Stress bij vervoer

[liekeklaassen]

ik ben een week geleden verhuist en heb natuurlijk de konijnen mee genomen. Nu moest ik een klein uurtje rijden, waarbij Bounty en Snickers in een transportbox op de bijrijdersstoel naast mij stonden. Snickers vond het wel spannend, ademde wat sneller en haar hartslagritme was hoger, maar ging na een tijdje wel rustig liggen. Bounty was een ander verhaal. Ik dacht dat ze rustig ging liggen, maar toen ik bij een stoplicht goed de box in kon kijken, zag ik dat ze super gestrest was: grote ogen, bek open, languit liggen en niet echt reageren op roepen / aanraking. Ik ben gelijk naar een parkeerplaats gegaan en heb haar uit de box gehaald. Het is normaal geen knuffelkonijn, maar nu knapte ze echt op van deze "rust" op mijn schoot. Ze werd weer wat levendiger, en toen ze weer normaal deed ben ik verder gereden.

Na een paar min rijden was ze alleen alweer zo. De rest van de rit was dus stoppen, stukje rijden, stoppen.. Thuis heb ik ze in hun nieuwe hok gezet en niet gestoord de eerste tijd. Hier werd ze ook vrij snel de oude.

Nu ben ik niet van plan om met de konijnen te reizen, maar mocht dit nodig zijn: wat kan ik het beste doen? Aan 1 stuk doorrijden zodat de stressperiode het kortst is? Of net als nu steeds even stoppen? Of haar helemaal niet in een box doen maar op schoot houden (als er iemand mee kan rijden), alleen dan zit Snickers wel alleen in de box..

Zoals ik zeg zal het haast niet voorkomen dat ze moeten reizen, maar om vast voorbereid te zijn hoor ik graag jullie mening hierover.

[Zonnebloem]

Ik zou niet stoppen om ze te kalmeren, eerlijk gezegd. Een uur rijden is lang maar bij een verhuizing kun je natuurlijk niet anders. Denk niet dat dat nog vaak voor zal komen, toch? Het ritje naar de dierenarts is ook stressvol voor ze, maar ze gaan niet direct dood aan stress. Het is niet prettig maar het is niet anders. Ik steek wel mijn hand in de mand soms om ze te aaien, zo kunnen ze ook mijn geur ruiken en dat kalmeert ze ook wat.

Ik heb een kat die de hele tent onder poept en piest als we langer dan 5 minuten moeten autorijden. Als die iets heeft, kijk ik altijd of ik de tocht naar de dierenarts kan vermijden maar als dat niet kan, leg ik oude handdoeken in de mand en gaan we toch. Zal wel moeten want mijn dierenarts komt niet aan huis. Je hebt hier wel een mobiele dierenarts maar ik ga liever naar mijn eigen dierenarts.

Dus ik zou lange autoritten vermijden maar verder kun je er niet veel aan doen, denk ik. Zoete woordjes praten of zingen kan ze wel wat ontspannen.

[Modwain]

Tja, regel een is, zo min mogelijk reizen, regel twee is een ruime transporter, een waar ze allebij languit kunnen liggen, eventueel met hooi/gras om te kunnen eten.

Wij hadden een grote transporter (dachten wij) van hard plastic, een grote katten trapsporter. Maar, tja, het werd benauwed warm in dat ding, dus we hebben maar iets anders gemaakt. dit werkte in ieder geval beter, kon de nijnen ook beter zien, misschien ook een idee voor jouw? Maar dan nog, de meeste nijnen zijn niet echt van het reizen.

 

http://www.bunnybunch.nl/forums/gallery/image/603-kleinere-3/

[liekeklaassen]

Ik heb ook een grote plastic katten transporter, waar ze beide in kunnen liggen. Reizen beperken we idd zoveel mogelijk. Voorheen zat de DA 200 m verderop, dus liepen we erheen. Nu zit er een DA op zo'n km afstand, maar moet eerst even kijken of die goed is of niet.

Deze lange afstand zal hooguit 1x per jaar afgelegd worden, als wij op vakantie gaan. Ze zouden dan evt. ook dichterbij bij kennissen kunnen verblijven, maar daar hebben ze 3 honden en dat levert ook heel veel stress weet ik uit ervaring.

[belleke]

Ik spuit een beetje rescue van Bach op hun neusje en leg in de transportbak citroenmelisse.

Verder denk ik dat het soms gewoon moet.

Knuffels Belleke