Ga naar inhoud

Pien ook ziek, verstopping?


Zonnebloem

Aanbevolen berichten

Fijn dat het, naar omstandigheden, nog goed gaat met Pien. Als de steroïden haar nog goed doen zou ik dat zeker ook doen.

Misschien heb ik het niet goed begrepen, maar zelf zou ik Bobby en Pien elkaar niet laten ontmoeten. Ik weet niet of het de bedoeling is om ze, voor die korte tijd dat Pien nog heeft, te koppelen, maar misschien is het voor Bobby beter om, na zijn castratie, kennis te maken met een andere dame. Je gedachtes zullen daar nu natuurlijk niet zijn, maar voor Bobby zou het ontzettend sneu zijn om eerst kennis te maken met Pien, om haar later weer te moeten missen. En wellicht is het voor Pien ook niet goed. Ik zou haar in de tijd die ze nog heeft alle rust gunnen die ze nodig heeft,

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Reacties 65
  • Aangemaakt
  • Laatste reactie

Beste reacties in dit topic

Beste reacties in dit topic

Nou Bobby woont naast haar dus als ze dood is, zal ie haar sowieso wel gaan missen. Ik heb van die tralie rennen waar ze hun snuit doorheen kunnen steken en elkaar kunnen wassen. Maar ik denk ook niet dat het zal lukken hoor, een ontmoeting zonder ren. Konijnen kunnen elkaar gewoon zo goed steunen dat ik het Pien wel zou gunnen. Bobby gaat ook met Nel samenleven uiteindelijk dus een echte koppeling ga ik ook niet doen. Ik kan ook nog een stukje tralie wegknippen zodat ze elkaars koppie nog beter kunnen wassen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb het nog eens gelezen, en begrijp nu dat ze door de tralies heen elkaar al lief vinden. Konijnen kunnen elkaar zeker steunen, en wellicht gebeurt het op deze manier al. Pien krijgt zo toch al aandacht van Bobby.

Als je een stukje tralie wegknipt moet je wel uitkijken dat ze niet met hun kopje vast kunnen komen te zitten, of dat Bobby toch bij Pien weet te komen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat doe ik wel hoor. Geen zin in ongelukken. Maar idd hij steunt haar al door de ren heen. Ik weet ook niet of het wel meerwaarde heeft dat ze samen in een ren zitten. Ze kunnen nu ook naast elkaar liggen enzo. Eerst maar zien hoe lang ze nog prettig kan leven met medicatie, ik bekijk het per dag. Op vrijdag is dat wel even lastig want dan moet je het weekend overbruggen. Maar als ze nog aanvalt op lekkers, gaat het nog goed, volgens mij. Als ze ineens achteruit gaat in het weekend, hebben we de mobiele dierenarts altijd nog.

Link naar reactie
Delen op andere sites

We laten Pien vandaag inslapen. Gisteravond hopte ze nog rond en at goed. En vanmorgen ligt ze te hijgen, wil niet opstaan en wil niks meer aannemen van groente. Als ik haar buik aai, gaat ze verliggen. Het is dus tijd want ze heeft nu wel pijn. Ik denk dat er nu een tumor ergens tegenaan drukt.

Ik heb haar de afgelopen week wel dexadreson gegeven trouwens en ze was nog okee, tot vanmorgen dus. De afspraak staat om half een. Ik vond het wel fijn dat we nog heel even hadden om afscheid te nemen, ook al was het maar even. Ik heb haar goed in de gaten gehouden en ik weet zeker dat ze geen pijn had. Het blijft moeilijk natuurlijk maar vandaag vind ik het niet moeilijk meer om de beslissing te nemen. Dat had ik wel toen ze nog levendig was en at. Ik dacht gister al, het is morgen vrijdag, even zien of Pien het weekend nog doorkan en stomtoevallig is het vandaag gewoon tijd en hoef ik niet te twijfelen. Ben wel blij dat het niet in het weekend gebeurt want zo snel kan het dus wel gaan.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dank jullie wel. Ik ga haar naast ons huis begraven dus dan is ze altijd dichtbij. Bij Dopje, Muffin en Ginger. Het is niet niks om 4 konijnen in een jaar te begraven, dat wil ik nooit meer meemaken. Ik heb er veel verdriet van. Ik ben gaan oefenen met het tekenen van hun koppen en als ik tevreden ben, ga ik ze proberen te schilderen. Ik zal ze nooit vergeten maar met een schilderij kun je toch nog naar ze knipogen en ze gedag zeggen. Dat vind ik zelf prettig voor de verwerking, ook het schilderen zelf.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Och meis dus toch.

Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe.

Twee jaar geleden heb ik ook in zeer korte tijd 4 konijnen verloren. Ik wilde het niet meer niet meer verdrietig zijn om mijn geliefde dieren die ik steeds weer moest afgeven.

Dus ik begrijp echt hoe jij je nu voelt.

Schilder maar een mooi portret van ze.

Verwerk je verdriet zodat je straks met een glimlach aan je mooie diertjes kunt terug denken.

Leef met je mee dikke knuffels Belleke

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .