Konijn overleden, wat nu?

[080509]

Gisteren ben ik met spoed met mijn dwergje naar de dierenarts gegaan. Ze reageerde amper, at niet meer en was steen koud. Bij de dierenarts bleek haar maag drie keer zo groot door gas en had ze een temperatuur van 35 graden. Ze werd met spoed opgenomen en kreeg allerlei medicijnen tegen de pijn en voor haar darmen, een infuus en werd warm gehouden. We hebben echt alles geprobeerd, maar vanochtend is ze toch overleden.

 

Nu zit mijn andere konijn alleen. Ik kan zelf echt niet denken aan een ander konijn, maar ik merk dat mijn mannetje niet weet waar ze is en minder vrolijk is. Ik ben bang dat hij gestrest of ziek word van de eenzaamheid, want hij en mijn dwergje waren echt heel close.

 

Wat is jullie mening over hoe snel er een nieuw maatje gevonden moet worden?

 

[belleke]

Allereerst heel veel sterkte met het verlies van je konijntje.

Toevallig heb ik pas hetzelfde gehad Wim overleed en toen zat Serenay alleen. Omdat we eerst op vakantie gingen heeft ze twee weken alleen gezeten. Ik merkte dat ze rustiger was en minder aanhalig. Na twee weken is ze gaan daten en heeft ze een nieuw mannetje.

Vor jezelf misschien best wel moeilijk. Ik mis Wim ook nog steeds. Maar ik vind Ombre ook een geweldig lief konijn.

Kijk het even aan luister naar je gevoel zou ik zeggen.

dikke knuffels Belleke

[Zonnebloem]

Ik heb ook ervaren dat konijnen verdriet kunnen hebben en zich alleen kunnen voelen als hun maatje overlijdt. Nel bv at een week of twee minder dan normaal, liet wel eens groente slap worden en zat steeds op dezelfde plek zonder veel te doen. Ze ging niet tegen de ren opstaan voor een knuffel enzo. Ze was niet ziek maar volgens mij gewoon verdrietig. Ik vind zelf dat ieder konijn daar weer anders in is en dat de een meteen wel weer een maatje wil en de ander minder 'lijdt' onder even alleen leven. Maar ik denk dat alle konijnen opleven van een nieuw maatje, dat sowieso. Hoe lang je wacht, ik zou niet heel lang wachten als je merkt dat ze zich verdrietig gedragen. Dus idd volg je gevoel. En nog gecondoleerd met het verlies van je andere konijn.

[Anjo]

Mijn ram Koos is in mei overleden en zijn vriendinnetje Lizzey was ook duidelijk uit haar doen toen ze alleen was.

Ik heb haar 'afscheid laten nemen' in de zin dat ik Koos na zijn overleden bij haar heb gelegd zodat ze kon zien dat hij dood was.

Lizzey, altijd vrolijk en ondernemend was ineens een stil konijntje wat alleen nog maar in hetzelfde hoekje van het verblijf bleef zitten.

Alleen voor eten kwam ze even uit haar hoekje.

Ik heb haar een week in de woonkamer gehad omdat ze zo wat aan ons had qua gezelschap (de konijnen verbleven op zolder), ze leefde wel ietwat op maar ik had al besloten haar niet te lang alleen te laten en had al snel een afspraak staan bij de opvang waar ze kennis kon maken met nieuwe potentiele vriendjes.

Na precies twee weken is ze gekoppeld aan haar huidige vriendje en sindsdien is ze weer opgeleefd.

Zelf heb ik de nieuwe ram (Bender) nooit als vervanging gezien voor Koos want dat is hij niet.

Maar ik vond niet omdat ik zo verdrietig was dat Lizzey daardoor alleen zou moeten blijven, zij verdiende zo snel mogelijk weer een maatje en het heeft haar geholpen weer lekker in haar vel te zitten, dat merk ik aan alles.

Bender is een schat, ik geniet van dit koppel ondanks dat ik nog regelmatig aan Koos denk hoor, maar ik heb dat al die tijd los van elkaar gezien.

Iedereen gaat er natuurlijk weer anders mee om. In ieder geval veel sterkte met het verlies van je konijn.

Je mag jezelf best even de tijd geven natuurlijk maar denk daarnaast ook in het belang van het overgebleven konijn, ik denk dat je dat zelf ook het beste aanvoelt.