels en hoe jullie hiermee omgaan?

Leek me een interessant topic om eens te bespreken op een forum!

[saskiaa]

Interessante discussie!

Ik kan helaas beamen dat ik ook de ervaring heb dat konijnen relatief zwakke dieren zijn. De gemiddelde leeftijd van het tamme konijn in Nederland is 3 jaar en dat is zeker ook deels te wijten aan onwetendheid en daardoor niet de juiste zorg en het feit dat ze vaak nog als minderwaardig worden beschouwd aan katten en honden. Maar dan alsnog speelt ook zeker mee dat ze gevoelig zijn. Er zijn aardig wat ziektes onder konijnen die ook nog eens veel voor komen. Daarnaast kunnen ze als ze gas of verstopping krijgen heel snel overlijden. Katten en honden kunnen bijvoorbeeld nog overgeven, wat konijnen niet kunnen. Ook is een kat als die ziek wordt toch niet zo snel dood als een konijn heb ik het idee....

[Sonja1990]

Helaas herken ik het ook. 
Ik heb in afgelopen 6 maanden ook 3 nijnen af moeten geven :( 

Ik denk dat ze niet zo zeer zwak zijn maar dat we soms te laat zien dat er wat is. Ik had bijv. een konijn met een niersteen en Joost mag weten hoelang ze daar al mee rond liep voordat ik het opgemerkt heb. Zolang ze goed eten en drinken ga je ervan uit dat er niks aan de hand is. Helaas ben ik er wel achter dat konijnen heel goed zijn in verbergen wat ze in de natuur helpt te overleven natuurlijk. 
Dus ik denk dat het een combinatie is van zwakker zijn (met name de darmen) en het niet meteen laten blijken als er iets niet goed zit in het lichaam. 

 

Het moe zijn van de ellende herken ik ook wel hoor. Sommige dagen zou ik ze het liefst weg willen doen omdat er regelmatig toch wel ziekte en ellende bij komt kijken. Het  'ergste' vind ik dat sommige mensen een konijn in een hokje proppen en die konijnen dan makkelijk 12 jaar oud worden met het goedkoopste voer van de supermarkt. . Ik snap dan niet helemaal waarom konijnen die de ruimte hebben, een maatje hebben en het beste van het beste voer zo vroeg overlijden. 

 

Maar al met al... ondanks alle ellende, verdriet en verlies blijven ze toch ook mijn leven nog opvrolijken. Als dit niet het geval zou zijn zou ik er denk ik al mee gestopt zijn. Maar het is voor mij een soort van therapie Ze geven naast de ellende ook nog ontzettend veel plezier om naar te kijken. 

En hoe moeilijk ik het ook vind als ze overlijden (daar kan ik echt weken/maanden om huilen) ergens probeer ik dan te denken dat er een ander konijntje is in een opvang die ik een huis kan bieden. Dit is heel moeilijk om aan die gedachte vast te houden maar soms denk ik ook weleens dat het gewoon zo moet zijn. 

Toen Maartje overleed heb ik redelijk snel gekozen voor een nieuw maatje voor de achterblijver omdat mijn verdriet hem geen maatje mocht ontnemen in mijn ogen. Ik zag Beppie op de site en bij de opvang hoorde ik dat ze in een 1.20 kooi heeft geleefd en er niet uit mocht omdat ze dan dingen kapot zou knagen. Nu woont ze bij mij op zo'n 10 m2 en komt ze regelmatig om een kroel schooien. En het zijn die kleine dingetjes die het verdriet wat verzachten. Het neemt het niet weg natuurlijk maar er is wel weer een nieuw konijn wat ik het beste kan geven wat in mijn kunnen ligt. 

 

Verliezen is met huisdieren een soort garantie die je hebt. Bijna geen enkel dier overleefd een mensenleven. :(

[Snoef]

Ja ik heb dat ook altijd gehad, dat ze me zeker weten ook troost bieden, gezelschap en ze zijn inderdaad gewoon leuk om naar te kijken. De laatste tijd, na deze ellende met drie nijnen achter elkaar en een vierde die nu kantjeboord hangt (zie mijn andere gestarte topic) vind ik het erg zwaar worden. Helemaal als je geen partner hebt om alles mee te delen.

