Zonnebloem Geplaatst: 5 september 2014 Auteur Geplaatst: 5 september 2014 Nou we zijn een week verder en in het begin at ze alles weer. Maar toen ging ze weer minder biks eten. Van de week wilde ze geen banaan, wat ze heel lekker vindt. En vanmorgen hoefde ze geen rozijn. Ook is ze behalve op haar ruggengraat ietsjes, nauwelijks aangekomen. Dus naar de dierenarts geweest vandaag en nu blijkt dat ze kanker heeft. Inoperabel. Waarschijnlijk is dat in april al begonnen en heeft ze ups en downs gehad. Hij voelde in haar buik overal gezwellen. Dus we nemen maandag afscheid, helaas. Ik snapte al niet waarom ze ondanks het eten toch niet veel aankwam. Dus geen verdriet maar kanker, k*t met peren dus. Nu ben ik wel verdrietig natuurlijk. De dierenarts zei dat ie het niet vaak ziet bij konijnen. Komt volgens mij omdat ie niet veel konijnen boven de 3 ziet, maar goed. Er zat kanker in de familie, ja, dat kan kloppen. Dit is nummer drie dit jaar door kanker. Ze heeft een shot cortico's gekregen voor het weekend en maandag laten we haar gaan. Snik!
Marjoleintje Geplaatst: 5 september 2014 Geplaatst: 5 september 2014 Hij ziet niet vaak tumoren bij konijnen? Maar dat is juist een behoorlijk grote doodsoorzaak bij konijntjes hoor (of bedoelde hij misschien dat het niet baarmoeder-gerelateerd was oid?).Wel heel naar in elk geval. Probeer haar maar nog een beetje te verwennen en sterkte met het afscheid nemen!
Zonnebloem Geplaatst: 5 september 2014 Auteur Geplaatst: 5 september 2014 Hij zei dat ie uberhaupt weinig tumoren ziet bij konijnen. Volgens mij kan dat niet kloppen, het kan toeval zijn dat hij er niet veel ziet maar kanker is toch een veelvoorkomende doodsoorzaak bij konijnen? Maar ze heeft het wel lang volgehouden, arme Pieniminie, zo noem ik haar altijd. Niet dat ze klein is hoor, ze woog 4 kilo. Ik ben vergeten wat ze nu weegt, ze is wel gewogen maar ik was er met mijn hoofd niet bij. In april stopte ze ook met biks eten en we hebben haar toen behandeld voor verstopping maar mijn dierenarts denkt dat ze toen al kanker had. Zo zie je maar dat sommige konijnen wel dooreten als ze ziek zijn. Maar ja, er was in april ook niks aan te doen geweest. Ik ben nu dus in een jaar drie konijnen kwijt aan kanker, Pien is gecastreerd maar de rest was dat niet. En ze zouden dit jaar ocotber 4 zijn geworden. Dus ja, dat lijkt me wel duidelijk, qua statistieken. Ik ga haar flink verwennen en dan is het over. Dan heb ik er nog maar twee.
Sanne1993 Geplaatst: 5 september 2014 Geplaatst: 5 september 2014 Wat een vervelend nieuws Dolly. Het zit je ook niet mee.
Laniboekje Geplaatst: 5 september 2014 Geplaatst: 5 september 2014 Ach, wat ontzettend naar. Nog een weekend veel van haar genieten. Sterkte.
StamperPluis Geplaatst: 5 september 2014 Geplaatst: 5 september 2014 Jeetje zeg, het zit je ook niet mee. Knuffel en verwen Pien maar veel dit weekend en vertel haar maar wat er maandag komen gaat, zodat ook Pien erop voorbereid is. Heel veel sterkte het weekend maar zeker ook maandag.
Zonnebloem Geplaatst: 5 september 2014 Auteur Geplaatst: 5 september 2014 Dankjewel. Het zit niet mee, nee. We hebben dit jaar wel veel konijnenellende gezien. Je weet dat het kan gebeuren maar als het dan ook gebeurt, dat is niet leuk. Ik voel me ook schuldig omdat ik ze niet heb laten castreren, twee van de zes wel maar niet op tijd. Ze hadden lang snot allemaal en elke keer als we voor de castratie wilde gaan, waren ze niet fit. Toen ze weer wat beter werden en de snot weg bleef, kreeg de een na de ander kwalen. Dat kostte een boel geld en de portemonnee raakt een keer leeg natuurlijk en dan konden we de castratie weer uitstellen. We stonden elke keer in de min bij de dierenarts. Nu zijn we ingelopen maar zijn er in totaal vier dood. Na het weekend dan. Muffin aan myasis, de rest aan kanker. Ik heb wel mijn uiterste best gedaan maar ja, een beetje geluk helpt wel natuurlijk. Ik hoop maar dat Nel geen kanker heeft, dat zou goed kunnen. Ik laat haar wel goed bevoelen door de dierenarts want ik vertrouw het niet meer.
