Babette19 Geplaatst: 20 september 2014 Geplaatst: 20 september 2014 Hallo allemaal, Woensdag had ons konijntje een beetje rode oogjes, gisteren werd het erger en ben ik gelijk naar de dierenarts gegaan. Daar werd helaas myxomatose geconstateerd. Ze heeft antibiotica en een pijnstiller gekregen. De dierenarts zei dat ze een 50/50 kans had om te overleven. Maar als ik zo op internet lees, overleeft het slechts 10% het. Heeft iemand misschien een konijntje dat het wel overleefd heeft?Ik heb Miffy gelijk binnen in huis gezet, ze had een groot buitenhok met ren. Ik houd haar nu in de hele dag in de gaten. Geef haar 4x per dag een zalf in de ogen tegen de zwelling en de ontsteking. Ze eet nog steeds zelf en ik voed haar een heel klein beetje bij. Maar is er meer dat ik haar voor kan doen? Ik zit namelijk in een enorm dilemma. Ze is nog niet zo ziek als ik op het forum lees bij konijntjes met myxomatose. Maar ik wil haar ook niet laten lijden....
Modwain Geplaatst: 20 september 2014 Geplaatst: 20 september 2014 zolang ze zelf eet denk ik dat het niet handig is om haar bij te voeden. Maar, shit, ik hoop dat miffy zich er doorheen trekt, ik kan niet echt info geven, of advies. ik kan alleen maar sterkte zeggen. gelukkig is de kans op overleven groter als je er snel bij bent. Sterkte
Aniek Geplaatst: 20 september 2014 Geplaatst: 20 september 2014 Niet ingeënt nog geen enkel konijn gekend en ik ken al heel veel konijnen die myx hadden helaas. Ik denk dat de kans nog kleiner is dan 10% maar elke procent is een kleine kans toch? Het ziektebeeld dat het zo langzaam gaat klopt wel het is niet iets dat supersnel gaat.Ik ga heel hard voor je duimen, sterkte! 1
Zonnebloem Geplaatst: 20 september 2014 Geplaatst: 20 september 2014 (aangepast) Is ze ingeent? Als ze ingeent is tegen myxomatose, is de overlevingskans wel groter. In dit subforum, gezondheid dus, staat wel een topic over een mogelijk mildere variant van myxomatose die je zou kunnen lezen, Ik denk dat 10% een beetje pessimistisch is maar bind me er niet op vast want echt cijfers zijn er waarschijnlijk niet veel. Ik denk dat het natte vingerwerk is om te zeggen dat 10% het overleeft.Volgens mij wordt de ziekte erger na een week dus je bent er wel snel bij en dan neemt de overlevingskans volgens mij toe. Maar je kunt haar dus in de gaten houden en na een week zien of ze erg achteruit gaat. Als ze wel snel ernstig ziek wordt, kun je haar toch vrij snel in laten slapen, als het nodig is. Als ze nog zelf eet, zou ik haar idd niet bijvoeren maar misschien is dat wel handig als ze zieker wordt. Ik denk wel dat ze een kans maakt, ik zou het nu nog niet opgeven iig. Sterkte en beterschap. 22 september 2014 aangepast door Marjoleintje Geen nog niet gestaafde nieuwe theorieen over myx als feit vermelden, s.v.p.
Dollie Geplaatst: 20 september 2014 Geplaatst: 20 september 2014 Ik denk dat ik er zelf voor zou kiezen om het konijntje in te laten slapen, in elk geval als het slechter wordt dan het nu is. De kans is echt heel klein en myxomatose is een enorme lijdensweg.
Christaaa Geplaatst: 20 september 2014 Geplaatst: 20 september 2014 Ik sluit me aan bij dollie. De kansen zijn zo klein, dat ik niet zou wachten tot het beestje echt lijdt. Misschien kun je het nu nog even afwachten, maar doe dat vooral niet te lang. Volgens mij is 10% overlevingskans nog erg optimistisch geschat helaas.Sterkte en veel wijsheid!