En ik zei toevallig vandaag nog hetzelfde tegen iemand, dat ik ook mensen ken waarbij de nijn in een klein hokje in de tuin woont, nauwelijks aangepast voedsel krijgt en toch nooit ziek is en al jaren meegaat. Bizar gewoon. Zouden wij ze te veel vertroetelen? Dat ze daardoor zwakker worden?

[saskiaa]

Ja ik ken ook iemand waar het konijn slechte voeding kreeg, alleen klein zat en maar bleef leven, vraag niet hoe, maar hij ademde jaar in jaar uit door....

En ik kan me overigens ook geen leven zonder konijnen voorstellen, elke dag vrolijken ze me wel op, alleen al naar ze kijken smelt ik.

[Laniboekje]

Ik weet het niet. Ik denk dat veel mensen hier op BB serieus omgaan met hun konijnen en ziektesymptomen dan ook niet negeren en sneller naar een DA gaan en meer zullen proberen om een dier beter te maken, dat loopt dan in de kosten. Extra sneu als een dier het dan toch ook niet redt. Je kan ook gewoon pech hebben met konijnen.

In heel mijn konijnengeschiedenis, al ong. 20 jaar heb ik serieus maar een konijn gehad dat zeer vroeg overleden is, een jaar of twee. Op een dag dood in het hok.

Verder heb ik altijd konijnen gehad die oud zijn geworden. Het viertal wat ik nu heb zitten weet ik alleen van Noga dat ze vier jaar is nu. De andere drie kunnen jonger of veel ouder zijn, geen idee. Andere konijnen werden toch echt wel rond de 8 of 10. Was nauwelijks iets mee. Wellicht heb ik dan geluk gehad?

Ik vind ze niet perse zwakker en ik denk ook niet dat een mens ze zwak kan maken door er juist beter voor te zorgen. Wat het dan wel is? Wellicht evolutie, genetica die het dan toch verpest? Teveel ongezonde nesten die geboren worden?

[Deeskuh88]

Of wij zoeken in de opvang juist de pechvogeltjes uit Zeker een konijntje wat afgestaan of gedumpt is.. Wie weet heeft het beestje iets en werd dat te duur. Het zijn speculaties, maar zeker mogelijk. Wij kiezen die 'kneusjes' en zijn goed voor ze. Inteelt kan ook een rol spelen. Felix is maar een half jaar oud geworden, inteelt-nestje, maar hij leek het sterkst uit het nestje. Helaas.. We vonden hem ineens dood, uit het niets. Klene heeft olifantstandjes gehad (broodfok). Ik heb haar tandjes laten verwijderen en ze is inmiddels 3 jaar oud. Venco is haar zusje en heeft niets. Rakker had dezelfde moeder en was net 2 toen hij overleed. Hij at op een ochtend niet meer, maar de diagnose haakjes had ik snel gesteld. Naar de dierenarts en inderdaad.. Maar tijdens het bijwerken van zijn gebitje, piepte meneer ertussenuit. Het was echt een puinhoop in zijn bekje. Ze hadden dit allemaal bij een ander ook gehad. Rakker had misschien wat langer geleefd nog, omdat hij niet bij de dierenarts had hoeven eindigen. Klene was er waarschijnlijk ook niet meer geweest.

Of ze werkelijk zwakker zijn, weet ik niet. De gemiddelde leeftijd van een konijn in Nederland ligt niet voor niets op de 3 jaar, maar dat is ook veelal omdat de baasjes van de in-een-hok-in-de-achtertuin-eenzaam-gepropt konijntje waarmee niet naar de dierenarts wordt gegaan. En ik denk dat al die broodfok ook niet positief meespeelt..

[Ainariel]

Ik ben het er ook wel mee eens. Met mijn andere dieren heb ik nog niet zo vaak naar de dierenarts gehoeven als met de konijnen. Nou moet ik ook zeggen dat het ook wel komt omdat je met konijnen snel te laat bent. Als een hond een dag niet lekker is, dan kijk je het een dagje aan, soms 2. Maar met de konijnen race ik naar de dierenarts.