Domino Geplaatst: 5 september 2014 Geplaatst: 5 september 2014 Jeetje wat een nare conclusie, niet dat jij er wat aan kan doen, maar wat een jonge leeftijd eerlijk gezegd voor kanker. Heel veel sterkte voor komende maandag gewenst. Het went nooit om afscheid te nemen van je diertje.
Jill85 Geplaatst: 5 september 2014 Geplaatst: 5 september 2014 Oei dat is vreselijk nieuws. Sterte alvast.
Zonnebloem Geplaatst: 6 september 2014 Auteur Geplaatst: 6 september 2014 Bedankt allemaal. Ik heb de hele avond zitten snotteren, en met Pien zitten knuffelen. Door die shot cortico's leeft ze een klein beetje op en eet weer wat meer. Ze lustte weer zonnebloempitten dus daar heeft ze een heel bakje van op. Ik ga morgen nog caviavoer halen want dat vindt ze lekker. Ik zie er wel als een berg tegenop, ik heb voor maandag de afspraak al gemaakt maar misschien voel ik me morgen iets beter. Ik wil geen afscheid nemen maar het moet. Mijn vriend opperde nog dat we misschien nog een weekje kunnen wachten met nog een shot cortico's. Maar dat heeft geen meerwaarde voor Pien. Ik moet wel erg snel wennen aan het idee dus dat is moeilijk maar ik kom er wel weer bovenop. Het wordt erg stil hier met 2 konijnen. En Pien is gewoon speciaal voor me, een beetje een favoriet. Nou dit wordt niet echt een leuk weekend maar ik ben wel blij dat ik nog 2 dagen met haar heb.
belleke Geplaatst: 6 september 2014 Geplaatst: 6 september 2014 Och meis wat vreselijk is dit.Ik leef zo met je mee. En begrijp hoe jij je voelt.Ik heb het een aantal jaren geleden ook meegemaakt dat mijn konijnen achter elkaar dood gingen en ik zo verdrietig was dat ik zelf geen konijnen meer wilde.Ooit had ik een konijn die twee keer kanker kreeg en ervoor geopereerd werd. Maar verder niet meegemaakt. Maar soms weet je ook niet echt wat er aan de hand geweest is.Geef je in ieder geval niet zelf de schuld.Ik ken die gedachte wel van had ik maar dit of had ik maar zus.Je hebt hun de juiste zorg gegeven ze hadde een goed leven bij jou.Heel veel dikke knuffels Belleke
Zonnebloem Geplaatst: 7 september 2014 Auteur Geplaatst: 7 september 2014 Ik ga de euthanasie nog een paar dagen uitstellen. Pien is nog niet doodziek namelijk en ze eet nu weer goed. Ze is wel minder actief en het gaat ook waarschijnlijk maar om een paar dagen. Maar ik heb er zo'n moeite mee om afscheid te nemen dat ik het nu niet kan. Door die cortico's is ze best wel opgeleefd namelijk en wast zich weer en hopt rond. Ze heeft zeker geen pijn iig. Ik zal niet te lang wachten want ik wil niet dat ze lijdt. Ik heb alleen iets meer tijd nodig dan een weekend. Ik hoop dat jullie me nu niet verachten omdat ik meer aan mezelf denk dan aan Pien, ze is nog niet aan het lijden iig. Ginger is ook net overleden en die mis ik ook zo. Het is wat veel allemaal. Haar ren ligt vol lekkers en ze eet overal van, behalve SS, ze krijgt nu caviavoer, muesli. Bij de andere konijnen had ik iets meer tijd om afscheid te nemen en dit gaat me gewoon net te snel, emotioneel. Ik ga om cortico steroiden in druppelvorm vragen en pijnstilling. En dan nog een weekje Pieniminie, zucht.