Lonja Geplaatst: 20 september 2014 Geplaatst: 20 september 2014 Zou haar ook in laten slapen als ze niet ingeënt is. Heb een keer 2 konijnen met myx onder mijn hoede gehad en ze worden in de loop van tijd langzaam steeds slechter (niet na een week zoals hier boven staat, voordat je een week gaat zitten wachten en dan op dag 8 denkt hé het is niet veel slechter geworden dan gisteren dus het gaat goed). Achteraf denk ik dat ik het zo ver niet had moeten laten komen en zou dit nu niet meer doen met die ervaring.Waar Dolly het over heeft met die mildere myxomatose is een variant, die bestaat waarschijnlijk wel, maar dat zegt niet dat die, hoppa, alle 'gewone' myxomatose nu vervangen heeft dus dat werkt helemaal niet zo dat 10% nu opeens pessimistisch is. Volgens mij heeft 'vroeg erbij zijn' ook niets ermee te maken, het is een virus waar je toch niks tegen doet, of je nu vroeg of laat bent.
Babette19 Geplaatst: 20 september 2014 Auteur Geplaatst: 20 september 2014 Miffy had vanmiddag even een dip, maar vanavond was ze weer alert en actief in haar hokje. Dat maakt dit zo moeilijk, ik heb helemaal geen ervaring met myx. Maar als zo stilligt in haar hokje, dan breekt mijn hart en wil ik de DA bellen, maar vervolgens staat ze een half uur later weer rechtop, loopt ze weer te snuffelen en eet ze haar bakje leeg.... En vind ik dat ik door moet zetten. Ik vind het ook moeilijk omdat ik allemaal tegengestelde berichten hoor. De een zegt 0%, mijn DA zegt 50% en een derde zegt weer 10%. Toen jullie konijntjes myx kregen hebben jullie toen ook antibiotica, ontstekingsremmers en pijnstillers gegeven?
Jill85 Geplaatst: 20 september 2014 Geplaatst: 20 september 2014 Ik heb vroeger een konijn gehad met myx en heb hem uiteindelijk moeten laten inslapen. Sindsdien ent ik alle konijnen.
Lonja Geplaatst: 21 september 2014 Geplaatst: 21 september 2014 Miffy had vanmiddag even een dip, maar vanavond was ze weer alert en actief in haar hokje. Dat maakt dit zo moeilijk, ik heb helemaal geen ervaring met myx. Maar als zo stilligt in haar hokje, dan breekt mijn hart en wil ik de DA bellen, maar vervolgens staat ze een half uur later weer rechtop, loopt ze weer te snuffelen en eet ze haar bakje leeg.... En vind ik dat ik door moet zetten. Ik vind het ook moeilijk omdat ik allemaal tegengestelde berichten hoor. De een zegt 0%, mijn DA zegt 50% en een derde zegt weer 10%. Toen jullie konijntjes myx kregen hebben jullie toen ook antibiotica, ontstekingsremmers en pijnstillers gegeven?Ik had toen nog niet zo veel kijk op medicatie, en het waren mijn konijnen niet. Ze waren van mijn huisbaas en zaten achter mijn huis in een ren. Het waren 2 vrouwtjes en niet ingeënt. De huisbaas had kanker (is inmiddels overleden) en was ernstig ziek op het moment dat 1 van de twee konijnen dikke ogen kreeg. Ik herkende dat wel als myxomatose en ben toen wat informatie op internet gaan zoeken. Aan de hand van die informatie leidde ik af dat er een kleine overlevingskans was, dus heb gedacht waarom inslapen, wie weet. Het beestje binnen gezet omdat een warme omgeving beter zou zijn en zodat de konijnen elkaar niet zouden besmetten. Erg ziek was ze niet. At goed en liep rond in huis. Inderdaad savonds ging het beter. Mijn huisbaas heeft een of andere dierenarts gebeld die zei dat hij er niks aan kon doen dus dat schoot niet op. Van iemand die hij kende met konijnen heeft hij toen antibiotica gekregen voor in het drinkwater en dat hebben we ook preventief aan het andere konijn gegeven. Voor de ogen hadden we ook antibiotica wat met een kwastje op de ogen gesmeerd moest worden van het zieke konijn maar het leek niet erg veel uit te halen. Pijnstilling niet maar het konijn had naar mijn idee ook geen pijn. Was levendig en at goed. Ontstekingsremmers hadden we ook niet, ik ben wel nog gaan bellen naar een opvang om te vragen of zij ervaring hadden met de behandeling van myxomatose maar het enige wat ik te horen kreeg was inslapen. Ik had de gedachte: als er toch een kans is dat ze het haalt, waarom dan nu al inslapen. Dan is ze sowieso dood. Dus kon er verder ook niet veel informatie over vinden. Tegen het virus zelf kun je ook niks doen. Na een week ongeveer werd ook het andere konijn ziek, ook hetzelfde. Het ene konijn was inmiddels langzaam slechter aan het worden maar dit ging zo langzaam en inderdaad met pieken en dalen dat er niet echt een duidelijke grens was gekomen van 'nu gaat het echt slechter'. Maar het ademen ging moeilijker en aan het einde van de tweede week kon ze haar eten niet meer vinden, ze rook het niet en zag het niet. Ik hield de hele dag eten voor haar neus en dan at ze het wel goed en ze liep nog steeds rond, savonds met name. Ondertussen zag ik dat het tweede konijn eigenlijk niet echt slechter werd, het leek stil te staan en alleen de ogen te zijn. Beide hadden ook geen myxomen op de oren. Dus ik bleef eigenlijk wel goede hoop houden. Aan het einde van de tweede week of begin van de derde werd het eerste konijn pas erg ziek. Koortsig, snotterig, ogen helemaal dicht. Maar maar blijven eten als ik het voor haar neus hield. De volgende ochtend liet ze zo haar plas lopen waar ze liep en wilde niet meer eten. Ook kwamen er rode bultjes op de oren. Toen ben ik naar de huisbaas gegaan om te zeggen dat het afgelopen moest zijn. Het konijn was toen zo ziek dat ik het ook niet meer wilde om er nog mee naar een dierenarts te slepen. Mijn huisbaas was het met me eens en hij zou die avond komen om het konijn af te maken. Ik ging terug naar huis, zei tegen mijn vriend dat het vanavond afgelopen zou zijn en terwijl ik mijn jas uittrok en nadat ik uitgesproken was raakte het konijn ineens in paniek, rende naar een hoek en ging daar liggen stuipen en stierf op een vrij akelige manier. Die laatste 24 uur waren echt niet leuk, en achteraf gezien waren de laatste twee weken ook niet leuk natuurlijk, al leek het dragelijk met ups en downs. Zo bekeken wilde ik dat ook niet meer voor het andere konijn en ik realiseerde mij dat het andere konijn dezelfde weg tegemoet ging. Ook zij kreeg nu inmiddels beginnend moeite met ademen. Mijn huisbaas is toen naar mij toe gekomen om te kijken en vond het eigenlijk nog wel meevallen, ze liep nog gewoon door de ren immers en at gewoon gras. Hij kon het niet over zijn hart verkrijgen haar af te maken. De volgende dag lag zij ook ziek in haar hok. Ik zat met mijn handen in het haar, het was niet mijn konijn en ik mocht dus eigenlijk geen beslissing nemen. Gelukkig is zij een paar uur later zelf gestorven. Ik heb het niet gezien maar ze lag uitgestrekt op het gras, ik denk dat zij diezelfde stuipen heeft gehad. Achteraf gezien was het dus gewoon 1 doffe ellende. Daarom zou ik nu zo ver niet meer gaan. Het is zo verraderlijk omdat het konijn nog blijft eten en rond blijft lopen en dan denk je: het beestje wil zelf nog een het gaat nog wel. Inmiddels weet ik dat zelf willen niet wil zeggen dat het dan ook wel goed komt. Ik ben heel veel gaan lezen over myxomatose en het hoort er allemaal bij, er komt geen moment waarbij je zegt: nu moet het afgelopen zijn totdat het eigenlijk al te laat is. Omdat het zo langzaam erin sluipt. En alle onderzoeken laten zo'n kleine overlevingskans zien dat ik nu denk, ik zou er niet meer aan beginnen, troep in de ogen smeren een dergelijke, maar beter helemaal dat het beestje dat niet meer mee hoeft te maken in de laatste dagen. Let wel, dit is alleen met myxomatose bij een konijn dat niet geënt is. Ziekten zoals bijvoorbeeld EC of coccidiose zijn ook naar maar daarbij zijn zoveel grotere kansen op genezing dat ik daar wel verder in ga, en echt wel met het konijn wil vechten, afhankelijk van het verloop. Maar myxomatose, nee. De ellende tegenover de kans op overleven is mij te groot en niet in verhouding.