[sam de pam]

Ik denk dat het per diertje anders is en dat je er gewoon geluk mee moet hebben, mijn 1ste 2 nijnen kwamen uit de dieren winkel. De 1ste is ongeveer 3maanden oud geworden en het konijntje wat ik daarna had wat uit dezelfde dierenwinkel kwam is 8.5 jaar geworden, met deze konijntjes had ik nog niet veel info en vertroude ik op wat mijn ouders mij vertelde, het diertje heeft onzetend lang in een klein hokkje gezetten zonder vriendje of vriendinnetje, dit was omdat we over lazen dat het wel kon. Het heeft toen we hadden gelezen dat een konijntje een ren nodig had een ren gekregen en heeft nooit maar dan ook nooit een dierenarts nodig gehad.

[Bammyflurry]

Ik herken het ook. Heb het afgelopen jaar 3 konijnen verloren. Ik herken ook de neiging om er helemaal mee te stoppen. Je probeert alles zo goed mogelijk te doen en toch verlies je ze. Allemaal nog geen 3 jaar oud.

Ik denk dat je niet gauw 3 (jonge) honden in een jaar verliest. In die zin is de kans dat een konijn overlijd aan een probleem groter.

 

De speciale 'zwakheden' van het konijn; zijn bijzondere spijsvertering waarbij veel fout kan gaan, de grote gevolgen die gebitsproblemen hebben, de reactie van het konijnenlijfje op narcose, medicijnen, zijn afwijkende pus enz. Maar ook de stress die ze hebben van behandelingen, die dan ook meestal weer vaker moeten dan bij een hond i.v.m. hun snellere stofwisseling. Veel honden zijn bijvoorbeeld veel minder bang als je ze medicijnen moet geven of anders moet behandelen als ze ziek zijn.

 

Ik probeer mij na het verlies te concentreren op een ander konijn uit de opvang die ik een mooi eigen plekje kan bieden en toch troost te vinden in het feit dat mijn overleden konijn niet alleen was en lekker de ruimte had.

[Boefje]

Ik loop ook vaak met dat gevoel en die gedachte inderdaad.. Ze zijn ook prooi diertjes dus heel snel gestrest. Daarnaast katten en honden weten zich meestal wel te redden terwijl konijnen overgeleverd zijn aan de zorg van hun baasje... hebben ze het te warm dan kunnen ze zich niet zo makkelijk verkoelen als er niks in de buurt is om zich aan te verkoelen..om maar een voorbeeld te noemen. Katten en honden hebben meer toegang en vrijheid om zich naar een betere plek te verplaatsen. Daarnaast inderdaad dat braken en tja die darmen van de konijnen die constant op gang moeten blijven. Daar komt nog eens bij.. als een konijn ziek is dan komen er gelijk weer andere klachten bij. Dus blaasontsteking.. het niet willen drinken en eten van pijn bijvoorbeeld..dus weer problemen met de darmen.. of haken op kiezen... wat weer tot een onsteking in de kaak kan leiden..enz enz.. stress van het oppakken waardoor EC kan ontstaan..  Ik had een mooi ras nhdtje.. echtt een foto modelletje en eigenlijk de enige waar ik nooit wat mee heb gehad, behalve dan een keer een gasbuikje wat na een halve dag weer opgelost was. Maar door een wat ik nu bijna wel zeker weet, verstopping in de maag overleden is... Ik huiver ook gewoon om weer in die zorgmolen te komen van ziek konijn en alle ellende die er van komt. Ik heb nu ruim 6 jaar als niet al 7 inmiddels konijnen, maar van de 4 zijn er nu al 3 dood in de laatste anderhalf jaar en ik had er nog eentje bij gekregen waardoor ik nu nog twee over heb. Ook daar is inmiddels weer 1 ziek. Van die ongeveer ruim 6 jaar heb ik gewoon 4 jaar lang moeten stressen en zorgen voor zieke konijnen. Ik heb wel besloten dat dit wel voorlopig de laatsten zijn. Mocht er nog 1 overblijven ga ik daar een mooi fijn thuisje met een vriendje voor zoeken. Hoe moeilijk het is.. Ik hou van ze en zal er ook alles aan doen om ze zo lang mogelijk bij mij te houden, maar er komt geen nieuw konijn meer bij. Toch hoop ik dat er nog heel veeeeeel goede konijnenbaasjes zijn die toch niet zonder een nijn kunnen want er zitten echt genoeg die wel een thuisje nodig hebben. 