belleke Geplaatst: 8 september 2014 Geplaatst: 8 september 2014 Waarom verachten.jij weet wat je doet en laat je dieren niet lijden.Geniet gewoon nog even lekker van Pien. Verwen haar en denk niet teveel na.Knuffels Belleke
StamperPluis Geplaatst: 8 september 2014 Geplaatst: 8 september 2014 We verachten je helemaal niet. Jij ziet zelf of Pien lijdt ja of nee, en ik zou het zelf niet anders doen. Zolang een dier niet lijdt kan je het toch nog uitstellen. Ik heb zelf ook een konijn met kanker gehad. Hij was ook minder actief, maar had nog wel zin in het leven. Eten ging moeizamer, ik gaf hem een paar keer per dag wat extra voer in de vorm van dwangvoer. Echt dwangvoeren was het niet want hij lebberde de spuiten achter elkaar leeg. Hij heeft het op deze manier nog acht maanden volgehouden. Dus voel je niet schuldig als je zelf nog een paar dagen extra nodig heb om afscheid van Pien te kunnen nemen, ik vind het heel begrijpelijk dat het heel moeilijk voor je is. Geniet nu gewoon nog maar van Pien, vertroetel haar maar lekker.
Zonnebloem Geplaatst: 8 september 2014 Auteur Geplaatst: 8 september 2014 Gelukkig begrijpen jullie het, de assistente vanmorgen klonk wat warrig en ze zouden me nog terugbellen over die steroiden en dat hebben ze niet gedaan. Dat zijn ze niet gewend met konijnen denk ik. Maar ik zat te denken aan hoe dat gaat als een hond kanker heeft en die krijgen ook vaak nog een paar maanden door steroiden. Ik denk niet dat Pien zo lang heeft maar ze is ook niet doodziek. Bobby, haar buurman, is haar grote steun. Hij doet zijn best om haar op te vrolijken met gekke sprongen en wast haar door de tralies van de ren. Ik ga haar wel pijnstilling geven, voor de zekerheid. Ik merk dat ze goeie en slechte dagen heeft. Gisterochtend had ik haar zowat een halve krop andijvie gegeven en dat lag er na een aantal uur nog. Ik wilde het al aan de cavia's geven, tot ik even later zag dat ze alles al op had! Ze heeft overal dekens en kussens liggen. Ik ga haar verwennen als een diva en ze geniet daar wel van. Extra knuffels doen haar goed.Nou fijn dat jullie het begrijpen iig!
Ikka Geplaatst: 8 september 2014 Geplaatst: 8 september 2014 Ik snap je keuze helemaal.Zit zelf ook aan te hikken tegen het in laten slapen, maar heb ook gesteld dat zolang hij vrolijk is en geen pijn heeft dan ga ik er nog even voor. Als het voor hem genoeg is dan maak ik wel direct een afspraak. Tot nu toe zijn we al weer 3 weken verder. Denk niet dat ik nog 3 weken met hem ga krijgen, maar ik geniet nu nog even extra van hem.Ik hoop dat de assistente snel terugbelt zodat je toch nog met de steroiden door kan gaan.
Laniboekje Geplaatst: 8 september 2014 Geplaatst: 8 september 2014 Pf, wat sneu allemaal. Dacht nog aan je vandaag: zou ze al met Pien bij de DA zijn? Dus nog niet. Jij kent Pien het beste, blijf goed naar haar kijken dan weet je vanzelf wanneer het niet meer kan.Heel veel sterkte.
Zonnebloem Geplaatst: 8 september 2014 Auteur Geplaatst: 8 september 2014 Erg he, dat we altijd maar voor beul moeten spelen. Ik ben een tijdje heel bang geweest voor de dood en als remedie ben ik boeken gaan lezen over mensen die een bijna dood ervaring hebben gehad. Dat heeft me genezen van de angst voor de dood omdat er eigenlijk niemand iets negatiefs te zeggen had over doodgaan. Het is misschien raar om te zeggen maar doodgaan doet geen pijn. Er komen veel natuurlijke pijnstillers vrij en dat geeft een euforisch gevoel. Eigenlijk vind ik dat mensen te weinig vertrouwen hebben als het over sterven gaat. We gaan ervan uit dat het pijn zal doen oid maar meestal is dat niet zo. Ik zou het fijn vinden als ik haar op een ochtend dood vond. Want waarschijnlijk zal ze geen pijn hebben als ze sterft. Ik vind het iig vreselijk om haar bij de dierenarts in te laten slapen. Het liefst doe ik het zelf, maar dat mag natuurlijk niet, ik bedoel de injecties zelf zetten zonder dierenarts. Maar ik ga eerst nog wat van haar genieten, zolang ze dat zelf ook nog doet!
Zonnebloem Geplaatst: 8 september 2014 Auteur Geplaatst: 8 september 2014 Iedereen bedankt voor de steun trouwens, jullie zijn lief!
