yuki-chan Geplaatst: 14 april 2014 Geplaatst: 14 april 2014 Binnenkort gaan de nieuwe bunniez naar huis komen. Ze zijn klein, voor het eerst uit het nest weg, moeten wennen aan een nieuwe omgeving en natuurlijk zullen de eerste dagen in het teken staan van een lichte tot middelmatige variant van stress. Daarnaast zijn kleine konijntjes nou eenmaal gevoeliger, en de dwergjes dan weer iets gevoeliger dan de grote rassen. Ik heb ergens gelezen dat dwergjes pas vanaf 12 weken geënt mogen worden en mijn grootste (mentale) probleem is nu het grote natuurgebied, inclusief enorme plassen water hier in de buurt, en de ontzettend zachte winter, plus de recente uitbraak van Myxomatose aan de andere kant van Utrecht. Dat optellen bij smurfjes wiens immuunsysteem niet optimaal zal zijn... Ik had al met pijn in mijn hart besloten ze bij mijn moeder te laten in de buurt van de Botlek tot ze de 12 weken zouden bereiken. Daarna zou de dame mee naar huis gaan, en de heer bij haar blijven voor nog een maandje (castratie), zodat zij zichzelf het huis al wat eigen kan maken, simpelweg omdat het handiger is voor mijn moeder en mevrouw dan alvast kan wennen aan het reizen (want we gaan wel terug om m'neer op te zoeken natuurlijk) en zo haar vriendje na het terugkoppelen kan ondersteunen dat het niet eng is. Mijn motivatie: Er staat daar altijd best veel wind, en de aantallen muggen zijn significant lager dan hier. Daarnaast zit mijn moeder middenin het centrum, en zijn de wilde konijnen pas een paar kilometer verderop te vinden, in plaats van aan de overkant van de straat. Ook zit daar mijn absoluut favoriete dierenarts, een vrolijke Belg die onlangs een grotere kliniek geopend heeft en ontzettend lief is voor en kundig met konijntjes (en ook bot eerlijk als ze te zwaar of te licht zijn of dat er iets mis is, wat fijn is ten opzichte van de dierenartsen daarvoor die me nooit gewaarschuwd hebben dat Maximus tot 50% (!!!) overgewicht had ). MAAR! Er zou geen bericht zijn als er geen maar aan vast kwam ^^ Ik zat op de site van dierenkliniek Wilhelminapark te lezen (ongeveer een goede 20 minuten hier vandaan met het ov+lopen, en 10 met de auto), waar ze stellen dat het nieuwe vaccin Nobivac (waar die bij mam ook mee ent) al vanaf 5 weken gegeven kan worden?! Ik vraag me af... Wat is de veiligste optie? De nijnen een paar dagen na aankomst (Ongeveer 9 weken) al vaccineren en een week later mee kunnen nemen, om weer te moeten scheiden bij 12 weken, of ze gewoon tot 12 weken bij (mijn) mam laten zitten, ze gaan opzoeken, en dan met 12 weken ze te enten en dan pas te scheiden? Het gaat hier om 'volbloed' NHD-tjes.
Rabbit Rocker Geplaatst: 15 april 2014 Geplaatst: 15 april 2014 Ben nou al een paar uur lang jouw verhaal tevoorschijn aan het halen om het steeds opnieuw te lezen en om te kijken of er al iemand had gereageerd en nu toch maar besloten om de spits af te bijten. Volgens mij heb je diep in je hart al gekozen maar zit er wat ongeduld in de weg. Voor het ene heb je een zeer goed plan uitgewerkt in mijn ogen en het andere klinkt meer als een "ik kan niet langer wachten!". :wink2: Ik zou het zelf ook niet aandurven om al zo jong in te enten bij dwegjes en ze dan op een risicoplek te zetten.
yuki-chan Geplaatst: 15 april 2014 Auteur Geplaatst: 15 april 2014 Ik kan eigenlijk ook niet echt wachten :wink2: Geduld is niet mijn beste 'virtue' als het aankomt op 'op iets wachten' of met mensen-gedrag. Hoewel ik nog bergen werk (en activiteiten) te verwerken heb voor het einde van April heb ik ook al lijsten met wat ik moet halen, en maken en een complete tabel in elkaar gezet om het gewicht van 'mijn babies' af te zetten tegen het doorsnee gewicht van een NHD-jong en daar het voer op aan te passen. En kijk ik iedere dag van de kalender weg met een 'weer een dagje dichterbij'. De reiskooi is uitgeboend, alle accessoires fris gewassen, alles is in een tas gestopt om mee te slepen naar de fokker, ik ben aan het slepen geweest met bodembedekking en hooi tussen 2 huizen, zodat dat in ieder geval aanwezig is, en de eerste zak SS junior is ook aangeschaft, samen met een speelgoedkist aan speelgoed en knaagspullen... Dus nee... Mijn geduld is nu wel aan het opraken :sarcastic: Dus ja, mijn hart sprong even op bij het lezen dat ik ze misschien toch gelijk mee kon nemen naar mijn huisje, maar dan is er toch dat stemmetje in mijn achterhoofd dat gaat "er is een reden dat de meeste fokkers 12 weken aanhouden... Ga nou niet egocentrisch lopen doen, omdat je huis zo leeg is". Dus dan ga je naar het forum om andere meningen te vragen. Dus bedankt! Jouw idee is eigenlijk ook voornamelijk mijn idee, maar je kan hopen hè? Een beetje risico is goed, maar dat is wel een berg risico die ik zou nemen met een ras waar ik nog niet echt bekend mee ben (allemaal middel-grote konijnen gehad). 1
Marjoleintje Geplaatst: 15 april 2014 Geplaatst: 15 april 2014 Even naar de omstandigheden gekeken zou ik ze ook bij je moeder laten. Daar zit een DA waar je goede ervaringen mee hebt en er is minder kans op besmetting. Een leeg huis is stil, ik weet het, en ik begrijp je enthousiasme, maar 3 weken 'extra' moet te overleven zijn :wink2:
Aanbevolen berichten