[Evee]

Ja en nee. Het zijn prooidieren die in de natuur meestal 3 tot 4 jaar leven. Ook in gevangenschap is dit de gemiddelde leeftijd. Dus nee, het zijn niet per definitie zwakke dieren, ze zijn gewoon niet bedoeld om heel oud te worden. Daarom kunnen ze ook grote nesten krijgen en makkelijk zwanger worden. Zo zit de natuur nou eenmaal in elkaar.

 

De mens is konijnen gaan fokken, eerst voor vleesdier. Ook toen hoefden ze niet ouder te worden. Het echte huisdierkonijn is echt iets van de laatste 50-70 jaar heb ik het idee. De meeste konijnen worden in gevangenschap wel wat ouder dan het gemiddelde, je neemt natuurlijk voor het grootste deel de nr. 1 doodsoorzaak van wilde konijnen weg: roofdieren.

 

Dat maakt plaats voor andere kwaaltjes als overlijdensoorzaak. Die volgens mij vaak ook onder invloed van wat wij met het konijn doen en er in stoppen komen. Om erfelijke gebreken en slechte voeding maar eens te noemen. Dat laatste is gelukkig steeds meer aandacht voor. Maar het eerste komt nog steeds bij echt heel veel konijnen voor, de konijntjes die wij uit de dierenwinkel of opvang halen komen immers ergens vandaan, en natuurlijke selectie bij het fokken zit al heel lang niet meer in onze huisdierkonijnen. Wij weten allemaal dat de diertjes vaak niet de beste start hebben gehad. Niet dat ze daardoor minder leuk of lief zijn Dus in dat opzicht zijn de konijnen tegewoordig misschien wel zwak.

 

Aan de andere kant gaan wij met onze konijnen naar de dierenarts als ze ziek zijn. Hierdoor leeft tegenwoordig een heel groot deel van de konijnen veel langer dan de 3 tot 4 jaar. Zijn ze dan zwak? Nee ik vind ze juist sterk! Ik merk wel dat het hier of zo is dat een konijn nooit iets heeft en een een prachtige leeftijd haalt. Of een kwakkel-konijn is (geef het aan naam haha) en rond een jaar of 3-4 overlijd. Die konijnen lijken ook altijd pech te hebben.

 

Het lijstje van de konijnen die ik verloren ben:

 

Drie met een leeftijd van 3 jaar: hartstilstand, longproblemen en onbekende redenen (tandproblemen, zwak gestel, hondenbeet?)

Eén met 4 jaar aan interne bloedingen na een beknelling

Eén met 8 jaar aan ouderdomskwaaltjes

Eén met 11 jaar aan ouderdomskwaaltjes

Eén met 14 jaar aan ouderdomskwaaltjes

 

Met ouderdomskwaaltjes bedoel ik dan dat er eerst gewichtsverlies en een slechtere conditie te zien is, zonder dat je daar aanwijsbare redenen voor hebt. Op een dag liggen ze dood in het hok of maak je de beslissing dat het niet langer zo kan en laat je ze inslapen.

 

Ik heb er nu nog één van 12 rondlopen hier, Binky. Verder Lela van 5 (voor een vlaamse reus ook al een mooie leeftijd, hoewel ze nu gedeeltelijk verlamd is) en Joris van 2.

 

Wat verdriet betreft: Ik vond het eerste konijn dat ik ooit verloor het ergst. Daarna vind ik het wel iets makkelijker geworden. Het blijft verschrikkelijk, maar met de oudere konijntjes houd je rekening met het feit dat het elke dag over kan zijn. De jongere konijnen die plots overlijden zijn het ergst. Ik heb wel elk konijn dat ik verloren ben laten cremeren. Ik strooi ze uit in het bos bij de duinen op een prachtige plek. Dat is voor mij mijn afscheidsmomentje.

 

Wat geld betreft: Dieren zijn mijn hobby, hobbies kosten geld. Ik heb het er voor over. Ik heb konijnen die niets aan dierenartskosten hebben gekost behalve de inentingen en castratie. Ik heb er ook waar de honderden euro's zijn opgelopen. Over de jaren en de konijnen verdeeld, vind ik het het nog steeds waard

[Koosje]

Als ik zo alle verhalen lees dan moet ik concluderen dat konijnen gauw iets kunnen gaan mankeren en ziek kunnen worden.