Laniboekje Geplaatst: 8 september 2014 Geplaatst: 8 september 2014 Ben absoluut niet bang voor de dood. Ook als mensen overlijden, dan kan ik er vrij snel rationeel over denken en het een plekje geven. Maar dieren? Gaat me aan het hart.Ben bijv. helemaal verknocht aan mijn hond. De gedachte alleen al dat zij over 10 jaar (liefst nog langer!) er niet meer is doet mij nu al pijn. Ik denk serieus dat ik dan langer van mijn stuk ben als bij mensen, klinkt heel gek maar het overlijden van dieren, grijpt me enorm aan. Waarschijnlijk is dat omdat je als baas de keus moet maken. Als mens kies je vaak niet voor de dood van een ander mens, dat overkomt je. Maar dieren? Die moeten we naar mijn idee iets te vaak zelf laten inslapen en ik vind dat vreselijk. Ook al is het beter voor het dier.
StamperPluis Geplaatst: 8 september 2014 Geplaatst: 8 september 2014 Overlijden zelf doet geen pijn. Het grote probleem is vaak dat we het leven niet los kunnen laten en dat we dan ervoor blijven vechten om hier op het aardse te blijven. Het zou inderdaad fijn zijn om Pien op een ochtend dood te vinden. Ze heeft zeker geen pijn als ze komt te overlijden. Voor dieren is dit niet anders dan voor mensen. Volg je gevoel wat het laten inslapen van Pien. Alleen jij weet wanneer het tijd is om Pien los te laten.
Lienappelsien Geplaatst: 9 september 2014 Geplaatst: 9 september 2014 Dus toch slecht nieuws over Pien bij de dierenarts. Sterkte Dolly. Probeer nog even van haar te genieten. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je haar nog niet hebt laten inslapen als ze het nog redelijk doet.
Zonnebloem Geplaatst: 9 september 2014 Auteur Geplaatst: 9 september 2014 Dankjewel. Vandaag doet ze het weer verbazingwekkend goed. Veel andijvie gegeten, appel, en ze eet nog steeds veel hooi. Gisteren zag ik haar uitgebreid gapen en zich uitrekken. Toch een teken dat ze zich nog wel redelijk goed voelt. Ik heb een straalkacheltje bij haar ren gezet maar ze voelt zelfs niet te koud aan. Ook niet te warm. Ik ben dus blij dat ik haar nog niet heb laten gaan. Ze ligt wel wat meer nu maar ik heb overal dekens neergelegd dus ze ligt lekker zacht. En ze is ook wat liever en laat zich aaien en knuffelen. Ze eet caviavoer ipv SS en veel zonnebloempitten. Zou best kunnen dat ze nog een paar weken heeft ipv een paar dagen. Ik haal morgen druppels op, steroiden, want ik moet toch heen, we hebben nu een zieke kat. Dat zal nog wel een beetje helpen, denk ik, want het lijkt in ups en downs te gaan dus ik hoop op nog een upje.
StamperPluis Geplaatst: 9 september 2014 Geplaatst: 9 september 2014 Fijn dat het, naar omstandigheden, toch nog vrij goed gaat met Pien. Zolang Pien zich nog redelijk goed voelt zou ik nog lekker van haar genieten. Wie weet zijn die weken jou, maar ook Pien, nog gegund. Aan goede zorg ontbreekt het Pien in ieder geval niet.
Zonnebloem Geplaatst: 12 september 2014 Auteur Geplaatst: 12 september 2014 Pien gaat nog steeds goed. De shot steroiden die ze heeft gehad, werkt voor 2 weken maar ik ga maandag nog druppels ophalen. Ze heeft toch niet lang meer dus wat extra pep mag best. Ze eet nog steeds goed, keutelt goed en doet kusjes met Bobby. Die is zo lief voor haar en slooft zich uit om haar op te vrolijken. Zoals het nu gaat, is ze alleen mager maar hopt nog heen en weer en heeft er nog plezier in. Ik denk dus in weken nu maar goed, dat kan veranderen. We zien wel, ik geef haar ook wel pijnstilling voor de zekerheid.Ik ga Bobby zsm laten castreren, ik weet dat het niet veel kans van slagen heeft, maar als ik 2 weken wacht na de castratie, dat is dus pas over een maand ofzo, misschien kan ik hem dan wel een keer Pien laten ontmoeten op neutraal terrein. Geen idee of het kan en ik zal er dan steeds bij moeten blijven zitten. Maar Bobby is wel een erg lief, rustig mannetje en misschien kan het wel. Bobby is de helft kleiner dan Pien trouwens, een klein menneke is het van 2 kilo.
Aanbevolen berichten