Sonja1990 Geplaatst: 21 september 2014 Geplaatst: 21 september 2014 Het is heel moeilijk als je eigen konijntje een ziekte heeft waar de overlevingskans heel klein van is. Maar soms is het houden van je konijn ook beslissen om het te laten gaan op het moment dat je weet dat er een lijdensweg aan gaat komen die je waarschijnlijk niet eens overwint. Beterschap en succes met de keuzes die op je pad gaan komen!
Babette19 Geplaatst: 21 september 2014 Auteur Geplaatst: 21 september 2014 Ik heb vannacht uren wakker gelegen en de knoop doorgehakt. Ik ga morgen naar de DA om haar in te laten slapen. Hoeveel verdriet ik of mijn dochters er ook van mogen hebben, het valt in het niet met het lijden wat Miffy te wachten staat, ondanks alle medicijnen. En nu kan ik het echte lijden voor zijn. Dat is het minste wat ik nu voor haar kan doen.
Ainariel Geplaatst: 21 september 2014 Geplaatst: 21 september 2014 Ik kan je begrijpen. Het is heel zielig, maar de kansen zijn echt nihil en dat wil je je diertje ook niet aandoen. Heel veel sterkte morgen.
StamperPluis Geplaatst: 21 september 2014 Geplaatst: 21 september 2014 Ik heb gelukkig geen ervaring met myxomatose, maar ik kan me wel voorstellen dat het voor een konijn een lijdensweg kan zijn.Ik wens je, en ook je dochters, morgen heel veel sterkte toe.
Sanne1993 Geplaatst: 21 september 2014 Geplaatst: 21 september 2014 Een van de moeilijkste beslissingen om te nemen, maar wel de juiste.Heel veel sterkte!
Lonja Geplaatst: 21 september 2014 Geplaatst: 21 september 2014 Heel veel sterkte. Het is moeilijk maar ik hoop dat je er snel vrede mee hebt.
Domino Geplaatst: 22 september 2014 Geplaatst: 22 september 2014 Ik heb dit topic ook gevolgd. Ik denk dat je de juiste beslissing maakt, hoe beroerd die ook is. Maar de kansen zijn zo ontzettend klein. Pas ook iemand van een opvang die het uit alle macht probeerde maar helaas de strijd ook moest opgeven. Heel veel sterkte voor straks!
Sonja1990 Geplaatst: 22 september 2014 Geplaatst: 22 september 2014 Ik wens jou en je dochters veel succes vandaag met het inslapen van Miffy. Neem afscheid van der en houdt in je achterhoofd dat je het voor haar doet!
Marjoleintje Geplaatst: 22 september 2014 Geplaatst: 22 september 2014 Heel veel sterkte, met deze dappere maar moeilijke beslissing!
Aanbevolen berichten