Als je er niet op tijd bij bent kan het voor het zieke diertje al snel te laat zijn blijkbaar.

Zoals al is geopperd is een konijn een prooidier en zal zijn ziek zijn zolang mogelijk proberen te verbergen.

Neemt niet weg dat konijnen erg leuke en lieve dieren zijn.

Vanmorgen nog, ik had een stukje wortel voor Koos.

Ik naar hem toe en hij zat/lag in zijn nachthok blijkbaar.

Ik riep zijn naam en hij sprong naar beneden op de midden verdieping in zijn hok.

Ik bleef 'm zachtjes roepen en hij daalde af om in de ren te komen en kwam naar mij toe bij het deurtje van de ren en daar kreeg hij zijn stukje wortel.

Erg schattig dat een konijn naar je toe komt.

 

Ik weet dat konijnen in het wild in groepen leven.

Een tam konijn alleen houden niet aan te raden is.

Maar mijn vrouw vind 1 konijn voldoende helaas.

Ik zal ze nog een keer proberen te overtuigen dat 2 konijnen bij elkaar houden beter is maar ik heb daar geen echtscheiding voor over.

[Laniboekje]

Ik zal ze nog een keer proberen te overtuigen dat 2 konijnen bij elkaar houden beter is maar ik heb daar geen echtscheiding voor over.

Niet?! Flauw hoor!

;-)

[Gast]

Ik kan me vooral vinden in het antwoord van Evee.

 

Ze zijn misschien wel zwakker, en dan bedoel ik dat ze minder kunnen hebben dan een hond of zoiets, maar daar is het ook een kleiner dier voor. En een prooidier denk ik dan, die laten het nu eenmaal niet snel zien. En kunnen minder goed tegen stress

 

Ik heb een kwakkelkonijn, Flip. Artrose, snel last van zijn darmen, verdraagt bepaalde dingen niet, maar zolang ik hier rekening mee houd is er niet veel aan de hand.

 

De rest is eigenlijk prima gezond. Die hoeven alleen naar de dierenarts voor de entingen.

 

De konijnen die bij mij zijn overleden, hadden geen duidelijke oorzaak. Ze waren wel jong. Gibson, 1,5, was eigenlijk niet ziek, werd ineens heel slecht, de dierenarts kon niets anders vinden dan een lichte gas maar gezien hoe slecht hij was, was het geen gas. Ik vermoed dat hij al wat langer terminaal was, maar hij heeft nooit iets laten merken.

Van Uk (nog geen half jaar) is ook geen oorzaak bekend. Misschien voelde zij zich in de steek gelaten? Jong konijn, moeder eerst al weg, toen was ik ook nog twee dagen weg, wie weet was dat teveel... Dat is overigens ook wat SKB benoemde, en ergens lijkt dat wel te kloppen imo.

 

Ik denk dat het ook wel een soort kwestie is dat je of pech hebt, of geluk hebt. Het ene konijn is heel gezond, en andere konijn mankeert meer dingen.

[Ainariel]

Ik heb sinds ik 3 jaar geleden met konijnen begon, 8 konijnen verloren. Waarvan 2 lampreien. 6 In de eerste paar maanden, oorzaak onwetendheid en een fleskonijn die het niet heeft gehaald. 1 heel jong konijn was ontsnapt uit de ren en lag dood op het veld. 2 anderen lagen dood in de ren, was niet overdekt en zijn waarschijnlijk door iets achterna gezeten. Ren stond op de kop en aan de konijnen was niks te zien.

Vorig jaar overleed Yeti heel plotseling, 2 jaar oud. Oorzaak onbekend. Dierenarts dacht aan hooi wat niet meer goed was, maar zelf denk ik oorzaak inteelt. Ik vermoed nl dat Willow en Pluis broer en zus zijn en ik had in het begin oepsnesten omdat Willow een man bleek te zijn. Maggy is pas geleden overleden door een tumor. Ze is minstens 7 of 8 geworden.

Maar ik begrijp echt de term, eens konijnen altijd konijnen heel goed. Ze zijn zo leuk en die snoetjes maken de dag weer goed.